The Last Supper measures 460 cm × 8

The Last Supper measures 460 cm × 880 cm (180 in × 350 in) and covers an end wall of the dining hall at the monastery of Santa Maria delle Grazie in Milan, Italy. The theme was a traditional one for refectories, although the room was not a refectory at the time that Leonardo painted it. The main church building had only recently been completed (in 1498), but was remodeled by Bramante, hired by Ludovico Sforza to build a Sforza family mausoleum. The painting was commissioned by Sforza to be the centerpiece of the mausoleum. The lunettes above the main painting, formed by the triple arched ceiling of the refectory, are painted with Sforza coats-of-arms. The opposite wall of the refectory is covered by the Crucifixion fresco by Giovanni Donato da Montorfano, to which Leonardo added figures of the Sforza family in tempera. (These figures have deteriorated in much the same way as has The Last Supper.) Leonardo began work on The Last Supper in 1495 and completed it in 1498—he did not work on the painting continuously. The beginning date is not certain, as the archives of the convent for the period have been destroyed, and a document dated 1497 indicates that the painting was nearly completed at that date. One story goes that a prior from the monastery complained to Leonardo about the delay, enraging him. He wrote to the head of the monastery, explaining he had been struggling to find the perfect villainous face for Judas, and that if he could not find a face corresponding with what he had in mind, he would use the features of the prior who complained.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารมื้อสุดท้ายมาตรการ 460 × 880 ซม (180 ใน× 350 ใน) และครอบคลุมผนังการสิ้นสุดของอาหารที่วัดซานตามาเรียเดลเลกราเซในมิลาน อิตาลีของ รูปแบบคือ เป็นแบบหนึ่งสำหรับ refectories แต่ห้องหอฉันในขณะที่เลโอนาร์โดวาดมัน อาคารโบสถ์หลักเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการเสร็จ (ใน 1498), แต่หัน โดยจ้าง โดย Ludovico สฟอร์ซาเพื่อสร้างเป็นสุสานสำหรับครอบครัวสฟอร์ซา หอประชุม การวาดภาพได้รับการจ้าง โดยสฟอร์ซาจะ เป็นศูนย์กลางของสุสาน Lunettes ข้างต้นการวาดภาพหลัก โดยเพดานโค้งสามหอฉัน จะทาสี ด้วยสฟอร์ซาเสื้อของแขน ผนังด้านตรงข้ามของหอฉันถูกปกคลุม ด้วยจิตรกรรมฝาผนังโดย Giovanni Donato ดา Montorfano ตรึงกางเขนที่เลโอนาร์โดเพิ่มตัวเลขของครอบครัวสฟอร์ซาในสีฝุ่น (ตัวเลขเหล่านี้ได้เสื่อมโทรมมากเหมือนทางเป็นอาหารมื้อสุดท้ายมี) เลโอนาร์โดเริ่มทำงานบนอาหารมื้อสุดท้ายในปี 1495 และเสร็จสมบูรณ์ใน 1498 — เขาไม่ทำงานในการวาดภาพอย่างต่อเนื่อง วันเริ่มต้นไม่แน่นอน เป็นคลังเก็บของคอนแวนต์สำหรับงวดจะโดน และเอกสารวันที่ 1497 บ่งชี้ว่า ภาพวาดเกือบเสร็จ ณวันที่ มีเรื่องหนึ่งเล่ากันว่า ก่อนจากวัดบ่นให้เลโอนาร์โดล่าช้า enraging เขา เขาเขียนที่หัวของวัด อธิบายเขาได้รับการดิ้นรนเพื่อค้นหาใบหน้าชั่วร้ายเหมาะสำหรับยูดาส และถ้าเขาไม่สามารถค้นหาใบหน้าสอดคล้องกับสิ่งที่เขามีในใจ เขาจะใช้สิ่งของก่อนที่บ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

