Yun Che opened his eyes forcefully,

Yun Che opened his eyes forcefully, and his brain felt as if it had been pierced by an electric current.

There was no way Yun Canghai had a method to leave this place, otherwise, he wouldn’t have been trapped here for a hundred years. Other than killing Yun Canghai, he had no other way of leaving… However, the fact that the couldn’t attack Yun Canghai didn’t mean that Yun Canghai wouldn’t kill himself in order to set him free!

The Heaven’s Might Soul Suppressing Formation was ineffective towards oneself. Then why did Yun Canghai still want him to study the Profound Handle outside of the barrier?

And his words from before… informing him of that enormous secret…

“Grandfather!!”

Yun Che roared. He jumped up abruptly, and charged into the barrier; the instant his feet entered the barrier, he froze in place…

Yun Canghai’s head dangled in front of his chest. Even under his frightened scream, he was not in the least responsive, and Yun Che could no longer feel even a shred of life from his existence.

“Grandfather… GRANDFATHER!!”

The nightmare-like thought that had suddenly appeared in his mind suddenly drew closer to reality. Yun Che’s entire body shuddered, and charged forward as if he was mad, pouncing in front of Yun Canghai’s body.

Yet what responded wasn’t Yun Canghai’s voice, but the sound of the Meteorite Chains falling.

The Meteorite Chains that were wrapped around Yun Canghai’s body suddenly loosened completely, and fell to the ground powerlessly. This was because the lock for the Meteorite Chains was similarly connected to the heart and soul of the person being bound; when the person being bound died, the Meteorite Chains would automatically loosen.

The imposing aura of the Heaven’s Punishment Sword also dissipated without a trace at this time. Not a single shred of that heavy and boundless suppressive power remained, and it was as calm as a dead sword.

Yun Canghai’s body, which had been shackled there for an entire century, finally obtained its freedom at this moment, falling forward slowly into Yun Che’s embrace. Yun Che held his grandfather’s body and slowly knelt to the ground. He looked forward expressionlessly, without any sound, without any movements, even without any tears, as if his soul had left his body that instant.

“He severed his own heart veins… For him to make this choice, I’m not surprised at all.” Jasmine said lightly.

Yun Che: “…”

Yun Canghai had died, and just as Jasmine had said, he had died by severing his own heart veins.

He died very serenely, and his expression was tranquil. A slight smile still hung on the corners of his face, and it was a kind of pleased and satisfied smile. This was the only thing that could comfort Yun Che… behind his smiling expression silently lay deep feelings of reluctance and concern.

At this time, Yun Canghai’s last words sounded besides Yun Che’s ear… Before he died, he had left behind a few lingering words from his soul:

