If the “bold admission” is among th

If the “bold admission” is among the chief calling cards of personal writing, it’s also among its most pernicious and atrophy-causing crutches. But Rakoff’s fierce and relentless discipline as a thinker made his admissions feel not only bold but earned. In exposing the world for its pretense, he constantly exposed himself as well. A 2010 essay for New York magazine, included here, recalled his first day as a Columbia freshman in 1982, a time when student braggadocio about street crime was a kind of sport. When his mother’s purse is snatched at a cafe just before his parents drop him off, he confesses feeling secretly thrilled.

“The robbery conferred a modicum of street cred with zero injury, and I needed all the help I could get,” Rakoff writes, admitting that over the course of the school year, whenever the conversation turned to the violent mugging of a particular classmate (a story that had become an undergraduate legend) he would repurpose the incident and pull it out as a kind of social flotation device. “Tell me about it,” he would say. “I was robbed my first day here.”

It’s a quick anecdote, a minor self-laceration that Rakoff doesn’t dwell on or even set up as a punch line, but it’s emblematic of the subtlety of his gifts. He nails his points and observations just about every time, and his tools are more like fine sculpturing knives than the blunt instruments many satirists resort to — often out of fear that otherwise no one will get the joke.

But to quote Taylor Swift in a recent GQ interview (something I never thought I would do in any context, let alone a discussion of Rakoff), “if you don’t get the joke, you don’t deserve to get the joke.” And, unsurprisingly, not everyone got Rakoff or his jokes. He was famous but never Famous, a household name only in certain kinds of households. He was never, for instance, as famous as his friend, mentor and sometime collaborator David Sedaris, who, incidentally, started his career with the story of playing one of Santa’s elves at Macy’s. By comparison, Rakoff’s Freud installation pretty much says all there is to say about the burdens and blessings of being too hip for a lot of rooms.

Maybe that’s why so much of “The Uncollected David Rakoff” would have been better off remaining as such. Rakoff may have been a special kind of special, beloved by fans who wished he was better known even as they wished to keep him for themselves. But he was also a working writer who took on his share of unspecial assignments. He may have written the hell out of that food diary for Grub Street, but in the end it’s still a food diary for Grub Street. He may have written some short stories long ago, but to plunk one of them in here, especially without the benefit of contextualization in the foreword or an editor’s note, feels unfair to the reader as well as to Rakoff himself. For all of the book’s pleasures, I couldn’t shake the feeling that I was rifling through a writer’s desk. And Rakoff, who deserved so much more time than he got, deserves so much more than that. Which in this case would be less.

THE UNCOLLECTED DAVID RAKOFF
By David Rakoff
Edited by Timothy G. Young
352 pp. Anchor Books. Paper. $15.95.
Correction: December 7, 2015
An earlier version of the picture credit with this review misspelled the surname of the photographer. The picture of David Rakoff was taken by Paul Roossin, not Roosin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าเป็น "หนาเข้า" บัตรโทรศัพท์หัวหน้าเขียนส่วนบุคคล เป็นผู้ควรสุดโทษ และก่อให้ เกิดการฝ่อ แต่ของ Rakoff รุนแรง และ relentless วินัยเป็น thinker ที่ทำการรับสมัครของเขารู้สึกไม่หนา แต่รับ ในโลกสำหรับสนิทเปิดเผย เขาตลอดเวลาเปิดเผยตัวเองด้วย 2010 การเรียงความสำหรับนิตยสารนิวยอร์ก รวมไว้ที่นี่ ยกเลิกเขาวันแรกวิชาฯ โคลัมเบียใน 1982 เวลาเมื่อนักเรียน braggadocio เกี่ยวกับอาชญากรรมถนนเป็นการกีฬา เมื่อแม่ของเขาใส่จะกระชากที่ร้านกาแฟก่อนพ่อปล่อยเขาออก เขา confesses ความรู้สึกแอบตื่นเต้นเขียน Rakoff "โจรกรรมปรึกษาเล็กน้อยของคของข้อมูลประจำตัวที่ถนนมีบาดเจ็บศูนย์ และต้องการความช่วยเหลือทั้งหมดที่ไม่ได้รับ admitting ที่ ผ่านหลักสูตรโรงเรียนปี การสนทนาเปิด mugging รุนแรงของเหล่าใด (เรื่องราวที่ได้กลายเป็นตำนานเป็นตรี) เขาจะ repurpose ปัญหา และดึงออกมาเป็นแบบสังคม flotation อุปกรณ์ "บอกฉันเกี่ยวกับมัน เขาพูด "ผมถูกปล้นวันแรกนี่"มันเป็นการด่วนเรื่องขำขัน การฉีกขาดตนเองรองว่า Rakoff ไม่รักษา หรือแม้กระทั่งตั้งเป็นเส้นเจาะ แต่ก็ emblematic ของถึงความละเอียดอ่อนของขวัญของเขา เขาเล็บจุดและข้อสังเกตของเขาเกือบทุกครั้ง และเครื่องมือของเขามีมากขึ้นเช่นปรับมีด sculpturing กว่าเครื่องทื่อมาก satirists รีสอร์ท – มักกลัวอย่างอื่นที่ ไม่มีใครจะได้รับเล่นแต่ใบเสนอราคา Taylor Swift ในสัมภาษณ์ GQ เมื่อเร็ว ๆ นี้ (สิ่งที่ฉันไม่เคยคิดจะทำในบริบทใด ๆ นับประสาการสนทนา Rakoff), "ถ้าคุณไม่ได้รับการเรื่องตลก คุณไม่สมควรจะได้รับการเล่น" ก ประกอบ ทุกคนไม่มี Rakoff หรือเรื่องตลกของเขา เขามีชื่อเสียง แต่ไม่เคยมีชื่อ เสียง ชื่อเจ้าของบ้านในครัวเรือนบางชนิด เขาก็ไม่เคย ตัวอย่าง ที่มีชื่อเสียงเป็นเพื่อนของเขา ที่ปรึกษา และ collaborator sometime David Sedaris ที่ โต้เถียง เริ่มต้นอาชีพกับเรื่องราวของการเล่นแถนของซานตาอย่างใดอย่างหนึ่งที่ของ Macy โดยการเปรียบเทียบ การติดตั้งของ Rakoff Freud สวยมากกล่าวว่า ทั้งหมดมีการ พูดเกี่ยวกับภาระและพรที่สะโพกมากเกินไปสำหรับมากของห้องบางทีที่ว่าทำไมจึงมาก "เดอะ Uncollected David Rakoff" จะได้รับดีกว่าที่เหลือเช่น Rakoff อาจได้รับพิเศษชนิดพิเศษ โดยแฟน ๆ ที่ปรารถนาเขาไม่รู้จักแม้ในขณะที่พวกเขาปรารถนาให้เขาเอง แต่เขายังเป็นนักเขียนทำงานที่เขาร่วมกำหนด unspecial เขามีเขียนนรกจากไดอารี่อาหารที่สำหรับถนนด้วง แต่ในสุด ก็ยังคงเป็นไดอารี่อาหารสำหรับถนนด้วง เขามีเขียนเรื่องราวสั้น ๆ บางนาน แต่การ plunk หนึ่งในนั้นที่นี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่มีประโยชน์ของ contextualization การ foreword หรือหมายเหตุของบรรณาธิการ รู้สึกไม่เป็นธรรมกับผู้อ่านเช่นเป็น Rakoff ตัวเอง สำหรับทั้งหมดของหนังสือความสุข ฉันไม่สามารถจับความรู้สึกที่ฉันมี rifling ผ่านโต๊ะของนักเขียน และ Rakoff ที่สำคัญมากเวลาเขามี สมควรมากมากกว่าที่ ซึ่งในกรณีนี้จะได้น้อยRAKOFF ดา UNCOLLECTEDโดย David Rakoffแก้ไข โดยหนุ่มทิโมธีกรัม352 นำยึดหนังสือ กระดาษ $15.95การแก้ไข: 7 ธันวาคม 2015 เครดิตรูปภาพกับบทความนี้รุ่นสะกดนามสกุลของถ่ายภาพ ถ่ายรูปของ David Rakoff โดย Paul Roossin, Roosin ไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้า "เข้ารับการรักษาตัวหนา" เป็นหนึ่งในบัตรโทรศัพท์หัวหน้าของการเขียนส่วนบุคคลก็ยังอยู่ในหมู่มากที่สุดและอันตรายที่ก่อให้เกิดการฝ่อของไม้ค้ำ แต่มีระเบียบวินัยของ Rakoff ที่รุนแรงอย่างไม่หยุดยั้งและเป็นนักคิดที่ทำการรับสมัครของเขารู้สึกว่าไม่เพียง แต่ได้รับเป็นตัวหนา ในการเปิดเผยโลกสำหรับข้ออ้างของเขาเปิดเผยตัวเองอย่างต่อเนื่องเช่นกัน 2010 เรียงความนิตยสารนิวยอร์กรวมอยู่ที่นี่จำได้ว่าวันแรกของเขาเป็นครั้งแรกโคลัมเบียในปี 1982 ช่วงเวลาที่นักเรียนคุยโวเกี่ยวกับอาชญากรรมบนท้องถนนเป็นชนิดของกีฬา เมื่อกระเป๋าเงินของแม่ของเขาคือการคว้าที่ร้านกาแฟก่อนที่พ่อแม่ของเขาลดลงเขาออกเขาสารภาพความรู้สึกตื่นเต้นแอบ. "การปล้นการประชุมจำนวนเล็กน้อยของถนน cred กับศูนย์การบาดเจ็บและฉันต้องการความช่วยเหลือทั้งหมดที่ฉันจะได้รับการ" เขียน Rakoff, ยอมรับว่าในช่วงปีที่โรงเรียนเมื่อใดก็ตามที่การสนทนาหันไปเรียนเพื่อนร่วมชั้นของความรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง (เป็นเรื่องที่ได้กลายเป็นตำนานในระดับปริญญาตรี) เขาจะปรับเปลี่ยนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและดึงมันออกมาเป็นชนิดของอุปกรณ์ที่ลอยสังคม "บอกฉันเกี่ยวกับมัน" เขาจะบอกว่า "ผมถูกปล้นวันแรกของฉันที่นี่." มันเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อยอย่างรวดเร็วที่ตัวเองฉีกขาดเล็กน้อยที่ Rakoff ไม่ได้อาศัยอยู่ในหรือแม้กระทั่งการตั้งขึ้นเป็นสายหมัด แต่มันเป็นสัญลักษณ์ของความละเอียดอ่อนของของขวัญของเขา เล็บเขาคะแนนของเขาและการสังเกตเพียงเกี่ยวกับทุกครั้งและเครื่องมือของเขามีมากขึ้นเช่นมีด sculpturing ดีกว่าตราสารทื่อริสท์จำนวนมากหันไป - มักจะออกจากความกลัวที่อาจจะไม่มีใครได้รับเรื่องตลก. แต่การที่จะพูดสวิฟท์เทย์เลอร์เมื่อเร็ว ๆ นี้ สัมภาษณ์ GQ (สิ่งที่ฉันไม่เคยคิดว่าฉันจะทำในบริบทใด ๆ ให้อยู่คนเดียวการอภิปรายของ Rakoff), "ถ้าคุณไม่ได้รับเรื่องตลกที่คุณไม่สมควรที่จะได้รับเรื่องตลก." และแปลกใจที่ทุกคนไม่ได้ Rakoff หรือเรื่องตลกของเขา เขามีชื่อเสียง แต่ไม่เคยมีชื่อเสียงชื่อครัวเรือนเฉพาะในบางประเภทของผู้ประกอบการ เขาก็ไม่เคยเช่นเป็นที่รู้จักในฐานะเพื่อนของเขาให้คำปรึกษาและทำงานร่วมกันบางครั้งเดวิด Sedaris ที่บังเอิญเริ่มอาชีพของเขาด้วยเรื่องของการเล่นหนึ่งในแถนซานต้าที่เมซี โดยเปรียบเทียบการติดตั้ง Rakoff ของฟรอยด์สวยมากกล่าวว่าทั้งหมดที่มีการพูดเกี่ยวกับภาระและพระพรของการเป็นสะโพกเกินไปสำหรับจำนวนมากของห้องพัก. บางทีนั่นอาจจะเป็นเหตุผลที่มากของ "การทิ้งเดวิด Rakoff" จะได้รับดีกว่าที่เหลือดังกล่าว Rakoff อาจจะเป็นชนิดพิเศษของพิเศษที่รักของแฟน ๆ ที่อยากเขาเป็นที่รู้จักดีขึ้นแม้ในขณะที่พวกเขาอยากที่จะให้เขาสำหรับตัวเอง แต่เขาก็ยังเป็นนักเขียนที่ทำงานที่เข้ามาในหุ้นของเขาได้รับมอบหมาย unspecial เขาอาจจะเขียนนรกออกจากไดอารี่อาหารที่ด้วงถนน แต่ในท้ายที่สุดก็ยังคงเป็นไดอารี่อาหารสำหรับค้นหาถนน เขาอาจจะมีบางส่วนที่เขียนเรื่องสั้นยาวที่ผ่านมา แต่จะตีเสียงดังปังหนึ่งของพวกเขาในที่นี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่มีประโยชน์ของบริบทในคำนำหรือใบของบรรณาธิการที่ให้ความรู้สึกที่ไม่เป็นธรรมกับผู้อ่านเช่นเดียวกับการ Rakoff ตัวเอง สำหรับทุกความสุขของหนังสือเล่มนี้ผมไม่สามารถจับความรู้สึกว่าฉันถูกรื้อค้นผ่านโต๊ะของนักเขียน และ Rakoff ที่สมควรได้รับเวลามากขึ้นกว่าที่เขาได้สมควรได้รับมากขึ้นกว่าที่ ซึ่งในกรณีนี้จะน้อย. ทิ้ง DAVID Rakoff โดยเดวิด Rakoff แก้ไขโดยทิโมธีหนุ่มกรัม352 หน้า. หนังสือ Anchor กระดาษ. . $ 15.95 การแก้ไข: 7 ธันวาคม 2015 รุ่นก่อนหน้าของเครดิตภาพของรีวิวนี้สะกดนามสกุลของช่างภาพ ภาพของเดวิด Rakoff ถูกนำโดยพอล Roossin ไม่ Roosin

