Listening is the receptive use ofla

Listening is the receptive use of
language, and since the goal is to make
sense of the speech, the focus is on
meaning rather than language (Cameron
2001). Sarıçoban (1999) states
that listening is the ability to identify and
understand what others are saying. For learners,
listening is how spoken language becomes
input (i.e., it is the first stage of learning a
new language). In the classroom, this happens
by listening to the teacher, a CD, or other
learners. It is the process of interpreting messages—
what people say.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การฟังคือ การใช้ครอบครัวภาษา และเนื่อง จากเป้าหมายคือการ ทำให้ความรู้สึกของการออกเสียง โฟกัสอยู่ความหมายแทนภาษา (Cameron2001) . อเมริกา Sarıçoban (1999)ฟังว่าความสามารถในการระบุ และเข้าใจสิ่งที่ผู้อื่นกำลังพูด สำหรับนักเรียนฟังเป็นภาษาพูดว่าจะกลายเป็นป้อนข้อมูล (เช่น เป็นระยะแรกของการเรียนรู้ภาษาใหม่) ในห้องเรียน นี้เกิดขึ้นโดยการฟังครูผู้สอน ซีดี หรืออื่น ๆผู้เรียน มันเป็นกระบวนการตีความข้อความ —พูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟังคือการใช้อ่อนไหวของ
ภาษาและตั้งแต่มีเป้าหมายที่จะทำให้
ความรู้สึกของคำพูดที่ให้ความสำคัญกับ
ความหมายมากกว่าภาษา (คาเมรอน
2001) Sarıçoban (1999) กล่าว
ว่าการฟังคือความสามารถในการระบุและ
เข้าใจในสิ่งที่คนอื่นพูด สำหรับผู้เรียน
เป็นวิธีการฟังภาษาพูดจะกลายเป็น
อินพุท (คือมันเป็นขั้นตอนแรกของการเรียนรู้
ภาษาใหม่) ในห้องเรียนนี้เกิดขึ้น
โดยการฟังครูซีดีหรืออื่น ๆ ที่
ผู้เรียน มันเป็นกระบวนการของการตีความ messages-
สิ่งที่ผู้คนพูดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟังเพลงอ่อนไหวของ
คือ การใช้ภาษา เนื่องจากเป้าหมายคือเพื่อให้
ความหมายของคำพูด เน้นความหมายมากกว่าภาษา ( คาเมรอน

2001 ) ซาร์ıçโอบัง ( 1999 ) รัฐ
ที่ฟังคือความสามารถในการระบุและ
เข้าใจสิ่งที่คนอื่นพูด . สำหรับผู้เรียนที่พูดภาษาฟังแล้ว

จะใส่ ( เช่น เป็นขั้นตอนแรกของการเรียนรู้
ภาษาใหม่ ) ในชั้นเรียนนี้เกิดขึ้น
โดยฟังครู ซีดี หรืออื่น ๆ
ผู้เรียน มันเป็นกระบวนการของการตีความข้อความ -
สิ่งที่คนอื่นพูด