In the style of the criticism we ha

In the style of the criticism we have been considering, our aim here is not so much to reject as to find ways to modify the governmental approach. But in no sense would we claim to address the arguments of the critics in their entirety. Rather, the more modest aim is to begin to restore attention to the specificity of practices of governing (Barratt, 2008). The identification of rationalities that span institutional fields remains vital, not least as a means of illuminating commonalities in different fields of political struggle. The intention here is to balance this by respecting the singular forms of government. We share the nominalist perspective of Dean and Hindess (1998): modes of government appear in definite institutional, social or professional settings and should be assigned a time and place. The focus here is on how particular categories of person are formed or ‘made up’. But genealogical enquiry can serve also as a reminder of forgotten possibilities in the sense of historical experiences that have been suppressed in the course of time, which can nonetheless be of relevance to contemporary struggles (Barratt,2003;Burchell,1996). Accordingly, our interest





Here is not only in the emergence of a particular mode of participatory governmentality, but also in certain episodes in the history of the British left and the women’s movement.
A certain humility is nonetheless implied in the account that follows. The past is not a place we can return to; at best, it can offer resources – in the form of ideas or practices - that we can adapt in our own present circumstances. We would suggest that any attempt to expand the political imagination or to imagine alternative futures should as a minimum requirement take the form of an intimation, as anything more than this runs the risk of constraining the inventiveness of political actors or implying a definitive position. What is ultimately required is a labour of invention and imagination by those who struggle. Thus, we offer here analysis and argument that might be of relevance to those movements of the left debating the question of the organization of the state (e.g. shah and goss, 2007) or the developing alliances of public sector trade unionists and activists now pursuing struggles in the context of liberal conservative austerity measures.







‘modernized’ bureaucracy and the birth of participatory governmentality
New labour was evidently not the first labour party faction to have attempted significant ‘modernization’ of the central administration. Harold wilson’s neo-Fabian image of a ‘regenerated’ Britain in which expertise and science would arrest the decline of the nation (theakston,1992) encouraged the reformers associated with the Fulton committee report (1968) and their proposals to enhance management and specialization in the Civit Service. Though limited in their practical effects, the management reforms of the 1960s prefigured the NPM. ‘Modernisation’ under Blair, however, followed a variety of paths. For the developments with which we are concerned, the decisive turn or historical break is perhaps the ‘Third Way’(Blair,1998). Many familiar positions associated with New Lebour are developed in this text, including the redefinition of ‘equality’ to refer to ‘equality of opportunity’ and the idea of ‘partnership’ as the means to deliver efficient and customer-sensitive public services. But the Third Way also offered a critique of the administration of government premised on the ‘maturity’ of British society. Britain, it was argued, was now passing through a new era or modern age. The increased flow of information made possible by technological developments - an ‘information revolution’ - as well as educational developments in the post-WW2 period had changed the citizenry, encouraging a demand for more democracy. A ‘deepening of democracy’ should mean not only devolving power Wales and Scotland, greater community influence in local government decision making or support for local community initiatives.


Crucially, a ‘new openness and responsiveness’ on the part of central government and the administrative machinery of the state was now also needed. A form of administration that gave greater attention to the voices of citizens in respect to decisions that affected them and encouraged public debate would lead to improved political decision making. Society, as Blair saw it, was a ‘laboratory of ideas’ concerning how social needs might be best met.

