AbstractStreblus asper Lour is a sm

Abstract
Streblus asper Lour is a small tree found in tropical countries, such as India, Sri Lanka, Malaysia, the Philippines and Thailand. Various parts of this plant are used in Ayurveda and other folk medicines for the treatment of different ailments such as filariasis, leprosy, toothache, diarrhea, dysentery and cancer. Research carried out using different in vitro and in vivo techniques of biological evaluation support most of these claims. This review presents the botany, chemistry, traditional uses and pharmacology of this medicinal plant.

Keywords: antifilarial, cardiac glycosides, Moraceae, Shakhotaka, Streblus asper
Go to:
Introduction
Streblus asper Lour (Family: Moraceae) is a small tree (Fig. 1) which is indigenous to tropical countries such as India, Sri Lanka, Malaysia, the Philippines and Thailand. It is known by various names, e.g. Bar-inka, Berrikka, Rudi, Sheora, Koi, Siamese rough bush and Tooth brush tree (1). In India it is known by its several vernacular names, the most commonly used ones being Shakhotaka (Sanskrit), Siora (Hindi), Sheora (Bengali) and Piray (Tamil) (2). It is used traditionally in leprosy, piles, diarrhea, dysentery, elephantiasis (3) and cancer (4). It is a rigid shrub or gnarled tree; branchlets tomentose or pubescent. Leaves are 2–4 inch, rigid, elliptic, rhomboid, ovate or obovate, irregularly toothed; petiole 1/12 inch. Male heads globose, solitary or 2-nate, sometimes androgynous; peduncle short scabrid, flowers minute. Female flowers longer peduncled. Fruit pisiform; perianth yellow. It is found in the drier parts of India, from Rohilkund, eastward and southwards to Travancore, Penang and the Andaman Islands (5).
Insecticidal Activity
Insecticidal effects have been shown in extracts of the S. asper stem (46). Extracts from the stem bark of S. asper possess insecticidal activity against the fifth instar of Dysdercus cingulatus. Methanolic extract showed an LC50 value of 5.56 µg per insect. Partition with chloroform increased the insecticidal activity (LC50 2.01 µg per insect). Three polyphenolic rich fractions were obtained from silica gel column chromatography of the chloroform fraction and found to have noteworthy insecticidal activity (LC50: 1.82, 2.70 and 2.26 µg per insect) by topical application. This may provide a useful beginning for the development of biopesticides (47).

Go to:
Antiparasitic
In vitro antitrypanosomal activity of aqueous extract of leaves of S. asper was studied at 5, 50, 500 and 1000 mg ml−1 (48). However, it did not show any significant activity and was thus not taken up for in vivo studies.

Das and Beuria (49) have studied the antimalarial property of the extract of S. asper in murine malaria. Giving the stem bark extract of S. asper intraperitoneally has been shown to stimulate a host immune response against Plasmodium berghei in mice.

Go to:
Summary and Conclusion
Streblus asper is a well-known plant used in the Indian System of Medicine. In Ayurveda, the use of S. asper stem bark is recommended against elephantiasis for which there is no effective cure in the modern system of medicine. Besides this, folklore medicine also claims its use in cancer, ulcer, diarrhea, dysentery, toothache, etc. Research carried out using different in vitro and in vivo techniques of biological evaluation support most of these claims.

Filariasis, a disease of considerable public health importance, is a vector-borne helminthic infection occurring in tropical and subtropical regions of the world. Diethylcarbamazine (DEC) and ivermectin, the drugs used commonly for filariasis are insufficient because of their inadequate effect on the adult parasites. The high antifilarial activity of asperoside derived from the stem bark of S. asper against L. carinii, Brugia malayi and A. viteae in their respective hosts is unique as for the first time a cardiac glycoside has exhibited antifilarial activity. However, since the active antifilarial compounds are cardiac glycosides, they are sure to produce cardiotoxicity and thus it is necessary to dissociate the two activities. Attempts in this direction were made by the authors (50) by subjecting strebloside and asperoside to hydrogenation so as to reduce the α–β unsaturated lactone ring. The results showed that at a dose of 50 mg kg−1 orally, although there was a decrease in the macrofilaricidal activity exhibited by dihydroasperoside as well as dihydrostrebloside, but there was a marked absence of cardiotonic activity as compared to the parent compounds. Also the dihydro derivatives affected the reproductive ability of the female worms as they were found to be sterilized. A fraction, ‘Streblofil’, containing these two dihydro compounds was also prepared which also exhibited macrofilaricidal action as well as sterilized the female worms (51,52). Asperoside and strebloside were also found to be effective against S. cervi, the bovine filarial parasite. These studies give credance to the ethnomedicinal claims of S. asper being an antifilarial agent.

The branch of S. asper has been used as a tooth brush for strengthening teeth and gums (53). Studies have also proven that it exhibits selective bactericidal activity towards Streptococcus, especially to S. mutans which has been shown to be strongly associated with dental caries. Streblus asper extract thus has the potential for being used as a natural product for controlling dental caries. The anticancer principles have been identified as strebloside and mansonin. Besides, the volatile oil from the fresh leaves has also shown significant anticancer activity. Studies have shown that S. asper possesses cardiotonic, antimalarial, anti-allergic antitrypanosomal as well as insecticidal properties. It is, therefore, in itself a very important ethnomedicinal plant whose potential is yet to be scientifically exploited.

Presently there is an increasing interest worldwide in herbal medicines accompanied by increased laboratory investigation into the pharmacological properties of the bioactive ingredients and their ability to treat various diseases (54–56). Numerous drugs have entered the international market through exploration of ethnopharmacology and traditional medicine. Although scientific studies have been done on a large number of Indian botanicals, a considerably smaller number of marketable drugs or phytochemical entities have entered the evidence-based therapeutics. Efforts are therefore needed to establish and validate evidence regarding safety and practice of Ayurvedic medicines (57).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อStreblus asper ร้านเป็นต้นไม้ขนาดเล็กที่พบในประเทศเขตร้อน อินเดีย ศรีลังกา มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และไทย ส่วนต่าง ๆ ของพืชนี้จะใช้ในดาและยาพื้นบ้านอื่น ๆ สำหรับการรักษาโรคต่าง ๆ เช่นโรค leprosy ปวดฟัน โรคท้องร่วง โรคบิด และโรคมะเร็ง งานวิจัยที่ดำเนินการโดยใช้เทคนิคต่าง ๆ ในหลอดทดลอง และในสัตว์ทดลองของชีวภาพประเมินสนับสนุนส่วนใหญ่เรียกร้องเหล่านี้ บทความนี้นำเสนอสมุนไพร เคมี การใช้แบบดั้งเดิม และเภสัชวิทยาของพืชสมุนไพรนี้คำสำคัญ: antifilarial หัวใจ glycosides, Moraceae, Shakhotaka, Streblus asperลุยเลย:แนะนำStreblus asper ร้าน (ครอบครัว: Moraceae) เป็นต้นไม้ขนาดเล็ก (Fig. 1) ซึ่งเป็นชนพื้นเมืองในประเทศเขตร้อนเช่นอินเดีย ศรีลังกา มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และไทย เป็นที่รู้จักกัน โดยชื่อต่าง ๆ เช่น บาร์ inka, Berrikka, Rudi, Sheora หนังสือ สยามคายบุชและต้นไม้แปรงฟัน (1) ในอินเดียที่เป็นที่รู้จักกัน โดยชื่อของพื้นถิ่นตอนหลาย มากสุดโดยทั่วไปการคน Shakhotaka (สันสกฤต), (ฮินดี) Siora, Sheora (เบ็งกอล) และ Piray (ทมิฬ) (2) การใช้แบบดั้งเดิมใน leprosy กอง โรคท้องร่วง โรค บิด โรคเท้าช้าง (3) และ (4) โรคมะเร็ง เป็นพุ่มไม้แข็งหรือทรี gnarled branchlets tomentose หรือ pubescent ใบมี 2-4 นิ้ว แข็ง elliptic, rhomboid, ovate หรือ obovate, toothed อย่างไม่สม่ำเสมอ petiole 1/12 นิ้ว ชายหัว globose ปัจเจก หรือ 2 เนตร บางครั้ง androgynous scabrid สั้น peduncle ดอกไม้นาที ดอกไม้หญิงอีกต่อไป peduncled ผลไม้ pisiform perianth สีเหลือง มันอยู่ในส่วนที่แห้งของอินเดีย จาก Rohilkund, eastward และ southwards โรง ปีนัง และหมู่เกาะอันดามัน (5) การกิจกรรม insecticidalได้รับการแสดงผล insecticidal ในบางส่วนของก้าน asper S. (46) สารสกัดจากเปลือกต้นกำเนิดของ S. asper มีกิจกรรม insecticidal กับ instar ห้าของ Dysdercus cingulatus สารสกัดจาก methanolic พบว่าค่า LC50 ของไมโครกรัมเป็นเครื่อง 5.56 ต่อแมลง พาร์ติชัน