doubtfully between the past and the

doubtfully between the past and the present, and hovering forward,
as it were, at intervals, into the indistinctness of the world to
come. There had been feverish turns, which tossed him from side to
side, and wore away what little strength he had. But in his most
convulsive struggles, and in the wildest vagaries of his intellect,
when no other thought retained its sober influence, he still showed an
awful solicitude lest the black veil should slip aside. Even if his
bewildered soul could have forgotten, there was a faithful woman at
his pillow, who, with averted eyes, would have covered that aged face,
which she had last beheld in the comeliness of manhood. At length
the death-stricken old man lay quietly in the torpor of mental and
bodily exhaustion, with an imperceptible pulse, and breath that grew
fainter and fainter, except when a long, deep, and irregular
inspiration seemed to prelude the flight of his spirit.
The minister of Westbury approached the bedside.
"Venerable Father Hooper," said he, "the moment of your release
is at hand. Are you ready for the lifting of the veil that shuts in
time from eternity?"
Father Hooper at first replied merely by a feeble motion of his
head; then, apprehensive, perhaps, that his meaning might be doubtful,
he exerted himself to speak.
"Yea," said he, in faint accents, "my soul hath a patient weariness
until that veil be lifted."
"And is it fitting," resumed the Reverend Mr. Clark, "that a man so
given to prayer, of such a blameless example, holy in deed and
thought, so far as mortal judgment may pronounce; is it fitting that a
father in the church should leave a shadow on his memory, that may
seem to blacken a life so pure? I pray you, my venerable brother,
let not this thing be! Suffer us to be gladdened by your triumphant
aspect as you go to your reward. Before the veil of eternity be
lifted, let me cast aside this black veil from your face!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

doubtfully ระหว่างอดีต และปัจจุบัน และสามารถโฉบไปข้างหน้าในช่วงเวลา เป็น indistinctness โลกมัน wereมา เคยเปิดไข้ ที่เพราะเขาจากด้านข้าง และสวมออกแรงเล็กน้อยอะไรเขา แต่ ในส่วนใหญ่ของเขาตัวย่าง และทุกข์ wildest ของสติปัญญาของเขาเมื่อใครคิดสะสมอิทธิพลเงียบขรึม เขายังแสดงให้เห็นว่าการsolicitude น่ากลัวเกรงว่าผิวดำควรจัดส่งไว้ แม้ว่าเขาจิตใจสับสนอาจลืม มีผู้หญิงที่ซื่อสัตย์เขาหมอน ที่ กับตา averted จะได้ครอบคลุมที่อายุใบหน้าซึ่งล่าสุดเธอได้ beheld ใน comeliness ของกล้าหาญ ที่ความยาวคนเก่าตายจงวาง torpor ของจิตอย่างเงียบ ๆ และผ่านร่างกาย ความหมุน และลมหายใจที่เพิ่มขึ้นหวังที่รำไร และหวังที่ รำไร ยกเว้นเมื่อลึกยาว และไม่สม่ำเสมอแรงบันดาลใจประจักษ์ พรีลูดบินของจิตวิญญาณของเขารัฐมนตรี Westbury ประดับข้างเตียง"รับพ่อมินท์ กล่าวว่า เขา "เวลาที่ปล่อยของคุณอยู่ในมือ คุณพร้อมที่จะยกของม่านที่ปิดในเวลาจากนิรันดร์"รับพ่อที่แรกตอบกลับเพียง โดยเคลื่อนไหวเบาบางของเขาหัว แล้ว apprehensive บางที ให้ความหมายของเขาอาจจะสงสัยเขานั่นเองพูดตัวเอง"ใช่ กล่าวว่า เขา ในสำเนียงมัว "จิตวิญญาณของบรรดาภายผู้ป่วยจนกว่าผิวที่สงสัย""และมัน เหมาะ คลาร์กนาย Reverend ดำเนินต่อ" ที่เป็นคนดังให้สวดมนต์ ของไม่มีที่ติอย่าง ในหนังสือศักดิ์สิทธิ์ และคิดว่า ตราบใดที่คำพิพากษามนุษย์อาจออกเสียง มันเหมาะสมที่มีพ่อในคริสตจักรควรทิ้งเงาหน่วยความจำของเขา ที่อาจดูเหมือนจะ blacken ชีวิตที่บริสุทธิ์ดังนั้น สวดมนต์คุณ น้องมินท์ไม่สิ่งนี้จะช่วยให้ ทุกข์เราจะ gladdened โดยคุณวารสารด้านคุณไปตอบแทนคุณ ก่อนถูกม่านของนิรันดร์ยกขึ้น ผมโยนไว้นี้ผิวดำจากใบหน้าของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หวาดระแวงระหว่างอดีตและปัจจุบันและโฉบไปข้างหน้ามันเป็นช่วงเวลาที่ลงไปในความคลุมเครือของโลกที่จะมา ได้มีการเปลี่ยนไข้ซึ่งเขาโยนจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งและสวมออกไปสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ความแข็งแรงของเขามี แต่ในที่สุดของเขาต่อสู้ชักและในหลากหลาย wildest ของสติปัญญาของเขาเมื่อไม่มีความคิดอื่นๆ ที่มีอิทธิพลต่อการสะสมสติของเขาก็ยังคงแสดงความห่วงใยอันยิ่งใหญ่เกรงว่าผ้าคลุมสีดำควรลื่นกัน แม้ว่าเขาจิตใจสับสนอาจจะลืมไปว่ายังมีเป็นผู้หญิงที่ซื่อสัตย์ที่หมอนของเขาที่มีสายตาหันไปจะได้รับการคุ้มครองที่ใบหน้าของผู้สูงอายุซึ่งเธอมีbeheld สุดท้ายในเกียรติของความเป็นลูกผู้ชาย ที่มีความยาวชายชราตายกลัวนอนเงียบ ๆ ในชาของจิตใจและความอ่อนล้าของร่างกายด้วยการเต้นของชีพจรมองไม่เห็นและลมหายใจที่ขยายตัวจางและจางยกเว้นเมื่อมีความยาวลึกและความผิดปกติของแรงบันดาลใจที่ดูเหมือนจะโหมโรงเที่ยวบินของจิตวิญญาณของเขา. รัฐมนตรีว่าการกระทรวง Westbury เข้าหาข้างเตียง. "หลวงพ่อฮูเปอร์" เขากล่าวว่า "ช่วงเวลาของการเปิดตัวของคุณอยู่ในมือ. คุณพร้อมสำหรับการยกของม่านที่ปิดในที่เวลาจากนิรันดร์?" พ่อฮูเปอร์ที่ตอบแรก เพียงโดยการเคลื่อนไหวของเขาอ่อนแอของหัว; แล้ววิตกบางทีความหมายของเขาอาจจะมีหนี้สงสัยจะสูญที่เขาทุ่มเทตัวเองที่จะพูด. "ใช่" เขาพูดในสำเนียงลม "จิตวิญญาณของฉันทรงเหนื่อยล้าของผู้ป่วยจนกว่าม่านที่ถูกยกขึ้น." "และมันเป็นเรื่องที่เหมาะสม "กลับมานายนายคลาร์ก" ที่ชายคนหนึ่งเพื่อให้ได้รับการสวดมนต์ดังกล่าวเป็นตัวอย่างที่ไม่มีที่ติอันบริสุทธิ์ในการกระทำและความคิดเท่าที่มนุษย์อาจตัดสินออกเสียง; มันเหมาะสมที่พ่อของคริสตจักรควรจะออกจากเงาในหน่วยความจำของเขาที่อาจดูเหมือนจะกลายเป็นสีดำชีวิตที่บริสุทธิ์เพื่อ? ผมขออธิษฐานให้คุณพี่ชายที่เคารพของฉันขออย่าให้สิ่งนี้จะเป็น! ประสบเราที่จะ gladdened โดยชัยชนะของคุณด้านในขณะที่คุณไปที่รางวัลของคุณ. ก่อนที่ม่านของนิรันดร์เป็นยกให้ฉันโยนกันผ้าคลุมหน้าสีดำจากใบหน้าของคุณ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างสงสัย ระหว่างอดีตและปัจจุบัน และบินไปข้างหน้า
มันเป็น , ในช่วงเวลาในความคลุมเครือของโลก