The Last Supper ขนาด 460 ซม. × 880 ซม. (180 × 350) และครอบคลุมผนังท้ายของห้องอาหารที่วัดซานตามาเรีย delle Grazie ในมิลาน, อิตาลี รูปแบบเป็นแบบหนึ่งสำหรับ refectories แม้ว่าห้องพักไม่ได้รับประทานอาหารในเวลาที่เลโอนาร์โดวาดมัน อาคารโบสถ์ใหญ่เพิ่งจะได้รับเสร็จเรียบร้อยแล้ว (ใน 1498) แต่ถูกออกแบบโดย Bramante ได้รับการว่าจ้างโดย Ludovico Sforza ที่จะสร้างสุสานของครอบครัวฟอร์ซา ภาพวาดที่ได้รับมอบหมายจากฟอร์ซาจะเป็นแกนกลางของหลุมฝังศพที่ lunettes ข้างต้นวาดภาพหลักที่เกิดขึ้นจากเพดานโค้งสามของหอจะวาดด้วยฟอร์ซาเสื้อของแขน ผนังด้านตรงข้ามของหอถูกปกคลุมด้วยปูนเปียกตรึงกางเขนโดยจิโอวานนี่โดนาดา MONTORFANO ซึ่งเลโอนาร์โดเพิ่มตัวเลขของครอบครัวฟอร์ซาในอุบาทว์ (ตัวเลขเหล่านี้ได้เสื่อมโทรมมากในลักษณะเดียวกับที่มีกระยาหารค่ำมื้อสุดท้าย.) เลโอนาร์โดเริ่มทำงานในกระยาหารค่ำมื้อสุดท้ายใน 1495 และเสร็จสมบูรณ์ใน 1498 เขาไม่ได้ทำงานในการวาดภาพอย่างต่อเนื่อง วันที่เริ่มต้นก็ไม่แน่ใจเป็นจดหมายเหตุของคอนแวนต์สำหรับรอบระยะเวลาที่ได้รับการทำลายและเอกสารลงวันที่ 1497 แสดงให้เห็นว่าภาพวาดเกือบจะแล้วเสร็จในวันนั้น เรื่องหนึ่งไปว่าก่อนจากวัดบ่นกับเลโอนาร์โดเกี่ยวกับความล่าช้ายั่วเขา เขาเขียนไปที่หัวของวัดอธิบายเขาได้รับการดิ้นรนเพื่อหาใบหน้าชั่วร้ายที่สมบูรณ์แบบสำหรับคนทรยศและถ้าเขาไม่สามารถหาใบหน้าที่สอดคล้องกับสิ่งที่เขามีอยู่ในใจเขาจะใช้คุณลักษณะของก่อนที่บ่น .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระยาหารมื้อสุดท้ายมาตรการ 460 cm × 880 ซม ( 180 ใน× 350 ใน ) และครอบคลุมปลายผนังของห้องอาหารที่อารามของนักคาราเต้ในมิลาน , อิตาลี ธีมเป็นหนึ่งแบบดั้งเดิมสำหรับ refectories ถึงแม้ว่าห้องไม่ได้หอในเวลาที่ Leonardo วาดมัน อาคารโบสถ์หลักมีเพียงเมื่อเร็ว ๆนี้เสร็จ ( 1498 ) แต่ถูกออกแบบโดย บรามานเต จ้างโดยดิเออร์ลีซิงเกิลสร้างสุสานตระกูลสฟอร์ซา . ภาพวาดที่ได้รับมอบหมายโดยสฟอร์ซาเป็นแกนกลางของสุสาน ที่ ลันเนเทสข้างต้นภาพหลักเกิดจากเพดานโค้งสามของหอฉัน , ทาสีกับตระกูลสฟอร์ซาเสื้อแขน ผนังตรงข้ามของหอฉันปกคลุมด้วยการตรึงกางเขนโดยจิโอวานนิดา montorfano กลางแจ้ง Donato , ซึ่ง Leonardo เพิ่มตัวเลขของตระกูลสฟอร์ซาในสีฝุ่น . ( ตัวเลขเหล่านี้มีเสื่อมโทรมมาก เหมือนกับมีอาหารค่ำ ล่าสุด ) เลโอนาร์โดเริ่มทำงานใน 1 มื้อสุดท้ายและเสร็จสมบูรณ์ใน 1498 เขาไม่ได้ทำงานเกี่ยวกับการวาดภาพอย่างต่อเนื่อง วันที่เริ่มไม่มั่นใจ เป็นจดหมายเหตุของคอนแวนต์ระยะเวลาได้ถูกทำลายและเอกสารลงวันที่ 1497 แสดงว่าเป็นภาพเกือบสมบูรณ์ในวันที่ เรื่องหนึ่งไปว่า ก่อนจากวัดว่าลีโอนาร์โด เรื่องล่าช้าไปยั่วโมโหเขา เขาเขียนถึงหัววัดอธิบายเขาได้รับการดิ้นรนเพื่อหาที่สมบูรณ์แบบเป็นหน้าสำหรับคนทรยศ และถ้าเขาสามารถหาใบหน้าที่สอดคล้องกันกับสิ่งที่เขาคิด เขาจะใช้คุณสมบัติของก่อนใครบ่น