2.3.5. Assay of H2O2 scavenging act

2.3.5. Assay of H2O2 scavenging activity
The H2O2 scavenging activity was determined according to the method of Ruch
et al. (1989) with some modifications. The mixture containing 1 ml of sample (0.1–
2 mg/mL), 2.4 ml of phosphate buffer (0.1 M, pH 7.4) and 0.6 ml of H2O2 solution
(40 mM) was shaken vigorously and incubated at room temperature for 10 min.
Then, the absorbance of the reaction mixture was determined at 230 nm. VC was
used as the positive control. The H2O2 scavenging activity was calculated as follows:
Scavenging activityð%Þ¼½1 ðA1 A2Þ=A0  100 ð4Þ
where A0 is the absorbance of the control (water instead of sample), A1 is the absorbance
of the sample, and A2 is the absorbance of the sample only (phosphate buffer
instead of H2O2 solution). The IC50 value represented the concentration of the compounds
that caused 50% inhibition of H2O2.
2

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3.5 การวิเคราะห์ของ H2O2 scavenging กิจกรรมกำหนดตามวิธีการของ Ruch กิจกรรม scavenging H2O2al. ร้อยเอ็ด (1989) มีการปรับเปลี่ยนบางอย่าง ส่วนผสมประกอบด้วย 1 มิลลิลิตรของตัวอย่าง (0.1 –2 mg/mL), 2.4 ml ฟอสเฟตบัฟเฟอร์ (0.1 M ค่า pH 7.4) และ 0.6 ml ของ H2O2(40mm) เขย่าโยคะ และ incubated ที่อุณหภูมิห้องใน 10 นาทีจากนั้น กำหนด absorbance ของผสมปฏิกิริยาที่ 230 nm มี VCใช้เป็นตัวควบคุมบวก กิจกรรม scavenging H2O2 ถูกคำนวณดังนี้:Scavenging activityð % Þ¼½1 ðA1 A2Þ ð4Þ A0 100 =absorbance ของตัวควบคุม (น้ำแทนตัวอย่าง) A0, A1 เป็น absorbance ที่ของตัวอย่าง และ A2 absorbance ของตัวอย่างเท่านั้น (ฟอสเฟตบัฟเฟอร์แทน H2O2 โซลูชัน) ค่า IC50 แสดงความเข้มข้นของสารประกอบที่ทำให้เกิดยับยั้ง H2O2 50%2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3.5 Assay ของกิจกรรมไล่ H2O2
ต้าน H2O2 ถูกกำหนดตามวิธีการของรุช
และคณะ (1989) ที่มีการปรับเปลี่ยนบางอย่าง ส่วนผสมที่มี 1 มิลลิลิตรของกลุ่มตัวอย่าง (0.1-
2 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร) 2.4 มิลลิลิตรฟอสเฟตบัฟเฟอร์ (0.1 M, ค่า pH 7.4) และ 0.6 มิลลิลิตรของสารละลาย H2O2
(40 มิลลิเมตร) เขย่าแรง ๆ และบ่มที่อุณหภูมิห้องเป็นเวลา 10 นาที
จากนั้นดูดกลืนแสงของผสมปฏิกิริยาถูกกำหนดที่ 230 นาโนเมตร VC ถูก
นำมาใช้เป็นตัวควบคุมบวก ต้าน H2O2 ที่คำนวณได้ดังนี้
Scavenging activityð% Þ¼½1 DA1 A2Þ = A0? 100 ð4Þ
ที่ A0 คือการดูดกลืนแสงของการควบคุม (น้ำแทนของกลุ่มตัวอย่าง), A1 คือการดูดกลืนแสง
ของกลุ่มตัวอย่างและ A2 คือการดูดกลืนแสงของตัวอย่างเท่านั้น (ฟอสเฟตบัฟเฟอร์
แทนของการแก้ปัญหา H2O2) ค่า IC50 เป็นตัวแทนของความเข้มข้นของสาร
ที่ทำให้เกิดการยับยั้ง 50% ของ H2O2.
2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3.5 . โดยกิจกรรมของการสลาย
scavenging activity H2O2 พิจารณาตามวิธีการของรัช
et al . ( 1989 ) มีการปรับเปลี่ยน ส่วนผสมประกอบด้วย 1 มิลลิลิตรของตัวอย่าง ( 0.1 –
2 mg / ml ) 2.4 ml ( 0.1 M ฟอสเฟตบัฟเฟอร์ pH 7.4 ) และ 0.6 มิลลิลิตรของสารละลาย
H2O2 ( 40 มม. ) ที่ถูกเขย่าอย่างแรง และ บ่มที่อุณหภูมิห้องเป็นเวลา 10 นาที
จากนั้นนปฏิกิริยาของส่วนผสมที่กำหนด 230 nm . VC คือ
ใช้เป็นตัวควบคุมบวก การสลายการกิจกรรมคำนวณได้ดังนี้
การกิจกรรมð % Þ¼½ 1 ð A1 A2 A0  Þ = 100 ðÞ
ที่ 4 A0 เป็นค่าควบคุม ( น้ำแทนตัวอย่าง ) , A1 เป็นค่า
ของกลุ่มตัวอย่างและ A2 คือการดูดกลืนแสงของตัวอย่างเท่านั้น ( ฟอสเฟตบัฟเฟอร์
แทน H2O2 แก้ปัญหา )ค่า ic50 แสดงความเข้มข้นของสารประกอบที่ทำให้เกิดการยับยั้ง
50% H2O2 .
2