which is not always taken into acco

which is not always taken into account.
Thus, for example, the demand for thiamine
rises with diets rich in carbohydrates,
more pyridoxine is needed with
raised amounts of dietary protein, and
high levels of polyunsaturated fatty acids
require a vitamin-E supplement.
A balanced HED of macro- and
micronutrients must enable the fish to
grow rapidly, accumulating the energy
reserves that the genetic potential allows
without altering health or commercial
quality. It appears that these diets provoke
fat accumulation in the fish (1, 17). Normally
fat accumulates at the expense of
water content. When this is the case, the
nutritional quality of the product rises,
since fish fat is rich in HUFAn-3. However,
when the fat deposits are accompanied
by a lower protein content, the nutritional
quality of the product diminishes and
more so when this circumstance deteriorates
the organoleptic qualities of the
product.
If we accept that fish regulate their
energy intake, although these diets are
offered to satiety, the animals can hardly
be expected to ingest food in quantities
sufficient to fatten them to levels that
would be pathological for that species and
simultaneously worsen quality in the eyes
of the consumer. Several authors have
demonstrated intake regulation in fish,
based on digestible energy (4, 23). However,
at the same time, statements from
fish farmers do not appear to agree with
these laboratory results, which necessarily
represent short-duration experiments. It
may be that intake regulation is a shortterm
adaptation mechanism which
changes over time. That is, when the fish
is adapted to ingesting a certain quantity
of energy, it is difficult in a short time to
consume much more than the individual is
J. Physio!. Biochem., 56 (3), 2000
able to digest and utilize at the metabolic
level.
Nevertheless, when the feed supply is
continual and appetizing from an organoleptic
standpoint, the digestive and metabolic
machinery may readapt in order to
assimilate the feed in gradually larger
amounts, so that a continual readaptation
would in fact lead to no specific adaptation.
Thus, we should explore whether
HED should be administered in a restricted
way or to satiety. Perhaps restricted
administration would avoid the accumulation
of pollution cited above.
Use of fish-meal replacers
The research lines begun in the 1970s as
a consequence of the crisis in fish meal,
which sought to find new raw materials to
replace protein, have developed considerably,
but there remains much to investigate.
Various protein sources have been tested
and used as replacements for fish meal
(5, 18,30). There are certain disadvantages
in these raw materials which hamper the
complete replacement of fish meal,
although new technology has neutralized
some of these. Nevertheless, it is still necessary
to develop alternatives in order to
achieve the limitation and, in the best of
cases, the disappearance of the dependence
on fish-meal availability in raising
fish, especially carnivorous species. Even
if the problem of fish-meal supply were
solved, it remains somewhat absurd to
feed fish with fish. That is, it is calculated
that to farm raise 1 kg of carnivorous fish,
3 kg of other fish are needed as feed, plus
an energy expense of collecting the fish,
transporting them, processing them, etc.
(data from The International Association
ofFish Meal Manufacturers).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่จะไม่มักจะนำมาพิจารณาดังนั้น เช่น ความต้องการไทอามีนขึ้นกับอาหารที่อุดมไปด้วยคาร์โบไฮเดรตไพริดอกซีนเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นด้วยยกยอดอาหารโปรตีน และระดับสูงของกรดไขมันไม่อิ่มตัวจำเป็นต้องเสริมวิตามิน-Eน้าของแมโคร - สมดุล A และองค์ประกอบตามโรคต้องให้ปลาไปเติบโตอย่างรวดเร็ว พลังงานสะสมยอดสำรองที่ช่วยให้ศักยภาพทางพันธุกรรมไม่ มีการเปลี่ยนแปลงสุขภาพหรือพาณิชย์คุณภาพการ ปรากฏว่า อาหารเหล่านี้กระตุ้นสะสมไขมันในปลา (1, 17) โดยปกติไขมันสะสมที่ expense ของน้ำเนื้อหา เมื่อเป็นเช่นนั้น การคุณภาพทางโภชนาการของผลิตภัณฑ์เพิ่มขึ้นเนื่องจากไขมันปลาจะอุดมไปด้วย HUFAn-3 อย่างไรก็ตามเมื่อเงินฝากไขมันเพิ่มเติมโดยการลดโปรตีน คุณค่าทางโภชนาการคุณภาพของผลิตภัณฑ์จะค่อย ๆ หายไป และดังนั้นเมื่อสถานการณ์นี้ deterioratesคุณภาพ organoleptic ของผลิตภัณฑ์ถ้าเรายอมรับว่า ปลาควบคุมของพวกเขาบริโภคพลังงาน แม้ว่าอาหารเหล่านี้เสนอให้สามารถ สัตว์สามารถแทบคาดหวังการ ingest อาหารในปริมาณพออ้วนให้ระดับที่จะทางพยาธิวิทยาสำหรับพันธุ์นั้น และworsen คุณภาพในสายตาพร้อมกันของผู้บริโภค มีผู้เขียนหลายแสดงระเบียบบริโภคในปลาขึ้นอยู่กับพลังงาน digestible (4, 23) อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกัน งบจากปลาเกษตรกรไม่ เห็นด้วยเหล่านี้ปฏิบัติผล ซึ่งจำเป็นต้องแสดงการทดลองระยะเวลาสั้น มันอาจว่าระเบียบบริโภคเป็น shorttermกลไกการปรับตัวซึ่งแปลงไปตามเวลา นั่นคือ เมื่อปลาปรับการ ingesting กับพลังงาน มันเป็นเรื่องยากในช่วงเวลาสั้น ๆ เพื่อใช้มากกว่าละJ. physio Biochem. 