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เก็บกวาดเก็บกวาดอยู่ the " admission " bold is ไปด้วยวัยรุ่นบอกกฎหมายของ writing personal , it 's also among its pernicious most ( atrophy causing ด้วยใน แต่ rakoff โกรธและกระด้าง วินัย เป็นนักคิด ทำให้เขารู้สึกไม่เพียง แต่การรับสมัครตัวหนาได้ ในการเปิดเผยโลกของการเสแสร้ง เขาเปิดเผยตัวเองอย่างต่อเนื่องเช่นกัน 2010 บทความในนิตยสารนิวยอร์กรวมที่นี่นึกถึงวันแรกที่เขาเป็นโคลัมเบียน้องใหม่ในปี 1982 เวลาเมื่อนักเรียน braggadocio เกี่ยวกับอาชญากรรมถนนเป็นชนิดของกีฬา เมื่อแม่ของเขาถูกกระชากกระเป๋าที่ร้านกาแฟ ก่อนที่พ่อแม่ของเขาส่งเขา เขาสารภาพว่าแอบตื่นเต้น

" ปล้นนำไปสู่จำนวนเล็กน้อยของเครดิตกับศูนย์การบาดเจ็บ , และฉันต้องการทั้งหมดช่วยฉันสามารถได้ " rakoff เขียนยอมรับว่า ผ่านหลักสูตรของปีโรงเรียน เมื่อใดก็ตามที่การสนทนาหันไปปล้นความรุนแรงของเพื่อนร่วมห้องโดยเฉพาะ ( เรื่องราวที่กลายเป็นระดับตำนาน ) เขาจะในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและดึงออกมาเป็นชนิดของอุปกรณ์ flotation ทางสังคม " บอกฉันเกี่ยวกับมัน " เขาพูด " ผมถูกปล้นฉันมาที่นี่วันแรก "