ด้วยคลอโรฟอร์มเพิ่มกิจกรรม insecticidal (LC50 2.01 ไมโครกรัมเป็นเครื่องต่อแมลง) ได้รับจากซิลิก้าเจลคอลัมน์ chromatography ของเศษคลอโรฟอร์ม และพบมีกิจกรรมน่าสนใจ insecticidal polyphenolic สามเศษรวย (LC50: 1.82, 2.70 และ 2.26 ไมโครกรัมเป็นเครื่องต่อแมลง) โดยเฉพาะโปรแกรมประยุกต์ นี้อาจมีจุดเริ่มต้นเป็นประโยชน์สำหรับการพัฒนาของ biopesticides (47)ลุยเลย:AntiparasiticAntitrypanosomal ในกิจกรรมของสารสกัดอควีใบไม้ของ S. asper ถูกศึกษาที่ 5, 50, 500 และ 1000 มก. ml−1 (48) อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้แสดงกิจกรรมสำคัญใด ๆ และจึงไม่พาขึ้นสำหรับการศึกษาในสัตว์ทดลองDas และ Beuria (49) ได้ศึกษาคุณสมบัติของสารสกัดของ S. asper ใน murine มาลาเรียมาลาเรีย ให้เปลือกก้านแยกของ S. asper intraperitoneally ได้ถูกแสดงเพื่อกระตุ้นการตอบสนองภูมิคุ้มกันของโฮสต์กับพลาสโมเดียม berghei ในหนูลุยเลย:สรุปและบทสรุปStreblus asper เป็นพืชรู้จักใช้ในระบบยาอินเดีย ในดา S. asper ก้านเปลือกใช้งานกับโรคเท้าช้างซึ่งมีรักษาไม่มีประสิทธิภาพในระบบการแพทย์ทันสมัย นอกจากนี้ ยาพื้นบ้านยังอ้างใช้ในมะเร็ง เข้า ๆ โรคท้องร่วง โรคบิด ปวดฟัน ฯลฯ งานวิจัยที่ดำเนินการโดยใช้เทคนิคต่าง ๆ ในหลอดทดลอง และในสัตว์ทดลองของชีวภาพประเมินสนับสนุนส่วนใหญ่เรียกร้องเหล่านี้โรค โรคที่สำคัญมากสาธารณสุข การแบกรับเวกเตอร์ helminthic ติดเชื้อเกิดขึ้นในภาค ร้อนของโลกได้ Diethylcarbamazine (DEC) และ ivermectin ยาที่ใช้กันทั่วไปสำหรับโรคได้ไม่เพียงพอเนื่องจากผลของพวกเขาไม่เพียงพอกับผู้ใหญ่ กิจกรรม antifilarial สูงของ asperoside ที่ได้มาจากเปลือกต้นกำเนิดของ asper S. กับ L. carinii สุข และ viteae A. ในโฮสต์แต่ละของพวกเขาไม่ซ้ำกันสำหรับครั้งแรกที่แอกมีจัดแสดงกิจกรรม antifilarial อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่สาร active antifilarial glycosides หัวใจ กับผลิต cardiotoxicity และดังนั้น จึงจำเป็นต้อง dissociate สองกิจกรรม ความพยายามในแนวทางนี้ได้ทำ โดยผู้เขียน (50) ด้วยแล้วก็กดชัตเตอร์ strebloside และ asperoside การไฮโดรจีเนชันเพื่อลดแหวนในระดับที่สม lactone ด้วยกองทัพ-β ผลพบว่า ปริมาณของ kg−1 50 mg เนื้อหา แม้จะ ลดลงในกิจกรรม macrofilaricidal จัดแสดงโดย dihydroasperoside dihydrostrebloside แต่มีการขาดงานที่ทำเครื่องหมายกิจกรรม cardiotonic เมื่อเทียบกับสารประกอบหลัก ยัง ตราสารอนุพันธ์ dihydro กระทบความสามารถในการสืบพันธุ์ของหนอนหญิงเท่าที่พบจะเป็น sterilized เศษส่วน 'Streblofil' ประกอบด้วยสารเหล่านี้ dihydro สองเตรียมไว้ซึ่งยังจัดแสดง macrofilaricidal การดำเนินการ ตลอดจน sterilized หนอนหญิง (51,52) Asperoside และ strebloside ยังพบมีประสิทธิภาพต่อ S. cervi ปรสิต filarial วัว การศึกษานี้ให้ credance กล่าวอ้าง ethnomedicinal asper S. เป็นตัวแทน antifilarialใช้สาขาของ S. asper เป็นแปรงสีฟันสำหรับการเสริมสร้างฟันและเหงือก (53) การศึกษายังได้พิสูจน์แล้วว่า จะจัดแสดงงาน bactericidal กิจกรรมต่ออุณหภูมิ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับแมงแลง S. ซึ่งจะสัมพันธ์อย่างยิ่งกับฟันผุ Streblus asper สารสกัดจึงมีโอกาสที่ถูกใช้เป็นผลิตภัณฑ์ทางธรรมชาติสำหรับการควบคุมฟันผุ ได้รับการระบุหลัก anticancer เป็น strebloside และ mansonin นอกจาก น้ำมันหอมระเหยจากใบสดมียังแสดงกิจกรรมสำคัญ anticancer การศึกษาได้แสดงว่า S. asper ครบถ้วน cardiotonic มาลาเรีย ป้องกันการแพ้ antitrypanosomal ตลอดจนคุณสมบัติ insecticidal ได้ ดังนั้น ในตัวพืช ethnomedicinal สำคัญมากที่มีศักยภาพยังเป็นการนำวิทยาศาสตร์ไปปัจจุบันมีความสนใจที่เพิ่มขึ้นทั่วโลกในยาสมุนไพรพร้อมกับตรวจสอบห้องปฏิบัติการเพิ่มขึ้นเป็นคุณสมบัติ pharmacological กรรมการกส่วนผสมและความสามารถในการรักษาโรคต่าง ๆ (54-56) ยาเสพติดจำนวนมากเข้าประเทศ โดยสำรวจ ethnopharmacology และแพทย์แผนโบราณ แม้ว่าการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ได้ในอินเดีย botanicals เป็นจำนวนมาก จำนวนยา marketable หรือเอนทิตีสารพฤกษเคมีน้อยมากได้ป้อน therapeutics ตามหลักฐาน จึงเป็นความพยายามในการสร้าง และตรวจสอบหลักฐานเกี่ยวกับความปลอดภัยและการปฏิบัติของ Ayurvedic ซื้อยา (57)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อข่อย Lour เป็นต้นไม้ขนาดเล็กที่พบในประเทศเขตร้อนเช่นอินเดียศรีลังกา, มาเลเซีย, ฟิลิปปินส์และไทย
ส่วนต่าง ๆ ของพืชชนิดนี้ถูกนำมาใช้ในอายุรเวทและยารักษาโรคพื้นบ้านอื่น ๆ สำหรับการรักษาของโรคต่าง ๆ เช่นโรคเท้าช้างโรคเรื้อนอาการปวดฟันท้องเสียโรคบิดและโรคมะเร็ง การวิจัยดำเนินการโดยใช้ที่แตกต่างกันในหลอดทดลองและในสัตว์ทดลองเทคนิคของการสนับสนุนการประเมินผลทางชีวภาพมากที่สุดของการเรียกร้องเหล่านี้ รีวิวนี้นำเสนอพฤกษศาสตร์, เคมี, การใช้งานแบบดั้งเดิมและเภสัชวิทยาของพืชสมุนไพรนี้. คำสำคัญ: antifilarial, ไกลโคไซด์หัวใจ Moraceae, Shakhotaka, ข่อยไปที่: บทนำข่อย Lour (ครอบครัว: Moraceae). เป็นต้นไม้ขนาดเล็ก (รูปที่ 1 ) ซึ่งเป็นชนพื้นเมืองไปยังประเทศในเขตร้อนเช่นอินเดียศรีลังกา, มาเลเซีย, ฟิลิปปินส์และไทย มันเป็นที่รู้จักกันในชื่อต่างๆเช่นบาร์ inka, Berrikka ฤดี, Sheora, ก้อย, พุ่มไม้หยาบสยามและแปรงฟันต้นไม้ (1) ในประเทศอินเดียเป็นที่รู้จักกันในชื่อท้องถิ่นหลายที่ที่คนใช้กันมากที่สุดเป็น Shakhotaka (แซน) Siora (ภาษาฮินดี) Sheora (บังคลาเทศ) และ Piray (ทมิฬ) (2) มันเป็นประเพณีที่ใช้ในโรคเรื้อนกองท้องเสียบิดเท้าช้าง (3) และโรคมะเร็ง (4) มันเป็นไม้พุ่มหรือต้นไม้แข็งตะปุ่มตะป่ำ; branchlets tomentose หรือมีขน ใบที่ 2-4 นิ้วแข็งรูปไข่รูปสี่เหลี่ยมด้านขนานรูปไข่หรือรูปไข่กลับฟันไม่สม่ำเสมอ; ก้านใบ 1/12 นิ้ว ชายหัวกลมเดี่ยวหรือ 2 เนทกะเทยบางครั้ง; ก้านช่อดอกสั้น scabrid นาทีดอกไม้ ดอกไม้หญิง peduncled อีกต่อไป pisiform ผลไม้; perianth สีเหลือง มันถูกพบในส่วนที่แห้งของอินเดียจาก Rohilkund ไปทางทิศตะวันออกและทิศใต้เพื่อแวนคอร์ปีนังและหมู่เกาะอันดามัน (5). ฆ่าแมลงกิจกรรมผลกระทบฆ่าแมลงได้รับการแสดงในสารสกัดจากลำต้นเอตง (46) สารสกัดจากเปลือกต้นกำเนิดของเอตงครอบครองกิจกรรมฆ่าแมลงกับวัยห้าของ Dysdercus cingulatus สารสกัดจากเมทานอลแสดงให้เห็นว่าค่า LC50 5.56 ไมโครกรัมต่อแมลง พาร์ทิชันด้วยคลอโรฟอร์มเพิ่มกิจกรรมฆ่าแมลง (LC50 2.01 ไมโครกรัมต่อแมลง) สามเศษส่วนที่อุดมไปด้วยโพลีฟีที่ได้รับจากคอลัมน์ซิลิกาเจลของส่วนคลอโรฟอร์มและพบว่ามีกิจกรรมที่น่าสังเกตฆ่าแมลง (LC50: 1.82, 2.70 และ 2.26 ไมโครกรัมต่อแมลง) โดยการใช้เฉพาะที่ นี้อาจเป็นจุดเริ่มต้นให้เป็นประโยชน์สำหรับการพัฒนาของแมลงศัตรูพืช (47). ไปที่: Antiparasitic ในหลอดทดลองกิจกรรม antitrypanosomal ของสารสกัดจากใบของเอตงได้รับการศึกษาที่ 5, 50, 500 และ 1000 mg ml-1 (48) แต่ก็ไม่ได้แสดงกิจกรรมที่มีความสำคัญและได้รับจึงไม่ได้นำขึ้นสำหรับการศึกษาในร่างกาย. ดาสและ Beuria (49) มีการศึกษาสถานที่ให้บริการมาลาเรียของสารสกัดจากเอสตงในโรคมาลาเรียหมา การให้สารสกัดจากเปลือกลำต้นของเอส intraperitoneally ตงได้รับการแสดงเพื่อกระตุ้นให้เกิดการเป็นเจ้าภาพการตอบสนองภูมิคุ้มกัน Plasmodium berghei ในหนู. ไปที่: สรุปและข้อสรุปข่อยเป็นพืชที่รู้จักกันดีมาใช้ในระบบการแพทย์อินเดีย ในอายุรเวทใช้เปลือกลำต้นเอตงจะแนะนำกับเท้าช้างที่ไม่มีการรักษาที่มีประสิทธิภาพในระบบที่ทันสมัยของยา นอกจากนี้ยาชาวบ้านยังอ้างการใช้งานในโรคมะเร็ง, โรคกระเพาะ, โรคท้องร่วงโรคบิดอาการปวดฟัน ฯลฯ การวิจัยดำเนินการโดยใช้ที่แตกต่างกันในหลอดทดลองและในสัตว์ทดลองเทคนิคของการสนับสนุนการประเมินผลทางชีวภาพมากที่สุดของการเรียกร้องเหล่านี้. ซิสโรคของสุขภาพของประชาชนมาก สำคัญคือการติดเชื้อที่เกิดขึ้น helminthic แมลงเป็นพาหะในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของโลก Diethylcarbamazine (ธันวาคม) และ ivermectin ยาเสพติดที่ใช้กันทั่วไปสำหรับซิสจะไม่เพียงพอเพราะผลไม่เพียงพอของพวกเขาในปรสิตผู้ใหญ่ กิจกรรม antifilarial สูงของ asperoside มาจากเปลือกลำต้นของตงกับเอสแอล carinii, Brugia malayi และ viteae A. ในโฮสต์ของตนจะไม่ซ้ำกันเป็นครั้งแรกที่ glycoside การเต้นของหัวใจได้แสดงกิจกรรม antifilarial แต่เนื่องจากสาร antifilarial ที่ใช้งานอยู่เป็นไกลโคไซด์การเต้นของหัวใจที่พวกเขาแน่ใจว่าจะผลิต cardiotoxicity จึงมีความจำเป็นต้องแยกตัวออกทั้งสองกิจกรรม ความพยายามในทิศทางนี้ถูกสร้างขึ้นโดยนักเขียน (50) โดย subjecting strebloside และ asperoside เพื่อ hydrogenation เพื่อลดแหวน lactone ไม่อิ่มตัวαβ- ผลการศึกษาพบว่าในขนาด 50 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1 รับประทานแม้จะมีการลดลงของกิจกรรม macrofilaricidal แสดงโดย dihydroasperoside เช่นเดียวกับ dihydrostrebloside แต่มีกรณีที่ไม่มีการทำเครื่องหมายของกิจกรรม cardiotonic เมื่อเทียบกับสารแม่ นอกจากนี้ยังมีสัญญาซื้อขายล่วงหน้า dihydro ได้รับผลกระทบความสามารถในการสืบพันธุ์ของเพศหญิงเวิร์มที่พวกเขาพบว่ามีการฆ่าเชื้อ เศษส่วน 'Streblofil' ที่มีทั้งสองสารประกอบ dihydro ถูกจัดทำขึ้นนอกจากนี้ยังมีการจัดแสดงซึ่งยังดำเนินการ macrofilaricidal เช่นเดียวกับการฆ่าเชื้อหนอนหญิง (51,52) Asperoside และ strebloside นอกจากนี้ยังพบว่ามีประสิทธิภาพกับเอส Cervi ที่วัว filarial ปรสิต การศึกษาเหล่านี้ให้ credance กับการเรียกร้องของเอส ethnomedicinal ตงเป็นตัวแทน antifilarial. สาขาของเอสตงได้ถูกใช้เป็นแปรงฟันสำหรับการเสริมสร้างฟันและเหงือก (53) การศึกษาได้พิสูจน์ว่ามันยังจัดแสดงนิทรรศการกิจกรรมการฆ่าเชื้อแบคทีเรียที่มีต่อการเลือก Streptococcus โดยเฉพาะอย่างยิ่ง mutans เอสซึ่งได้รับการแสดงที่จะเชื่อมโยงอย่างมากกับโรคฟันผุ Streblus asper สารสกัดจึงมีศักยภาพในการใช้เป็นผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติในการควบคุมโรคฟันผุ หลักการต้านมะเร็งได้รับการระบุว่าเป็น strebloside และ mansonin นอกจากนี้น้ำมันหอมระเหยจากใบสดนอกจากนี้ยังมีการแสดงกิจกรรมต้านมะเร็งอย่างมีนัยสำคัญ มีการศึกษาแสดงให้เห็นว่าเอสตงมี cardiotonic, มาลาเรีย, antitrypanosomal ป้องกันอาการแพ้เช่นเดียวกับคุณสมบัติของสารฆ่าแมลง มันจึงอยู่ในตัวเองเป็นพืช ethnomedicinal สิ่งที่สำคัญมากที่มีศักยภาพก็ยังไม่ได้ใช้ประโยชน์ทางวิทยาศาสตร์. ปัจจุบันมีความสนใจที่เพิ่มขึ้นทั่วโลกในยาสมุนไพรมาพร้อมกับการตรวจสอบทางห้องปฏิบัติการเพิ่มขึ้นเข้าไปในคุณสมบัติทางเภสัชวิทยาของส่วนผสมที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพและความสามารถของพวกเขาในการรักษาต่างๆ โรค (54-56) ยาเสพติดจำนวนมากได้เข้ามาในตลาดต่างประเทศผ่านการสำรวจของ ethnopharmacology และยาแผนโบราณ ถึงแม้ว่าการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่ได้รับการทำในจำนวนมากของสมุนไพรอินเดีย, ขนาดเล็กจำนวนมากของยาเสพติดของตลาดหรือหน่วยงานพฤกษเคมีได้ป้อนการรักษาตามหลักฐาน ความพยายามจึงมีความจำเป็นในการสร้างและตรวจสอบหลักฐานเกี่ยวกับความปลอดภัยและการปฏิบัติของยาอายุรเวท (57)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
ข่อย ) คือต้นไม้ขนาดเล็กที่พบในประเทศเขตร้อน เช่น อินเดีย ศรีลังกา มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และไทย ส่วนต่างๆของพืชชนิดนี้ใช้ใน Ayurveda และยาพื้นบ้านอื่น ๆสำหรับการรักษาโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆเช่นโรคเท้าช้าง , เรื้อน , ปวดฟัน , โรคท้องร่วง , โรคบิดและมะเร็งการวิจัยโดยใช้เทคนิคที่แตกต่างกันในหลอดทดลองและในสัตว์ของการสนับสนุนการประเมินทางชีวภาพมากที่สุดของการเรียกร้องเหล่านี้ รีวิวนี้นำเสนอ พฤกษศาสตร์ เคมี การใช้แบบดั้งเดิมและเภสัชวิทยาของพืชสมุนไพรนี้