56 (3), 2000สามารถย่อย และใช้ในการเผาผลาญระดับอย่างไรก็ตาม เมื่ออุปทานอาหารมีอย่างต่อเนื่อง และหลากหลายจากการ organolepticมอง การย่อยอาหาร และเผาผลาญเครื่องจักรอาจ readapt เพื่ออย่างอาหารในค่อย ๆ ใหญ่ขึ้นจำนวนเงิน ที่ readaptation อย่างต่อเนื่องในความเป็นจริงจะนำไปสู่การปรับเฉพาะไม่ดังนั้น เราควรสำรวจว่าควรจัดการน้าในที่จำกัดทาง ขึ้น ไปสามารถ บางทีจำกัดบริหารจะหลีกเลี่ยงการสะสมมลพิษที่อ้างข้างต้นใช้อาหารปลา replacersบรรทัดการวิจัยเริ่มในทศวรรษ 1970 เป็นเป็นผลมาจากวิกฤตอาหารปลาซึ่งพยายามที่จะค้นหาวัตถุดิบใหม่เพื่อแทนโปรตีน มีพัฒนาอย่างมากแต่มีอยู่มากที่จะตรวจสอบแหล่งโปรตีนต่าง ๆ ได้รับการทดสอบและใช้เป็นอาหารปลาแทน(5, 18,30) มีข้อเสียบางอย่างในนี้ดิบซึ่งขัดขวางการอาหารปลา สมบูรณ์แทนแม้ว่าเทคโนโลยีใหม่มี neutralizedบางเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ยังจำเป็นการพัฒนาทางเลือกเพื่อให้เกิดข้อจำกัดและ ในสุดกรณี การสูญหายของการพึ่งพาค่ะอาหารปลาในการเลี้ยงปลา สายพันธุ์กินเนื้อโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แม้ถ้ามีปัญหาจัดหาอาหารปลาแก้ไข มันยังคงค่อนข้างไร้สาระไปปลากับปลา นั่นคือ คำนวณที่ฟาร์มเลี้ยงปลากินเนื้อ 1 กิโลกรัม3 กิโลกรัมปลาอื่น ๆ บ้างเป็นอาหาร บวกค่าใช้จ่ายพลังงานของปลา การเก็บรวบรวมขนเหล่านั้น พวกเขา ฯลฯ ในการประมวลผล(ข้อมูลจากสมาคมนานาชาติที่ofFish อาหารผู้ผลิต)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งไม่ได้นำเข้าบัญชีเสมอ.
ดังนั้นสำหรับตัวอย่างเช่นความต้องการวิตามินบี
สูงขึ้นด้วยอาหารที่อุดมไปด้วยคาร์โบไฮเดรต
มากขึ้นไพริดอกซิเป็นสิ่งจำเป็นกับ
จำนวนเงินที่ยกของโปรตีนและ
ระดับสูงของกรดไขมันไม่อิ่มตัว
จำเป็นต้องมีการเสริมวิตามินอี.
สมดุล HED ของแมโครและ
จุลต้องเปิดใช้งานปลาที่จะ
เติบโตอย่างรวดเร็วสะสมพลังงาน
สำรองที่ศักยภาพทางพันธุกรรมช่วยให้
สุขภาพโดยไม่มีการแก้ไขหรือการค้า
ที่มีคุณภาพ ปรากฏว่าอาหารเหล่านี้ก่อให้เกิดการ
สะสมไขมันในปลา (1, 17) ปกติ
ไขมันสะสมที่ค่าใช้จ่ายของ
ปริมาณน้ำ เมื่อเป็นเช่นนี้เป็นกรณี
ที่มีคุณภาพทางโภชนาการของผลิตภัณฑ์ที่เพิ่มขึ้น
ตั้งแต่ไขมันปลาอุดมไปด้วย HUFAn-3 อย่างไรก็ตาม
เมื่อไขมันจะมาพร้อมกับ
โดยปริมาณโปรตีนต่ำกว่าทางโภชนาการ
ที่มีคุณภาพของผลิตภัณฑ์ที่ลดลงและ
ขึ้นดังนั้นเมื่อกรณีนี้เสื่อม
คุณภาพทางประสาทสัมผัสของ
ผลิตภัณฑ์.
ถ้าเรายอมรับปลาที่พวกเขาควบคุม
ปริมาณพลังงานแม้ว่าอาหารเหล่านี้จะมีการ
เสนอ เพื่อความเต็มอิ่มสัตว์ที่แทบจะไม่สามารถ
