Module 3: Web bonding processes3.2

Module 3: Web bonding processes

3.2 Thermal Bonding Processes

Introduction

It is known that the fibres in the webs can be bonded thermally in order to have sufficient resistance to mechanical deformation. The basic concept of thermal bonding was introduced by Reed in 1942. He described a process in which a web consisting of thermoplastic and non-thermoplastic fibres was made and then heated to the melting or softening temperature of the constituent thermoplastic fibres followed by cooling or solidify the bonding area. Since then many developments have been made in thermal bonding processes. Today the thermal bonding processes include calender bonding, through-air bonding, infrared bonding, and ultrasonic bonding. Thermal bonding requires a thermoplastic component to be present in the web in the form of homofil fibre, powder, film, hot melt or as a part (sheath) of bicomponent fibre. The thermoplastic component becomes viscous under the application of thermal energy. The polymer flows to fibre-to-fibre crossover points where bonding regions are formed. The bonding regions are fixed by subsequent cooling. The thermal bonding process is environmental-friendly, as no latex binder is required. The thermal bonding process consumes less energy compared to foam bonding or hydroentanglement bonding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โมดูลที่ 3: กระบวนการพันธะเว็บ3.2 พันธะความร้อนกระบวนการบทนำเป็นที่รู้จักกันว่าเส้นใยในใยที่สามารถผูกมัดความร้อนเพื่อให้มีความต้านทานต่อการเสียรูปเพียงพอที่จะกล แนวคิดพื้นฐานของพันธะความร้อนได้รับการแนะนำโดยกกในปี 1942 เขาอธิบายกระบวนการในการที่เว็บประกอบด้วยเส้นใยเทอร์โมและไม่ได้ทำเทอร์โมแล้วอุ่นให้ละลายหรืออุณหภูมิอ่อนของเส้นใยเทอร์โมส่วนประกอบตามด้วยการระบายความร้อนหรือแข็ง พื้นที่พันธะ ตั้งแต่นั้นมาการพัฒนาจำนวนมากได้รับการทำในกระบวนการพันธะความร้อน วันนี้กระบวนการพันธะความร้อนรวมถึงพันธะปฏิทินพันธะผ่านอากาศพันธะอินฟราเรดและพันธะอัลตราโซนิก พันธะความร้อนต้องมีองค์ประกอบที่เทอร์โมที่จะนำเสนอในเว็บในรูปแบบของเส้นใย homofil ที่ผงภาพยนตร์ร้อนละลายหรือเป็นส่วนหนึ่ง (เปลือก) ของเส้นใย bicomponent องค์ประกอบที่เทอร์โมจะกลายเป็นความหนืดภายใต้การประยุกต์ใช้พลังงานความร้อน พอลิเมอไหลไปยังจุดครอสโอเวอร์เส้นใยไฟเบอร์ไปที่ภูมิภาคพันธะที่เกิดขึ้น ภูมิภาคพันธะได้รับการแก้ไขโดยการระบายความร้อนที่ตามมา กระบวนการพันธะความร้อนเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมเป็นสารยึดเกาะน้ำยางไม่จำเป็นต้องมี กระบวนการความร้อนพันธะสิ้นเปลืองพลังงานน้อยลงเมื่อเทียบกับโฟมหรือพันธะพันธะ hydroentanglement

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Module 3 : เว็บเชื่อมกระบวนการ

3.2 การเชื่อมความร้อนกระบวนการ

บทนำ

มันเป็นที่รู้จักกันว่าเส้นใยในเว็บที่สามารถผูกมัดซึ่งให้มีเพียงพอต่อต้านจักรกลการเสียรูป แนวคิดพื้นฐานของการเชื่อมความร้อนเป็นที่รู้จักโดยรีดใน 1942เขาอธิบายกระบวนการที่เว็บ ประกอบด้วยเส้นใยพลาสติกเทอร์โมและไม่ทำแล้วอุ่นให้ละลายหรือต่ำกว่าอุณหภูมิขององค์ประกอบเส้นใยตามด้วยเทอร์โมเย็นหรือแข็งเชื่อมพื้นที่ ตั้งแต่นั้นมาการพัฒนามากได้รับการทำในกระบวนการความร้อน เชื่อม วันนี้กระบวนการเชื่อมความร้อนรวมถึงปฏิทินที่เชื่อมผ่านเครื่องเชื่อม เชื่อม อินฟราเรดและอัลตราโซนิก เชื่อม การเชื่อมความร้อนต้องใช้ชิ้นส่วนพลาสติกจะอยู่ในเว็บในรูปแบบของ homofil ไฟเบอร์ , ผง , ฟิล์มละลายด้วยความร้อนหรือเป็นส่วนหนึ่ง ( ฝัก ) แบบไฟเบอร์ ส่วนประกอบ : ข้นหนืด ภายใต้การใช้พลังงานพอลิเมอร์ ( ไฟเบอร์เส้นใยที่เชื่อมจุดไขว้ภูมิภาคที่เกิดขึ้น เชื่อมภูมิภาคได้รับการแก้ไขโดยการระบายความร้อนที่ตามมา กระบวนการเชื่อมความร้อนเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมเป็นยางยึดจะต้อง กระบวนการเชื่อมความร้อนใช้พลังงานน้อยเมื่อเทียบกับโฟมหรือ hydroentanglement เชื่อม เชื่อม