The duckling had never seen anythin

The duckling had never seen anything so beautiful
They were dazzlingly white with long waving necks
They were swans,and uttering a peculiar cry they spread out their magnificent broad wings and flew away from the cold regions to warmer lands and open seas
They mounted so high ,so very high,and the ugly little duckling become strangely uneasy
He circled round and round in the water like a wheel,craning his neck up into the air after them
Then he uttered a shriek so piercing and so strange that he was quite frightened by it himself
Oh, he could not forget those beautiful birds,those happy birds
And as soon as they were out of sight he ducked right down to the bottom,and when he came up again he was quite beside himself
He did not know what the brids were,or whither they flew,but all the same he was more drawn towards them than he had ever been by any creatures before
He did not envy them in the least
How could it occur to him even to wish to be such a marvel of beauty
He would have been thankful if only the ducks would have tolerated him among them
the poor ugly creature
The winter was so bitterly cold that the duckling was obliged to swim about in the water to keep it from freezing over,but every night the hole in which he swam got smaller and smaller
Then it froze so hard that the surface ice cracked,and the duckling had to use his legs all the time so that the ice should not freeze around him
At last he was so weary that he could move no more,and he was frozen fast into the ice

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Duckling ไม่เคยเห็นอะไรสวยงามมาก พวก dazzlingly ขาวคอยาวโบกพวกหมู่ และกล่าวคำแปลกร้องไห้จะแผ่ปีกกว้างความสวยงาม และบินจากภูมิภาคเย็นไปดินแดนอุ่น และทะเลเปิดพวกเขาติดตั้งให้สูง จึง สูงมาก และ duckling น้อยน่าเกลียดกลายเป็นแพงกว่าไม่สบายใจเขาจัด รอบในน้ำเช่นล้อ craning คอของเขาขึ้นไปในอากาศหลังจากพวกเขาแล้ว เขาพูดกรี๊ดเพื่อเจาะ และแปลกมากว่า เขาถูกค่อนข้างกลัวโดยตัวเองโอ้ เขาอาจลืมที่สวยนก นกที่มีความสุขและทันทีที่พวกเขาตา เขาหัวเราะต่อรอบด้านล่าง และเมื่อเขามา อีกเขาข้างตัวเองมากเขาไม่รู้อะไร brids ได้ หรือ whither พวกเขาบิน แต่เหมือน เขามากวาดต่อพวกเขามากกว่าที่เขาเคยได้รับ โดยสิ่งมีชีวิตใด ๆ ก่อนเขาไม่ได้ไม่อิจฉาพวกเขาอย่างมันเกิดเขายังต้องการให้ ดังกล่าวเป็นมหัศจรรย์ของความงามด้วยวิธีสามารถเขาจะได้รับการขอบคุณถ้าเพียงเป็ดจะมีอภัยโทษเขาในหมู่พวกเขาสิ่งมีชีวิตน่าเกลียดดีฤดูหนาวถูกจึงพิรี้พิไรว่า duckling ที่มีหน้าที่เกี่ยวกับการว่ายน้ำในน้ำที่จะให้มันแช่แข็งกว่า แต่ทุกคืนหลุมซึ่งเขาพยายามใส่ขนาดเล็ก และขนาดเล็กจากนั้น มันจึงยากที่น้ำแข็งผิวแตก และ duckling ที่มีการใช้ขาตลอดเวลาเพื่อให้น้ำแข็งไม่ควรตรึงรอบ frozeAt last he was so weary that he could move no more,and he was frozen fast into the ice

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็ดไม่เคยเห็นอะไรที่สวยงามเพื่อให้
พวกเขามีความตระการตาสีขาวที่มีคอยาวโบก
พวกเขาหงส์และเปล่งเสียงร้องที่แปลกประหลาดที่พวกเขากระจายออกไปในวงกว้างปีกของพวกเขาที่สวยงามและบินออกไปจากพื้นที่หนาวเย็นไปยังดินแดนที่อบอุ่นและทะเลเปิด
พวกเขาติดตั้งสูงดังนั้น จึงสูงมากและเป็ดน้อยน่าเกลียดกลายเป็นแปลกไม่สบายใจ
เขาวงกลมรอบและรอบในน้ำเหมือนล้อ, craning คอของเขาขึ้นไปในอากาศหลังจากที่พวกเขา
แล้วเขาก็พูดเสียงกรีดร้องเพื่อเจาะและอื่น ๆ ที่แปลกว่าเขากลัวมากโดยมัน ตัวเอง
โอ้เขาจะไม่ลืมผู้ที่นกสวยงามนกเหล่านั้นมีความสุข
และทันทีที่พวกเขาออกไปจากสายตาเขาหลบขวาลงไปที่ด้านล่างและเมื่อเขาขึ้นมาอีกครั้งเขาก็ค่อนข้างข้างตัวเอง
เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่นกอยู่ หรือซึ่งเขาบิน แต่ทั้งหมดเดียวกันเขาก็ถูกดึงขึ้นต่อพวกเขามากกว่าที่เขาเคยโดยสิ่งมีชีวิตใด ๆ ก่อนที่
เขาไม่ได้อิจฉาพวกเขาในอย่างน้อย
มันจะเกิดขึ้นกับเขาแม้จะต้องการที่จะประหลาดใจเช่นความงามของ
เขา จะได้รับการขอบคุณถ้าเพียงเป็ดจะได้รับการยอมรับเขาในหมู่พวกเขา
เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าเกลียดไม่ดี
ในช่วงฤดูหนาวจึงขมขื่นเย็นเป็ดที่ถูกต้องเกี่ยวกับการว่ายน้ำในน้ำเพื่อให้มันจากการแช่แข็งมากกว่า แต่ทุกคืนหลุมที่เขา ว่ายน้ำมีขนาดเล็กและมีขนาดเล็กลง
จากนั้นก็จะแช่แข็งอย่างหนักเพื่อให้พื้นผิวน้ำแข็งแตกและเป็ดมีการใช้ขาของเขาตลอดเวลาเพื่อให้น้ำแข็งไม่ควรตรึงรอบ ๆ ตัวเขา
ในที่สุดเขาจึงเบื่อที่เขาจะได้ย้ายไม่มากและ เขาถูกแช่แข็งอย่างรวดเร็วลงไปในน้ำแข็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลูก เป็ดไม่เคยเห็นอะไรสวยงามมาก
พวกเขายับสีขาวยาวโบก
เขาคอหงส์ และเปล่งเสียงประหลาดร้องไห้มันกางปีกออกและบินสวยงามกว้างห่างจากพื้นที่หนาวเย็นที่ดินอบอุ่นและทะเลเปิด
พวกเขาติดตั้งสูงดังนั้นจึงสูงมาก และลูกเป็ดน้อยขี้เหร่กลายเป็นแปลกๆ ไม่สบายใจ
เขาวงกลมรอบๆ ในน้ำ เช่น ล้อชะเง้อคอขึ้นไปในอากาศ หลังจากพวกเขา
แล้วเขา uttered เสียงกรีดร้องเพื่อเจาะและแปลกที่เขาค่อนข้างกลัวตัวเอง
โอ้ เขาไม่อาจลืมบรรดานกสวยงาม นกเหล่านั้นมีความสุข
และทันทีที่พวกเขาออกจากสายตาเขาดำน้ำลงไปด้านล่าง และเมื่อเขากลับมาขึ้นอีกครั้ง เขาค่อนข้างข้างตัวเอง
เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ brids , หรือซึ่งเขาได้บิน ,แต่ทุกคนเดียวกันเขาวาดต่อพวกเขามากกว่าที่เขาเคยมีสิ่งมีชีวิตก่อนที่
เขาไม่อิจฉาพวกเขาในอย่างน้อย
ทำไมมันเกิดขึ้นกับเขา แม้ปรารถนาเป็นเช่นมหัศจรรย์ความงาม
เขาจะได้รับการขอบคุณถ้าเป็ดจะได้ยอมรับเขาในหมู่พวกเขา
คนจน
สัตว์น่าเกลียดฤดูหนาวที่หนาวเหน็บมากว่าลูกเป็ดต้องว่ายน้ำในน้ำเพื่อให้มันจากการแช่แข็งกว่า แต่ทุกคืน หลุมที่เขาว่ายน้ำได้เล็ก
แล้วแข็งมาก ว่าพื้นผิวน้ำแข็งแตกและลูกเป็ดต้องใช้ขาของเขาตลอดเวลา เพื่อให้แข็ง ไม่ควรตรึงรอบเขา
ในที่สุดเขาก็เบื่อที่เขาจะย้ายอีกและเขาถูกแช่แข็งในน้ำแข็ง















อย่างรวดเร็ว