We are adrift. The work of organiza

We are adrift. The work of organization theorists has
been called everything from solipsistic to dangerous,
and prominent scholars are concerned. Augier et al.
(2005) and Scott (2004) took stock of our field’s history
and concluded that our research questions may be
constrained by our perhaps too-comfortable academic
affiliations with business schools and their economicsoriented,
probusiness ethos. Hinings and Greenwood
(2002, p. 413) spoke of our migration to business
schools as a move away from our intellectual
home within the university—among the social science
faculty—to a professional school where senior managers’
perspectives dominate. Starbuck (2003a) worries
that this affluent setting renders us “self-absorbed”
(p. 441) and “self-indulgent” (p. 448) and as a result,
inattentive to human welfare and world affairs. The
charge is that our central theoretical questions have
shifted along with our change in locale. Ironically, this
shift to a purportedly probusiness setting has not left
management theorists happy either. Before his untimely
passing, Ghoshal (2005) appraised our scholarship and
left us with some very pointed criticism. He argued that
“bad management theories are, at present, destroying
good management practices” (p. 86). Strong words.
There is a bad mood rising.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราจะลอย มีการทำงานของนักทฤษฎีองค์กรการเรียกทุกอย่างจาก solipsistic อันตรายและนักวิชาการที่โดดเด่นมีความกังวล Et al(2005) และสก็อต (2004) เอาสต็อกฟิลด์ของเราประวัติศาสตร์และสรุปว่า อาจจะเป็นคำถามการวิจัยของเราจำกัด โดยนักวิชาการของเราบางทีเกินไปสะดวกสบายความผูกพันกับโรงเรียนธุรกิจและ economicsoriented ของพวกเขาprobusiness ร๊อค Hinings และกรีนวู้ด(2002, p. 413) พูดถึงการโยกย้ายเพื่อธุรกิจของเราโรงเรียนเป็นทางออกทางปัญญาของเราบ้านภายในมหาวิทยาลัยซึ่งในหมู่สังคมศาสตร์คณะ — เพื่อมืออาชีพโรงเรียนอาวุโสผู้จัดการมุมมองครอง ความกังวลของ Starbuck (2003a)ว่า การตั้งค่านี้ร่ำรวยทำให้เรา "เองดูดซึม"(p. 441) และ "เพื่อประโยชน์ของตัว" (หนา 448) และเป็น ผลinattentive สวัสดิการของมนุษย์และฝ่ายโลก การค่าธรรมเนียมคือ มีคำถามตามทฤษฎีของเราเซ็นทรัลเลื่อนขึ้นพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงในตำแหน่งที่ตั้งของเรา แดกดัน นี้เปลี่ยนการตั้งค่า probusiness ต้นฉบับไม่ออกทฤษฎีการจัดการที่มีความสุขอย่างใดอย่างหนึ่ง ก่อนเขาไม่ถูกกาลเทศะผ่าน Ghoshal (2005) ในการประเมินโครงการทุนการศึกษาของเรา และเหลือเรากับวิจารณ์บางแหลมมาก เขาโต้เถียงที่"ทฤษฎีการจัดการที่ไม่ดีอยู่ ปัจจุบัน ทำลายวิธีการจัดการที่ดี" (หนา 86) คำที่แข็งแกร่งมีเพิ่มขึ้นและอารมณ์ไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรามีลอย การทำงานของนักทฤษฎีองค์กรได้
รับการเรียกว่าทุกอย่างจาก solipsistic ที่จะเป็นอันตราย
และนักวิชาการที่โดดเด่นมีความกังวล Augier et al.
