The wolves are showing no intention

The wolves are showing no intentions to move.
This could be bad…
Are they planning on rushing at me with a “Death rather than servitude!”-like howl?
Then it’d become total war.
They have no chance of victory, but we also wouldn’t come out unscathed.
Having come this far without injury… we’d definitely win, but I’d rather avoid further combat.

Compared to earlier noise, an eerie silence fills the battlefield.
The fang wolves are have all focused their sight on me.
I slowly began to move.
I don’t know how they’ll react to what I’m about to do, but this is at least necessary for them to recognize the death of their leader.
I approached the leader’s corpse. No one moved to stop me.
Nearby wolves took a step back.
And then, I devoured the wolf leader using [Predation].
That much is the right of the victor.

＜＜Analysis has been completed.
Ability to mimic the Fang Wolves has been acquired.
Species-specific skills [Supreme Sense of Smell, Telepathic Communication, Coercion] have been acquired.＞＞

[Great Sage] reported in my mind.
Alright.
These guys… though they’ve just seen their leader eaten, they aren’t moving a muscle.
Hmmm.
Totally thought that they’d either run away in panic or grovel in fear if I went this far…
Oh, right! I did say Servitude or Death…
Damn it… adrenaline rushed to my head, and this is the result.
Well, only one thing to do. I guess I’ll give them a way out.
With that thought, I mimicked the Fang Wolf.
And,

*Guru, Uooooooooooon!!!*

While activating [Coercion], I howled out.

「Kukuku! Hear me! I’ll let you off the hook this once. Those who would not obey, leave now!!!」

So I declared to the wolves.
With this, even these mutts should have the courage to run.
Or so I thought,

(We as one, shall follow You!!!)

They responded and knelt before me.
Though honestly, they really look just like bunch of tired, sleepy dogs.
In any case, they seem to have chosen servitude.
So… when they were motionless–they were busy discussing this?
And with that, the battle of the Goblin Village had concluded.

.

Or so I’d like to say, but it wasn’t over yet!
What came after–reconciliation and repairs–was far harder than the fight itself.
“Who the hell ordered this house to be destroyed” and the like…
What to do next? And, what to use for the goblins’ beds?
And, who’ll walk the dogs…
Though many of them had died, there are still about eighty remaining.
About that… well, let’s just say the day is done! Leave all the thinking for tomorrow.
Thus for now, I ordered the dogs to standby, and went to rest by the goblins’ bonfire.

Thus came morning.
I thought all night, and finally came up with:
“Make the goblins look after the fang wolves!” Plan.
The goblin fighting force number seventy four members. No casualties from the battle.
There were some scratches, but that’s the extent of their injuries.
Of the dogs, eighty one remain.
There were many injured, but with immediate treatment, they have begun recovery.
Even without further meddling, they’ll heal nicely. That’s how potent their recovery ability is.
After waking up, I had the goblins line up.
The kids and elderly wanted to sneak a peek, but with no houses around, they really stood out.
The village chief was waiting by my side.
He seems to intend to take care of me, which is nice and all… but there’s no way I’d be happy getting an old goblin’s attention.
That much is dictated by my aesthetic sense.
That is, no matter how many times I reincarnate as a monster, my tastes I shall not yield!
And, as cute things don’t exist in this village, so I’ll just have to give up for now.
Then, I lined up the wolves in front of the goblins.
Now, then…

「So…. guys. From now on, I’ll have you become a pair and proceed together」

I wait for their reaction.
However, showing no intention of making noise, they simply await further instructions.
No one seems particularly repulsed by the notion.
This is going good, so far.

「You get what I said, right? Make a group: one goblin and one wolf」

When I said that,
The goblins and wolves sat by each other and exchanged glances.
And,

「Guga!」 (Please take care of me!)

「Gau!]」(Likewise!)

Is how quickly they got along.
This is the “Yesterday’s enemy is today’s friend” type of thing, I guess.
And that’s when I got the thought.
“They are nameless, aren’t they”
Calling out to them would be really inconvenient.
And while glancing at the goblin-wolf pair,

「Chief, it’s really inconvenient to get your attention. So, I was thinking of giving you names. Would that be fine?」

Every head turned to me, and every eye focused on me, when I said that line.
The same was true even for the civilians.

「Wou… would you really bestow such honor on us?」

The head asked, overcome by awe.
Hmm? What’s with this excitement?