คำสำคัญ : antifilarial cardiac glycosides , Ficus shakhotaka ข่อย
, , ไปที่ :

แนะนำข่อย ) ( ครอบครัว : Moraceae ต้นเล็ก ( รูป )1 ) ซึ่งเป็นชนพื้นเมืองไปยังประเทศในเขตร้อน เช่น อินเดีย ศรีลังกา มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และไทย มันเป็นที่รู้จักกันด้วยชื่อต่างๆ เช่น berrikka อินคา , บาร์ , รูดี้ sheora , ก้อย , สยาม หยาบ บุชและต้นไม้แปรงฟัน ( 1 ) ในอินเดียเป็นที่รู้จักกันโดยชื่อพื้นถิ่นของหลาย ๆ ที่ใช้กันมากที่สุดเป็น shakhotaka ( สันสกฤต ) , siora ( ภาษาฮินดี ) , sheora ( บังคลาเทศ ) และ piray ( ทมิฬ ) ( 2 )จะใช้แบบดั้งเดิมในโรคเรื้อน , โรคริดสีดวงทวาร , โรคท้องร่วง , โรคบิด , โรคเท้าช้าง ( 3 ) และ ( 4 ) มันเป็นพุ่มแข็งหรือต้นไม้คำราม ; branchlets tomentose หรือขบเผาะ . ใบที่ 2 – 4 นิ้วแข็ง รูปปีก รูปไข่หรือ obovate , ไม่เรียบ , ฟัน ; ก้าน 1 / 12 นิ้ว ชายหัวซึ่งมีทรงกลม โดดเดี่ยว หรือ 2-nate บางครั้งแบบสองเพศ ; ก้านสั้น scabrid นาที , ดอกไม้หญิงดอกไม้นาน peduncled . ผลไม้กระดูกพิสิฟอร์ม ; อันสีเหลือง มันถูกพบในส่วนแห้งของอินเดีย จาก rohilkund ไปทางทิศตะวันออก และทางทิศใต้ทราวันคอร์ , ปีนัง และเกาะอันดามัน ( 5 ) ผลผลิต ) กิจกรรม
ได้ถูกแสดงในสหรัฐอเมริกาโดยใช้สารสกัดจากลำต้น ( 46 ) สารสกัดจากเปลือกต้น .มีกิจกรรมกับ asper ) วัย 5 ของ dysdercus cingulatus . สารสกัดเมทานอลพบว่าค่า LC ( , 50 ) µ 5.56 กรัม ต่อแมลง พาร์ทิชันด้วยคลอโรฟอร์มเพิ่มกิจกรรม ) ( 50 ) µ 2.01 กรัม ต่อแมลง )สามเศษส่วนรวยพรได้จากซิลิกาเจลคอลัมน์โครมาโทกราฟีของคลอโรฟอร์มเศษส่วนและพบว่ามีฤทธิ์ฆ่าแมลงที่สำคัญ ( LC ( , 50 ) : 1.82 , 2.70 และ 2.26 µกรัมต่อแมลง ) โดยโปรแกรมเฉพาะ นี้อาจช่วยให้เริ่มต้นที่มีประโยชน์เพื่อพัฒนาอาหารสูตรผสม ( 47 ) .

