Chapter 44 Long Mo Er’s Confession“

Chapter 44 Long Mo Er’s Confession

“You are back!”

Doesn’t know when, but Long Mo Er already stand in front of Ye Che, She even giving a gentle smile.

“I have been waiting for you, I have something to tell you.”

Ye Che didn’t give any response, but he also didn’t intended to stop her speaking, only by looking her face, he waiting her to finish her words.

Actually, he shouldn’t walk toward her, shouldn’t hear what she said, furthermore he shouldn’t give her a chance to get closer to him…

But… Why he couldn’t control himself every time he sees her? His response and his thought always slower, in order to avoid him gets control, he even tried to cooperate with her.

Shouldn’t act in this way!

She had lied to him, she betrayed him, but how he still can be so interested on her?

Should remember she had lied and betray his feeling!

First time to come understand about his own feeling, but what he got was being lied, his heart ache, how could he forgive her?

In the meantime, Long Mo Er is considered how to explain, while Ye Che’s eyes shown slightly bitter expression, his beautiful face starting to frown, his body radiating coldness aura which make her afraid.

Ye Che didn’t want to see Long Mo Er who is lower her head, have thinking for something, he preparing to turn back and leaving.

She could sense Ye che will turn his back, Long Mo Er naturally pulling him using her hand, her pair of hand is grabbing his arm, hugging his arm tightly.

“You can’t go, I haven’t told you anything.”

She couldn’t let him walk away in this way, no matter what will happen, she still need to make him understand. She had waited for the entire afternoon, she doesn’t want to lose the only chance and opportunity to give an explanation to him.

Ye Che cold expression, his cold and frozen eyes are piercing into Long Mo Er panic face. When he didn’t see any intentional of Long Mo Er to loosen her hands, coldly Ye Che said: “You let go.”

His face expression is cold which makes others scared of him, but even Long Mo Er being afraid, she even can’t let him off. In order to reach their peaceful days, Long Mo Er gritting her teeth and look outside stubbornly.

“I won’t let you go. I know once I loosen up, you will leave me. Before I finish with my words, I won’t let you go.”

“So what do you want to tell me?” Ye Che still with his frozen expression, stay still.

“Well, I said! Before I finish, you are not allowed to get angry, you also should hear till the end or else you can’t leave.” She even grab his arm tightly and stronger.

Based on her character and nature, Ye Che knows that if he doesn’t hear her till end, she won’t give up. She wants Ye Che listen to hers, but she is still talking about the conditions, whether leaving or not, that is his decision, so what can she do?

“Yesterday, I was secretly went out from residence.” Realizing Ye Che’s expression even colder, Long Mo Er hurried apologizing. She showed pity face and said: “I am sorry, I knew without having your permission I was secretly went out from the residence, really was my mistake, I hope you to forgive me.”

“So, these all you want say to me? I have heard it, could you let my hand off?” he doesn’t have any interest to listen on what she done yesterday.

