The increasing production and use o

The increasing production and use of manufactured
nanomaterials (MNMs) has given rise to initiatives
of governmental authorities, industrial organizations,
and civil society organizations to advocate the
application of the precautionary principle for risk
management (EC, 2000). The tools chosen to make
this principle operational for the workplace differ
in approach, but they have in common that they all
aim to minimize the occupational exposure as far
as reasonably achievable. Control banding is an
approach that is gaining growing acceptance among
risk assessors. Several control-banding tools have
been published, all making use of a two-dimensional
matrix, generally combining a qualitative assessment
of hazardous properties of the used nanomaterials
with an estimate of the likeliness of inhalatory
exposure (Paik et al., 2008; Schulte et al., 2008;
ANSES, 2010; Höck et al., 2011; Hansen et al., 2011;
van Duuren-Stuurman et al., 2012). There are also
guidances that combine control banding in a risk
assessment tool (Cornelissen et al., 2011). In the
conventional quantitative approach to risk management
of substances, health-based recommended
occupational exposure limits (HBR-OELs) are accepted

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลิตเพิ่มขึ้นและการใช้ผลิตnanomaterials (MNMs) ได้ให้สูงขึ้นริเริ่มของหน่วยงานภาครัฐ องค์กรอุตสาหกรรมและองค์กรภาคประชาสังคมเพื่อสนับสนุนการโปรแกรมประยุกต์หลักสำหรับความเสี่ยงบริษัทฯการจัดการ (EC, 2000) เครื่องมือที่เลือกทำหลักการนี้ในการดำเนินงานในสถานทำงานแตกต่างกันในวิธีการ แต่พวกเขามีกันที่พวกเขาทั้งหมดจุดมุ่งหมายเพื่อลดความเสี่ยงอาชีวเท่าทำได้สมเหตุสมผลเป็นการ แถบควบคุมจะมีวิธีที่จะได้รับการยอมรับเพิ่มขึ้นระหว่างประเมินความเสี่ยง มีหลายตัวควบคุมแถบเครื่องมือการเผยแพร่ ทั้งหมดใช้แบบสองมิติเมทริกซ์ รวมโดยทั่วไปมีการประเมินเชิงคุณภาพคุณสมบัติอันตรายของ nanomaterials ใช้มีการประเมินของ likeliness ของ inhalatoryแสง (Paik et al., 2008 Schulte et al., 2008ANSES, 2010 Höck et al., 2011 Al. แฮนเซ่นร้อยเอ็ด 2011รถตู้ Duuren Stuurman et al., 2012) นอกจากนี้ยังมีguidances ที่รวมตัวควบคุมแถบในความเสี่ยงเครื่องมือประเมิน (Cornelissen et al., 2011) ในปกติวิธีการเชิงปริมาณเพื่อการบริหารจัดการของสาร สุขภาพตามที่แนะนำรับวงเงินอุบัติเหตุ (HBR-OELs)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผลิตที่เพิ่มขึ้นและการใช้งานของผลิตภัณฑ์ที่ผลิตวัสดุนาโน (MNMs) ได้ก่อให้เกิดความคิดริเริ่มของหน่วยงานของรัฐองค์กรอุตสาหกรรมและองค์กรภาคประชาสังคมที่จะสนับสนุนการประยุกต์ใช้หลักการป้องกันความเสี่ยงการจัดการ(EC, 2000) เครื่องมือที่ได้รับการแต่งตั้งเพื่อให้การดำเนินงานหลักการนี้สำหรับการทำงานที่แตกต่างกันในแนวทางแต่พวกเขามีเหมือนกันว่าพวกเขาทั้งหมดมีจุดมุ่งหมายเพื่อลดการสัมผัสการประกอบอาชีพเท่าเท่าที่จะทำได้ แถบควบคุมเป็นวิธีการที่ได้รับการยอมรับเพิ่มขึ้นในหมู่ผู้ประเมินความเสี่ยง เครื่องมือควบคุมแถบหลายคนได้รับการตีพิมพ์ทุกการใช้สองมิติเมทริกซ์โดยทั่วไปรวมการประเมินคุณภาพของสมบัติที่เป็นอันตรายของวัสดุนาโนที่ใช้กับประมาณการของความชอบของinhalatory ที่เปิดรับ(Paik et al, 2008;. Schulte et อัล, 2008. ANSES 2010; Hock et al, 2011;. แฮนเซน et al, 2011;.. รถตู้ Duuren-Stuurman et al, 2012) นอกจากนี้ยังมีGuidances ที่รวมแถบควบคุมความเสี่ยงเครื่องมือการประเมิน(Cornelissen et al., 2011) ในการวิจัยเชิงปริมาณแบบเดิมในการบริหารความเสี่ยงของสารสุขภาพตามที่แนะนำข้อจำกัด การเปิดรับการประกอบอาชีพ (HBR-OELs) ได้รับการยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มผลผลิตและใช้ผลิต
nanomaterials ( mnms ) ได้ให้ลุกขึ้นเพื่อริเริ่ม
ของหน่วยงานของรัฐ องค์กรอุตสาหกรรม องค์กรประชาสังคม เพื่อสนับสนุนและ

ใช้หลักการป้องกันไว้ก่อนเพื่อการบริหารความเสี่ยง
( EC , 2000 ) เครื่องมือเลือกให้
หลักการนี้งานที่ทำงานแตกต่างกัน
ในวิธีการแต่ก็มีเหมือนกันที่พวกเขาทั้งหมดมีจุดมุ่งหมายเพื่อลดการอาชีพ

เป็นพอสมควร เท่าที่ทำได้ การควบคุมแถบเป็นวิธีที่ได้รับการยอมรับ

ระหว่างผู้ประเมินความเสี่ยง การควบคุมหลายแถบเครื่องมือมี
ถูกตีพิมพ์ , การใช้เมทริกซ์มิติ

โดยรวมคุณภาพการประเมินคุณสมบัติที่อันตรายของการใช้ nanomaterials
มีการประมาณการของ likeliness ของ inhalatory
แสง ( เพค et al . , 2008 ; ชัล์ต et al . , 2008 ;
anses , 2010 ; H ö CK et al . , 2011 ; Hansen et al . , 2011 ;
รถตู้ duuren stuurman et al . , 2012 ) นอกจากนี้มีข้อแนะนำว่ารวมการควบคุมแถบใน

เครื่องมือประเมินความเสี่ยง ( cornelissen et al . , 2011 ) ในแบบวิธีการจัดการความเสี่ยงเชิงปริมาณ

สารสุขภาพ ตามแนะนำ
จำกัดเผยอาชีพ ( ของ oels ) ที่ได้รับการยอมรับ