Total water received and consumed d

Total water received and consumed during the two growing seasons is shown in Table 2. Irrigation in 2006 was very close to that in 2007. Precipitation in 2006 was 56 mm, which was slightly less than normal. In 2007, however, precipitation was 170 mm, nearly twice the normal amount. The average evapotranspiration of all treatments in 2006 was 121 mm less than that in 2007. This difference is quite close to the precipitation difference between the two growing seasons. In both the growing seasons, treatment M0 received the most irrigation water and had the highest evapotranspiration, which was comparable to some early reports (Li et al., 2007 and Chakraborty et al., 2008) but different from others (Li et al., 2004a and Xie et al., 2005). This might be explained by the dry and windy climate and the strong soil surface evaporation under non-mulched conditions, especially early in the growing season. The effect of mulch duration on evapotranspiration was not consistent, although the difference between the longest and the shortest mulching durations were 30 and 58 mm in 2006 and 2007, respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รวมน้ำที่รับ และบริโภคในช่วงฤดูปลูกที่สองจะแสดงในตารางที่ 2 ชลประทานในปี 2549 ถูกมากใกล้เคียงกับใน 2007 ฝนในปี 2549 ได้ 56 มม. ซึ่งไม่น้อยกว่าปกติ ใน 2007 อย่างไรก็ตาม ฝนเป็น 170 มม. ปริมาณปกติเกือบสองเท่า Evapotranspiration เฉลี่ยของการรักษาทั้งหมดในปี 2549 เป็น 121 มม.น้อยกว่าใน 2007 ความแตกต่างนี้อยู่ค่อนข้างใกล้กับฝนความแตกต่างระหว่างการเจริญเติบโตสองฤดู ในทั้งสองเติบโตฤดู รักษา M0 รับน้ำชลประทานส่วนใหญ่ และมีการ evapotranspiration สูง ยบเคียงกับบางต้นรายงาน (Li et al. 2007 และ Chakraborty et al. 2008) แต่แตกต่างจากผู้อื่น (Li et al. 2004a และ Xie et al. 2005) นี้อาจอธิบายได้ โดยสภาพภูมิอากาศแห้ง และลมแรงและดินแข็งระเหยที่ผิวภายใต้เงื่อนไขที่ปลอด mulched โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูเจริญเติบโต ผลของระยะเวลามรูป evapotranspiration ไม่สอดคล้องกัน แม้ว่าจะยาวที่สุดและระยะเวลาที่สั้นที่สุด mulching ต่างกัน 58 และ 30 มม.ใน 2006 และ 2007 ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำทั้งหมดที่ได้รับและบริโภคในช่วงสองฤดูกาลที่กำลังเติบโตจะแสดงในตารางที่ 2 การชลประทานในปี 2006 เป็นอย่างมากใกล้เคียงกับในปี 2007 ปริมาณน้ำฝนในปี 2006 เป็น 56 มิลลิเมตรซึ่งเป็นน้อยกว่าปกติ ในปี 2007 แต่ฝน 170 มิลลิเมตรเกือบสองเท่าของจำนวนเงินที่ปกติ การคายระเหยเฉลี่ยของการรักษาทั้งหมดในปี 2006 เป็น 121 มิลลิเมตรน้อยกว่าในปี 2007 ความแตกต่างนี้ค่อนข้างใกล้เคียงกับความแตกต่างระหว่างการเร่งรัดสองฤดูกาลที่กำลังเติบโต ทั้งในการเจริญเติบโตฤดูกาลรักษา M0 ได้รับน้ำชลประทานมากที่สุดและมีการคายระเหยสูงสุดซึ่งก็เปรียบได้กับรายงานก่อนบางคน (Li et al., 2007 Chakraborty et al., 2008) แต่แตกต่างจากคนอื่น ๆ (Li et al, , 2004a และ Xie et al., 2005) นี้อาจจะอธิบายได้ด้วยสภาพภูมิอากาศที่แห้งและมีลมแรงและระเหยผิวดินที่แข็งแกร่งภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ใช่ mulched โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้นฤดูการเจริญเติบโต ผลของระยะเวลาในการคายระเหยน้ำคลุมด้วยหญ้าไม่สอดคล้องแม้ว่าความแตกต่างระหว่างระยะเวลาที่สั้นที่สุดคลุมดินที่ยาวที่สุดและเป็นวันที่ 30 และ 58 มมในปี 2006 และ 2007 ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำทั้งหมดที่ได้รับและใช้ในช่วง 2 ฤดูปลูก คือ แสดงในตารางที่ 2 การชลประทานใน 2549 มีความใกล้เคียงกับในปี 2550 การตกตะกอนในปี 2549 อยู่ที่ 56 มิลลิเมตร ซึ่งน้อยกว่าปกติ ใน 2007 , อย่างไรก็ตาม , การตกตะกอนเป็น 170 มิลลิเมตร เกือบสองเท่าของราคาปกติ ค่าเฉลี่ยการคายระเหยน้ำของการรักษาทั้งหมดในปี 2549 อยู่ที่ 121 มม. น้อยกว่าใน 2007 ความแตกต่างนี้จะค่อนข้างใกล้เคียงกับปริมาณน้ำฝน ความแตกต่างระหว่างทั้งสองฤดูปลูก . ทั้งในฤดูปลูก รักษา m0 ได้รับน้ำมากที่สุด และมีการคายระเหยน้ำสูงสุด ซึ่งเปรียบได้กับบางต้นรายงาน ( Li et al . , 2007 และ Chakraborty et al . , 2008 ) แต่แตกต่างจากคนอื่น ( Li et al . , 2004a และซือ et al . , 2005 ) นี้อาจอธิบายได้ด้วยแห้งและลมแรงสภาพอากาศและแรงพื้นผิวดินระเหยภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ใช่กาแฟ โดยเฉพาะในช่วงต้นฤดูกาลเติบโต . ผลของระยะเวลาในการคลุมน้ำไม่สอดคล้องกัน แม้ว่าความแตกต่างระหว่างที่ยาวที่สุดและสั้นที่สุด คลุมระยะเวลาเป็น 30 และ 58 มม. ในปี 2549 และ 2550 ตามลำดับ