คาดหวังที่จะนำเข้าไปในร่างกายอาหารในปริมาณที่
เพียงพอที่จะทำให้อ้วนพวกเขาให้อยู่ในระดับที่
จะเป็นพยาธิวิทยาสำหรับสายพันธุ์ที่
มีคุณภาพเลวลงพร้อมกันในสายตา
ของผู้บริโภค ผู้เขียนหลายคนได้
แสดงให้เห็นถึงการควบคุมการบริโภคปลา
ขึ้นอยู่กับพลังงานที่ย่อย (4, 23) แต่
ในเวลาเดียวกัน, งบจาก
เกษตรกรปลาดูเหมือนจะไม่เห็นด้วยกับ
ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการเหล่านี้ซึ่งจำเป็นต้อง
เป็นตัวแทนของการทดลองในระยะเวลาสั้น มัน
อาจจะมีการควบคุมการบริโภคที่เป็นระยะสั้น
กลไกการปรับตัวที่
มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา นั่นคือเมื่อปลา
มีการปรับให้เข้ากับการบริโภคปริมาณที่แน่นอน
ของพลังงานมันเป็นเรื่องยากในเวลาอันสั้นที่จะ
กินมากขึ้นกว่าที่แต่ละคนเป็น
เจ Physio !. Biochem., 56 (3) 2000
สามารถที่จะแยกแยะและใช้ประโยชน์จากการเผาผลาญอาหารที่
ระดับ.
อย่างไรก็ตามเมื่ออุปทานอาหารเป็น
อย่างต่อเนื่องและน่ารับประทานจากประสาทสัมผัส
มุมมอง, การย่อยอาหารและการเผาผลาญ
เครื่องจักรอาจ readapt เพื่อที่จะ
ดูดซึมอาหารในค่อยๆใหญ่
ปริมาณเพื่อให้ Readaptation อย่างต่อเนื่อง
ในความเป็นจริงจะนำไปสู่การไม่มีการปรับตัวที่เฉพาะเจาะจง.
ดังนั้นเราจึงควรสำรวจว่า
HED ควรจะบริหารใน จำกัด
วิธีหรือเพื่อความเต็มอิ่ม บางทีอาจจะ จำกัด
การบริหารจะหลีกเลี่ยงการสะสม
ของมลพิษดังกล่าวข้างต้น.
ใช้ของทดแทนปลาอาหารมื้อ
สายการวิจัยเริ่มต้นในปี 1970 เป็น
ผลมาจากวิกฤตในปลาป่น
ซึ่งพยายามที่จะหาวัตถุดิบใหม่เพื่อ
ทดแทนโปรตีนได้มีการพัฒนาอย่างมาก
แต่ยังคงมีมากในการตรวจสอบ.
แหล่งโปรตีนต่าง ๆ ได้รับการทดสอบ
และใช้ทดแทนปลาป่น
(5, 18,30) มีบางข้อเสีย
ในวัตถุดิบเหล่านี้ที่ขัดขวางการ
เปลี่ยนที่สมบูรณ์ของอาหารปลา
แม้ว่าเทคโนโลยีใหม่นี้ได้เป็นกลาง
บางส่วนของเหล่านี้ แต่ก็ยังคงเป็นสิ่งที่จำเป็น
ในการพัฒนาทางเลือกในการที่จะ
บรรลุข้อ จำกัด และในที่ดีที่สุดของ
กรณีการหายตัวไปของการพึ่งพาอาศัย
อยู่กับความพร้อมปลาอาหารในการเลี้ยง
ปลาสายพันธุ์กินเนื้อโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แม้
หากเกิดปัญหาของการจัดหาปลาอาหารที่ได้รับการ
แก้ไขก็ยังคงไร้สาระค่อนข้างที่จะ
ให้อาหารปลาที่มีปลา นั่นคือมันมีการคำนวณ
ว่าในฟาร์มเพิ่ม 1 กิโลกรัมปลากินเนื้อ
3 กก. ของปลาอื่น ๆ ที่จำเป็นเป็นอาหารรวมทั้ง
ค่าใช้จ่ายด้านพลังงานของการเก็บรวบรวมปลา,
การขนส่งพวกเขา, การประมวลผลให้พวกเขาเป็นต้น
(ข้อมูลจากสมาคมระหว่างประเทศ
ฝูงปลา ผู้ผลิตอาหารมื้อ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งมักจะไม่เข้าบัญชี
ดังนั้น ตัวอย่างเช่น ความต้องการวิตามินบี
ขึ้นด้วยอาหารที่อุดมไปด้วยคาร์โบไฮเดรตมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็น , ไพริดอกซิน

