Although the sustainable developmen

Although the sustainable development philosophy has been widely recognized, it is still necessary to weigh the economic, environmental and social implications of tourism development. The decision is often difficult involving typically complex multi-criteria decision making problems. This study aims to contribute a theoretical framework and approach for the determination of top priorities in tourism development and making decisions based upon that approach. Taking Xizang as a case, this study explores the means to weigh and realize tourism development goals during the ‘13th Five-Year Plan’ period, using the analytic network process within a goal programming model. Results show that there are 10 criteria and nine decision variables determined in Xizang's sustainable tourism development and the priorities in Xizang's tourism development should be: 1) economic goals, 2) social goals, and 3) environmental goals. In addition, using the analytic network process-goal programming model, this paper provides the solution of the decision problem for two years, namely 2016 and 2020, and discusses the significance of the results. This study concludes that in a newly-emerging tourism but otherwise economically and socially backward region like Xizang, considering the economy first and the environment last is both appropriate and practicable. It is suggested that Xizang's tourism managers should implement specific strategies to raise the GDP, encourage higher levels of consumption by tourists and appropriately restrict the growth in the number of tourist coming to the area. Other goals should be to improve tourism research and the treatment of tourism employees and provide more support for tourism enterprises. The interdisciplinary approach from a systems perspective used in this study can be used to judge, queen and select numerous goals and criteria to make decisions in sustainable tourism development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าปรัชญาการพัฒนาอย่างยั่งยืนได้ ก็ยังจำเป็นต้องชั่งน้ำหนักผลกระทบเศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม และสังคมของการพัฒนาการท่องเที่ยว การตัดสินใจจะเกี่ยวข้องกับปัญหาการตัดสินใจหลายเกณฑ์โดยทั่วไปซับซ้อนยาก การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสนับสนุนกรอบทฤษฎีและวิธีการในการกำหนดความสำคัญสูงสุดในการพัฒนาการท่องเที่ยวและการตัดสินใจตามวิธี ซีจ้างถ่ายเป็นกรณี การศึกษานี้หมายถึงการชั่งน้ำหนัก และตระหนักถึงเป้าหมายการพัฒนาท่องเที่ยวระหว่าง '13 ปีแผนการ' สำรวจระยะเวลา การใช้กระบวนการวิเคราะห์เครือข่ายในรูปแบบโปรแกรมของเป้าหมาย ผลแสดงว่า มีเกณฑ์ 10 และควรเป็นตัวแปรตัดสินใจเก้าที่ถูกกำหนดในการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของซีจ้างและลำดับความสำคัญในการพัฒนาการท่องเที่ยวของซีจ้าง: 1) ทางเศรษฐกิจเป้าหมาย เป้าหมาย 2) สังคม และเป้าหมาย 3) สิ่งแวดล้อม ใช้แบบเขียนเป้าหมายกระบวนการเครือข่ายวิเคราะห์ กระดาษนี้ให้แก้ปัญหาการตัดสินใจสำหรับสองปี ได้แก่ 2016 และ 2020 และกล่าวถึงความสำคัญของผล การศึกษานี้สรุปที่ท่องเที่ยวที่เกิดขึ้นใหม่ แต่มิฉะนั้น ภูมิภาคย้อนหลังทางเศรษฐกิจ และสังคมเช่นซีจ้าง พิจารณาเศรษฐกิจครั้งแรกและสภาพแวดล้อมที่สุดที่เหมาะสม และสามารถทำ ขอแนะนำว่า ผู้จัดการท่องเที่ยวของซีจ้างควรใช้กลยุทธ์เฉพาะเพิ่มจีดีพี ส่งเสริมระดับที่สูงขึ้นของปริมาณการใช้โดยนักท่องเที่ยว และจำกัดการเจริญเติบโตของจำนวนนักท่องเที่ยวเข้ามาในพื้นที่อย่างเหมาะสม เป้าหมายอื่น ๆ ควรจะปรับปรุงวิจัยการท่องเที่ยวและการรักษาของการท่องเที่ยว และให้การสนับสนุนเพิ่มเติมสำหรับวิสาหกิจท่องเที่ยว สามารถใช้วิธีการอาศัยในมุมมองระบบที่ใช้ในการศึกษานี้การ ตัดสิน ควีน