Maybe it is that Arab populations s

Maybe it is that Arab populations simply do not want or value electoral
democracy the way mass publics have come to desire and value this
form of self-government in other regions of the world.7 But then how do
we account for the overwhelming shares of Arab publics—well over 80
percent in Algeria, Jordan, Kuwait, Morocco, the Palestinian Authority,
and even Iraq—who agree that “despite drawbacks, democracy is the
best system of government,” and that “having a democratic system would
be good for our country”?8 Not only is support for democracy very broad
in the Arab world, but it does not vary by degree of religiosity. “In fact,
more religious Muslims are as likely as less religious Muslims to believe
that democracy, despite is drawbacks, is the best political system.”9 Look
at the way Iraqis turned out to vote three times in 2005, amid widespread
and dire risks to their physical safety, and it is hard to conclude that
Arabs do not care about democracy. By contrast, when elections (as in
Egypt) offer little meaningful choice, or where (as in Morocco) they are
of little consequence in determining who will really rule, it is not surprising
that most people become disillusioned and opt not to vote.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาจจะเป็นที่ประชากรอาหรับเพียงไม่ต้องการ หรือเลือกตั้งค่าประชาธิปไตยมาชนทางมวลความปรารถนา และค่านี้ฟอร์มของ self-government ในภูมิภาคอื่นของ world.7 แต่แล้ววิธีทำเราบัญชีสำหรับหุ้นครอบงำของชนอาหรับ — 80 ดีกว่าเปอร์เซ็นต์ในแอลจีเรีย Jordan ประเทศคูเวต ประเทศโมร็อกโก ปาเลสไตน์และอิรัก — ที่ตกลงที่ "แม้ มีข้อเสีย เป็นประชาธิปไตยสุดระบอบการปกครอง" และว่า "การมีระบบประชาธิปไตยจะจะดีสำหรับประเทศของเรา"หรือไม่? 8 ไม่เพียงแต่เป็นการสนับสนุนประชาธิปไตยมากบรอดในอาหรับ โลก แต่มันไม่แตกต่างกันตามระดับของความเคร่งศาสนา "ความเป็นจริงยิ่งศาสนามุสลิมมักเป็นเป็นน้อยมุสลิมศาสนาเชื่อประชาธิปไตยนั้น แม้มีข้อเสียคือ ระบบการเมืองส่วน " ลักษณะ 9วิธี Iraqis เปิดออกลงสามครั้งในปี 2005 ท่ามกลางอย่างแพร่หลายและเลวร้ายความเสี่ยงด้านความปลอดภัยทางกายภาพของพวกเขา และยากที่จะสรุปที่อาหรับไม่สนใจเกี่ยวกับประชาธิปไตย โดยคมชัด เมื่อการเลือกตั้ง (ในประเทศอียิปต์) นำเสนอทางเลือกที่มีความหมายน้อย หรือที่ (ในโมร็อกโก)ของสัจจะเพียงเล็กน้อยในการกำหนดที่จะจริง ๆ กฎ จึงไม่น่าแปลกใจที่คนส่วนใหญ่เป็น disillusioned และไม่ต้องการลงคะแนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางทีมันอาจจะเป็นที่ประชากรอาหรับก็ไม่ต้องการหรือมูลค่าการเลือกตั้งประชาธิปไตยทางสาธารณชนมวลได้มาต้องการและค่านี้รูปแบบของการปกครองตนเองในภูมิภาคอื่นๆ ของ world.7 แต่แล้วทำอย่างไรเราบัญชีสำหรับหุ้นที่ครอบงำของอาหรับสาธารณชนดีกว่า 80 เปอร์เซ็นต์ในอัลจีเรียจอร์แดนคูเวต, โมร็อกโก, ปาเลสไตน์, และแม้กระทั่งอิรักที่ยอมรับว่า "แม้จะมีข้อบกพร่องประชาธิปไตยเป็นระบบที่ดีที่สุดของรัฐบาล" และ "การมีระบบประชาธิปไตยจะเป็นผลดีต่อประเทศของเรา "? 8 ไม่เพียง แต่จะได้รับการสนับสนุนการปกครองระบอบประชาธิปไตยมากในวงกว้างในโลกอาหรับแต่มันก็ไม่ได้แตกต่างกันตามระดับของศาสนา "ในความเป็นจริงชาวมุสลิมทางศาสนามากขึ้นที่น่าจะเป็นชาวมุสลิมทางศาสนาน้อยที่จะเชื่อว่าประชาธิปไตยที่ว่าแม้จะเป็นข้อบกพร่องที่เป็นระบบการเมืองที่ดีที่สุด." 9 ดูที่วิธีที่ชาวอิรักหันออกไปลงคะแนนครั้งที่สามในปี2005 ท่ามกลางการแพร่หลายความเสี่ยงและความหายนะเพื่อความปลอดภัยทางกายภาพของพวกเขาและมันเป็นเรื่องยากที่จะสรุปว่าชาวอาหรับไม่สนใจเกี่ยวกับการปกครองระบอบประชาธิปไตย ในทางตรงกันข้ามเมื่อการเลือกตั้ง (เช่นในอียิปต์) นำเสนอทางเลือกที่มีความหมายเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือที่ (ในขณะที่โมร็อกโก) พวกเขามีผลเล็กๆ น้อย ๆ ในการกำหนดผู้ที่จะปกครองจริงๆก็ไม่น่าแปลกใจที่คนส่วนใหญ่กลายเป็นไม่แยแสและเลือกที่จะไม่ลงคะแนนเสียง