Ambiguity aversionFrom Wikipedia, t

Ambiguity aversion
From Wikipedia, the free encyclopedia
In decision theory and economics, ambiguity aversion (also known as uncertainty aversion) describes an attitude of preference for known risks over unknown risks. People would rather choose an option with fewer unknown elements than with many unknown elements. It is demonstrated in the Ellsberg paradox (i.e. that people prefer to bet on an urn with 50 red and 50 blue balls, than on one with 100 total balls but where the number of blue or red balls is unknown). There are a number of choices involving uncertainty and normally they can be classified in two categories: risky and ambiguous events. Risky events have a certain probability for a given outcome. Ambiguous events have a much greater degree of uncertainty. This includes the uncertainty of outcome and also the probability of an event occurring or the payoff associated with such events. The reaction is behavioral and still being formalized. Ambiguity aversion can be used to explain incomplete contracts, volatility in stock markets, and selective abstention in elections (Ghirardato & Marinacci, 2001)
Ambiguity aversion vs. risk aversion
The distinction between ambiguity aversion and risk aversion is important but subtle. Risk aversion comes from a situation where a probability can be assigned to each possible outcome of a situation. Ambiguity aversion applies to a situation when the probabilities of outcomes are unknown (Epstein 1999). The main idea behind ambiguity aversion encompasses the idea of risk aversion. A real world consequence of increased ambiguity aversion is the increased demand for insurance because the general public are averse to the unknown events that will affect their lives and property (Alary, Treich, and Gollier 2010).
Measurements of ambiguity aversion
Ambiguity aversion is a person’s rational attitude towards the probability of future outcomes, both unfavorable and favorable. People who are “ambiguity averse” will increase the probability of the unfavorable prospect. Ambiguity aversion has been widely observed in individuals judgments, especially when it comes to pairs of individuals. There are both risky and cautious shifts that can take place between individuals’ original judgements and current judgments and ambiguity aversion investigates those reasons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเคลือบแคลงความเกลียดชัง
จากวิกิพีเดียสารานุกรมฟรี
ในทฤษฎีการตัดสินใจและเศรษฐศาสตร์คลุมเครือความเกลียดชัง (ยังเป็นที่รู้จักกันเป็นความไม่แน่นอนความเกลียดชัง) อธิบายทัศนคติของการตั้งค่าสำหรับความเสี่ยงที่เป็นที่รู้จักกันความเสี่ยงที่ไม่รู้จัก คนค่อนข้างจะเลือกตัวเลือกที่มีองค์ประกอบที่ไม่รู้จักน้อยกว่าที่มีองค์ประกอบที่ไม่รู้จักจำนวนมาก มันจะแสดงให้เห็นถึงความขัดแย้งใน Ellsberg (นั่นคือที่ผู้คนชอบที่จะเดิมพันในโกศกับ 50 สีแดงและสีฟ้า 50 ลูกกว่าในหนึ่งกับ 100 ลูกรวม แต่ที่จำนวนของลูกบอลสีฟ้าหรือสีแดงไม่เป็นที่รู้จัก) มีจำนวนของตัวเลือกที่เกี่ยวข้องกับความไม่แน่นอนและโดยปกติพวกเขาสามารถแบ่งได้เป็นสองประเภทคือเหตุการณ์ที่มีความเสี่ยงและไม่ชัดเจน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีความเสี่ยงมีโอกาสบางอย่างสำหรับผลที่ได้รับเหตุการณ์ที่ไม่ชัดเจนมีระดับมากขึ้นของความไม่แน่นอน นี้รวมถึงความไม่แน่นอนของผลและความน่าจะเป็นของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหรือผลตอบแทนที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ดังกล่าว ปฏิกิริยาเป็นพฤติกรรมและยังคงถูกกรงเล็บ ความเกลียดชังความกำกวมสามารถใช้ในการอธิบายการทำสัญญาที่ไม่สมบูรณ์ในความผันผวนของตลาดหุ้นและงดออกเสียงเลือกในการเลือกตั้ง (ghirardato & marinacci, 2001)
คลุมเครือกับความเกลียดชังความเกลียดชังความเสี่ยง
ความแตกต่างระหว่างความเกลียดชังความเคลือบแคลงและรังเกียจความเสี่ยงที่มีความสำคัญ แต่บอบบาง รังเกียจความเสี่ยงมาจากสถานการณ์ที่น่าจะสามารถกำหนดให้แต่ละผลเป็นไปได้ของสถ​​านการณ์ความเคลือบแคลงความเกลียดชังนำไปใช้กับสถานการณ์เมื่อความน่าจะเป็นของผลลัพธ์ที่ไม่เป็นที่รู้จัก (เอพสเต 1999) ความคิดหลักที่อยู่เบื้องหลังความเคลือบแคลงความเกลียดชังครอบคลุมความคิดของความเกลียดชังที่มีความเสี่ยง ผลที่ตามมาโลกแห่งความจริงของความเกลียดชังความเคลือบแคลงเพิ่มขึ้นเป็นความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับการประกันเพราะประชาชนทั่วไปมีความเกลียดชังไปสู่​​เหตุการณ์ที่ไม่รู้จักที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตและทรัพย์สิน (alary, Treich ของพวกเขาและ gollier 2010).