และเลือกหลายเป้าหมายและเกณฑ์การตัดสินใจในการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าปรัชญาการพัฒนาอย่างยั่งยืนได้รับการยอมรับกันอย่างแพร่หลายก็ยังคงเป็นสิ่งจำเป็นที่จะชั่งน้ำหนักเศรษฐกิจสิ่งแวดล้อมและสังคมผลกระทบของการพัฒนาการท่องเที่ยว การตัดสินใจมักจะเป็นเรื่องยากที่เกี่ยวข้องกับเกณฑ์การตัดสินใจหลายปัญหาที่ซับซ้อนโดยทั่วไป การศึกษาครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อมีส่วนร่วมในกรอบทฤษฎีและวิธีการสำหรับการกำหนดลำดับความสำคัญสูงสุดในการพัฒนาการท่องเที่ยวและการตัดสินใจขึ้นอยู่กับวิธีการที่ การทิเบตเป็นกรณีศึกษานี้สำรวจหมายถึงการชั่งน้ำหนักและตระหนักถึงเป้าหมายของการพัฒนาการท่องเที่ยวในช่วงระยะเวลา '13 แผนห้าปี' โดยใช้กระบวนการวิเคราะห์เครือข่ายภายในแบบการเขียนโปรแกรมเป้าหมาย ผลปรากฏว่ามี 10 หลักเกณฑ์และตัวแปรการตัดสินใจกำหนดเก้าในการพัฒนาท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนทิเบตและจัดลำดับความสำคัญในการพัฒนาการท่องเที่ยวทิเบตที่ควรจะ: 1) เป้าหมายทางเศรษฐกิจ 2) เป้าหมายทางสังคมและ 3) เป้าหมายด้านสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้การใช้เครือข่ายการวิเคราะห์กระบวนการเป้าหมายแบบการเขียนโปรแกรม, กระดาษนี้จะให้ทางออกของปัญหาการตัดสินใจสำหรับสองปีคือ 2016 และ 2020 และกล่าวถึงความสำคัญของผล การศึกษาครั้งนี้ได้ข้อสรุปว่าในการท่องเที่ยวที่เพิ่งเกิดขึ้นใหม่ แต่อย่างอื่นเศรษฐกิจและสังคมในภูมิภาคย้อนหลังเช่นทิเบตพิจารณาเศรษฐกิจครั้งแรกและสภาพแวดล้อมที่ผ่านมามีทั้งที่เหมาะสมและปฏิบัติได้ มันบอกว่าทิเบตของผู้จัดการการท่องเที่ยวควรใช้กลยุทธ์ที่เฉพาะเจาะจงที่จะยกระดับของ GDP ส่งเสริมระดับที่สูงขึ้นของการบริโภคโดยนักท่องเที่ยวและเหมาะสม จำกัด การเจริญเติบโตในจำนวนนักท่องเที่ยวที่จะมาถึงพื้นที่ เป้าหมายอื่น ๆ ควรจะปรับปรุงการวิจัยการท่องเที่ยวและการรักษาของพนักงานการท่องเที่ยวและให้การสนับสนุนมากขึ้นสำหรับธุรกิจการท่องเที่ยว วิธีการแบบสหวิทยาการจากมุมมองของระบบที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้สามารถใช้ในการตัดสินราชินีและเลือกเป้าหมายจำนวนมากและเกณฑ์ในการตัดสินใจในการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าปรัชญาการพัฒนาที่ยั่งยืนได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง มันยังต้องชั่งน้ำหนักด้านเศรษฐกิจ ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมและสังคมของการพัฒนาการท่องเที่ยว การตัดสินใจมักยากที่เกี่ยวข้องกับมักจะซับซ้อนหลายเกณฑ์การตัดสินใจปัญหา การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างกรอบทฤษฎีและวิธีการในการกำหนดลำดับความสำคัญสูงสุดในการพัฒนาการท่องเที่ยว และการตัดสินใจขึ้นอยู่กับว่าวิธีการ ใช้ทิเบตเป็นกรณี การศึกษานี้เป็นการศึกษาวิธีการชั่งน้ำหนักและตระหนักถึงเป้าหมายการพัฒนาการท่องเที่ยวในระหว่างระยะเวลาแผนห้าปี " 13 " โดยใช้กระบวนการข่ายงานเชิงวิเคราะห์ภายในเป้าหมายการเขียนโปรแกรมแบบ พบว่ามี 10 ตัวแปรในการตัดสินใจกำหนดเกณฑ์และเก้าทิเบตของการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน และลำดับความสำคัญในการพัฒนาการท่องเที่ยวทิเบตควรจะ 1 ) เป้าหมายทางเศรษฐกิจ 2 ) เป้าหมายทางสังคม และ 3 ) เป้าหมายด้านสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้ การใช้กระบวนการข่ายงานเชิงวิเคราะห์เป้าหมายการเขียนโปรแกรมรูปแบบกระดาษนี้ , ให้บริการโซลูชั่นของการตัดสินใจปัญหาสำหรับสองปี คือ ปี 2016 และ 2020 และกล่าวถึงความสำคัญของผลลัพธ์ การศึกษาครั้งนี้พบว่า ในการท่องเที่ยว แต่อย่างอื่นใหม่ทางเศรษฐกิจ และสังคมในภูมิภาค เช่น แบบทิเบต เมื่อพิจารณาจากเศรษฐกิจและสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมและปฏิบัติได้ เมื่อมีทั้ง . มันชี้ให้เห็นว่า ผู้จัดการการท่องเที่ยวทิเบตควรใช้กลยุทธ์ที่เฉพาะเจาะจงเพื่อเพิ่ม GDP ให้ระดับที่สูงขึ้นของการบริโภคของนักท่องเที่ยว และสามารถ จำกัด การเจริญเติบโตใน จำนวนนักท่องเที่ยวเข้าพื้นที่ เป้าหมายอื่น ๆควรจะปรับปรุงการวิจัยการท่องเที่ยวและการรักษาพนักงานการท่องเที่ยวและให้การสนับสนุนเพิ่มเติมสำหรับวิสาหกิจท่องเที่ยว วิธีการสหวิทยาการจากมุมมองของระบบที่ใช้ในการศึกษานี้สามารถใช้ในการตัดสิน ราชินี และเลือกเป้าหมายมากมาย และเกณฑ์การตัดสินใจในการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน