An unstable god…Repeating days…Love

An unstable god…
Repeating days…
Love and parting…
You make your way through time as a traveler,
Until the day we can meet again!
You’re crying;
A rain of flowing tears,
But I won’t tell you stop –
My heart so sorrowful.
As all who live,
Bear the burden of something,
They’re connected to one another by invisible chains.
I can’t imagine how much I’ve been saved by you;
I don’t want to loose your innocent smile!
An unstable god,
Through repeating pasts and futures,
Is born, only to be destined to die.
Ending up in this world by mistake,
Amid repeating days… meetings and partings…
You make your way through time as a traveler,
Until the day we can meet again!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระเสถียร...ทำซ้ำวัน...ความรักและอวย...คุณทำทางผ่านเวลาเป็นผู้เดินทางจนถึงวันเราสามารถพบอีกคุณกำลังร้องไห้ฝนของน้ำตาไหลแต่ไม่บอกคุณหยุด –หัวใจของฉันเพื่อให้อกตรมเป็นที่อยู่อาศัยแบกภาระของบางสิ่งบางอย่างพวกเขาเชื่อมต่อกัน ด้วยโซ่ที่มองไม่เห็นไม่คิดมากถูกบันทึกไว้ได้ โดยคุณฉันไม่ต้องการรอยยิ้มบริสุทธิ์หลวมพระเสถียรPasts ซ้ำและในอนาคตมีเกิด จะกำหนดไว้ตายสิ้นสุดในโลกนี้โดยตั้งใจท่ามกลางซ้ำวัน...ประชุมและ partings ...คุณทำทางผ่านเวลาเป็นผู้เดินทางจนถึงวันเราสามารถพบอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระเจ้าไม่เสถียร ...
ซ้ำวัน ...
ความรักและพรากจากกัน ... คุณทำทางผ่านเวลาที่นักท่องเที่ยวจนกระทั่งวันที่เราสามารถตอบสนองอีกครั้ง! คุณกำลังร้องไห้; ฝนน้ำตาไหล A, แต่ฉันจะไม่บอกคุณหยุด - ฉัน . หัวใจเศร้าดังนั้นในฐานะที่ทุกคนที่มีชีวิตอยู่แบกภาระของบางสิ่งบางอย่าง. พวกเขากำลังเชื่อมต่อกับอีกคนหนึ่งโดยโซ่ที่มองไม่เห็นฉันไม่สามารถจินตนาการว่าฉันได้รับการบันทึกไว้โดยคุณฉันไม่ต้องการที่จะสูญเสียของผู้บริสุทธิ์รอยยิ้ม! พระเจ้าไม่เสถียรผ่านการทำซ้ำอดีตและฟิวเจอร์สคือการเกิดเท่านั้นที่จะถูกลิขิตให้ตาย. สิ้นสุดขึ้นในโลกด้วยความเข้าใจผิดนี้ท่ามกลางการทำซ้ำวัน ... การประชุมและ partings ... คุณทำทางผ่านเวลาที่นักท่องเที่ยวจนกระทั่งวันที่เราสามารถตอบสนองอีกครั้ง!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสถียร พระเจ้า . . . . . . .

อีกวัน . . . . . . . ความรักและการจากลา . . . . . . .
คุณทำวิธีของคุณผ่านเวลาที่เป็นนักเดินทาง
จนกว่าวันที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง
คุณร้องไห้ ;

ฝนไหลของน้ำตา แต่ผมจะไม่บอกเลิก–
หัวใจของฉันเศร้า .
เป็นทุกคนที่มีชีวิตอยู่
แบกภาระอะไร
มันเกี่ยวข้องกันด้วยโซ่ที่มองไม่เห็น .
ฉันไม่สามารถจินตนาการเท่าใดคุณช่วยฉันไว้ ;
ผมไม่อยากสูญเสียรอยยิ้มไร้เดียงสาของคุณ

ถึงพระเจ้าที่ไม่แน่นอน และย้ำอดีตอนาคต
เกิดเท่านั้นที่จะถูกกำหนดให้ตาย .
สิ้นสุดในโลกนี้ผิด ๆวัน
ท่ามกลางการประชุมและลาจาก . . . . . . . . . . . . . .
คุณทำวิธีของคุณผ่านเวลาที่เป็นนักเดินทาง
จนกว่าวันที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง