Langner et al. (2012a) found that c

Langner et al. (2012a) found that climate change lead to
small decreases
of [O3] in northern Europe
and small increases in southern Europe.
When running
the future
period
with air pollutant emissions from the
RCP4.5 scenario valid for year 2050, a large decrease of [O3] is observed
throughout Europe.
Although both the climate and emission scenarios
are uncertain, this demonstrates the much larger effect of plausible
emission changes than calculated climate change over the coming decades.
The modelled future evolution of daily maximum [O3] continues
in line with the observed historical decrease of maximum [O3] during
summer daytime, see Tables 2 and 3. Uncertainties in CTM responses
to climate change and changes in emissions are, for example, discussed
in Langner et al. (2012b) andWatson et al. (2016); both studies provide
multi-model assessments of future ozone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Langner et al. (2012a) พบการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่นำไปสู่การ ลดลงเล็กน้อยของ [O3] ในยุโรปเหนือ และเล็กเพิ่มขึ้นในภาคใต้ของยุโรปเมื่อทำงาน ในอนาคต รอบระยะเวลา ด้วยการปล่อยมลพิษอากาศจากการRCP4.5 สถานการณ์ที่ถูกต้องสำหรับปี 2050 ลดลงขนาดใหญ่ [O3] เป็นที่สังเกตทั่วยุโรป แม้ว่าสถานการณ์ภูมิอากาศและการปล่อยไม่แน่ใจ ซึ่งแสดงผลขนาดใหญ่มากของเป็นไปได้เปลี่ยนแปลงปล่อยกว่าภูมิอากาศคำนวณทศวรรษมาด้วยยังคงวิวัฒนาการในอนาคตแบบจำลองของวันสูงสุด [O3]ลดสูงสุด [O3] ระหว่างประวัติศาสตร์สังเกตฤดูร้อนเวลากลางวัน ดูตารางที่ 2 และ 3 ความไม่แน่นอนในการตอบสนอง CTMการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและการเปลี่ยนแปลงปล่อย เช่น กล่าวถึงใน Langner et al. (2012b) andWatson et al. (2016); ให้การศึกษาทั้งสองการประเมินผลหลายรุ่นในอนาคตโอโซน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Langner et al, (2012a) พบว่านำไปสู่การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจะ
ลดลงเล็ก ๆ
ของ [O3] ในภาคเหนือของยุโรป
และการเพิ่มขึ้นเล็ก ๆ ในภาคใต้ของยุโรป.
เมื่อทำงาน
ในอนาคต
ระยะเวลา
ที่มีการปล่อยสารมลพิษทางอากาศจาก
สถานการณ์ RCP4.5 ที่ถูกต้องสำหรับปี 2050 ลดลงมาก [ O3] เป็นที่สังเกต
ทั่วยุโรป.
แม้ว่าทั้งสองสภาพภูมิอากาศและการปล่อยสถานการณ์
มีความไม่แน่นอนนี้แสดงให้เห็นถึงผลกระทบที่มีขนาดใหญ่มากเป็นไปได้
การเปลี่ยนแปลงการปล่อยก๊าซกว่าเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศคำนวณในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา.
วิวัฒนาการในอนาคตย่อมสูงสุดประจำวัน [O3] ยังคง
สอดคล้องกับ การลดลงของประวัติศาสตร์สังเกตสูงสุด [O3] ในช่วง
เวลากลางวันในช่วงฤดูร้อนให้ดูตารางที่ 2 และ 3 ไม่แน่นอนในการตอบสนอง CTM
การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและการเปลี่ยนแปลงในการปล่อยก๊าซจะยกตัวอย่างเช่นการกล่าวถึง
ใน Langner et al, (2012b) andWatson et al, (2016); ทั้งการศึกษาให้
การประเมินหลายรูปแบบของโอโซนในอนาคต