Family members are the main source

Family members are the main source of labor. They mostly produce for their own families' consumption, but when they sell something, the profits are very small. The people in the community live together by giving and helping without expecting anything in return. They all consider themselves to be related to every other person in the community. They share what they have with neighbors thus ensuring the survival of the families and the community. The members of the community are all related and give utmost respect to elders. This makes them "one family" living with unconditional kindness and generosity. When conflicts arise, the elders and various relatives are the ones who decide how to settle matters. A traditional community emphasizes farming. They generally produce only a little more than what they need for each household, and when there is surplus, they trade it or use it for religious purposes. The people live in balance with nature, not ad masters of nature. The people respect and value each other according to the principle that each person has value as a human being. In general, communities before globalization lived harmoniously with nature. They had religion as a spiritual restraint, and respected elders. The people in the community valued one another over money and lived peacefully. In contrast, only since the mid 1950's have communities changed as a result of the newly introduced capitalism, and more recently, globalization

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครอบครัวเป็นแหล่งหลักของแรงงาน พวกเขาส่วนใหญ่ผลิตเพื่อการบริโภคของครอบครัวตนเอง แต่บางสิ่งบางอย่างขาย กำไรมีขนาดเล็กมาก คนในชุมชนอยู่ร่วมกัน โดยให้ และให้ความช่วยเหลือโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน พวกเขาพิจารณาตัวเองเกี่ยวข้องกับทุกคนในชุมชน พวกเขาแบ่งปันสิ่งที่พวกเขามีเพื่อนบ้านมั่นใจว่าการอยู่รอดของครอบครัวและชุมชน สมาชิกของชุมชนมีทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง และให้ความเคารพผู้อาวุโสสูงสุด นี้ทำให้ "ครอบครัวหนึ่ง" กับนำน้ำใจและความเอื้ออาทร เมื่อเกิดความขัดแย้ง ผู้สูงอายุและญาติต่าง ๆ เป็นคนตัดสินใจเลือกวิธีการจ่ายเรื่อง ชุมชนดั้งเดิมเน้นการเกษตร พวกเขาโดยทั่วไปจะผลิตเพียงเล็กน้อยมากกว่าสิ่งจำเป็นสำหรับแต่ละครัวเรือน และเมื่อมีส่วนเกิน พวกเขาทำการซื้อขาย หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางศาสนา คนอยู่ในสมดุลกับธรรมชาติ ไม่โฆษณาหลักของธรรมชาติ คนเคารพ และค่าอื่น ๆ ตามหลักการว่า แต่ละคนมีค่าเป็นมนุษย์ ทั่วไป ชุมชนก่อนโลกาภิวัตน์อยู่อย่างกลมกลืนกับธรรมชาติ พวกเขามีศาสนาเป็นที่ยึดเหนี่ยวทางจิตวิญญาณ และเคารพผู้อาวุโส คนในชุมชนมีมูลค่าอื่นมากกว่าเงิน และอาศัยอยู่อย่างสงบสุข คมชัด เฉพาะตั้งแต่ 1950 กลาง ชุมชนเปลี่ยนจากทุนนิยมนำใหม่ และอื่น ๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้ โลกาภิวัตน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมาชิกในครอบครัวเป็นแหล่งที่มาหลักของการใช้แรงงาน พวกเขาส่วนใหญ่ผลิตเพื่อการบริโภคในครอบครัวของตัวเอง ' แต่เมื่อพวกเขาขายอะไรกำไรมีขนาดเล็กมาก คนในชุมชนอยู่ร่วมกันโดยการให้และให้ความช่วยเหลือโดยไม่หวังอะไรตอบแทน พวกเขาทุกคนคิดว่าตัวเองจะเกี่ยวข้องกับทุกคนอื่น ๆ ในชุมชน พวกเขาแบ่งปันสิ่งที่พวกเขามีกับประเทศเพื่อนบ้านจึงมั่นใจได้ว่าการอยู่รอดของครอบครัวและชุมชน สมาชิกของชุมชนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องและให้ความเคารพสูงสุดเพื่อผู้สูงอายุ ซึ่งทำให้พวกเขา "หนึ่งในครอบครัว" ที่อาศัยอยู่ด้วยความเมตตาและความเอื้ออาทรที่ไม่มีเงื่อนไข เมื่อความขัดแย้งเกิดขึ้นผู้สูงอายุและญาติต่าง ๆ จะเป็นคนที่ตัดสินใจเลือกวิธีการชำระเรื่อง ชุมชนดั้งเดิมที่เน้นการเกษตร พวกเขามักผลิตเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ มากกว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการสำหรับแต่ละครัวเรือนและเมื่อมีการเกินดุลพวกเขาการค้าหรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางศาสนา คนที่อาศัยอยู่ในสมดุลกับโทธรรมชาติไม่ได้โฆษณาของธรรมชาติ คนที่เคารพและความคุ้มค่าซึ่งกันและกันตามหลักการที่ว่าแต่ละคนมีค่าความเป็นมนุษย์ โดยทั่วไปชุมชนก่อนโลกาภิวัตน์อาศัยอยู่อย่างกลมกลืนกับธรรมชาติ พวกเขามีศาสนาเป็นความยับยั้งชั่งใจทางจิตวิญญาณและพวกผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือ คนในชุมชนมีมูลค่าอีกคนหนึ่งมากกว่าเงินและอาศัยอยู่อย่างสงบสุข ในทางตรงกันข้ามเท่านั้นตั้งแต่ช่วงกลางปี​​ 1950 มีการเปลี่ยนแปลงชุมชนเป็นผลมาจากทุนนิยมที่เพิ่งแนะนำและเมื่อเร็ว ๆ โลกาภิวัตน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมาชิกในครอบครัวเป็นแหล่งที่มาหลักของแรงงาน พวกมันส่วนใหญ่ผลิตเพื่อบริโภคในครอบครัวของตนเอง แต่เมื่อพวกเขาขายอะไรกำไรมีขนาดเล็กมาก ประชาชนในชุมชนที่อาศัยอยู่ด้วยกัน โดยการให้และช่วยเหลือ โดยไม่หวังอะไรตอบแทน พวกเขาคิดว่าตัวเองจะเกี่ยวข้องกับทุก ๆคน ในชุมชน พวกเขาแบ่งปันสิ่งที่พวกเขามีกับเพื่อนบ้านจึง รับประกันความอยู่รอดของครอบครัวและชุมชน สมาชิกของชุมชนมีทั้งหมดที่เกี่ยวข้องและให้ความเคารพสูงสุดต่อผู้อาวุโส นี้ทำให้พวกเขา " ครอบครัวเดียวกัน " อยู่กับความเมตตาอย่างไม่มีเงื่อนไข และความเอื้ออาทร เมื่อมีความขัดแย้งเกิดขึ้น ผู้ใหญ่ และญาติต่าง ๆ เป็นคนที่ตัดสินใจว่าจะจัดการเรื่อง ชุมชนดั้งเดิม เน้นการ พวกเขามักจะผลิตเพียงเล็กน้อยกว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการในแต่ละครัวเรือน และเมื่อมีการนำผู้ค้าได้ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางศาสนา ผู้คนที่อาศัยอยู่ในความสมดุลกับธรรมชาติ ไม่ใช่โฆษณาต้นแบบของธรรมชาติ คนเคารพและคุณค่าซึ่งกันและกันตามหลักที่แต่ละคนมีคุณค่าในฐานะมนุษย์ โดยทั่วไปชุมชนก่อนโลกาภิวัตน์ใช้ชีวิตอย่างกลมกลืนกับธรรมชาติ พวกเขามีศาสนาเป็นความยับยั้งชั่งใจทางจิตวิญญาณ และการเคารพผู้อาวุโส ประชาชนในชุมชนที่มีคุณค่าอีกแบบหนึ่งมากกว่าเงินและใช้ชีวิตอย่างสงบ ในทางตรงกันข้ามเท่านั้น ตั้งแต่กลางทศวรรษ 1950 มีชุมชนเปลี่ยนไปเป็นผลจากการแนะนำใหม่ของทุนนิยมและโลกาภิวัตน์เมื่อเร็วๆ นี้