มันคือเรื่องด่วน ,รองตนเองการฉีกขาดที่ rakoff ไม่ได้อาศัยอยู่ในหรือแม้กระทั่งการตั้งค่าเป็นบรรทัด punch , แต่มันเป็นสัญลักษณ์ของความฉลาดของของขวัญของเขา เขาเล็บของเขาและจุดสังเกตเพียงเกี่ยวกับทุก เวลา และเครื่องมือของเขาเหมือนดี คือมีดกว่าทื่อเครื่องมือหลาย satirists รีสอร์ท - มักจะออกจากความกลัวที่มิฉะนั้นจะไม่มีใครได้

ล้อเล่นแต่ราคาของ Taylor Swift ในการให้สัมภาษณ์ GQ ล่าสุด ( สิ่งที่ผมไม่เคยคิดว่าผมจะทำในบริบทใด ๆให้คนเดียวการอภิปรายของ rakoff ) " ถ้าคุณไม่ได้รับเรื่องตลก คุณไม่สมควรที่จะรับเรื่องตลก " , แปลกใจ , ไม่ทุกคนมี rakoff หรือเรื่องตลกของเขา เขามีชื่อเสียง แต่ไม่เคยมีชื่อเสียง เป็นชื่อที่ใช้ในครัวเรือนในบางชนิดของครัวเรือน he was never , for instance ,เป็นที่มีชื่อเสียงในฐานะเพื่อน ให้คำปรึกษา และบางครั้งเกี่ยวกับ david sedaris ใครบังเอิญเริ่มอาชีพของเขาด้วยเรื่องราวของการเล่นอย่างใดอย่างหนึ่งของซานตาเอลฟ์ที่ Macy ' s โดยเปรียบเทียบ rakoff ของซิกมันด์ ฟรอยด์ ติดตั้งสวยมากกล่าวว่า ทั้งหมดมีการกล่าวเกี่ยวกับภาระและพรของถูกเกินไปสำหรับห้องมากมาย
.
บางทีนั่นคือเหตุผลที่มากของ " ทิ้ง เดวิด rakoff " จะได้รับดีกว่าที่เหลือ เช่น rakoff อาจได้รับชนิดพิเศษของพิเศษ ที่รักของแฟนๆที่ปรารถนาที่เขารู้จักดี แม้ขณะที่พวกเขาต้องการเก็บเขาไว้เอง แต่เขาก็เป็นนักเขียนที่ใช้เวลาในการทำงานร่วมกันของ unspecial ที่ได้รับมอบหมายhe may ฉันขยันและช่วยๆ that food diary for grub เป็นน้ำมี the เน้นที่นี้ไป diary for grub เป็นน้ำ . เขาอาจจะเขียนเรื่องสั้นมานาน แต่การตีเสียงดังปังหนึ่งของพวกเขาในที่นี่ , โดยเฉพาะอย่างยิ่งปราศจากประโยชน์ของ contextualization ในคำนำ หรือหมายเหตุของบรรณาธิการ รู้สึกไม่ยุติธรรมกับผู้อ่าน รวมทั้ง rakoff ตัวเอง ทั้งหมดของหนังสือความสุข ,ฉันไม่สามารถสั่นคลอนความรู้สึกว่าฉันค้นผ่านโต๊ะทำงานของนักเขียน และ rakoff ที่สมควรได้รับมากเวลามากกว่าที่เขาได้รับ , สมควรได้รับมากกว่านั้น ซึ่งในกรณีนี้จะน้อยกว่า

ทิ้ง เดวิด rakoff
โดย เดวิด rakoff
แก้ไขโดยทิโมธีกรัมหนุ่ม
352 . ยึดหนังสือ กระดาษ $15.95.
Correction: December 7, 2015
เป็นรุ่นก่อนหน้าของภาพเครดิตกับความคิดเห็นนี้สะกดนามสกุลของช่างภาพ รูปภาพของ เดวิด rakoff ถ่ายโดย พอล roossin ไม่ roosin .