“No, I haven’t started yet, you can’t go.” She not being scared with Ye Che’s cold voice, Long Mo Er even showed her stubbornness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 44 ยาว Mo Er สารภาพ"คุณจะกลับมา"ไม่ทราบว่าเมื่อ แต่ Er Mo ยาวแล้วขาหน้าเย Che เธอยังให้รอยยิ้มอ่อนโยน"ฉันจะรอคุณ มีบางอย่างจะบอกคุณ"Ye Che ไม่ได้ให้การตอบสนองใด ๆ แต่เขายังไม่ไว้เพื่อหยุดเธอพูด เพียงมอง ใบหน้าของเธอ เขารอจนจบคำพูดของเธอด้วยจริง ควรไม่เดินต่อเธอ ไม่ควรได้ยินเธอพูด นอกจากนี้ ควรไม่ให้เธอมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเขา...แต่... ทำไมเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองทุกครั้งที่เขาเห็นเธอ ตอบและความคิดของเขาเสมอที่ช้าลง เพื่อหลีกเลี่ยงเขาได้รับการควบคุม เขาก็พยายามจะให้ความร่วมมือกับเธอไม่ควรกระทำการนี้เธอได้โกหกเขา เธอทรยศเขา แต่วิธีการที่เขายังคง สามารถให้ความสนใจกับเธอควรจำเธอได้โกหก และทรยศความรู้สึกของเขาครั้งแรกมาทำความเข้าใจเกี่ยวกับความรู้สึกของตัวเอง แต่สิ่งที่เขาได้คือการโกหก ปวดหัวใจของเขา วิธีสามารถเขายกโทษให้เธอในระหว่าง Er Mo ยาวถือเป็นวิธีการอธิบาย ในขณะที่ตาของ Che ของ Ye แสดงนิพจน์ขมเล็กน้อย เขาหน้าสวยเริ่มขมวด ร่างกายของเขาแผ่ออร่าความหนาวเย็นซึ่งทำให้เธอกลัวYe Che ไม่อยากดู Er Mo ยาวที่ไม่ต่ำกว่าหัวของเธอ มีความคิดหา เขาเตรียมจะกลับ และออกจากเธออาจรู้สึก Ye che จะหันหลังให้ ยาว Mo Er ธรรมชาติดึงเขาใช้มือของเธอ เธอคู่มือคือโลภแขน กอดแขนของเขาแน่นขึ้น"คุณไม่สามารถไป ฉันไม่ได้บอกคุณอะไร"เธอไม่สามารถปล่อยให้เขาเดินในทางนี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอยังคงต้องทำให้เขาเข้าใจ เธอรอช่วงบ่ายทั้งหมด เธอไม่ต้องการสูญเสียเพียงโอกาสและโอกาสเพื่อให้คำอธิบายแก่เขาYe Che นิพจน์เย็น เจาะตาเย็น และแช่แข็งใน Er Mo ยาวใบหน้าตื่นตกใจ เมื่อเขาไม่เห็น เจตนาของยาว Mo Er เพื่อคลายมือของเธอ จ้างงาน Ye Che กล่าวว่า: "คุณปล่อยให้ไป"แสดงใบหน้าของเขาเย็นซึ่งทำให้คนอื่นกลัวของเขา แต่แม้ยาว Mo Er ไม่กลัว เธอยังไม่ให้เขาออก เพื่อที่จะถึงวันของพวกเขาสงบ Er Mo ยาว gritting ฟันของเธอ และมองออกไปนอกดื้อ"ฉันไม่ให้ไป ฉันรู้ว่าเมื่อฉันคลายขึ้น คุณจะทิ้งฉัน ก่อนจบ ด้วยคำพูดของฉัน ฉันจะไม่ให้คุณไป""ดังนั้นสิ่งที่คุณต้องการบอกฉัน" Ye Che ยังกับนิพจน์ของเขาแช่แข็ง ยังคงอยู่"ดี ผมบอกว่า ก่อนเสร็จสิ้น คุณไม่สามารถจะได้รับโกรธ คุณยังควรได้ยินจนจบหรือ อื่น ๆ คุณไม่สามารถปล่อย" เธอยังคว้าแขนของเขาแน่น และแข็งแรงตามธรรมชาติและตัวละครของเธอ Ye Che รู้ว่า ถ้าเขาไม่ได้ยินเสียงเธอจนถึงสิ้นเดือน เธอจะไม่ยอมแพ้ เธอต้องเย Che ฟังเธอ แต่เธอยังคงพูดถึงเงื่อนไข ไม่ว่าจะออก หรือ ไม่ นั่นคือการตัดสินใจของเขา ดังนั้น เธอทำอย่างไร“Yesterday, I was secretly went out from residence.” Realizing Ye Che’s expression even colder, Long Mo Er hurried apologizing. She showed pity face and said: “I am sorry, I knew without having your permission I was secretly went out from the residence, really was my mistake, I hope you to forgive me.”“So, these all you want say to me? I have heard it, could you let my hand off?” he doesn’t have any interest to listen on what she done yesterday.“No, I haven’t started yet, you can’t go.” She not being scared with Ye Che’s cold voice, Long Mo Er even showed her stubbornness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 44 ยาว Mo Er สารภาพ"คุณจะกลับมา!" ไม่ทราบว่าเมื่อ แต่ยาว Mo Er แล้วยืนอยู่หน้าเจ้าเจ๊เธอยังให้รอยยิ้มอ่อนโยน. "ฉันได้รับการรอให้คุณฉันมีบางสิ่งบางอย่างที่จะบอก คุณ. " เจ้าเจ๊ไม่ได้ให้การตอบสนองใด ๆ แต่เขาก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะหยุดการพูดของเธอโดยเฉพาะการมองใบหน้าของเธอเขารอเธอที่จะเสร็จสิ้นคำพูดของเธอ. ที่จริงแล้วเขาไม่ควรจะเดินไปทางเธอไม่ควร ' T ได้ยินสิ่งที่เธอกล่าวว่านอกจากนี้เขาไม่ควรจะให้เธอมีโอกาสที่จะได้ใกล้ชิดกับเขา ... แต่ ... ทำไมเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองทุกครั้งที่เขาเห็นเธอ? การตอบสนองและความคิดของเขามักจะช้าลงเพื่อหลีกเลี่ยงเขาได้รับการควบคุมของเขาเขาก็พยายามที่จะให้ความร่วมมือกับเธอ. ไม่ควรกระทำในลักษณะนี้! เธอโกหกเขาเธอทรยศเขา แต่วิธีการที่เขายังคงเป็นที่สนใจ เธอ? ควรจำเธอได้โกหกและทรยศต่อความรู้สึกของเขาเป็นครั้งแรกที่จะมาทำความเข้าใจเกี่ยวกับความรู้สึกของตัวเอง แต่สิ่งที่เขาได้ถูกโกหกปวดหัวใจของเขาได้อย่างไรที่เขายกโทษให้เธอ? ในขณะเดียวกันยาว Mo Er ถือว่าเป็น วิธีที่จะอธิบายในขณะที่ตาเจ้าเจ๊แสดงให้เห็นการแสดงออกที่มีรสขมเล็กน้อยใบหน้าที่สวยงามของเขาเริ่มที่จะขมวดคิ้ว, ร่างกายแผ่เขากลิ่นอายความหนาวเย็นซึ่งทำให้เธอกลัว. เจ้าเจ๊ไม่ต้องการที่จะดูยาว Mo Er ที่เป็นที่ต่ำกว่าหัวของเธอได้คิด บางสิ่งบางอย่างที่เขาเตรียมที่จะหันหลังกลับและออก. เธอรู้สึกได้ถึงความ Ye Che จะหันหลังของเขายาว Mo Er ธรรมชาติดึงเขาใช้มือของเธอทั้งคู่จากมือของเธอจะคว้าแขนของเขากอดแขนของเขาแน่น. "คุณไม่สามารถไป