ยกกับปริมาณของอาหาร โปรตีน และระดับของกรดไขมันไม่อิ่มตัวสูง


ต้องการวิตามินอีเสริม เป็นเห็ดที่สมดุลของแมโคร -
รูปต้อง ให้ปลา

เติบโตอย่างรวดเร็ว การสะสมพลังงานสำรองที่มีศักยภาพทางพันธุกรรมช่วยให้โดยไม่มีการดัดแปลงหรือคุณภาพเชิงสุขภาพ

ปรากฏว่าอาหารเหล่านี้กระตุ้น
ไขมันสะสมในปลา ( 1 , 17 ) ปกติ

ไขมันที่สะสมที่ค่าใช้จ่ายของปริมาณน้ำ เมื่อเป็นกรณีนี้ ,
คุณภาพทางโภชนาการของผลิตภัณฑ์เพิ่มขึ้น
เนื่องจากไขมันปลาที่อุดมไปด้วย hufan-3 . อย่างไรก็ตาม เมื่อไขมันถูก

มาพร้อมกับโดยปริมาณโปรตีนลดลง คุณภาพทางโภชนาการของผลิตภัณฑ์และ

จีบมากกว่า ดังนั้นเมื่อสถานการณ์นี้เสื่อมคุณภาพทางประสาทสัมผัสของ


สินค้า ถ้าเรายอมรับว่าปลาควบคุมการบริโภคพลังงาน

แม้ว่าอาหารเหล่านี้จะเสนอให้ความเต็มอิ่ม สัตว์แทบ
ถูกคาดว่าจะได้รับปริมาณอาหารใน
เพียงพอที่จะอ้วนพวกเขาไปยังระดับที่
จะเป็นทางที่ชนิดและคุณภาพ
พร้อมกันเสื่อมโทรมในสายตา
ของผู้บริโภค ผู้เขียนหลายได้แสดงการควบคุมการบริโภคปลา

ตาม , พลังงานย่อย ( 4 , 23 ) อย่างไรก็ตาม
ในเวลาเดียวกัน จากงบ
เกษตรกรเลี้ยงปลาไม่ปรากฏให้เห็นด้วย

ผลทางห้องปฏิบัติการเหล่านี้ ซึ่งต้องแสดงการทดลองระยะเวลาสั้น ๆ มัน
อาจเป็นได้ว่า การบริโภคระเบียบเป็นุ

ปรับกลไกที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา นั่นคือ เมื่อปลาจะปรับไปค่า

มีปริมาณบางอย่างของพลังงาน มันเป็นเรื่องยากในเวลาสั้นๆ

กินมากกว่าบุคคล เจ. physio เป็น
! . biochem . 56 ( 3 ) , 2000
สามารถย่อย และใช้ในระดับการสลาย
.
แต่เมื่อป้อนอุปทาน
อย่างต่อเนื่องและน่ารับประทานจากมุมมองทางประสาทสัมผัส
ระบบย่อยอาหารและการสลาย
เครื่องจักรอาจ readapt เพื่อดูดซึมอาหารในปริมาณ

ค่อย ๆ ใหญ่ขึ้น จน
readaptation อย่างต่อเนื่องจะในความเป็นจริงนำไปสู่ไม่เฉพาะการปรับตัว .

ดังนั้นเราจึงควรสำรวจว่าเขาควรบริหารจัดการในเขตหวงห้าม
วิธี หรือ ความอิ่ม .
อาจ จำกัดการบริหารจะหลีกเลี่ยงการสะสมของมลพิษ

อ้างข้างต้น การใช้สารทดแทนปลาป่น
เส้นเริ่มการวิจัยในปี 1970 เป็น
ผลพวงของวิกฤตในอาหารปลา
ซึ่งจึงหาวัตถุดิบใหม่

แทนโปรตีนได้พัฒนาอย่างมาก แต่ยังคงมีมากที่จะตรวจสอบ
.
แหล่งโปรตีน ต่าง ๆ ได้ถูกทดสอบและใช้เป็นไส้ปลา
กาก
( 5 , 18,30 )มีข้อเสียบางอย่างในเหล่านี้
วัตถุดิบซึ่งขัดขวาง
เปลี่ยนที่สมบูรณ์ของปลาป่น แม้ว่าเทคโนโลยีใหม่แล้ว

มีบางเหล่านี้ แต่มันก็จำเป็นที่จะพัฒนาทางเลือกเพื่อ

บรรลุข้อจำกัดและในที่สุด
กรณีการหายตัวไปของการพึ่งพาอาศัยกันในความพร้อมในการเลี้ยงปลาอาหาร

ปลา โดยเฉพาะอย่างยิ่งพืชกินแมลงชนิดแม้
ถ้าปัญหาของปลาอาหารอุปทาน
แก้ไขแล้ว มันยังคงค่อนข้างไร้สาระ

ให้อาหารปลาด้วยปลา คือว่า มันคำนวณ
ที่ฟาร์มเลี้ยง 1 กิโลกรัมเป็นปลา
3 กิโลกรัมของปลาอื่น ๆใช้เป็นอาหารและพลังงานค่าใช้จ่าย
เก็บปลา
การขนส่งของพวกเขาของพวกเขา ฯลฯ
( ข้อมูลจากสมาคมผู้ผลิตปลาป่น
ระหว่างประเทศ )