Though Chinese cooks discovered the

Though Chinese cooks discovered the useful properties of gluten long before anyone else (p. 468), it was two Italian scientists who brought it to the attention of Europe. In a posthumously published manual of 1665 on optics, the Jesuit scholar Francesco Maria Grimaldi noted that durum semolina dough for pasta contains a thick, sticky substance that dries to a hard, brittle one. He named this substance gluten, using the Latin word for “glue.” Gluten in turn came from an Indo-European root gel-¸which gave rise to a number of words meaning to form into a ball, to make a coagulated lump, to be thick or sticky: these include cloud, globe, gluteus, clam, cling, and In 1745, Giambattista Beccari studied gluten more carefully and noted its similarity to substances characteristic of animals: that is, he recognized that it is what we now call a protein.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่า พ่อครัวจีนค้นพบคุณสมบัติเป็นประโยชน์ของตังลองก่อนใคร (p. 468) เป็นนักวิทยาศาสตร์อิตาลีสองที่นำมาสู่การพิจารณาของยุโรป ในคู่มือเผยแพร่ posthumously ของค.ศ. 1665 ในเลนส์ นักวิชาการคณะเยสุอิตฟรานเชสโคมาเรียกรีมัลดีตั้งข้อสังเกตว่า แป้งแป้งหมี่หยาบ durum สำหรับพาสต้าประกอบด้วยสารหนา เหนียวที่แห้งไปแข็ง เปราะ เขาชื่อนี้สารตัง ใช้คำละติน "กาว" ตังจะมาจากการราก Indo-European เจล-¸which ให้จำนวนคำหมายถึง แบบเป็นลูก ต้องการก้อน coagulated หนา หรือเหนียว: ได้แก่เมฆ โลก gluteus หอย ยึด และใน 1745, Giambattista Beccari ศึกษาตังขึ้นอย่างระมัดระวัง และสังเกตความคล้ายคลึงกับสารลักษณะของสัตว์: คือ เขารู้ว่า มันเป็นสิ่งเรานี้เรียกโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าพ่อครัวจีนค้นพบคุณสมบัติที่มีประโยชน์ของตังนานก่อนที่คนอื่น (พี. 468) มันเป็นสองนักวิทยาศาสตร์ชาวอิตาลีที่นำมาให้ความสนใจของยุโรป ในคู่มือการตีพิมพ์ของ 1665 ในเลนส์, นักวิชาการเจซูฟรานเชสมาเรียกรีมัลด์ตั้งข้อสังเกตว่าแป้ง semolina durum สำหรับพาสต้าที่มีความหนาสารเหนียวที่แห้งจะแข็งเปราะหนึ่ง เขาตั้งชื่อสารกลูเตนนี้โดยใช้คำภาษาละตินสำหรับ "กาว." ตังในทางกลับมาจากยูโรเปียนเจลที่รากก่อให้เกิดจำนวนของคำความหมายในรูปแบบเป็นลูกที่จะทำให้ก้อนเนื้อแห้งกรังเพื่อ จะหนาหรือเหนียว: เหล่านี้รวมถึงเมฆโลก, gluteus, หอย, ยึดมั่นและใน 1745, Giambattista Beccari ศึกษาตังมากขึ้นอย่างระมัดระวังและสังเกตเห็นความคล้ายคลึงกันกับสารลักษณะของสัตว์: ว่ามีที่เขาจำได้ว่ามันเป็นสิ่งที่เราเรียกว่า โปรตีน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้พ่อครัวจีนค้นพบคุณสมบัติที่มีประโยชน์ของตังนานก่อนใคร ( หน้า 76 ) , มันเป็นอิตาเลียนสองนักวิทยาศาสตร์ที่นำมาถึงความสนใจของยุโรป ในการตีพิมพ์คู่มือ 1665 บนเครื่องแก้ไขภาพกล้อง เจซูบัณฑิต ฟรานเชสโก้ มาเรีย กริมัลดิ สังเกตว่าแป้งแป้งหมี่หยาบพาสต้า durum ประกอบด้วยหนา , สารเหนียวที่แห้งจะแข็งเปราะหนึ่งเขาชื่อ สารโปรตีน การใช้คำภาษาละตินสำหรับ " กาว " ตังจะมาจากอินโดยุโรปรากเจล - ¸ซึ่งให้ลุกขึ้นไปยังหมายเลขของคำความหมายกลายเป็นลูกบอลให้จับตัวกันเป็นก้อน ให้มีความหนาและเหนียว : เหล่านี้รวมถึงเมฆ , โลก , กล้ามแขน เป็นมัดๆ หอย ยึดใน 1745 , และ ,giambattista เบกคาริเรียนตังมากขึ้นอย่างระมัดระวังและสังเกตของมันคล้ายคลึงกับสารลักษณะสัตว์ : นั่นคือ เขายอมรับว่ามันเป็นสิ่งที่เราเรียกว่า โปรตีน