The baseline respiration rate (Time

The baseline respiration rate (Time 0) between control and treatment individuals were similar with respiration rates of 1.75±0.12 and 1.46±0.19 μmol O2 g fw−1 h−1, respectively (Fig. 8). Over the 8 d experimental period there was a significant interaction between treatment and time (P=0.043) demonstrating that the respiration rate of R. odorabile was influenced both over time and between treatments ( Table 6). However, the highly significant between-subject effect of treatment ( Table 6) indicates that the significant interaction term was driven primarily by differences in the respiration rate between treatment and control sponges over time. After 24 h of exposure to fine clay sediments the respiration rate of treatment sponges increased by 43% of their baseline respiration rate, and were almost double the rate of respiration of the control sponges ( Fig. 8). These respiration rates remained consistent for up to 2 d of exposure to fine clay sediments and respiration rates remained elevated (up to 1.5 times higher) during the 4 d of exposure. After day 4 the sediment exposure was stopped and both the treatment and control sponges were allowed to recover for 4 d. After 4 d of recovery the respiration rates of the treatment sponges were similar to baseline respiration rates and were also similar to the respiration rate of the control sponges (1.35±0.17 μmol O2g fw−1 h−1) ( Fig. 8).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราหายใจพื้นฐาน (ครั้งที่ 0) ระหว่างบุคคลควบคุมและการรักษาคล้ายกับ 1.75±0.12 และ 1.46±0.19 μmol O2 g fw−1 h−1 อัตราการหายใจตามลำดับ (Fig. 8) ระยะเวลาในการทดลอง 8 d มีการโต้ตอบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาและเวลา (P = 0.043) เห็นว่า อัตราการหายใจของอาร์ odorabile ได้รับ ช่วงเวลา และ ระหว่างการรักษา (ตาราง 6) อย่างไรก็ตาม สูงสำคัญระหว่างเรื่องผลของการรักษา (ตาราง 6) บ่งชี้ว่า คำโต้ตอบที่สำคัญถูกขับเคลื่อนหลักจากความแตกต่างในอัตราการหายใจระหว่างการรักษาและควบคุมฟองน้ำเวลา หลังจาก 24 ชมของการสัมผัสกับตะกอนดินเหนียวที่หายใจ ของฟองน้ำรักษาเพิ่มขึ้น 43% ของอัตราการหายใจพื้นฐาน และมีอัตราหายใจของฟองน้ำควบคุม (Fig. 8) เกือบสองเท่า ราคาหายใจยังคงสอดคล้องกันการสัมผัสกับตะกอนดินเหนียวและหายใจราคาก่อนหน้ายก (ถึง 1.5 เท่าสูง) ในช่วง 4 วันของการสัมผัสถึง 2 d หลังจากวันที่ 4 หยุดแสงตะกอน และ ทั้ง การรักษา และควบคุม ฟองน้ำได้รับอนุญาตให้กู้คืนสำหรับ 4 d หลังจาก 4 วันของการฟื้นตัว ราคาหายใจของฟองน้ำรักษาก็คล้ายกับอัตราหายใจพื้นฐาน และมีความคล้ายหายใจอัตราควบคุมฟองน้ำ (1.35±0.17 μmol O2g fw−1 h−1) (Fig. 8)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราการหายใจพื้นฐาน (เวลา 0) ระหว่างการควบคุมและการรักษาบุคคลที่มีความคล้ายคลึงกันที่มีอัตราการหายใจของ 1.75 ± 0.12 และ 1.46 ± 0.19 ไมโครโมล O2 กรัม FW-1 H-1 ตามลำดับ (รูปที่. 8) กว่า 8 งระยะเวลาการทดลองมีการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการรักษาและเวลา (P = 0.043) แสดงให้เห็นว่าอัตราการหายใจของอาร์ odorabile ได้รับอิทธิพลทั้งในช่วงเวลาและระหว่างการรักษา (ตารางที่ 6) อย่างไรก็ตามผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญระหว่างเรื่องของการรักษา (ตารางที่ 6) แสดงให้เห็นว่าระยะการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญได้รับการขับเคลื่อนหลักจากความแตกต่างในอัตราการหายใจระหว่างการรักษาและการควบคุมฟองน้ำเมื่อเวลาผ่านไป หลังจาก 24 ชั่วโมงของการสัมผัสกับตะกอนดินเหนียวปรับอัตราการหายใจของฟองน้ำรักษาที่เพิ่มขึ้นโดย 43% ของอัตราการหายใจพื้นฐานของพวกเขาและเป็นเกือบสองเท่าของอัตราการหายใจของฟองน้ำควบคุม (รูปที่. 8) อัตราการหายใจเหล่านี้ยังคงไม่ได้ถึง 2 วันของการสัมผัสกับตะกอนดินเหนียวที่ดีและอัตราการหายใจยังคงสูง (ถึง 1.5 เท่าสูงกว่า) ในช่วง 4 วันของการเปิดรับ หลังจากวันที่ 4 เปิดรับตะกอนก็หยุดและทั้งการรักษาและการควบคุมฟองน้ำได้รับอนุญาตในการกู้คืนสำหรับ 4 D หลังจาก 4 วันของการกู้คืนอัตราการหายใจของฟองน้ำรักษามีความคล้ายคลึงกับพื้นฐานอัตราการหายใจและก็มีความคล้ายกับอัตราการหายใจของฟองน้ำควบคุม (1.35 ± 0.17 ไมโครโมล O2g FW-1 H-1) (รูปที่. 8)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( อัตราการหายใจ ( 0 ) ระหว่างการควบคุมและรักษาบุคคลที่มีความคล้ายคลึงกับอัตราการหายใจของ 1.75 ± 0.12 และ 1.46 ± 0.19 μ mol O2 g FW − 1 H − 1 ตามลำดับ ( ภาพที่ 8 ) ผ่านระยะเวลาทดลอง 8 D มีปฏิสัมพันธ์ร่วมกันระหว่างการรักษาและเวลา ( p = 0.043 ) แสดงให้เห็นว่าอัตราการหายใจของodorabile ได้รับอิทธิพลทั้งในช่วงเวลาระหว่างการรักษา ( ตารางที่ 6 ) อย่างไรก็ตาม เรื่องของการรักษาอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติระหว่างผล ( ตารางที่ 6 ) บ่งชี้ว่า ในระยะปฏิสัมพันธ์ร่วมกันขับเคลื่อนหลักจากความแตกต่างในอัตราการหายใจระหว่างการรักษาและควบคุมฟองน้ำตลอดเวลาหลังจาก 24 ชั่วโมงของการปรับดินตะกอนอัตราการหายใจของฟองน้ำ การรักษาเพิ่มขึ้น 43% ของฐานอัตราการหายใจ และเป็นเกือบสองเท่าอัตราการหายใจของฟองน้ำควบคุม ( รูปที่ 8 ) อัตราการหายใจเหล่านี้ยังคงสอดคล้องถึง 2 D การตะกอนดินและปรับอัตราการหายใจยังคงสูงถึง 1เพิ่มขึ้น 5 เท่าในช่วง 4 D จากการสัมผัส หลังจากวันที่ 4 ตะกอนการหยุดและทั้งการรักษาและควบคุมฟองน้ำได้กู้ 4 D 4 D หลังจากการฟื้นตัวของอัตราการหายใจของการรักษาอันคล้ายคลึงกับอัตราการหายใจ และมีพื้นฐานใกล้เคียงกับอัตราการหายใจของฟองน้ำควบคุม ( 1.35 ± 0.17 μ mol − ( − 1 o2g FW 1 ) ( รูปที่ 8 )