มา มีตื่นเต้นเปลี่ยนที่โยนเขาจากด้านข้าง

และสวมเก็บอะไรเล็ก ๆน้อย ๆแรงที่เขามี แต่ในการต่อสู้ของเขาส่วนใหญ่
ชักกระตุก และในทุกข์ wildest ของสติปัญญาของเขา
เมื่อไม่คิดสะสมสติของอิทธิพลเขายังแสดงความห่วงใยเกรงว่า
น่ากลัวผ้าคลุมหน้าสีดำลื่นกัน แม้ว่าเขา
สับสนวิญญาณลืม มีผู้หญิงที่ซื่อสัตย์
หมอนของเขา กับเบนตา ต้องปกปิดว่าอายุใบหน้า
ซึ่งนางสุดท้ายเห็นในความงดงามของความเป็นชาย ในที่สุดความตายเป็นทุกข์
คนแก่นอนเงียบๆในความเฉื่อยชาของจิตใจและร่างกายอ่อนเพลีย
,กับคลื่นที่มองไม่เห็น และลมหายใจที่เติบโต
นั้นจางลงทุกขณะ ยกเว้นเมื่อ นาน ลึกและแรงบันดาลใจผิดปกติ
ดูเหมือนจะนำเครื่องบินของจิตวิญญาณของเขา .
รัฐมนตรีของ Westbury เข้าหาเตียง .
" ท่านพ่อ เปอร์ , " เขากล่าว " ขณะนี้
ปล่อยของคุณอยู่ในมือ คุณพร้อมสำหรับการยกม่านที่ปิดใน
เวลาจากนิรันดร์ ?
พ่อ เปอร์ ตอนแรกตอบแค่ โดยการเคลื่อนไหวของศีรษะของเขาอ่อนแอ
; งั้นหวั่นเกรง บางที นั่นหมายความว่าเขาอาจจะสงสัย เขาพยายามที่จะพูด
.
" อืม " เขาพูดในสำเนียงที่เป็นลม " จิตวิญญาณของฉันทรงเหนื่อยล้า อดทน จนกว่าจะยกผ้าคลุมหน้า

" " และมันเหมาะสม " ต่อหลวงพ่อ คุณคลาร์ก " ที่ผู้ชาย
ให้อธิษฐาน เช่นตัวอย่างติ , ศักดิ์สิทธิ์ในโฉนด
คิดเท่าที่มนุษย์พิพากษาอาจออกเสียง คือมันกระชับที่
พ่อในโบสถ์ ควรปล่อยให้เงาของความทรงจำ ที่อาจดูเหมือนจะเป็นลม
ชีวิตที่บริสุทธิ์ ? ขอท่านพี่ที่เคารพของผม
อย่าให้เรื่องนี้เป็น ขอให้เป็น gladdened ด้านชัยชนะ
ของคุณขณะที่คุณไปรางวัลของคุณ ก่อนที่ม่านของกัลป์ถูก
ยกให้ฉันทิ้งร่มดำจากใบหน้าของคุณ