Nancy Lee Johnson was a colored gir

Nancy Lee Johnson was a colored girl, a few years out of the South. But seldom did her high-school classmates think of her as colored. She was smart, pretty and brown, and fitted in well with the life of the school. She stood high in scholarship, played a swell game of basketball, had taken part in the senior musical in a soft, velvety voice, and had never seemed to intrude or stand out, except in pleasant ways so it was seldom even mentioned—her color.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nancy Lee Johnson ถูกผู้หญิงสี กี่ปีจากภาคใต้ แต่แทบไม่ได้เพื่อนร่วมชั้นโรงเรียนมัธยมของเธอคิดว่า เธอเป็นสี เธอคือ สมาร์ท สวย และสีน้ำตาล และสิ่ง มีชีวิตของโรงเรียนดีใน เธอยืนสูงในทุนการศึกษา เล่นเกมบาสเกตบอลบวม มีมาส่วนในอาวุโสดนตรีในเสียงนุ่ม velvety และได้ประจักษ์ไม่เคยเข้ามาก้าวก่าย หรือโดดเด่น ยกเว้นวิธีที่ดีเพื่อได้ไม่ใคร่ได้กล่าวถึงคือสีของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนนซี่ลีจอห์นสันเป็นสาวสีไม่กี่ปีที่ออกมาจากภาคใต้ แต่ไม่ค่อยจะได้เพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของเธอคิดว่าเธอเป็นสี เธอเป็นสมาร์ทสวยและสีน้ำตาลและติดตั้งกันได้ดีกับชีวิตของโรงเรียน เธอยืนอยู่ในระดับสูงในทุนการศึกษา, เล่นเกมบวมของบาสเก็ตได้มีส่วนร่วมในดนตรีอาวุโสในนุ่มเสียงนุ่มและไม่เคยดูเหมือนจะก้าวก่ายหรือโดดเด่นยกเว้นในรูปแบบที่น่าพอใจดังนั้นมันจึงไม่ค่อยกล่าวถึงเธอแม้กระทั่งสี .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนนซี่ ลี จอห์นสัน เป็นผู้หญิงผิวสี ไม่กี่ปี ออกจากใต้ แต่ไม่ค่อยจะได้เพื่อนร่วมชั้นเรียนของเธอคิดว่าเธอเป็นสี เธอฉลาด สวย และ บราวน์ และเข็มขัดในตัวได้ดีกับชีวิตในโรงเรียน เธอยืนสูงในการศึกษา เล่นคาสิโนเกมของบาสเก็ต ได้มีส่วนร่วมในดนตรีอาวุโสในนุ่ม เสียงนุ่ม และดูเหมือนไม่เคยก้าวก่ายหรือโดดเด่นยกเว้นในที่ถูกใจ ทางมันไม่ค่อยพูดถึงสีของเธอ