Nonaka’s (1994) theory of organizat

Nonaka’s (1994) theory of organizational knowledge
creation remains state of the art and still serves as an anchor
paper for knowledge management research (Anand et al., 2010;
Argote & Miron-Spektor, 2011; Choo et al., 2007; McFadden et
al., 2014; Shan et al., 2013; Von Krogh, Nonaka, & Rechsteiner,
2012). In later research, Nonaka et al. clarify how the elements
of organizational knowledge creation interact organically and
dynamically with each other (Nonaka & Konno, 1998; Nonaka &
Toyama, 2003; Nonaka, Toyama, & Konno, 2000). An answer on
the academic debate about the theory of organizational knowledge
creation is offered by the authors in recent work (Nonaka &
Von Krogh, 2009). Nonaka’s (1994) organizational knowledge
creation theory originates from Polyani’s (1966) categorization of
human knowledge into two fundamental types – tacit knowledge
and explicit knowledge. Explicit knowledge is expressed in words,
numbers, reports, and data and is relatively easy to communicate.
Tacit knowledge, on the other hand, includes the action and
experience of individuals and is more difficult to communicate
(Polyani, 1966). Knowledge is generated by individuals. The
development of knowledge, ideas, and innovation takes place
mainly through interaction of individuals, referred to by Nonaka
(1994) as “communities of interaction.” Ideas, innovations, and
knowledge that are developed in one area of the organization
foster a stream of related ideas, innovations, and knowledge
within the entire organization, contributing to the magnification
and growth of further knowledge (Nonaka, 1994). Ideas,
innovation, and knowledge that are of value gradually increase
in acceptance and become crystallized as they resonate in the
growing communities of interaction (Nonaka, 1994). Research
shows that strong interpersonal ties are required to capture tacit
knowledge, while weak interpersonal ties are sufficient to harness
explicit knowledge (Granovetter, 1973).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของโนนากะ (1994) ทฤษฎีความรู้ขององค์กรสร้างยังคง ทันสมัย และยัง ทำหน้าที่เป็นหลักกระดาษสำหรับงานวิจัยจัดการความรู้ (อานันท์ et al., 2010Argote และ Miron-Spektor, 2011 ชู et al., 2007 McFadden ร้อยเอ็ดal., 2014 Al. ชานร้อยเอ็ด 2013 ฟอน Krogh โนนากะ & Rechsteiner2012) การวิจัยในภายหลัง โนนากะ et al. ชี้แจงว่าองค์ประกอบความรู้องค์กร สร้าง organically โต้ และแบบไดนามิกกับแต่ละอื่น ๆ (โนนากะและ Konno, 1998 โนนากะและโทยามะ 2003 โนนากะ โทยามะ & Konno, 2000) คำตอบในการอภิปรายทางวิชาการเกี่ยวกับทฤษฎีความรู้ขององค์กรสร้างนำเสนอผู้เขียนในการทำงานล่าสุด (โนนากะและฟอน Krogh, 2009) ความรู้องค์กรของโนนากะ (1994)สร้างทฤษฎีต้นกำเนิดของ Polyani (1966) ประเภทของความรู้มนุษย์ในสองชนิดพื้นฐาน – ความรู้ tacitและความรู้ที่ชัดเจน แสดงความรู้ชัดแจ้งในคำหมาย เลข รายงาน และข้อมูล และค่อนข้างง่ายในการสื่อสารความรู้ tacit ในทางกลับกัน มีการดำเนินการ และประสบการณ์ของบุคคล และเป็นการยากในการสื่อสาร(Polyani, 1966) ความรู้ถูกสร้างขึ้น โดยบุคคล ที่เกิดการพัฒนาความรู้ ความคิด และนวัตกรรมส่วนใหญ่ผ่านการโต้ตอบของบุคคล อ้างถึง โดยโนนากะ(1994) เป็น "ชุมชนของโต้ตอบ" ความคิดเห็น นวัตกรรม และความรู้ที่มีพัฒนาในพื้นที่หนึ่งขององค์กรสร้างกระแสของความคิดที่เกี่ยวข้อง นวัตกรรม และความรู้ภายในองค์กรทั้งหมด สนับสนุนการขยายตัวและเจริญเติบโตความรู้เพิ่มเติม (โนนากะ 1994) ความคิดเห็นนวัตกรรม และความรู้ที่มีค่าค่อย ๆ เพิ่มขึ้นในการยอมรับ และกลายเป็นการตกผลึกจะดังก้องในชุมชนเจริญเติบโตของการโต้ตอบ (โนนากะ 1994) วิจัยแสดงว่า มีความสัมพันธ์มนุษยสัมพันธ์แข็งแกร่งต้องจับ tacitความรู้ ในขณะที่ความสัมพันธ์มนุษยสัมพันธ์อ่อนพอเทียมรู้ชัดแจ้ง (Granovetter, 1973)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nonaka ของ (1994)
ทฤษฎีของความรู้ขององค์กรการสร้างยังคงเป็นรัฐของศิลปะและยังคงทำหน้าที่เป็นจุดยึดกระดาษสำหรับการวิจัยการจัดการความรู้
(อานันท์ et al, 2010;.
Argote และไมรอน-Spektor 2011; Choo et al, 2007;. McFadden et
อัล 2014. ฉาน et al, 2013;. ฟอน Krogh, Nonaka และ Rechsteiner,
2012) ในการวิจัยต่อมา Nonaka et al, ชี้แจงว่าองค์ประกอบของการสร้างความรู้ขององค์กรโต้ตอบอินทรีย์และแบบไดนามิกกับแต่ละอื่นๆ (Nonaka & Konno, 1998; Nonaka และโทะยะมะ, 2003; Nonaka, โทะยะมะและ Konno, 2000) คำตอบในการอภิปรายทางวิชาการเกี่ยวกับทฤษฎีของความรู้ขององค์กรการสร้างถูกนำเสนอโดยผู้เขียนในการทำงานที่ผ่านมา(Nonaka และฟอนKrogh 2009) Nonaka ของ (1994) ความรู้ขององค์กรทฤษฎีการสร้างมาจากPolyani ของ (1966) ประเภทของความรู้ของมนุษย์เป็นสองประเภทพื้นฐาน- ความเงียบและความรู้ที่ชัดเจน ความรู้ที่ชัดเจนมีการแสดงออกในคำพูดตัวเลขรายงานและข้อมูลและค่อนข้างง่ายในการสื่อสาร. ความรู้เงียบในมืออื่น ๆ รวมถึงการดำเนินการและประสบการณ์ของบุคคลและเป็นเรื่องยากมากในการสื่อสาร(Polyani, 1966) ความรู้ที่ถูกสร้างขึ้นโดยบุคคล การพัฒนาความรู้ความคิดและนวัตกรรมที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่ผ่านการทำงานร่วมกันของบุคคลที่อ้างถึงโดย Nonaka (1994) ขณะที่ "ชุมชนในการทำงานร่วมกัน." ไอเดียนวัตกรรมและความรู้ที่ได้รับการพัฒนาในพื้นที่หนึ่งขององค์กรส่งเสริมให้เกิดกระแสของความคิดที่เกี่ยวข้องกับนวัตกรรมและความรู้ภายในองค์กรทั้งหมดที่เอื้อต่อการขยายและการเจริญเติบโตของความรู้ต่อไป(Nonaka, 1994) ความคิดสร้างสรรค์นวัตกรรมและความรู้ที่มีคุณค่าค่อยๆเพิ่มขึ้นในการได้รับการยอมรับและกลายเป็นก้อนที่พวกเขาสะท้อนในชุมชนที่เจริญเติบโตของการมีปฏิสัมพันธ์(Nonaka, 1994) การวิจัยแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่แข็งแกร่งจะต้องจับโดยปริยายความรู้ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่อ่อนแอมีเพียงพอที่จะใช้ประโยชน์จากความรู้ที่ชัดเจน(Granovetter, 1973)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โนนากะ ( 1994 ) ทฤษฎีการสร้างความรู้
องค์การยังคงสถานะของศิลปะ และยังทำหน้าที่เป็นผู้ประกาศข่าว
กระดาษวิจัยจัดการความรู้ ( อานันท์ et al . , 2010 ;
argote &ไมรอน ป็คเตอร์ , 2011 ; Choo et al . , 2007 ; McFadden et
al . , 2014 ; ฉาน et al . , 2013 ; จากโครโนนากะ& rechsteiner
, , , 2012 ) ในงานวิจัยต่อมา โนนากะ et al . อธิบายว่าองค์ประกอบ
การสร้างความรู้ในองค์กร โต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆและแบบไดนามิกซึ่ง
( โนนากะ&คอนโนะ , 1998 ; โนนากะ&
โทยามะ , 2003 ; โนนากะ , โทยามะ&คอนโนะ , 2000 ) คำตอบ
ทางวิชาการ การอภิปรายเกี่ยวกับทฤษฎีการสร้างความรู้ในองค์กร โดยผู้เขียนได้เสนอ
ในงานล่าสุด ( โนนากะ&
ฟอนโคร , 2009 ) โนนากะ ( 1994 )
ความรู้ขององค์กรทฤษฎีการสร้างมาจาก polyani ( 1966 ) ประเภทของความรู้ของมนุษย์ออกเป็นสองประเภทขั้นพื้นฐาน

และความรู้ฝังลึกและความรู้ที่ชัดเจน ความรู้จะแสดงในคำ
ตัวเลข รายงาน และข้อมูลและค่อนข้างง่ายที่จะสื่อสาร .
ความรู้ฝังลึก , บนมืออื่น ๆรวมถึงการดําเนินการ และประสบการณ์ของแต่ละบุคคล และเป็นมากขึ้น

( polyani ยากที่จะสื่อสาร ,1966 ) ความรู้จะถูกสร้างขึ้นโดยบุคคล ในการพัฒนาความรู้ ความคิด และนวัตกรรมจะเกิดขึ้น
ส่วนใหญ่ผ่านปฏิสัมพันธ์ของบุคคลที่อ้างถึงโดยโนนากะ
( 1994 ) เป็น " ชุมชนสัมพันธ์ " นวัตกรรมความคิดและ
ความรู้ที่พัฒนาในพื้นที่หนึ่งขององค์กรอุปถัมภ์
กระแสของความคิดที่เกี่ยวข้องกับนวัตกรรม และความรู้
ภายใน องค์กรทั้งหมด