Liddell dressed up as a beggar-maid

Liddell dressed up as a beggar-maid, photographed by Lewis Carroll (1858)

The manuscript also made its way to George MacDonald, and idol of Dodgson's, who had the perfect litmus test for the story's merit: He read it to his own children, who single-mindedly loved it. Encouraged, Dodgson revised the story for publication, retitling it to Alice's Adventures in Wonderland and adding the now-famous scene of the Mad Hatter's tea party and the character of the Cheshire Cat for a grand total nearly twice as long as the manuscript he'd originally sent to Alice Liddell.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Liddell แต่งตัวเป็นขอทานแม่บ้าน, ถ่ายภาพโดยลูอิสแครอล (1858) ต้นฉบับยังทำมาถึงจอร์จ MacDonald และไอดอลของดอดจ์ที่มีการทดสอบสารสีน้ำเงินที่สมบูรณ์แบบสำหรับบุญเรื่องราวของเขาอ่านให้กับเด็กของเขาเอง ที่เลื่อนลอยเดียวที่รักมัน ได้รับการสนับสนุน, ดอดจ์แก้ไขเรื่องสำหรับการตีพิมพ์ retitling มันเพื่อการผจญภัยของอลิซในแดนมหัศจรรย์และการเพิ่มฉากตอนนี้ที่มีชื่อเสียงของงานเลี้ยงน้ำชา Mad Hatter และตัวละครของแมวเชสเชียร์รวมแกรนด์เกือบสองเท่าต้นฉบับที่เขาต้องการ ส่งเดิมที่อลิซ Liddell

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Liddell แต่งตัวเป็นขอทานแม่บ้าน , ถ่ายภาพโดย Lewis Carroll ( 1858 )

ต้นฉบับยังได้มาถึง จอร์จ แมคโดนัลด์ และ ไอดอลของดอดจ์สัน ซึ่งได้มีการทดสอบกระดาษลิตมัสที่สมบูรณ์แบบสำหรับเรื่องของบุญ เขาอ่านให้ลูกของเขาเอง ใครโสด mindedly รักมัน สนับสนุน , ดอดจ์สันแก้ไขเรื่องราวให้สิ่งพิมพ์retitling กับการผจญภัยของอลิซในแดนมหัศจรรย์และเพิ่มชื่อเสียงขณะนี้ฉากงานเลี้ยงน้ำชา แมด แฮตเตอร์ และ นิสัยแมว Cheshire สำหรับรวมทั้งหมดเกือบสองเท่าตราบใดที่เขาส่งต้นฉบับเดิม อลิซ ลิดเดลล์ .