Important though these debates abou

Important though these debates about active versus passive representative inclusion were, they glossed over the glaring fact that many groups within the established democracies lacked even passive inclusion. Although earlier participatory critics of the standard account had turned away from representation, by the early 1990s, theorists began to focus on the representative exclusion of marginalized groups—particularly those based on gender, ethnicity, and race—from the centers of political power. The initial questions were about injustices in the form of exclusion. But these questions went to the very heart of not only the meanings of representation, but also its mechanisms and functions. Kymlicka (1995) argued for group representation within the institutions of representative democracy, noting that the representation of individuals qua individuals is not sufficient to self-development, as self-identity depends on group relationships and resources. Phillips (1995) argued in The Politics of Presence that the “politics of ideas”— one in which interests, policy positions, and preferences are represented by agents within political institutions—fails to grasp that rightful inclusions require that diversities within society have represented presence, embodied within representatives who bring distinctive perspectives into political institutions (see also Guinier 1994, Gould 1996, Mansbridge 1999, Young 2000, Dovi 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำคัญถึงการดำเนินเกี่ยวกับการใช้งานเทียบกับพนักงานรวมแฝงเหล่านี้ พวกเขา glossed กว่าจริงแจ๋ว่า หลายกลุ่มภายในเหมือน ๆ ขึ้นขาดรวมถึงแฝง แม้ว่าก่อนหน้านี้มีส่วนร่วมวิจารณ์ของมาตรฐานมีเปิดอยู่แสดง โดยช่วงปี 1990, theorists เริ่มให้ความสำคัญกับข้อยกเว้นที่ตัวแทนของกลุ่มมีตัวอย่างยิ่งตามเพศ เชื้อชาติ และการแข่งขัน — จากศูนย์กลางของอำนาจทางการเมือง คำถามแรกเกี่ยวกับต้องสู้ในรูปแบบของการแยกได้ แต่คำถามเหล่านี้ไปพักไม่เพียงแต่ความหมายของการแสดง แต่ยังเป็นกลไก และฟังก์ชัน Kymlicka (1995) ที่โต้เถียงในกลุ่มแสดงภายในสถาบันประชาธิปไตยตัวแทน สังเกตว่า ตัวแทนของบุคคล qua บุคคลไม่เพียงพอที่จะเปิด self-identity ขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ของกลุ่มและทรัพยากร ไขควง (1995) โต้เถียงในเมืองอยู่ที่ "เมืองของความคิด" — หนึ่งที่สนใจ ตำแหน่งนโยบาย และการตั้งค่าจะแสดง โดยใช้ตัวแทนในสถาบันทางการเมือง — ไม่เข้าใจว่า ตัวมาต้องมีความหลากหลายภายในสังคมได้แสดงสถานะ รวบรวมไว้ภายในแทนที่นำมุมมองที่โดดเด่นเป็นสถาบันการเมือง (โปรดดู Guinier 1994, Gould 1996, Mansbridge 1999, 2000 ยัง, Dovi 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่สำคัญแม้ว่าการอภิปรายเหล่านี้เกี่ยวกับการใช้งานเมื่อเทียบกับเรื่อย ๆ รวมเป็นตัวแทนของพวกเขากลบเกลื่อนกว่าความเป็นจริงที่เห็นได้ชัดว่าหลายกลุ่มที่อยู่ในประเทศประชาธิปไตยที่จัดตั้งขึ้นขาดแม้กระทั่งการรวมเรื่อย ๆ ถึงแม้นักวิจารณ์ส่วนร่วมก่อนหน้าของมาตรฐานการบัญชีที่ได้หันออกจากการเป็นตัวแทนโดยช่วงต้นทศวรรษ 1990 ทฤษฎีเริ่มที่จะมุ่งเน้นไปที่การยกเว้นตัวแทนของกลุ่มชายขอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อยู่บนพื้นฐานของเพศเชื้อชาติและการแข่งขันจากศูนย์ของอำนาจทางการเมือง คำถามแรกที่เกี่ยวกับความอยุติธรรมในรูปแบบของการยกเว้น แต่คำถามเหล่านี้ไปเป็นหัวใจของการไม่เพียง แต่ความหมายของการเป็นตัวแทน แต่ยังกลไกและฟังก์ชั่น Kymlicka (1995) เป็นที่ถกเถียงกันสำหรับกลุ่มตัวแทนภายในสถาบันการตัวแทนประชาธิปไตยสังเกตว่าเป็นตัวแทนของบุคคลใฐานะที่เป็นบุคคลที่ไม่เพียงพอที่จะพัฒนาตนเองเป็นเอกลักษณ์ของตนเองขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ของกลุ่มและทรัพยากร ฟิลลิป (1995) ที่ถกเถียงกันอยู่ในการเมืองของตนว่า "การเมืองของความคิด" - หนึ่งในความสนใจตำแหน่งนโยบายการตั้งค่าและเป็นตัวแทนจากตัวแทนที่อยู่ในสถาบันทางการเมืองล้มเหลวที่จะเข้าใจว่าการรวมที่ถูกต้องจำเ​​ป็นต้องให้ความหลากหลายในสังคมได้เป็นตัวแทนของการแสดงตน เป็นตัวเป็นตนในตัวแทนที่นำมุมมองที่โดดเด่นเป็นสถาบันทางการเมือง (เห็น Guinier 1994 โกลด์ 1996 Mansbridge ปี 1999 หนุ่ม 2000 Dovi 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สำคัญ แม้ว่าการอภิปรายเหล่านี้เกี่ยวกับการใช้งานกับตัวแทนรวมเรื่อยๆ , พวกเขา glossed มากกว่าการจ้องมองความเป็นจริงที่หลายกลุ่มในประเทศ แม้การขาดขึ้นเรื่อยๆ แม้ว่าก่อนหน้านี้ การวิจารณ์ของบัญชีมาตรฐานได้หันกลับจากการเป็นตัวแทน โดยในช่วงต้นปี 1990 ,นักทฤษฎี เริ่มที่จะมุ่งเน้นไปที่ตัวแทน ยกเว้นกลุ่มชายขอบโดยขึ้นอยู่กับเพศ เชื้อชาติ และเผ่าพันธุ์ จากศูนย์กลางของอำนาจทางการเมือง คำถามแรกเกี่ยวกับความอยุติธรรมในรูปแบบของการยกเว้น แต่คำถามเหล่านี้ไปเป็นหัวใจของไม่เพียง แต่ความหมายของการแสดง แต่ยังของกลไกและฟังก์ชั่นkymlicka ( 1995 ) เป็นที่ถกเถียงกันสำหรับกลุ่มตัวแทนภายในสถาบันของระบอบประชาธิปไตยแบบตัวแทนกล่าวว่าเป็นตัวแทนของบุคคลใฐานะที่บุคคลไม่เพียงพอที่จะพัฒนาตนเอง , ตัวเองขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์และกลุ่มทรัพยากร ฟิลลิปส์ ( 1995 ) แย้งในการเมืองของตนว่า " การเมืองของความคิด " ซึ่งหนึ่งในผลประโยชน์ งานนโยบายและการตั้งค่าจะแสดงโดยตัวแทนในสถาบันการเมืองที่ล้มเหลวในการเข้าใจที่ถูกต้องรวมต้องการความหลากหลายภายในสังคมได้แสดงตนไว้ภายในตัวแทนที่นำมุมมองที่โดดเด่นในสถาบันการเมือง ( เห็น guinier 1994 กูล 1996 mansbridge 1999 เด็ก 2000 โดวิ 2002 )