The arguments of the third way suggest the influence of an array of intellectual and political sources. Importantly, there was a certain epochal quality to the argument. In this respect, recent commentary has highlighted new Labour’s debt (Andrews, 2004; Finlay, 2003) to debates encouraged by elements of the British communist party during its final years. As the party’s magazine Marxism today came under the control of a Gramscian faction in the party (Hall and Jacques, 1983), and particularly with the ascendancy of Thatcherite neo-liberalism, a new and wide-ranging debate ensued over the future direction of the British left. What underpinned much of this debate was a sense of ‘new times’. The favoured analysis of those who initiated the debate relied on the notion of a transformed post-Fordist economy and society (Hall and Jacques, 1983). Diverse phenomena, from working practices to social and political identities, were taking new varied and flexible forms to which the political left were compelled to respond. For Charles Leadbeater (1988), like blair, a political topography shaped by the conservatives under Margaret thatcher required not only a new sensitivity to customer choice and efficiency in the delivery of public services, a balancing of social rights and responsibilities, but a new era of democracy in the administration of the state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในลักษณะของการวิจารณ์ที่เราพิจารณา เป้าหมายของเราไม่ได้มากจะปฏิเสธเพื่อค้นหาวิธีการปรับเปลี่ยนแนวทางรัฐบาล แต่ในความรู้สึกไม่ ต้องเราเรียกร้องให้อาร์กิวเมนต์ของนักวิจารณ์ทั้งหมด ค่อนข้าง เจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นเป้าหมายคือเพื่อ เริ่มการคืนค่าความ specificity แนวทางปฏิบัติของการควบคุม (Barratt, 2008) รหัสของ rationalities ที่เขตสถาบันยังคงสำคัญ ไม่น้อยว่า commonalities พร่างพรายในมิติต่าง ๆ ของการต่อสู้ทางการเมือง ความตั้งใจที่นี่จะสมดุลนี้ โดยเคารพรัฐบาลรูปแบบเอกพจน์ เราแบ่งปันมุมมอง nominalist ของคณบดีและ Hindess (1998): วิธีการของรัฐบาลปรากฏในการตั้งค่าสถาบัน สังคม หรืออาชีพที่แน่นอน และควรกำหนดเวลาและสถานที่ ที่นี่เป็นวิธีเฉพาะประเภทของบุคคลจะเกิดขึ้น หรือ "ทำขึ้น" แต่คำถามเกี่ยวกับวงศ์วานสามารถใช้ยังเป็นตัวเตือนลืมไปในแง่ของประสบการณ์ทางประวัติศาสตร์ที่ได้ระงับไว้ในหลักสูตรของเวลา ซึ่งจะอย่างไรตามความเกี่ยวข้องกับสมัยย่าง (Barratt, 2003 Burchell, 1996) ตาม ดอกเบี้ยของเรา นี่คือไม่เพียงแต่ ในการเกิดขึ้นของวิธีการเฉพาะ governmentality มีส่วนร่วม แต่ ในบางตอนในประวัติศาสตร์อังกฤษซ้ายและการเคลื่อนไหวของผู้หญิงA certain humility is nonetheless implied in the account that follows. The past is not a place we can return to; at best, it can offer resources – in the form of ideas or practices - that we can adapt in our own present circumstances. We would suggest that any attempt to expand the political imagination or to imagine alternative futures should as a minimum requirement take the form of an intimation, as anything more than this runs the risk of constraining the inventiveness of political actors or implying a definitive position. What is ultimately required is a labour of invention and imagination by those who struggle. Thus, we offer here analysis and argument that might be of relevance to those movements of the left debating the question of the organization of the state (e.g. shah and goss, 2007) or the developing alliances of public sector trade unionists and activists now pursuing struggles in the context of liberal conservative austerity measures.‘modernized’ bureaucracy and the birth of participatory governmentalityNew labour was evidently not the first labour party faction to have attempted significant ‘modernization’ of the central administration. Harold wilson’s neo-Fabian image of a ‘regenerated’ Britain in which expertise and science would arrest the decline of the nation (theakston,1992) encouraged the reformers associated with the Fulton committee report (1968) and their proposals to enhance management and specialization in the Civit Service. Though limited in their practical effects, the management reforms of the 1960s prefigured the NPM. ‘Modernisation’ under Blair, however, followed a variety of paths. For the developments with which we are concerned, the decisive turn or historical break is perhaps the ‘Third Way’(Blair,1998). Many familiar positions associated with New Lebour are developed in this text, including the redefinition of ‘equality’ to refer to ‘equality of opportunity’ and the idea of ‘partnership’ as the means to deliver efficient and customer-sensitive public services. But the Third Way also offered a critique of the administration of government premised on the ‘maturity’ of British society. Britain, it was argued, was now passing through a new era or modern age. The increased flow of information made possible by technological developments - an ‘information revolution’ - as well as educational developments in the post-WW2 period had changed the citizenry, encouraging a demand for more democracy. A ‘deepening of democracy’ should mean not only devolving power Wales and Scotland, greater community influence in local government decision making or support for local community initiatives.Crucially, a ‘new openness and responsiveness’ on the part of central government and the administrative machinery of the state was now also needed. A form of administration that gave greater attention to the voices of citizens in respect to decisions that affected them and encouraged public debate would lead to improved political decision making. Society, as Blair saw it, was a ‘laboratory of ideas’ concerning how social needs might be best met. The arguments of the third way suggest the influence of an array of intellectual and political sources. Importantly, there was a certain epochal quality to the argument. In this respect, recent commentary has highlighted new Labour’s debt (Andrews, 2004; Finlay, 2003) to debates encouraged by elements of the British communist party during its final years. As the party’s magazine Marxism today came under the control of a Gramscian faction in the party (Hall and Jacques, 1983), and particularly with the ascendancy of Thatcherite neo-liberalism, a new and wide-ranging debate ensued over the future direction of the British left. What underpinned much of this debate was a sense of ‘new times’. The favoured analysis of those who initiated the debate relied on the notion of a transformed post-Fordist economy and society (Hall and Jacques, 1983). Diverse phenomena, from working practices to social and political identities, were taking new varied and flexible forms to which the political left were compelled to respond. For Charles Leadbeater (1988), like blair, a political topography shaped by the conservatives under Margaret thatcher required not only a new sensitivity to customer choice and efficiency in the delivery of public services, a balancing of social rights and responsibilities, but a new era of democracy in the administration of the state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในรูปแบบของการวิจารณ์เราได้รับพิจารณา เป้าหมายของเราคือไม่ปฏิเสธที่จะหาวิธีที่จะปรับเปลี่ยนวิธีการของรัฐ แต่ในความรู้สึกเราเรียกร้องไปยังที่อยู่ของอาร์กิวเมนต์ของนักวิจารณ์ในทั้งหมดของพวกเขา แต่เป้าหมายเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้นจะเริ่มเรียกคืนความสนใจเฉพาะการปฏิบัติของรัฐ ( รัต , 2008 )กำหนด rationalities ที่ครอบคลุมสถาบันสาขายังคงมีความสำคัญอยู่ไม่น้อย เป็นวิธีการให้สามัญชนในสาขาที่แตกต่างกันของการต่อสู้ทางการเมือง เจตนา คือ ความสมดุลนี้ โดยเคารพในรูปแบบเอกพจน์ของรัฐบาล เราใช้ nominalist มุมมองของคณบดีและ hindess ( 1998 ) : รูปแบบของรัฐบาลที่ชัดเจนปรากฏในสถาบันการตั้งค่าทางสังคมหรืออาชีพ และควรกำหนดเวลาและสถานที่ ที่นี่เน้นว่าเฉพาะประเภทของบุคคลที่จะเกิดขึ้นหรือ ' ขึ้น ' แต่วงศ์วาน สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม สามารถให้บริการยังเป็นตัวเตือนลืมความเป็นไปได้ในแง่ของประสบการณ์ทางประวัติศาสตร์ที่ถูกระงับในหลักสูตรของเวลาซึ่งสามารถกระนั้นมีความเกี่ยวข้องกับการต่อสู้ในปัจจุบัน ( รัต , 2003 ; เบอร์เชลล์ , 1996 ) ตามความสนใจของเรา





