To basic conversations you need 3 m

To basic conversations you need 3 maybe 4 times. Past, prestent and future. We use past simple to say what we did in the past obviously and it is really simple! You propably know "to be" forms so in the past it goes like this: I was ; You were ; He/she/it was ; We were; You were ; They were. Example: I was in cinema with my friends yesterday.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสนทนาขั้นพื้นฐาน ได้ 3 ที 4 ครั้ง อดีต prestent และในอนาคต เราใช้เลยง่ายพูดอะไรเราเคยเห็น และก็ง่ายมาก Propably คุณรู้ "กับ"แบบฟอร์มนั้นในอดีตมันไปดังนี้: ผม คุณได้ เขา/เธอ/มันถูก เราได้ คุณได้ พวกเขาได้ ตัวอย่าง: ฉันได้ในโรงภาพยนตร์กับเพื่อนเมื่อวานนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสนทนาขั้นพื้นฐานที่คุณต้องการอาจจะ 3 ครั้งที่ 4 ที่ผ่านมาและในอนาคต prestent ที่ผ่านมาเรามีการใช้ง่ายที่จะพูดในสิ่งที่เราทำในอดีตที่ผ่านมาอย่างเห็นได้ชัดและมันเป็นเรื่องง่ายจริงๆ! คุณ propably รู้ "จะเป็น" รูปแบบในอดีตที่ผ่านมามันจะไปเช่นนี้ผมก็; คุณ; เขา / เธอ / มันเป็น; เรามี; คุณ; พวกเขาเป็น ตัวอย่าง: ผมอยู่ในโรงหนังกับเพื่อนของฉันเมื่อวานนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อพื้นฐานการสนทนาคุณต้อง 3 หรือ 4 ครั้ง prestent อดีต และอนาคต เราผ่านการใช้ง่ายที่จะบอกว่าสิ่งที่เราทำในอดีตอย่างชัดเจน และมันเป็นเรื่องง่ายจริงๆ ! คุณรู้ " เป็น " รูปแบบ propably ดังนั้นในอดีตเป็นแบบนี้ : ฉัน เธอ เขา เธอ มัน เรา คือ คุณ คือ พวกเขา ตัวอย่าง : ผมอยู่ในโรงหนังกับเพื่อนเมื่อวานนี้