Results: In multivariate analyses,

Results: In multivariate analyses, an increase in whole-grain intake was inversely associated with long-term weight gain (P for trend < 0.0001). A dose-response relation was observed, and for every 40-g/d increment in whole-grain intake from all foods, weight gain was reduced by 0.49 kg. Bran that was added to the diet or obtained from fortified-grain foods further reduced the risk of weight gain (P for trend = 0.01), and, for every 20 g/d increase in intake, weight gain was reduced by 0.36 kg. Changes in cereal and fruit fiber were inversely related to weight gain. No associations were observed between changes in refined-grain or added germ consumption and body weight.

Conclusions: The increased consumption of whole grains was inversely related to weight gain, and the associations persisted after changes in added bran or fiber intakes were accounted for. This suggests that additional components in whole grains may contribute to favorable metabolic alterations that may reduce long-term weight gain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์: ในการวิเคราะห์ตัวแปรพหุ การเพิ่มขึ้นของการบริโภคธัญพืชเป็น inversely ที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มน้ำหนักระยะยาว (P สำหรับแนวโน้ม < 0.0001) ความสัมพันธ์ของการตอบสนองยาถูกตรวจสอบ และสำหรับทุก ๆ 40 g/d เพิ่มขึ้นในปริมาณธัญพืชจากอาหารทั้งหมด น้ำหนักลดลง โดย 0.49 kg รำที่เพิ่มการรับประทานอาหาร หรือได้รับจากเมล็ดข้าวที่ป้องกันธาตุอาหาร การลดน้ำหนัก (P สำหรับแนวโน้ม = 0.01), และ สำหรับ 20 g/d เพิ่มขึ้นในปริมาณ น้ำหนักลดลง โดย 0.36 kg การเปลี่ยนแปลงในเส้นใยจากธัญพืชและผลไม้ inversely เกี่ยวข้องกับน้ำหนักที่ สมาคมไม่ถูกตรวจสอบระหว่างการเปลี่ยนแปลงในจมูก ข้าวบริสุทธิ์ หรือเพิ่มน้ำหนักร่างกายและการใช้สรุป: การบริโภคธัญพืชเพิ่มขึ้นเป็น inversely ที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนัก และความสัมพันธ์ที่ยังคงอยู่หลังจากการเปลี่ยนแปลงในรำเพิ่ม หรือการบริโภคเส้นใยถูกคิด นี้แสดงให้เห็นว่า อาจเป็นส่วนประกอบเพิ่มเติมในธัญพืชดัดแปลงเผาผลาญดีที่อาจลดน้ำหนักระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล: ในการวิเคราะห์หลายตัวแปรที่เพิ่มขึ้นในการบริโภคธัญพืชไม่ขัดสีมีความสัมพันธ์ผกผันกับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นในระยะยาว (P สำหรับแนวโน้ม <0.0001) ความสัมพันธ์ปริมาณการตอบสนองเป็นที่สังเกตและสำหรับทุก 40 กรัม / วันเพิ่มขึ้นในการบริโภคธัญพืชไม่ขัดสีจากอาหารทั้งหมด, น้ำหนักลดลง 0.49 กก. รำที่ถูกเพิ่มเข้าไปในอาหารหรือที่ได้รับจากอาหารเสริมเม็ดช่วยลดความเสี่ยงต่อการเพิ่มน้ำหนัก (P สำหรับแนวโน้ม = 0.01) และสำหรับทุก 20 กรัม / วันเพิ่มขึ้นในปริมาณน้ำหนักลดลง 0.36 กก. การเปลี่ยนแปลงในธัญพืชและเส้นใยผลไม้ที่มีความสัมพันธ์ผกผันในการรับน้ำหนัก ไม่มีสมาคมถูกตั้งข้อสังเกตระหว่างการเปลี่ยนแปลงในการกลั่นเม็ดหรือเพิ่มปริมาณการใช้จมูกและน้ำหนักของร่างกาย. สรุปผลการวิจัย: การบริโภคที่เพิ่มขึ้นของธัญพืชที่เกี่ยวข้องผกผันในการรับน้ำหนักและสมาคมยังคงอยู่หลังจากการเปลี่ยนแปลงในการเพิ่มรำหรือเส้นใยบริโภคถูกสัดส่วน นี้แสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบเพิ่มเติมในธัญพืชอาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงการเผาผลาญที่ดีที่อาจลดน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นในระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการวิจัยในการวิเคราะห์หลายตัวแปร การเพิ่มการบริโภคธัญพืชเป็นตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น ( p < 0.0001 สำหรับแนวโน้มระยะยาว ) มีความสัมพันธ์กับความคิดเห็นและการสังเกต ทุก 40-g / D เพิ่มการบริโภคธัญพืชจากอาหาร น้ำหนักตัวลดลง 0.49 กิโลกรัม รำข้าวที่ถูกเพิ่มลงในอาหาร หรือได้รับจากอาหารเม็ดเสริม เพิ่มเติม ลดความเสี่ยงของการเพิ่มน้ำหนัก ( p สำหรับแนวโน้ม = 0.01 ) และสำหรับทุก 20 กรัม / วัน เพิ่มปริมาณน้ำหนักที่ลดลง 0.36 กิโลกรัม การเปลี่ยนแปลงในธัญพืชและเส้นใย ผลไม้เป็นตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มน้ำหนัก ไม่พบการเปลี่ยนแปลงในสมาคมระหว่างเมล็ดกลั่น หรือเพิ่มปริมาณเชื้อโรคและน้ำหนักตัวสรุป : เพิ่มการบริโภคธัญพืชเป็นตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักตัว และสมาคมยืนกรานหลังจากการเปลี่ยนแปลงเพิ่มรำข้าวหรือเส้นใยอาหารร้อยละ . นี้แสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบเพิ่มเติมในธัญพืชอาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงการเผาผลาญที่ดีที่อาจลดเพิ่มน้ำหนักในระยะยาว