ที่นี่ไม่เพียง แต่ในการเกิดขึ้นของโหมดเฉพาะของ governmentality แบบมีส่วนร่วม แต่ในตอนหนึ่งในประวัติศาสตร์ของซ้ายชาวอังกฤษและการเคลื่อนไหวของผู้หญิง การนอบน้อมบางกระนั้นเป็นนัยในบัญชีที่ 1อดีตไม่ได้เป็นสถานที่ที่เราสามารถกลับไป ที่ ที่ดีที่สุด มันสามารถเสนอและทรัพยากรในรูปแบบของความคิด หรือวิธีปฏิบัติที่เราสามารถปรับตัวในสถานการณ์ปัจจุบันของเราเอง เราแนะนำว่า การพยายามที่จะขยายจินตนาการทางการเมืองหรือจินตนาการทางเลือกอนาคตควรเป็นขั้นต่ำ ใช้รูปแบบของการแจ้งให้ทราบ ,เป็นอะไรที่มากกว่านี้จะเสี่ยงจำกัดการประดิษฐ์ของตัวแสดงทางการเมือง หรือหมายถึงตำแหน่งที่ชัดเจน เป็นสิ่งที่ในที่สุดบังคับใช้เป็นแรงงานของการประดิษฐ์และจินตนาการ โดยผู้ที่ขัดขืน ดังนั้นเราจึงเสนอมาวิเคราะห์และโต้แย้งที่อาจจะเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวของซ้ายโต้วาทีคำถามขององค์กรของรัฐ ( เช่น ชา และ กอส ,2007 ) หรือการพัฒนาพันธมิตรของสหภาพการค้าภาครัฐและนักตอนนี้ติดตามการต่อสู้ในบริบทของเสรีนิยมอนุรักษ์นิยมความเข้มงวดมาตรการ ระบบราชการ