「Ah, yeah. If it’s okay with you, I was planning on giving you names.」

The moment I finished the sentence, as if they were all holding their breath, the goblins shouted for joy.
What’s up with them?
The situation is basically: GREAT EX-CIT-MENT!!!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมาป่ามีการแสดงไม่มีความตั้งใจไปนี้อาจจะไม่ดี...พวกเขากำลังวางแผนในการวิ่งที่ฉันด้วยการ "ตายมากกว่าทาส" -เช่นหอนแล้ว มันจะกลายเป็นสงครามเบ็ดเสร็จพวกเขามีโอกาสที่จะชนะ แต่เรายังไม่ออกมาปราศจากอันตรายไม่มาไกลขนาดนี้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ...เราจะชนะแน่นอน แต่ผมจะค่อนข้างหลีกเลี่ยงการต่อสู้ต่อไปเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้รบกวน ความเงียบที่น่าขนลุกเต็มสนามรบหมาป่าฝางจะมีทั้งหมดเน้นสายตาฉันผมค่อย ๆ เริ่มไปไม่ทราบว่าพวกเขาจะตอบสนองต่อสิ่งที่ฉันจะทำ แต่อย่างน้อยที่จำเป็นสำหรับพวกเขาจะรับรู้การตายของผู้นำของเขาข้าพเจ้าพูดกับศพของผู้นำ ไม่มีใครไปหยุดผมหมาป่าใกล้เคียงก้าวกลับแล้ว ฉันกินผู้นำหมาป่าใช้ [ปล้นสะดม]ที่มากคือด้านขวาของชนะ<< วิเคราะห์ความสามารถในการเลียนแบบหมาป่าฝางได้รับมามาสายทักษะการบีบบังคับความรู้สึกสุดยอดกลิ่น กระแสจิต การสื่อสาร การอ่าน[Sage ดี] รายงานในใจของฉันไม่เป็นไรเหล่านี้ครับ...แม้ว่าพวกเขาเพิ่งเคยเห็นผู้นำของเขากิน พวกเขาไม่ได้เคลื่อนไหวกล้ามเนื้ออืมทั้งหมดคิดว่า พวกเขาจะวิ่งหนีเปิดเปิง หรือ grovel ในกลัวถ้าผมนี้ไกล...โอ้ ขวา ไม่ว่า ทาสหรือเสียชีวิต...ไอ้วงจรตื่นเต้นวิ่งไปหัวของฉัน และนี้เป็นผลดี สิ่งเดียวที่จะทำ ผมคิดว่า จะให้พวกเขาวิธีที่ออกว่า ฉันเลียนแบบหมาป่าฝางและ* กูรู Uooooooooooon !!! *ขณะเปิดใช้งาน [บังคับ], ฉันส่งเสียงโหยหวนออกมา「Kukuku ได้ยินฉัน ฉันจะให้คุณปิดเบ็ดนี้ครั้ง ผู้ที่จะเชื่อฟัง ปล่อยเดี๋ยวนี้!!! 」ดังนั้น ผมจะประกาศให้หมาป่าด้วยวิธีนี้ mutts แม้เหล่านี้ควรมีความกล้าหาญที่จะเรียกใช้หรือดัง นั้นฉันคิด ว่า(เราเป็นหนึ่ง ต้องทำตามคุณ!!!)พวกเขาตอบสนอง และทำฉันก่อนแม้สุจริต พวกเขาจริง ๆ ดูเหมือนพวงของสุนัขเหนื่อย ง่วงนอนในกรณีใด ๆ พวกเขาดูเหมือนจะเลือกทาสดังนั้น... เมื่อนิ่ง – พวกเขากำลังยุ่งเรื่องนี้และกับที่ การรบของหมู่บ้านผีได้สรุป.หรือดังนั้น อยากจะพูด แต่มันไม่ได้เกินสิ่งที่มาหลังจากกระทบ และซ่อมแซม – ถูกไกลหนักกว่าการต่อสู้เอง"ที่นรกสั่งบ้านนี้จะถูกทำลาย" และชอบ...สิ่งที่ต้องทำ และ สิ่งที่ใช้เตียงของผีและ ที่จะเดินสุนัข...แม้ว่าหลายคนเสียชีวิต มีที่เหลือยังคงประมาณแปดสิบเกี่ยวกับที่...ดี ขอเพียงบอกว่า วันที่จะทำ ปล่อยความคิดสำหรับวันพรุ่งนี้ดังนั้นสำหรับตอนนี้ ฉันสั่งสุนัขไปสแตนด์บาย และไปที่เหลือ โดยกองของผีตอนเช้าจึง มาผมคิดว่า ทั้งคืน และก็ มาพร้อมกับ:"ให้ผีหลังหมาป่าฝาง" วางแผนผีต่อสู้บังคับสมาชิกหมายเลขเจ็ดสิบสี่ ไม่มีผู้เสียชีวิตจากการรบมีรอยขีดข่วนบาง แต่ที่เป็นขอบเขตของการบาดเจ็บของพวกเขาสุนัข แปดสิบหนึ่งยังคงมีหลายคนได้รับบาดเจ็บ แต่ ด้วยการรักษาทันที พวกเขาได้เริ่มการกู้คืนแม้ไม่ มีรัฐมนตรีเพิ่มเติม พวกเขาจะรักษาอย่างดี ที่เป็นวิธีที่มีศักยภาพความสามารถในการกู้คืนหลังจากตื่นขึ้น มีผีแถวนั้นเด็กและผู้สูงอายุต้องการแอบมอง แต่กับบ้านไม่ทั่ว พวกเขาจริง ๆ ยืนออกหัวหน้าหมู่บ้านกำลังรออยู่ข้างฉันเขาน่าจะตั้งใจที่จะดูแลของฉัน ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี และทั้งหมด... แต่ไม่มีทางดีได้รับความสนใจของผีตัวเก่ามากว่าจะบอกความรู้สึกของฉันสวยงามกล่าวคือ ไม่ว่ากี่ครั้งที่ฉันกลับชาติมาเกิดเป็นสัตว์ประหลาด รสนิยมของฉันฉันไม่ได้ผลตอบแทนและ เป็นสิ่งที่น่ารักไม่มีอยู่ในหมู่บ้านนี้ ดังนั้นฉันจะต้องให้ค่าสำหรับตอนนี้จากนั้น ผมเรียงรายขึ้นหมาป่าหน้าผีตอนนี้ จากนั้น...「So...คน จากนี้ ฉันจะให้คุณกลายเป็นคู่ และดำเนินการ together」ผมรอรับมืออย่างไรก็ตาม แสดงความตั้งใจของการทำเสียงดัง เพียงแค่รอเพิ่มเติมแนะนำดูเหมือนว่าไม่มีใคร repulsed โดยเฉพาะอย่างยิ่งตามแนวคิดนี้จะดี เพื่อให้ห่างไกล「You อะไรบ้าง อยู่บ้าง ทำให้กลุ่ม: หนึ่งผีและ wolf」 หนึ่งเมื่อฉันบอกว่าผีและหมาป่านั่ง ด้วยกัน และแลกเปลี่ยนหน้าปัดรวมและ「Guga ! ถูก (โปรดดูแลฉัน)「Gau] 」(Likewise!)คือความเร็วที่พวกเขาได้ตามผมคิดว่า เป็น "ศัตรูของเมื่อวานคือ วันนี้เพื่อน" ของสิ่งและที่ว่าเมื่อผมคิด"พวกเขาคือนิรนาม พวกเขา"เรียกพวกเขาจะไม่สะดวกจริง ๆและดูในขณะที่คู่ผีหมาป่า「Chief ไม่สะดวกจริง ๆ ที่จะได้รับความสนใจของคุณ ดังนั้น ผมคิดว่า การให้ชื่อ ต้องที่ดีหรือไม่ถูกทุกหัวเปิดให้ฉัน และทุกตาเน้นฉัน เมื่อผมบอกว่า บรรทัดนั้นเดียวกันเป็นจริงสำหรับพลเรือน「Wou...คุณจะจริง ๆ ประทานเกียรติดังกล่าวเรา? ถูกหัวหน้าถาม เอาชนะ ด้วยความกลัวอืมมหรือไม่ ด้วยความตื่นเต้นนี้คืออะไร「Ah ใช่ ถ้ามันโอเคกับคุณ ฉันวางแผนที่ให้คุณชื่อถูกขณะนี้เสร็จแล้วประโยค ว่าพวกเขาถูกถือครองลมหายใจของพวกเขา ผีตะโกนสำหรับความสุขคืออะไรขึ้นกับพวกเขาสถานการณ์เป็นพื้น: ดี EX-เมือง-MENT !!!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมาป่าจะแสดงความตั้งใจที่จะย้าย no.
นี้อาจจะไม่ดี ...
พวกเขามีการวางแผนในการวิ่งที่ผมกับ "ความตายมากกว่าทาส!" - ชอบเห่าหอน?
จากนั้นก็จะกลายเป็นสงครามทั้งหมด.
พวกเขามีโอกาสของชัยชนะไม่ได้ แต่ เราก็จะไม่ออกมาได้รับบาดเจ็บ.
มีมาไกลขนาดนี้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ ... เราต้องการแน่นอนชนะ แต่ฉันอยากจะหลีกเลี่ยงการต่อสู้ต่อไป. เมื่อเทียบกับเสียงก่อนหน้านี้เป็นความเงียบที่น่าขนลุกเติมสนามรบ. ฝางหมาป่าได้มุ่งเน้นไปทั้งหมด สายตาของเขากับฉัน. ฉันค่อยๆเริ่มที่จะย้าย. ผมไม่ทราบว่าพวกเขาจะตอบสนองต่อสิ่งที่ฉันจะทำ แต่นี้เป็นอย่างน้อยจำเป็นสำหรับพวกเขาที่จะรับรู้การตายของผู้นำของพวกเขา. ผมเข้าหาผู้นำ ศพ. ไม่มีใครย้ายไปหยุดฉัน. หมาป่าที่ใกล้เคียงเอาขั้นตอนหลัง. และจากนั้นผมกินผู้นำหมาป่าโดยใช้ [ปล้นสะดม]. ที่มากเป็นสิทธิของผู้ชนะได้. << วิเคราะห์เสร็จเรียบร้อยแล้ว. ความสามารถในการเลียนแบบหมาป่าฝางมี รับมา. ทักษะการขยายพันธุ์เฉพาะ [ศาลฎีกาความรู้สึกของกลิ่น, โทรจิตสื่อสารการข่มขู่] ได้รับมา. >> [มหาราชSage] รายงานในใจของฉัน. เอาล่ะ. พวกเหล่านี้ ... แม้ว่าพวกเขาจะได้เห็นเพียงแค่ผู้นำของพวกเขากินพวกเขาศศภอ 'T ย้ายกล้ามเนื้อ. อืมม. ทั้งหมดคิดว่าพวกเขาต้องการอย่างใดอย่างหนึ่งวิ่งหนีไปในความหวาดกลัวหรือหมอบคลานอยู่ในความกลัวถ้าฉันไปไกลขนาดนี้ ... โอ้ถูกต้อง! ฉันไม่พูดทาสหรือตาย ... ประณามมัน ... ตื่นเต้นรีบวิ่งไปที่หัวของฉันและนี่คือผลที่ได้. ดีเพียงสิ่งเดียวที่จะทำ ผมคิดว่าผมจะให้พวกเขามีวิธีออก. ด้วยความคิดที่ผมเลียนแบบฝางหมาป่า. และ* คุรุ Uooooooooooon !!! * ในขณะที่การเปิดใช้งาน [บังคับ] ผม howled ออก. 「 kukuku! ได้ยินฉันไหม! ฉันจะให้คุณออกจากเบ็ดนี้เพียงครั้งเดียว ผู้ที่จะไม่เชื่อฟังออกในขณะนี้ !!! 」ดังนั้นผมจึงประกาศให้หมาป่า. ด้วยวิธีนี้แม้ mutts เหล่านี้ควรมีความกล้าหาญในการทำงาน. หรือดังนั้นฉันคิดว่า(เราเป็นหนึ่งจะต้องทำตามที่คุณ !!!) พวกเขา การตอบสนองและคุกเข่าก่อนที่ฉัน. แม้ว่าสุจริตพวกเขาจริงๆมีลักษณะเช่นเดียวพวงของเหนื่อยสุนัขง่วงนอน. ในกรณีใด ๆ พวกเขาดูเหมือนจะได้รับการแต่งตั้งเป็นทาส. ดังนั้น ... เมื่อพวกเขาอยู่นิ่งที่พวกเขากำลังยุ่งอยู่กับการพูดคุยนี้หรือไม่? และด้วยนั้น การต่อสู้ของก๊อบลินวิลเลจได้ข้อสรุป. . หรือดังนั้นฉันอยากจะบอก แต่มันก็ยังไม่จบ! สิ่งที่มาหลังการคืนดีและซ่อมแซม-ก็ยังห่างไกลยากกว่าการต่อสู้ของตัวเอง. "ใครนรกสั่งซื้อบ้านหลังนี้ไป ถูกทำลาย "และชอบ ... สิ่งที่ต้องทำต่อไปหรือไม่ และสิ่งที่จะใช้สำหรับเตียงก๊อบลิน '? และที่จะเดินสุนัข ... แม้ว่ามากของพวกเขาเสียชีวิตยังคงมีเหลืออยู่ประมาณแปดสิบ. เกี่ยวกับว่า ... ดีให้เพียงกล่าวว่าวันที่จะทำ! . ปล่อยความคิดทั้งหมดสำหรับวันพรุ่งนี้ดังนั้นสำหรับตอนนี้ผมสั่งสุนัขสแตนด์บายและไปพักผ่อนโดยกองไฟก๊อบลิน '. ดังนั้นมาตอนเช้า. ผมคิดว่าตลอดทั้งคืนและในที่สุดก็ขึ้นมาด้วย: "Make ก๊อบลินดูแล หมาป่าเขี้ยว! "แผน. จำนวนผีต่อสู้แรงเจ็ดสิบสี่สมาชิก ไม่ได้รับบาดเจ็บจากการสู้รบ. มีรอยขีดข่วนบาง แต่ที่มีขอบเขตของการบาดเจ็บของพวกเขา. ของสุนัขที่สิบเอ็ดยังคง. มีหลายคนได้รับบาดเจ็บ แต่มีการรักษาทันทีที่พวกเขาได้เริ่มการกู้คืน. แม้จะไม่มีการแทรกแซงต่อไปพวกเขาจะ รักษาไว้เป็นอย่างดี นั่นเป็นวิธีที่มีศักยภาพความสามารถในการกู้คืนของพวกเขาคือ. หลังจากที่ตื่นขึ้นมาผมได้ก๊อบลินขึ้นบรรทัด. เด็กและผู้สูงอายุที่ต้องการที่จะแอบมอง แต่มีบ้านไม่มีรอบพวกเขาจริงๆยืนออก. หัวหน้าหมู่บ้านที่รอคอยอยู่เคียงข้างฉัน. เขา ดูเหมือนว่าจะตั้งใจที่จะดูแลฉันซึ่งเป็นสิ่งที่ดีและทุก ... แต่มีวิธีที่ฉันมีความสุขที่ได้รับความสนใจผีเก่า no. ที่มากจะกำหนดโดยความรู้สึกที่สวยงามของฉัน. นั่นคือไม่ว่ากี่ครั้งที่ผมกลับชาติมาเกิดเป็น มอนสเตอร์ที่รสนิยมของฉันฉันจะได้ผล! และเป็นสิ่งที่น่ารักไม่ได้อยู่ในหมู่บ้านนี้ดังนั้นฉันจะต้องให้ขึ้นตอนนี้. แล้วฉันเรียงรายขึ้นหมาป่าในด้านหน้าของก๊อบลิน. ตอนนี้ แล้ว ... 「ดังนั้น ... ผู้ชาย จากนี้ไปฉันจะมีคุณจะกลายเป็นคู่และดำเนินการร่วมกัน」ฉันรอปฏิกิริยาของพวกเขา. แต่แสดงให้เห็นถึงความตั้งใจที่จะทำให้เสียงไม่มีพวกเขาเพียงแค่รอคำแนะนำเพิ่มเติม. ดูเหมือนจะไม่มีใครเด็ดขาดโดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิด. นี้จะดี เพื่อให้ห่างไกล. 「คุณจะได้รับสิ่งที่ผมพูดใช่มั้ย? ทำให้กลุ่มหนึ่งก๊อบลินและหมาป่า」เมื่อฉันบอกว่า. the ก๊อบลินและหมาป่านั่งแต่ละอื่น ๆ และสบตาและ! 「 Guga 」 (โปรดดูแลฉัน) ! (! ทำนองเดียวกัน) 「 Gau] 」เป็นวิธีการอย่างรวดเร็วพวกเขาก็ไป. นี่คือ "ศัตรูของเมื่อวานเป็นเพื่อนที่วันนี้" ประเภทของสิ่งที่ฉันเดา. และนั่นคือเมื่อฉันได้คิด. "พวกเขาเป็นนิรนามไม่ได้พวกเขา" โทรออกไปพวกเขาจะไม่สะดวกจริงๆ . และในขณะที่ glancing ที่คู่ผีหมาป่า「หัวหน้าก็ไม่สะดวกที่จะได้รับความสนใจของคุณ ดังนั้นผมคิดว่าการให้คุณชื่อ ที่จะดี? 」ทุกศีรษะหันมาทางผมและทุกสายตามุ่งเน้นไปที่ฉันเมื่อฉันกล่าวว่าบรรทัดนั้น. เดียวกันเป็นจริงแม้สำหรับพลเรือน. 「 Wou ... คุณจะจริงๆเกียรติดังกล่าวเรา? 」หัวถาม เอาชนะความกลัวโดย. อืม? มีอะไรด้วยความตื่นเต้นนี้หรือไม่? 「อาใช่ . ถ้ามันโอเคกับคุณผมได้วางแผนในการให้คุณชื่อ」ขณะที่ฉันเสร็จประโยคราวกับว่าพวกเขาทั้งหมดกลั้นหายใจ, ก๊อบลินตะโกนด้วยความดีใจ. เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา? สถานการณ์เป็นพื้น: EX- GREAT CIT-MENT !!!