As part of an agreement during the

As part of an agreement during the COP15, the Brazilian government is fostering several activities intended to mitigate greenhouse gas (GHG) emissions. One of them is the adoption of anaerobic digester (AD) for treating animal manure. Due to a lack of information, we developed a case study in order to evaluate the effect of such initiative for beef cattle feedlots. We considered the net GHG emissions (CH4 and N2O) from the manure generated from 140 beef heifers confined for 90 days in the scope “housing to field application” by including field measurements, literature values, and the offset generated by the AD system through the replacement of conventional sources of nitrogen (N) fertilizer and electricity, respectively. Results showed that direct GHG emissions accounted for 0.14 ± 0.06 kg of carbon dioxide equivalent (CO2eq) per kg of animal live weight gain (lwg), with ~ 80% originating from field application, suggesting that this emission does not differ from the conventional manure management (without AD) typically done in Brazil (0.19 ± 0.07 kg of CO2eq per kg lwg− 1). However, 2.4 MWh and 658.0 kg of N-manure were estimated to be generated as a consequence of the AD utilization, potentially offsetting 0.13 ± 0.01 kg of CO2eq kg lwg− 1 or 95% (± 45%) of total direct emissions from the manure management. Although, by replacing fossil fuel sources, i.e. diesel oil, this offset could be increased to 169% (± 47%). In summary, the AD has the potential to significantly mitigate GHG emissions from manure management in beef cattle feedlots, but the effect is indirect and highly dependent on the source to be replaced. In spite of the promising results, more and continuous field measurements for decreasing uncertainties and improving assumptions are required. Identifying shortcomings would be useful not only for the effectiveness of the Brazilian government, but also for worldwide plans in mitigating GHG emissions from beef production systems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลงระหว่างการ COP15 รัฐบาลบราซิลเป็นอุปถัมภ์กิจกรรมต่าง ๆ ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก) เรือนกระจก หนึ่งในนั้นคือการนำบ่อย่อย (AD) สำหรับการรักษามูลสัตว์ชีวภาพไม่ใช้ออกซิเจน เนื่องจากการขาดข้อมูล เราพัฒนากรณีศึกษาเพื่อประเมินผลของโครงการดังกล่าวสำหรับเนื้อวัว feedlots เราถือว่าการสุทธิปล่อยก๊าซเรือนกระจก (CH4 และ N2O) จากปุ๋ยคอกจากวัวสาววัว 140 ที่ถูกจำกัดในขอบเขต"ในการเขตข้อมูลโปรแกรมประยุกต์" 90 วัน โดยรวมถึงการวัดสนาม ค่าวรรณกรรม และบัญชีตรงข้ามระบบจะสร้าง โดยโฆษณาผ่านแทนแหล่งทั่วไปของปุ๋ยไนโตรเจน (N) และไฟฟ้า ตามลำดับ ผลการศึกษาพบว่า การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกโดยตรงคิดเป็น± 0.14 0.06 กิโลกรัมคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า (CO2eq) ต่อกิโลกรัมของสัตว์น้ำหนักสด (lwg), กับ ~ 80% มาจากเขตข้อมูลโปรแกรมประยุกต์ แนะนำที่ ปล่อยนี้ไม่แตกต่างจากการจัดการปุ๋ยธรรมดา (ไม่มีโฆษณา) โดยทั่วไปในบราซิล (± 0.19 กิโลกรัม CO2eq 0.07 ต่อกก. lwg− 1) อย่างไรก็ตาม 2.4 MWh และ 658.0 กก.