:

ไปต้านปรสิตในหลอดทดลองสารสกัดน้ำจากใบกิจกรรม antitrypanosomal S . asper ) ที่ 5 , 50 , 500 และ 1 , 000 มิลลิกรัม ml − 1 ( 48 ) แต่มันไม่ได้แสดงกิจกรรมที่สำคัญใด ๆและดังนั้นจึงไม่นำขึ้นสำหรับการศึกษาในสัตว์

วันหลังปลูกและ beuria ( 49 ) ได้ศึกษาคุณสมบัติและสารสกัดในสหรัฐอเมริกา asper ~ มาลาเรีย ให้สารสกัดจากเปลือกต้นของ sพบได้ถูกแสดงโดยใช้การกระตุ้นภูมิคุ้มกันต่อต้านการโฮสต์ berghei ในหนู

ไป :

สรุปและข้อสรุปข่อยเป็น ที่รู้จักกันดี พืชที่ใช้ในระบบอินเดียแพทยศาสตร์ ใน Ayurveda ใช้เอส โดยใช้เปลือกต้นแนะนํากับเท้าช้างที่ไม่มีประสิทธิภาพ การรักษาในระบบที่ทันสมัยของการแพทย์ นอกจากนี้ยาพื้นบ้านยังอ้างว่าใช้ในมะเร็งกระเพาะ , โรคท้องร่วง , โรคบิด , ปวดฟัน , ฯลฯ วิจัย โดยใช้ที่แตกต่างกันในหลอดทดลองและในสัตว์ของการสนับสนุนทางเทคนิคการประเมินมากที่สุดของการเรียกร้องเหล่านี้ .

