Others suggested longer intervals o

Others suggested longer intervals of 20 minutes,two hours and 24 hours. Simon, et al. (2001)91 found that 24 percent of survivors of near­lethal suicide attempts had thought about their attempt for less than five minutes. Those who made their attempt within five minutes of deciding to do so were less likely to have considered another method of suicide. They also had a greater likelihood of discovery and a lower expectation of death. These findings were consistent with the description of such attempts as impulsive. Other authors emphasized the mediatory role of the intent to die and the subject’s intention at the time of the suicide attempt. Hawton (1986)92 found that less than 50 percent of subjects with a history of suicide attempts really wanted to die, and he defined their attempts as little­planned impulsive acts. Motives reported in impulsive suicides ranged from escaping from an intolerable situation to manipulation.85 The association between aggression, impulsivity and suicidal behavior is documented in research and in clinical practice across different diagnoses.93­96 There is also some evidence that this association is stronger in younger individuals and decreases in importance with age.97 However the mechanism by which impulsivity and aggression combine with psychopathology to produce suicidal behavior remains uncertain. Current models suggest that aggression and impulsivity may contribute to a summary factor predictive of suicidal behavior in patients with various types of psychiatric diagnoses.51 This is particularly true for a subtype of aggression—reactive aggression—marked by angry, impulsive responses to perceived acute stress98,99 which is externally directed and related to other manifestations of impulsivity100,101 predisposing individuals to the development of psychopathology strongly associated with suicide (e.g., substance abuse and cluster B personality disorders).97,102 Reactive aggression has been associated

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อื่น ๆ แนะนำช่วงนานกว่า 20 นาที 2 ชั่วโมงและ 24 ชั่วโมง ไซมอน et al. (2001) 91 พบว่า 24% ของผู้รอดชีวิตของ nearlethal ความพยายามฆ่าตัวตายมีความคิดเกี่ยวกับความพยายามของพวกเขาน้อยกว่าห้านาที ผู้ที่ทำความพยายามของพวกเขาภายในห้านาทีตัดสินใจทำเช่นนั้น มีโอกาสน้อยที่จะมีพิจารณาวิธีอื่นฆ่าตัวตาย พวกเขายังมีโอกาสมากขึ้นของการค้นพบและความคาดหวังที่ต่ำกว่าความตาย ค้นพบเหล่านี้สอดคล้องกับคำอธิบายของความพยายามดังกล่าวเป็นหุนหันพลันแล่นได้ เขียนเน้นบทบาทของความตั้งใจที่จะตายและความตั้งใจของตัว mediatory เวลาของการพยายามฆ่าตัวตาย Hawton (1986) 92 พบว่า น้อยกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ของวัตถุที่ มีประวัติของการพยายามฆ่าตัวตายจริง ๆ อยากตาย เขากำหนดความพยายามทำหน้าที่ littleplanned หุนหันพลันแล่น แรงจูงใจรายงานใน suicides หุนหันพลันแล่นโจมตีระยะไกลหนีจากสถานการณ์การขจัดการ manipulation.85 ความสัมพันธ์ ระหว่างความก้าวร้าว impulsivity พฤติกรรมฆ่าตัวตายมีการระบุไว้ ในงานวิจัย และคลินิกทั่ว diagnoses.9396 อื่นที่มีหลักฐานว่า สมาคมนี้จะแข็งแกร่งในบุคคลที่อายุน้อย และลดความสำคัญกับ age.97 อย่างไรก็ตาม กลไกที่ impulsivity และรุกรานรวมกับ psychopathology ผลิตพฤติกรรมฆ่าตัวตายที่ยังคงไม่แน่นอน รุ่นปัจจุบันแนะนำว่า ความก้าวร้าวและ impulsivity อาจนำไปเพื่อสรุปปัจจัยทำนายพฤติกรรมฆ่าตัวตายในผู้ป่วยจิตเวช diagnoses.51 ชนิดต่างๆ นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชนิดย่อยที่รุกราน — ความก้าวร้าวปฏิกิริยา — ทำเครื่องหมาย โดย stress98 เฉียบพลันที่รับรู้การตอบสนองโกรธ หุนหันพลันแล่น 99 ซึ่งจากภายนอกโดยตรง และที่เกี่ยวข้องกับอาการอื่น ๆ ของ impulsivity100, 101 predisposing บุคคลการพัฒนา psychopathology ขอ เกี่ยวข้องกับฆ่าตัวตาย (เช่น สารเสพติดและความผิดปกติของบุคลิกภาพคลัสเตอร์ B) ความก้าวร้าวปฏิกิริยา.97,102 ถูกเชื่อมโยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อื่น ๆ ที่แนะนำช่วงเวลานาน 20 นาทีสองชั่วโมงและ 24 ชั่วโมง ไซมอน, et al (2001) 91 พบว่าร้อยละ 24 ของผู้รอดชีวิตจากการพยายามฆ่าตัวตาย nearlethal มีความคิดเกี่ยวกับความพยายามของพวกเขาสำหรับน้อยกว่าห้านาที บรรดาผู้ที่พยายามของพวกเขาภายในห้านาทีของการตัดสินใจที่จะทำเช่นนั้นมีโอกาสน้อยที่จะได้มีการพิจารณาวิธีการฆ่าตัวตายอีก พวกเขายังมีโอกาสมากขึ้นของการค้นพบและความคาดหวังของการเสียชีวิตลดลง การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับคำอธิบายของความพยายามเช่นห่าม ผู้เขียนอื่น ๆ เน้นบทบาทประนีประนอมของเจตนาที่จะตายและความตั้งใจเรื่องของช่วงเวลาของการพยายามฆ่าตัวตายนั้น Hawton (1986) 92 พบว่าน้อยกว่าร้อยละ 50 ของอาสาสมัครที่มีประวัติพยายามฆ่าตัวตายจริงๆอยากจะตายและเขากำหนดความพยายามของพวกเขาเป็น littleplanned กระทำห่าม แรงจูงใจในการฆ่าตัวตายรายงานห่ามตั้งแต่หนีออกจากสถานการณ์ที่มากเกินไปจะ manipulation.85 ความสัมพันธ์ระหว่างการรุกราน impulsivity และพฤติกรรมการฆ่าตัวตายเป็นเอกสารในการวิจัยและในทางปฏิบัติทางคลินิกทั่ว diagnoses.9396 ที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังมีหลักฐานบางอย่างที่เชื่อมโยงนี้จะแข็งแกร่งในอายุน้อยกว่า บุคคลและลดลงในความสำคัญกับ age.97 อย่างไรก็ตามกลไกที่หุนหันพลันแล่นและการรุกรานรวมกับพยาธิวิทยาในการผลิตการฆ่าตัวตายยังคงไม่แน่นอน รุ่นปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าการรุกรานและ impulsivity อาจนำไปสู่การคาดการณ์ปัจจัยบทสรุปของการฆ่าตัวตายในผู้ป่วยที่มีหลากหลายชนิด diagnoses.51 จิตเวชนี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชนิดย่อยของการรุกรานปฏิกิริยาก้าวร้าวทำเครื่องหมายโดยการโกรธตอบสนองการรับรู้ห่าม stress98 เฉียบพลัน 99 ซึ่งเป็นผู้กำกับและภายนอกที่เกี่ยวข้องกับอาการอื่น ๆ ของ impulsivity100,101 predisposing บุคคลเพื่อการพัฒนาของพยาธิวิทยาเกี่ยวข้องอย่างมากกับการฆ่าตัวตาย (เช่นสารเสพติดและ Cluster B บุคลิกภาพผิดปกติ) .97,102 รุกรานปฏิกิริยาได้รับการเชื่อมโยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รถโฟล์ค