'modernized ' และเกิดการมีส่วนร่วม governmentality
แรงงานใหม่ยังไม่เด่นชัด ฝ่ายพรรคแรงงานคนแรกที่ได้พยายาม ' สำคัญ ' ความทันสมัย ' ของการบริหารส่วนกลางของฮาโรลด์ วิลสัน นีโอ ฟาเบียน ภาพลักษณ์ของ ' สร้างใหม่ ' อังกฤษที่เชี่ยวชาญและวิทยาศาสตร์จะจับกุมความตกต่ำของประชาชาติ ( ธีคสตัน , 1992 ) สนับสนุนการปฏิรูปที่เกี่ยวข้องกับรายงานคณะกรรมการฟุลตัน ( 1968 ) และข้อเสนอของพวกเขาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการและความเชี่ยวชาญใน Civit บริการ แม้ว่า จำกัด ในผลปฏิบัติของพวกเขาการจัดการการปฏิรูปของปี 1960 prefigured ที่ยัง . ' ความทันสมัย ' ภายใต้แบลร์ อย่างไรก็ตาม ตามความหลากหลายของเส้นทาง สำหรับการพัฒนาที่เรามีความกังวล เปิดเด็ดขาด หรือแบ่งประวัติศาสตร์บางที ' 3 ' ( แบลร์ , 1998 ) ที่คุ้นเคยหลายตำแหน่งที่เกี่ยวข้องกับ lebour ใหม่ถูกพัฒนาขึ้นในข้อความนี้รวมทั้งการนิยามความหมายใหม่ของ ' ความเสมอภาค ' หมายถึง ' ความเสมอภาค ' ความคิด ' หุ้นส่วน ' เป็นวิธีการส่งที่มีประสิทธิภาพและลูกค้าการบริการสาธารณะที่ละเอียดอ่อน แต่วิธีที่สามยังเสนอการวิจารณ์การบริหารงานของรัฐบาล premised บน ' วุฒิภาวะ ' ของสังคมอังกฤษ อังกฤษ มันทะเลาะกัน ตอนนี้ผ่านยุคใหม่หรือยุคโมเดิร์นเพิ่มการไหลของข้อมูลได้ โดยการพัฒนาเทคโนโลยี - ' ปฏิวัติ ' ข้อมูล ตลอดจนการศึกษาการพัฒนาใน post-ww2 ระยะเวลาเปลี่ยนประชาชนให้ความต้องการประชาธิปไตยมากขึ้น ' ลึก ' ของประชาธิปไตยน่าจะหมายถึงไม่เพียง แต่ได้ถ่ายโอนอำนาจเวลส์และสกอตแลนด์อิทธิพลในชุมชนท้องถิ่น รัฐบาล การตัดสินใจหรือสนับสนุนโครงการชุมชน


crucially , ใหม่ ' และ ' การตอบสนองในส่วนของรัฐบาลและโครงสร้างการบริหารของรัฐคือตอนนี้ยังเป็นรูปแบบการบริหารงานที่ให้ความสนใจมากขึ้นกับเสียงของประชาชน ในแง่ของการตัดสินใจที่มีผลต่อพวกเขาและสนับสนุนการอภิปรายสาธารณะจะนำไปสู่การปรับปรุงการตัดสินใจทางการเมือง . สังคม ขณะที่แบลร์เห็น คือ ' ' ปฏิบัติการของความคิดเกี่ยวกับวิธีการความต้องการของสังคมอาจจะดีที่สุด

เจอกัน .ข้อโต้แย้งของวิธีที่สามชี้ให้เห็นอิทธิพลของอาร์เรย์ของแหล่งปัญญาและการเมือง ที่สำคัญ มีคุณภาพซึ่งมีความสำคัญอย่างมากแน่นอนในการโต้เถียง ในส่วนนี้ ความเห็นล่าสุดได้เน้นตราสารหนี้ใหม่ของแรงงาน ( แอนดรูวส์ , 2004 ; ฟินเลย์ , 2003 ) การอภิปรายสนับสนุนโดยองค์ประกอบของพรรคคอมมิวนิสต์ที่อังกฤษในช่วงท้ายปีเป็นบุคคลที่นิตยสารมาร์กวันนี้มาภายใต้การควบคุมของ gramscian ก๊กในพรรค ( Hall และ Jacques , 1983 ) , และโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับตำแหน่งของ thatcherite เสรีนิยมใหม่ การอภิปรายที่เกิดใหม่และหลากหลายกว่าทิศทางซ้ายอังกฤษในอนาคต อะไรที่เพิ่มขึ้นมากของการอภิปรายนี้คือความรู้สึกของ ' เวลา ' ใหม่ที่ชื่นชอบการวิเคราะห์ของผู้เริ่มการอภิปรายขึ้นอยู่กับความคิดของแปลง โพสต์ fordist เศรษฐกิจและสังคม ( Hall และ Jacques , 1983 ) ปรากฏการณ์ที่หลากหลาย จากการปฏิบัติงาน เพื่อเอกลักษณ์ทางสังคมและการเมือง มีรูปแบบหลากหลาย และยืดหยุ่นใหม่ที่การเมืองถูกบังคับให้ตอบ ชาร์ลส์ ลีดบีทเทอร์ ( 1988 ) , ชอบแบลร์เมืองภูมิประเทศรูปโดยพรรคอนุรักษ์นิยมภายใต้มาร์กาเร็ต แธตเชอร์ ต้องไม่เพียง แต่ความไวใหม่เพื่อเลือกลูกค้าและประสิทธิภาพในการส่งมอบการบริการสาธารณะ ความสมดุลของสิทธิและความรับผิดชอบทางสังคม แต่ยุคสมัยของประชาธิปไตยในการบริหารงานของรัฐ