โรคเท้าช้าง , โรคที่สำคัญด้านสาธารณสุขมากเป็นเวกเตอร์ที่เกิดพยาธิที่เกิดการติดเชื้อในภูมิภาคเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของ โลกคุณทวด ( ธ.ค. ) และไอเวอร์เมคติน ยาที่ใช้บ่อย สำหรับโรคเท้าช้างจะไม่เพียงพอ เพราะผลไม่เพียงพอของพวกเขาในผู้ใหญ่ ปรสิต กิจกรรม antifilarial สูง asperoside ได้มาจากเปลือกต้น S กับ L carinii บรูเกีย มาลาไย asper , และviteae ในแต่ละโฮสต์เฉพาะสำหรับครั้งแรกที่ไกลโคไซด์หัวใจแสดงกิจกรรม antifilarial . อย่างไรก็ตาม เนื่องจากใช้งาน antifilarial สารประกอบจะทิ้งพวกเขาจะแน่ใจว่าจะผลิตพิษต่อหัวใจและดังนั้นจึงเป็นสิ่งจำเป็นที่จะแยกสองกิจกรรมความพยายามในทิศทางนี้ สร้างโดยผู้เขียน ( 50 ) โดย subjecting strebloside และ asperoside ไฮโดรจีเนชันเพื่อลดα–βไม่แลคโตนริง ผลการศึกษาพบว่า ที่ปริมาณ 50 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม− 1 รับประทาน แม้ว่ามีการลดลงในกิจกรรม macrofilaricidal แสดงโดย dihydroasperoside dihydrostrebloside เช่นกัน ,แต่มันมีเครื่องหมายไม่มีกิจกรรม cardiotonic เมื่อเทียบกับพ่อแม่ สารประกอบ ยัง dihydro อนุพันธ์ต่อความสามารถในการสืบพันธุ์ของหนอนหญิงตามที่พวกเขาพบว่ามีการฆ่าเชื้อ . ส่วน ' ' streblofil ที่มีสารประกอบเหล่านี้สอง dihydro ยังเตรียมจัดแสดงยัง macrofilaricidal ซึ่งการกระทำรวมทั้งฆ่าเชื้อพยาธิตัวเมีย ( 51,52 )asperoside strebloside และพบว่ามีประสิทธิภาพต่อต้านสหรัฐ cervi , พยาธิ filarial โค การศึกษาเหล่านี้ให้ credance เพื่อเรียกร้อง ethnomedicinal ของ s โดยใช้การเป็นตัวแทน antifilarial

สาขาของ เอส แอสเปอร์ได้ถูกใช้เป็นแปรงฟันเพื่อเสริมสร้างเหงือกและฟัน ( 53 ) การศึกษาได้พิสูจน์ว่ามันแสดงกิจกรรมการต่อเชื้อแบคทีเรีย ,โดยเฉพาะ S . mutans ซึ่งได้รับการแสดงที่จะเกี่ยวข้องอย่างมากกับฟันผุ . ข่อย สกัด จึงมีศักยภาพในการใช้เป็นผลิตภัณฑ์ธรรมชาติเพื่อควบคุมโรคฟันผุ . การต้านมะเร็งหลักได้รับการระบุว่า strebloside และ mansonin . นอกจากนี้ น้ำมันหอมระเหยจากใบสดยังแสดงฤทธิ์ต้านมะเร็งที่สำคัญมีการศึกษาแสดงให้เห็นว่าสหรัฐมี cardiotonic asper และป้องกันภูมิแพ้ , antitrypanosomal เช่นเดียวกับคุณสมบัติของผลิต ดังนั้นจึงมี ในตัวโรงงาน ethnomedicinal สำคัญมากที่มีศักยภาพเป็นยังจะน่าใช้

ปัจจุบันมีความสนใจที่เพิ่มขึ้นทั่วโลกในยาสมุนไพรพร้อมด้วยเพิ่มห้องปฏิบัติการการศึกษาสมบัติทางชีวภาพของวัสดุและความสามารถในการรักษาโรคต่างๆ ( 54 - 56 ) ยาเสพติดจำนวนมากได้เข้าสู่ตลาดระหว่างประเทศ ผ่านการสำรวจของ ethnopharmacology และการแพทย์แบบดั้งเดิมแม้ว่าการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่ได้รับการทำในตัวเลขขนาดใหญ่ของ botanicals อินเดีย , จํานวนมากขนาดเล็กของยาเสพติดหรือพฤกษเคมีของหน่วยงานที่เข้ารักษาตามหลักฐาน . ความพยายาม จึงจำเป็นต้องสร้าง และตรวจสอบหลักฐานเกี่ยวกับความปลอดภัยและการปฏิบัติของยาอายุรเวท
( 57 )