ผมยังไม่ได้บอกอะไรคุณ. " เธอไม่สามารถปล่อยให้เขาเดินออกไปในลักษณะนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอยังคงต้องให้เขาเข้าใจ เธอรอคอยช่วงบ่ายทั้งเธอไม่ต้องการที่จะสูญเสียโอกาสเดียวและโอกาสที่จะให้คำอธิบายกับเขา. เจ้าเจ๊แสดงออกเย็นสายตาเย็นชาและแช่แข็งของเขาจะเจาะเข้าไปในยาว Mo Er หวาดกลัวใบหน้า เมื่อเขาไม่เห็นเจตนาของ Long โม Er ใด ๆ เพื่อคลายมือของเธออย่างเฉยเมย Ye Che กล่าวว่า "คุณปล่อยให้ไป." การแสดงออกของใบหน้าของเขามีอากาศหนาวเย็นซึ่งจะทำให้คนอื่น ๆ กลัวเขา แต่แม้ยาว Mo Er กลัวเธอแม้กระทั่ง ไม่สามารถปล่อยให้เขาออก เพื่อไปให้ถึงวันที่เงียบสงบของพวกเขายาว Mo Er gritting ฟันของเธอและมองออกไปข้างนอกหัวชนฝา. "ผมจะไม่ยอมให้คุณไป ฉันรู้ว่าเมื่อฉันคลายขึ้นคุณจะทิ้งฉัน ก่อนที่ผมจะจบด้วยคำพูดของฉันฉันจะไม่ยอมให้คุณไป. " " ดังนั้นสิ่งที่คุณต้องการที่จะบอกผมได้ไหม "เจ้าเจ๊ยังคงมีการแสดงออกแช่แข็งของเขายังคงอยู่. " ดีฉันกล่าวว่า! ก่อนที่ผมจะจบคุณจะไม่ได้รับอนุญาตจะได้รับโกรธคุณยังควรจะได้ยินจนจบหรืออื่น ๆ คุณไม่สามารถออกจาก. "เธอยังคว้าแขนของเขาแน่นและแข็งแรง. อยู่บนพื้นฐานของตัวละครและธรรมชาติของเธอเจ้าเจ๊รู้ว่าถ้าเขา ไม่ได้ยินเธอจนจบเธอจะไม่ให้ขึ้น เธอต้องการ Ye เจ๊ฟังเธอ แต่เธอก็ยังคงพูดคุยเกี่ยวกับเงื่อนไขไม่ว่าจะออกหรือไม่นั่นคือการตัดสินใจของเขาดังนั้นสิ่งที่เธอจะทำอย่างไร"เมื่อวานนี้ผมก็แอบออกจากที่อยู่อาศัย." ตระหนักถึงการแสดงออกของเจ้าเจ๊แม้กระทั่ง เย็นยาว Mo เอ่อขอโทษรีบ เธอแสดงให้เห็นใบหน้าที่น่าเสียดายและกล่าวว่า ". ผมขอโทษผมรู้ได้โดยไม่ต้องขออนุญาตจากคุณผมก็แอบออกจากที่อยู่อาศัยจริงๆเป็นความผิดพลาดของฉันฉันหวังว่าคุณจะยกโทษให้ฉัน" "ดังนั้นเหล่านี้ทั้งหมดที่คุณต้องการพูดกับผม ? ผมเคยได้ยินว่าคุณสามารถปล่อยให้มือของฉันออก? "เขาไม่ได้มีความสนใจที่จะรับฟังในสิ่งที่เธอทำเมื่อวานนี้. " ไม่ฉันยังไม่ได้เริ่มคุณไม่สามารถไป. "เธอไม่ได้กลัวด้วย เสียงเย็น Ye เจ๊ลองโม Er แม้กระทั่งแสดงให้เห็นความดื้อรั้นของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำสารภาพของบทที่ 44 ยาวโมเอ้อคือ" คุณจะกลับ "ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ แต่ยาวโมเอ้อแล้วยืนอยู่ในด้านหน้าของเจ้าเช เธอมอบรอยยิ้มที่อ่อนโยน" ผมรอคุณ ผมมีบางอย่างจะบอกคุณ . "เยเช ไม่ได้ให้คำตอบ แต่เขาก็ไม่ได้มีไว้เพื่อหยุดการพูดของเธอ แค่เห็นหน้าของหล่อน เขารอคอยเธอจบคำพูดจริงๆ แล้ว เขาก็เดินไม่ได้ ต่อเธอ ไม่ฟังสิ่งที่เธอพูด ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ควรให้โอกาสเธอใกล้ชิดเขา . . . . . . .แต่ . . . . . . . ทำไมเขาถึงควบคุมตัวเองไม่ได้ ทุกครั้งที่เขาเห็นเธอ คำตอบของเขาและเขาคิดเสมอช้าลงเพื่อหลีกเลี่ยงการควบคุมเขาได้ เขาพยายามจะร่วมมือกับเธอไม่ควรทำในลักษณะนี้เธอโกหกเขา เธอหักหลังเขา แต่เขายังดูสนใจเธอ ?ควรจำไว้ว่าเธอโกหก และทรยศต่อความรู้สึกของเขาครั้งแรกที่จะมาเข้าใจความรู้สึกของตัวเอง แต่สิ่งที่เขาได้รับคือการโกหก หัวใจเขาปวด เขาจะให้อภัยเธอในขณะเดียวกัน ยาวโมเอ้อเป็นวิธีการอธิบาย ในขณะที่เยเช ดวงตาแสดงขมเล็กน้อยสีหน้าของเขา ใบหน้าสวยเริ่มขมวดคิ้ว ร่างของเขาเปล่งออร่าเย็นชา ซึ่งทำให้เธอกลัวเยอึนไม่อยากจะเห็นมานาน โมเอ้อที่หัวล่างของเธอ มีคิดบ้าง เขาเตรียมจะหันกลับไปเธอจะรู้สึก เยเช จะกลับไปยาวโมเอ้อธรรมชาติดึงเขาโดยใช้มือและคู่ของเธอ มือคว้าแขนของเขาที่กอดแขนของเขาไว้แน่น" คุณไปไม่ได้ ฉันไม่ได้บอกอะไรเธอเลย "เธอคงไม่ปล่อยให้เค้าเดินจากไปในลักษณะนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอต้องให้เขาเข้าใจ หล่อนรอบ่ายทั้งหมด เธอไม่อยากเสียโอกาสเท่านั้น และโอกาสที่จะให้คำอธิบายกับเขาเยเช เย็น สีหน้าของเขาเย็นและแช่แข็งถูกฉีดเข้าดวงตายาวโมเอ้อตกใจหน้า เมื่อเขาไม่เห็นเจตนาของโมเอ้อคลายมือเธออย่างเย็นชา เยเช กล่าวว่า " คุณไป "สีหน้าของเขาเย็นซึ่งทำให้คนอื่นกลัวเขา แต่ถึงจะยาวโมเอ้อกลัว เธอจะไม่ปล่อยให้เขาออกไป เพื่อที่จะไปถึงวันที่เงียบสงบของพวกเขายาวโมเอ้อกัดฟันแน่นและมองออกไปตะแบง" ผมจะไม่ปล่อยคุณไป ฉันรู้ว่าถ้าฉันช่วย คุณจะทิ้งฉันไป ก่อนที่ผมจะจบด้วยคำพูดของผม ผมจะไม่ปล่อยคุณไป" ดังนั้นสิ่งที่คุณต้องการจะบอกอะไรฉัน " เยเช ยังคงมีสีหน้าแช่แข็งของเขายังอยู่" ฉันพูด ก่อนที่ผมจะจบ ห้ามโกรธ คุณต้องฟังจนจบ ไม่งั้นไปไม่ได้ เธอยังคว้าแขนของเขาไว้แน่นและแข็งแรงขึ้นอยู่กับนิสัยและธรรมชาติของเธอ เยเช รู้ดีว่าถ้าเขาไม่ได้ยินเสียงของเธอจนหมด เธอจะไม่ยอมแพ้ เธอต้องการ เยเช ฟังเธอ แต่เธอยังพูดถึงเงื่อนไข ว่า จะไป หรือ ไม่ นั่นคือการตัดสินใจของเขาแล้ว เธอจะทำอะไรได้" เมื่อวานฉันแอบออกไปจากตำหนัก " รู้ตัวสีหน้าของเจ้าเช แม้หนาวยาว โมเอ้อรีบขอโทษ เธอแสดงความสงสารหน้าและกล่าวว่า : " ผมขอโทษ ผมรู้โดยไม่ขออนุญาตฉันแอบออกมาจากบ้านจริงๆ เป็นความผิดของฉัน ฉันหวังว่าคุณจะยกโทษให้ฉัน" ดังนั้น เหล่านี้ ทั้งหมดที่คุณต้องการพูดกับผมอีก ฉันได้ยินมัน , คุณสามารถให้มือของฉันออก " เขาไม่ได้สนใจฟังในสิ่งที่เธอทำเมื่อวานเอง" ไม่ ฉันยังไม่ได้เริ่มเลย คุณไปไม่ได้ เธอไม่ได้กลัวกับเยเชเย็นเสียงยาว โมเอ้อนำความดื้อรั้นของเธอ