(2005) และสกอตต์ (2004) เอาสต็อกของประวัติศาสตร์สนามของเรา
และสรุปได้ว่าคำถามการวิจัยของเราอาจจะถูก
จำกัด โดยการศึกษาของเราอาจจะสะดวกสบายมากเกินไป
ความผูกพันกับโรงเรียนธุรกิจและ economicsoriented ของพวกเขา
ร๊อค probusiness Hinings และกรีนวูด
(2002, น. 413) พูดถึงการย้ายถิ่นของเรากับธุรกิจ
โรงเรียนเป็นย้ายออกไปจากทางปัญญาของเรา
บ้านภายในมหาวิทยาลัยในหมู่สังคมศาสตร์
คณะไปโรงเรียนระดับมืออาชีพที่ผู้บริหารระดับสูง '
มุมมองครอง Starbuck (2003a) กังวล
ว่าการตั้งค่าที่ร่ำรวยทำให้เรา "ตัวเองดูดซึม"
(พี. 441) และ "ตามใจตัวเอง" (พี. 448) และเป็นผล
ไม่ตั้งใจเพื่อสวัสดิการของมนุษย์และกิจการโลก
ค่าใช้จ่ายที่เป็นคำถามทางทฤษฎีกลางของเราได้
ขยับไปพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงของเราในสถานที่เกิดเหตุ กระแทกแดกดันนี้
เปลี่ยนไปใช้การตั้งค่า probusiness ต้นฉบับยังไม่ได้ใส่
ทฤษฎีการบริหารจัดการที่มีความสุขอย่างใดอย่างหนึ่ง ก่อนที่จะไม่ถูกกาลเทศะของเขา
ผ่าน Ghoshal (2005) ประเมินทุนการศึกษาของเราและ
ทิ้งเรากับบางส่วนวิจารณ์แหลมมาก เขาแย้งว่า
"ทฤษฎีการจัดการที่ไม่ดีในปัจจุบันทำลาย
แนวทางการบริหารจัดการที่ดี" (พี. 86) คำที่แข็งแกร่ง.
มีอารมณ์ที่ไม่ดีเพิ่มขึ้นเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราหยุดนิ่ง การทำงานขององค์กร มีนักทฤษฎีการเรียกทุกอย่างจาก solipsistic ที่จะเป็นอันตรายและนักวิชาการที่โดดเด่นมีความกังวล ออกีเออร์ et al .( 2005 ) และ สกอตต์ ( 2004 ) เอาหุ้นของฟิลด์ประวัติศาสตร์ของเราและได้ข้อสรุปว่า การตั้งคำถามวิจัยของเราอาจจะบริษัท ของเราอาจจะสบายเกินไปวิชาการความผูกพันกับโรงเรียนธุรกิจ และ economicsoriented ของพวกเขาprobusiness ethos และ hinings กรีนวูด( 2545 , หน้า 413 ) พูดของการย้ายถิ่นของเราธุรกิจโรงเรียนที่ย้ายไปจากทางของเราบ้านภายในมหาวิทยาลัยในทางสังคมศาสตร์คณะผู้จัดการอาวุโส ' มืออาชีพที่โรงเรียนมุมมองครอง . สตาร์บัค ( 2003a ) ความกังวลการตั้งค่าที่ร่ำรวยนี้ ทำให้เรา " ตัวดูด "( หน้า 103 ) และ " ตามใจตนเอง " ( หน้า 111 ) และผลเพิกเฉยต่อสวัสดิการของมนุษย์และโลก . ที่ค่าใช้จ่ายที่ตามทฤษฎีมีคำถามกลางขยับไปพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงของเราในสถานที่ แดกดัน , นี้เปลี่ยนการตั้งค่าต้นฉบับ probusiness ไม่ได้ซ้ายทฤษฎีการจัดการความสุขเหมือนกัน ก่อนที่เขาจะไม่ถูกกาละเทศะผ่าน ghoshal ( 2005 ) ราคาประเมินทุนของเรา และเหลือเรากับแหลมมากวิจารณ์ เขาแย้งว่า" ทฤษฎีการจัดการที่ไม่ดี คือ ปัจจุบัน ทำลายแนวทางปฏิบัติในการจัดการที่ดี " ( หน้า 86 ) คำพูดที่แข็งแกร่งมีไม่ดีขึ้น