วัดความกำกวมคลุมเครือ
ความเกลียดชังความเกลียดชังที่มีเหตุผลคือทัศนคติของบุคคลที่มีต่อความน่าจะเป็นของผลลัพธ์ในอนาคตทั้งดีและไม่ดี คนที่มี "ความกำกวมเกลียดชัง" จะเพิ่มขึ้นน่าจะเป็นของโอกาสที่ไม่เอื้ออำนวย ความเคลือบแคลงความเกลียดชังได้รับการตั้งข้อสังเกตกันอย่างแพร่หลายในการตัดสินคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาถึงคู่ของบุคคลมีการเปลี่ยนแปลงที่มีความเสี่ยงและระมัดระวังทั้งที่สามารถเกิดขึ้นระหว่างการตัดสินเดิมของประชาชนและการตัดสินในปัจจุบันและความเคลือบแคลงความเกลียดชังสำรวจเหตุผลที่
.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ย่อ aversion
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมฟรี
ในทฤษฎีการตัดสินใจและเศรษฐศาสตร์ aversion ย่อ (หรือที่เรียกว่าความไม่แน่นอน aversion) อธิบายการทัศนคติตามลักษณะความเสี่ยงรู้จักมากกว่าความเสี่ยงที่ไม่รู้จัก คนจะค่อนข้างเลือกตัวเลือก มีน้อยไม่รู้จักองค์กว่ามีหลายองค์ประกอบที่ไม่รู้จัก แต่จะแสดงในปฏิทรรศน์ Ellsberg (เช่น คนที่ชอบการเดิมพันในผอบ 50 สีแดงและลูกสีฟ้า 50 มากกว่าหนึ่งลูกรวม 100 แต่ไม่ทราบจำนวนลูกบอลสีน้ำเงิน หรือแดง) มีจำนวนตัวเลือกที่เกี่ยวข้องกับความไม่แน่นอน และโดยปกติจะสามารถจัดประเภทในประเภทที่สอง: ไม่ชัดเจน และมีความเสี่ยง เหตุการณ์ที่มีความเสี่ยงมีความสำหรับผลที่กำหนด เหตุการณ์ชัดเจนมากมากกว่าระดับของความไม่แน่นอนได้ ซึ่งรวมถึงความไม่แน่นอนของผลที่ได้ และความน่าเป็นของเหตุการณ์เกิดขึ้นหรือผลตอบแทนที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ดังกล่าว ปฏิกิริยาที่มีพฤติกรรม และยังจะ formalized สามารถใช้ย่อ aversion อธิบายสัญญาสมบูรณ์ ความผันผวนในตลาดหุ้น และเลือกการแอ็บเซนชันในการเลือกตั้ง (Ghirardato & Marinacci, 2001)
aversion ย่อเทียบกับความเสี่ยง aversion
ความแตกต่างระหว่างย่อ aversion และเสี่ยง aversion เป็นสำคัญ แต่ลึกซึ้ง Aversion ความเสี่ยงมาจากสถานการณ์ที่ความน่าเป็นสามารถกำหนดให้กับแต่ละผลลัพธ์ที่เป็นไปได้ของสถานการณ์ Aversion ย่อใช้กับสถานการณ์เมื่อกิจกรรมผลลัพธ์ที่ไม่รู้จัก (สเตียน 1999) แนวคิดหลักเบื้องหลัง aversion ย่อครอบคลุมความคิดของความเสี่ยง aversion เวรจริงโลกย่อเพิ่ม aversion เป็นขึ้นประกันภัยเนื่องจากประชาชนทั่วไปถูก averse เหตุการณ์ไม่รู้จักที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตและทรัพย์สิน (Alary, Treich ของพวกเขา และ Gollier 2010) .