“Che’er, in this period of time, Grandfather can see that within your heart rests many people, many issues, and you long to leave this place all the time… It’s Grandfather that has let you down, and this is also the last thing Grandfather can do for you. Don’t feel sad; although Grandfather has passed, to Grandfather, this is a relief I have yearned for day and night. To have met you, and entrusted something I am incapable of putting down to you, Grandfather no longer has any regrets and concerns. I can be at ease and go accompany the Demon Emperor contently… Besides, there’s still you as the continuation of your grandfather’s life and bloodline.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Yun Che เปิดตาของเขาประ และสมองของเขารู้สึกราวกับว่ามันได้รับการเจาะจากกระแสไฟฟ้ามีวิธี Canghai ยุนมีวิธีการปล่อยให้สถานที่แห่งนี้ มิฉะนั้น เขาจะไม่ได้ถูกโจมตีที่นี่มาหลายร้อยปี ไม่ใช่ฆ่า Canghai ยุน เขาไม่อื่น ๆ วิธีการ... อย่างไรก็ตาม ความจริงที่ยังไม่สามารถโจมตียุ Canghai ไม่ได้หมายความ ว่า Canghai ยันจะไม่ฆ่าตัวเองเพื่อเขาตั้งฟรีสวรรค์ของจิตวิญญาณอาจปราบปรามก่อไม่มีประสิทธิภาพต่อตนเอง แล้ว ทำไมไม่ Canghai ยุนยังต้องเขาเรียนลึกซึ้งจับนอกอุปสรรคหรือไม่และคำพูดของเขามาก่อน...แจ้งเขาว่าเป็นความลับขนาดใหญ่..."ปู่!!"Yun Che คำราม เขากระโดดขึ้นทันที และมีค่าเป็นอุปสรรค ทันทีเท้าของเขาป้อนอุปสรรค เขาแช่แข็งในสถานที่...ยุน Canghai หัวห้อยระย้าลงมาด้านหน้าของหน้าอกของเขา แม้ภายใต้กรีดร้องตกใจของเขา เขาไม่ในการตอบสนองน้อย และ Yun Che อาจไม่รู้สึกแม้ฉีกชีวิตจากชีวิตของเขา"ปู่ ปู่!!"คิดเหมือนฝันร้ายว่าได้ทันใดนั้นปรากฏในจิตใจของเขาก็เข้ามาใกล้ชิดกับความเป็นจริง ยุน Che ทั้งร่างกายสั่น และคิดไปข้างหน้าว่าเขาเป็นบ้า pouncing หน้ายุน Canghai ร่างกายยัง ตอบอะไรไม่ Canghai ยุนเสียง แต่เสียงของโซ่อุกกาบาตที่ตกThe Meteorite Chains that were wrapped around Yun Canghai’s body suddenly loosened completely, and fell to the ground powerlessly. This was because the lock for the Meteorite Chains was similarly connected to the heart and soul of the person being bound; when the person being bound died, the Meteorite Chains would automatically loosen.The imposing aura of the Heaven’s Punishment Sword also dissipated without a trace at this time. Not a single shred of that heavy and boundless suppressive power remained, and it was as calm as a dead sword.Yun Canghai’s body, which had been shackled there for an entire century, finally obtained its freedom at this moment, falling forward slowly into Yun Che’s embrace. Yun Che held his grandfather’s body and slowly knelt to the ground. He looked forward expressionlessly, without any sound, without any movements, even without any tears, as if his soul had left his body that instant.“He severed his own heart veins… For him to make this choice, I’m not surprised at all.” Jasmine said lightly.Yun Che: “…”Yun Canghai had died, and just as Jasmine had said, he had died by severing his own heart veins.He died very serenely, and his expression was tranquil. A slight smile still hung on the corners of his face, and it was a kind of pleased and satisfied smile. This was the only thing that could comfort Yun Che… behind his smiling expression silently lay deep feelings of reluctance and concern.At this time, Yun Canghai’s last words sounded besides Yun Che’s ear… Before he died, he had left behind a few lingering words from his soul:“Che’er, in this period of time, Grandfather can see that within your heart rests many people, many issues, and you long to leave this place all the time… It’s Grandfather that has let you down, and this is also the last thing Grandfather can do for you. Don’t feel sad; although Grandfather has passed, to Grandfather, this is a relief I have yearned for day and night. To have met you, and entrusted something I am incapable of putting down to you, Grandfather no longer has any regrets and concerns. I can be at ease and go accompany the Demon Emperor contently… Besides, there’s still you as the continuation of your grandfather’s life and bloodline.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yun Che เปิดตาของเขาอย่างแข็งขันและสมองของเขารู้สึกราวกับว่ามันได้ถูกแทงด้วยกระแสไฟฟ้า.

มีวิธี Yun Canghai มีวิธีการที่จะออกจากสถานที่แห่งนี้ไม่ได้มิฉะนั้นเขาจะไม่ได้รับการติดที่นี่มาหลายร้อยปี . อื่น ๆ กว่าฆ่า Yun Canghai เขาไม่มีทางอื่นที่จะออกจาก ... แต่ความจริงที่ว่าไม่สามารถโจมตี Yun Canghai ไม่ได้หมายความว่ายุน Canghai จะไม่ฆ่าตัวตายเพื่อที่จะปล่อยเขาเป็นอิสระ!

ของสวรรค์ Might วิญญาณปราบปราม การก่อตัวก็ไม่ได้ผลต่อตัวเอง แล้วทำไมไม่ Yun Canghai ยังคงต้องการให้เขาศึกษาจับ Profound นอกอุปสรรคหรือไม่

และคำพูดของเขาจากก่อน ... เขาบอกความลับมหาศาลที่ ...

"ปู่ !!"

ยุนเจ๊คำราม เขากระโดดขึ้นทันทีและพุ่งเข้ามาในอุปสรรค; ทันทีที่เท้าของเขาเข้ามาขวางกั้นเขาแช่แข็งในสถานที่ ...

หัว Yun Canghai ของห้อยอยู่ด้านหน้าของหน้าอกของเขา แม้ภายใต้เสียงกรีดร้องตกใจของเขาเขาไม่ได้อยู่ในอย่างน้อยตอบสนองและหยุนเจ๊ไม่สามารถรู้สึกได้ถึงฉีกชีวิตจากการดำรงอยู่ของเขา.

"คุณปู่ ... ปู่ !!"