ของปุ๋ย N สันนิษฐานว่า น่าจะสร้างขึ้นเป็นผลมาจากการใช้ประโยชน์ในการโฆษณา อาจชดเชย 0.13 ± 0.01 กิโลกรัม CO2eq กิโลกรัม lwg− 1 หรือ 95% (± 45%) ของการปล่อยมลพิษโดยตรงทั้งหมดจากการจัดการมูล ถึงแม้ว่า โดยแทนแหล่งเชื้อเพลิงซากดึกดำบรรพ์ เช่นดีเซล น้ำมันออฟเซตนี้อาจจะเพิ่มขึ้นถึง 169% (± 47%) ในสรุป โฆษณาที่มีศักยภาพที่จะลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการจัดการปุ๋ยในเนื้อวัว feedlots อย่างมีนัยสำคัญ แต่ผลที่ได้คือสูงขึ้นกับแหล่งที่มาจะถูกแทน และทางอ้อม แม้แนวโน้มผล วัดเพิ่มเติม และต่อเนื่องเพื่อลดความไม่แน่นอน และปรับปรุงสมมติฐานจะต้อง ระบุข้อบกพร่องจะเป็นประโยชน์ไม่เพียง แต่ สำหรับประสิทธิภาพของรัฐบาลบราซิล แต่ยัง สำหรับแผนทั่วโลกในการบรรเทาการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากระบบการผลิตเนื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลงระหว่าง COP15 ที่รัฐบาลบราซิลอุปถัมภ์กิจกรรมหลายจุดมุ่งหมายเพื่อลดก๊าซเรือนกระจก (GHG) หนึ่งในนั้นคือการยอมรับของบ่อหมักแบบไม่ใช้ออกซิเจน (AD) สำหรับการรักษาปุ๋ยคอกสัตว์ เนื่องจากการขาดข้อมูลที่เราพัฒนากรณีศึกษาเพื่อประเมินผลกระทบของความคิดริเริ่มดังกล่าวสำหรับ feedlots วัวเนื้อ เราพิจารณาปล่อยก๊าซเรือนกระจกสุทธิ (CH4 และ N2O) จากมูลที่เกิดจากสาว 140 เนื้อถูกคุมขังเป็นเวลา 90 วันในขอบเขต "ที่อยู่อาศัยเพื่อการประยุกต์ใช้ข้อมูล" โดยรวมทั้งวัดสนามคุณค่าวรรณกรรมและชดเชยสร้างโดยระบบการโฆษณาผ่าน ทดแทนแหล่งที่มาของการชุมนุมของไนโตรเจน (N) ปุ๋ยและไฟฟ้าตามลำดับ ผลการศึกษาพบว่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจกโดยตรงคิดเป็น 0.14 ± 0.06 กิโลกรัมคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า (CO2eq) ต่อกิโลกรัมของกำไรสัตว์น้ำหนักสด (lwg) กับ ~ 80% มาจากการประยุกต์ใช้ข้อมูลชี้ให้เห็นว่าการปล่อยก๊าซนี้ไม่ได้แตกต่างจากปุ๋ยคอกธรรมดา การจัดการ (ไม่มีโฆษณา) กระทำโดยทั่วไปในบราซิล (0.19 ± 0.07 กิโลกรัมต่อกิโลกรัม CO2eq lwg- 1) อย่างไรก็ตาม 2.4 เมกะวัตต์ชั่วโมงและ 658.0 กก. N-ปุ๋ยคอกกำลังจะถูกสร้างขึ้นเป็นผลมาจากการใช้โฆษณาอาจหักล้าง 0.13 ± 0.01 กิโลกรัม CO2eq กก lwg- 1 หรือ 95% (± 45%) ของการปล่อยก๊าซรวมทางตรงจาก การจัดการปุ๋ยคอก แม้ว่าโดยการเปลี่ยนแหล่งเชื้อเพลิงฟอสซิลเช่นน้ำมันดีเซลชดเชยนี้อาจจะเพิ่มขึ้นถึง 169% (± 47%) โดยสรุปการโฆษณามีศักยภาพที่จะลดอย่างมีนัยสำคัญปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการจัดการปุ๋ยคอกเนื้อวัว feedlots แต่ผลที่ได้คือทางอ้อมและสูงขึ้นอยู่กับแหล่งที่มาจะถูกแทนที่ ทั้งๆที่ผลที่มีแนวโน้มมากขึ้นและวัดสนามอย่างต่อเนื่องสำหรับการลดความไม่แน่นอนและการปรับปรุงสมมติฐานจะต้อง ระบุข้อบกพร่องจะเป็นประโยชน์ไม่เพียง แต่สำหรับประสิทธิภาพของรัฐบาลบราซิล แต่ยังสำหรับแผนการทั่วโลกในการบรรเทาปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากระบบการผลิตเนื้อวัว