วัดย่อ aversion
aversion ย่อเป็นบุคคลเชือดทัศนคติต่อความเป็นไปได้ของผลลัพธ์ในอนาคต ทั้งร้าย และดี คนที่ "ย่อ averse" จะเพิ่มความน่าเป็นของโอกาสร้าย Aversion ย่อมีได้อย่างกว้างขวางพบในบุคคลตัดสิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมาถึงคู่ของแต่ละบุคคล มีกะระมัดระวัง และมีความเสี่ยงที่สามารถทำระหว่าง judgements เดิมของบุคคลและตัดสินปัจจุบัน และย่อ aversion ตรวจสอบเหตุผลเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ชอบมีสองนัย
จากวิกิพีเดียสารานุกรมแบบไม่เสียค่าบริการที่
ซึ่งจะช่วยในการตัดสินใจและทฤษฎีเศรษฐศาสตร์เกี่ยวกับความหมั่นไส้(นอกจากนั้นยังรู้จักกันในชื่อที่ไม่ชอบความไม่แน่นอน)จะอธิบายถึงความรู้สึกของการตั้งค่าสำหรับความเสี่ยงที่มีชื่อเสียงมากกว่าความเสี่ยงที่ไม่รู้จัก ผู้คนจะเลือกตัวเลือกที่พร้อมด้วยส่วนประกอบที่ไม่รู้จักน้อยกว่าพร้อมด้วยส่วนประกอบที่ไม่รู้จักจะเป็นจำนวนมาก โรงแรมคือแสดงให้เห็นในความมหัศจรรย์ Ellsberg (เช่นที่ผู้คนชื่นชอบการพนันในผอบพร้อมด้วย 50 สีแดงและสีฟ้ากว่า 50 ลูกในหนึ่งในนั้นพร้อมด้วย 100 ลูกรวมทั้งหมดแต่ที่ของลูกสีฟ้าหรือสีแดงเป็นที่ไม่รู้จัก) มีทางเลือกของหมายเลขที่เกี่ยวข้องกับความไม่แน่นอนและโดยปกติพวกเขาสามารถจำแนกได้เป็นสอง ประเภท เหตุการณ์เกิดความเสี่ยงและไม่ชัดเจน เหตุการณ์ความเสี่ยงมีโอกาสบางอย่างที่เป็นผลให้เหตุการณ์ไม่ชัดเจนมีระดับมากขึ้นของความไม่แน่นอน โรงแรมแห่งนี้รวมถึงความไม่แน่นอนของผลลัพธ์และนอกจากนั้นยังมีความเป็นไปได้ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหรือผลตอบแทนที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ดังกล่าว ปฏิกริยาที่มีพฤติกรรมและยังคงมีความอย่างเป็นทางการ ไม่ชอบมีสองนัยสามารถนำไปใช้เพื่ออธิบายความผันผวนสัญญาไม่สมบูรณ์ในตลาดหุ้นความยินดี
มีสองนัยและไม่ลงคะแนนเสียงเลือกในการเลือกตั้ง( ghirardato & marinacci 2001 )เมื่อเทียบกับความหมั่นไส้ไม่ชอบความเสี่ยง
ซึ่งจะช่วยเรื่องความแตกต่างระหว่างเกี่ยวกับความยินดีและความเสี่ยงเป็นเรื่องสำคัญแต่แบบเรียบง่าย ไม่ชอบความเสี่ยงมาจากสถานการณ์ที่ความเป็นไปได้ที่อาจได้รับมอบหมายให้เป็นผลลัพธ์ที่เป็นไปได้ของสถานการณ์ไม่ชอบมีสองนัยปรับใช้กับสถานการณ์เมื่อความน่าจะเป็นของผลลัพธ์จะไม่รู้จัก( Julius Epstein ผู้เขียนบท 1999 ) ความคิดหลักที่อยู่เบื้องหลังไม่ชอบมีสองนัยโอบล้อมไปด้วยแนวความคิดที่ไม่ชอบความเสี่ยงของ โลกของความเป็นจริงจะส่งผลให้มีสองนัยของความยินดีเพิ่มขึ้นคือความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นสำหรับการประกัน ภัย เพราะประชาชนทั่วไปที่มีการจัดงานที่ไม่รู้จักไม่ชอบที่จะมีผลต่อชีวิตและทรัพย์สินของ( alary treichและ gollier 2010 )..
การวัดค่าของความหมั่นไส้ไม่ชอบมีสองนัย
มีสองนัยมีท่าทีอย่างมีเหตุผลของบุคคลที่มีความเป็นไปได้ของผลลัพธ์ในอนาคตทั้งสองและไม่เอื้อต่อ คนที่เป็น"มีสองนัยไม่ชอบ"จะเพิ่มโอกาสของความหวังไม่ได้ ไม่ชอบมีสองนัยได้รับการยอมรับกันอย่างกว้างขวางเห็นในคำตัดสินผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายโดยเฉพาะเมื่อมันมาให้กับคู่ของผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายมีทั้งกะมีความเสี่ยงและเพิ่มความระมัดระวังว่าสามารถที่จะเกิดขึ้นระหว่างคำตัดสินเดิมของผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายและไม่ชอบมีสองนัยและคำตัดสินในปัจจุบันทำการพิจารณาข้อสงสัยทั้งหมดของเหตุผลที่.