ความคิดฝันร้ายเหมือนที่เคยโผล่มาในใจของเขาอย่างกระทันหัน ขยับเข้าไปใกล้ความเป็นจริง ทั้งร่างกาย Yun เจ๊สั่นและพุ่งไปข้างหน้าราวกับว่าเขาเป็นคนบ้า pouncing ในด้านหน้าของร่างกาย Yun Canghai ของ.

แต่สิ่งที่ตอบไม่ได้เสียง Yun Canghai แต่เสียงโซ่อุกกาบาตตก.

โซ่อุกกาบาตที่ถูกห่อรอบหยุน ร่างกายของ Canghai จู่ ๆ คลายสมบูรณ์และล้มลงกับพื้น powerlessly เป็นอย่างนี้เพราะล็อคสำหรับกลุ่มอุกกาบาตมีการเชื่อมต่อในทำนองเดียวกันกับหัวใจและจิตวิญญาณของคนที่ถูกผูกไว้; เมื่อคนที่ถูกผูกไว้ตาย, โซ่อุกกาบาตจะคลายโดยอัตโนมัติ.

กลิ่นอายการจัดเก็บภาษีของสวรรค์ลงโทษดาบกระจายไปยังไร้ร่องรอยในขณะนี้ ไม่ฉีกเดียวของอำนาจปราบที่หนักและไม่มีที่สิ้นสุดยังคงอยู่และมันก็เป็นความสงบเป็นดาบตาย.

ร่างกาย Yun Canghai ซึ่งได้รับการใส่กุญแจมือมีสำหรับศตวรรษทั้งหมดในที่สุดได้รับอิสรภาพในขณะนี้ลดลงไปข้างหน้าช้าลงในหยุน อ้อมกอดเจ๊ Yun เจ๊จัดขึ้นในร่างกายของปู่ของเขาและค่อยๆคุกเข่าลงไปที่พื้น เขามองไปข้างหน้า expressionlessly โดยไม่มีเสียงใด ๆ โดยไม่เคลื่อนไหวใด ๆ ได้โดยไม่ต้องน้ำตาใด ๆ เช่นถ้าจิตวิญญาณของเขาได้ออกจากร่างกายของเขาว่าทันที.

"เขาตัดเส้นเลือดหัวใจของเขาเอง ... สำหรับเขาที่จะให้ทางเลือกนี้ฉันไม่แปลกใจที่ . ทุกคน "จัสมินกล่าวว่าเบา ๆ .

Yun Che:" ... "

ยุน Canghai เสียชีวิตและเช่นเดียวกับจัสมินได้กล่าวว่าเขาได้ตายโดยการตัดเส้นเลือดหัวใจของเขาเอง.

เขาเสียชีวิตมากสงบเงียบและการแสดงออกของเขาเป็นที่เงียบสงบ รอยยิ้มเพียงเล็กน้อยยังคงแขวนอยู่บนมุมของใบหน้าของเขาและมันเป็นชนิดของรอยยิ้มความยินดีและความพึงพอใจ นี่เป็นสิ่งเดียวที่สามารถปลอบ Yun Che ... ที่อยู่เบื้องหลังการแสดงออกยิ้มของเขาเงียบวางความรู้สึกลึก ๆ ของความไม่เต็มใจและความกังวล.

ในเวลานี้คำพูดสุดท้ายของหยุน Canghai ของฟังนอกจากนี้หูหยุนเจ๊ ... ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตเขาทิ้งไว้เบื้องหลังคำเอ้อระเหยไม่กี่ จากจิตวิญญาณของเขา:

"Che'er ในช่วงระยะเวลานี้ปู่จะเห็นว่าภายในหัวใจของคุณที่วางอยู่หลาย ๆ คนหลายประเด็นและคุณยาวที่จะออกจากสถานที่แห่งนี้อยู่ตลอดเวลา ... มันเป็นปู่ที่มีให้คุณลงและนี้ ยังเป็นสิ่งสุดท้ายที่ตาสามารถทำเพื่อคุณ อย่ารู้สึกเศร้า; แม้ว่าคุณปู่ได้ผ่านปู่นี้เป็นความโล่งใจฉันได้ปรารถนาสำหรับกลางวันและกลางคืน ที่ได้พบคุณและได้รับมอบหมายบางสิ่งบางอย่างที่ผมไม่สามารถใส่ลงไปคุณปู่ไม่ได้มีความเสียใจและความกังวลใด ๆ ฉันจะสบายใจและไปกับปีศาจจักรพรรดิ contently ... นอกจากนี้ยังมีคุณเป็นความต่อเนื่องของชีวิตคุณปู่ของคุณและวงศ์ตระกูลได้. "