ABSTRACT Several foodborne pathogen

ABSTRACT Several foodborne pathogens, including
Salmonella species and campylobacters, are common contaminants
in poultry and livestock. Typically, these
pathogens are carried in the animal’s intestinal tract
asymptomatically; however, they can be shed in feces in
large populations and be transmitted by other vectors
from feces to animals, produce, or humans. A wide array
of interventions has been developed to reduce the carriage
of foodborne pathogens in poultry and livestock, including
genetic selection of animals resistant to colonization,treatments to prevent vertical transmission of enteric
pathogens, sanitation practices to prevent contamination
on the farm and during transportation, elimination of
pathogens from feed and water, feed and water additives
that create an adverse environment for colonization by
the pathogen, and biological treatments that directly or
indirectly inactivate the pathogen within the host. To
successfully reduce the carriage of foodborne pathogens,
it is likely that a combination of intervention strategieswill be required.

INTRODUCTION
Each year an estimated 76 million Americans become
ill from consuming foods contaminated with pathogenic
microbes and their toxins (Mead et al., 1999). Since many
of the reported foodborne outbreaks have been linked to
meat products or to contact with food animals or their
waste, enteric pathogens in livestock and poultry are of
concern. In terms of those specific pathogens that contribute
substantially to food-borne illnesses, Campylobacter jejuni
and Salmonella species are prevalent in poultry, cattle,
swine, and sheep, whereas enterohemorrhagic Escherichia
coli O157:H7 is a major concern in cattle and sheep and
Yersinia enterocolitica in swine. Unfortunately, sporadic
shedding and little to no effects by these pathogens on
the animal’s health or production have contributed to the
difficulty in diagnosing the presence of these enteric pathogens
in the animal’s gastrointestinal tract on the farm.
In the United States, C. jejuni infections are estimated at
2.4 million cases/yr, Salmonella species infections at 1.4
million cases/yr, and E. coli O157:H7 infections at 73,000
cases/yr (Mead et al., 1999). Epidemiologic investigations
have been instrumental in identifying risk factors associated
with infection of these enteric pathogens. In a large
population-based case-control study of 1,316 patients with
culture-confirmed Campylobacter infections and 1,316 control
subjects, the most important food-specific risk factorin individuals who had not traveled recently, based on the
largest population attributable fraction, was consumption
of chicken prepared at a commercial food establishment,
followed by eating other meats at a commercial food establishment
(Table 1, Friedman et al., 2004). Other significant
risk factors included contact with farm animals, eating
turkey prepared at a restaurant, and eating undercooked
chicken. Epidemiologic studies conducted in New Zealand
and in the United Kingdom have similarly identified eating
poultry prepared outside the home as a risk factor for
Campylobacter infection (Eberhart-Phillips et al., 1997; Rodrigues
et al., 2001). In the case of Salmonella infections,
consumption of egg products was identified as the major
food vehicle for both outbreaks (CDC, 2000) as well as for
sporadic infections (Hedberg et al., 1993; Morse et al., 1994;
Trepka et al, 1999). In addition to this risk factor, a recently
reported case-control study also found chicken consumption
to be a major risk factor for sporadic Salmonella enterica
serotype Enteritidis infections (Kimura et al., 2004),
whereas the primary food-associated risk factor for acquiring
Salmonella Typhimurium infections was eating fried
eggs prepared outside the home (Glynn et al., 2004). Studies
that have been conducted specifically to address the
role of multidrug-resistant strains of S. Typhimurium in
foodborne illness have associated these infections with the
consumption of pork in Denmark (Mølbak et al., 1999) and
cheese made from unpasteurized milk in the United States
(Cody et al., 1999; Villar et al., 1999). Moreover, patients
receiving an antimicrobial agent, particularly an agent to
which Salmonella is resistant, during the 4 wk preceding
exposure to the antimicrobial agent, are at increased risk
for acquiring the infection (Glynn et al., 2004). With sporadic
cases of E. coli O157:H7 infections, several risk factorswere identified in a broad population-based case-control
study (Table 2; Kassenborg et al., 2004). Similar to casecontrol
studies with limited populations, this study identi-
fied eating undercooked meat as a significant risk factor.
In addition, E. coli O157:H7 infections were associated with
farm or cattle exposure, or both. Differences in disease risk
associated with exposures to farms and cattle by age group
were attributed to the higher frequency of acquired immunity
among adults who had E. coli O157:H7 or other Shiga
toxin-producing E. coli infections in childhood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อหลายเชื้อโรคที่เกิดจากอาหารรวมทั้งสายพันธุ์เชื้อ Salmonella และ campylobacters มีสารปนเปื้อนที่พบในสัตว์ปีกและปศุสัตว์ โดยปกติเหล่านี้เชื้อโรคจะดำเนินการในลำไส้ของสัตว์asymptomatically; แต่พวกเขาสามารถหลั่งในอุจจาระในประชากรขนาดใหญ่และถูกส่งโดยพาหะอื่น ๆ จากอุจจาระสัตว์ผลิตหรือมนุษย์ หลากหลายของการแทรกแซงที่ได้รับการพัฒนาขึ้นเพื่อลดการขนส่งของเชื้อโรคที่เกิดจากอาหารในสัตว์ปีกและปศุสัตว์รวมทั้งการเลือกทางพันธุกรรมของสัตว์ที่ทนต่อการล่าอาณานิคม, การรักษาเพื่อป้องกันการส่งแนวตั้งของลำไส้เชื้อโรคปฏิบัติสุขอนามัยเพื่อป้องกันการปนเปื้อนในฟาร์มและในระหว่างการขนส่งการกำจัดของเชื้อโรคจากอาหารและน้ำและสารเติมแต่งอาหารสัตว์น้ำที่สร้างสภาพแวดล้อมที่ไม่พึงประสงค์สำหรับการล่าอาณานิคมจากเชื้อโรคและการบำบัดทางชีวภาพที่ทางตรงหรือทางอ้อมยับยั้งเชื้อโรคภายในโฮสต์ หากต้องการประสบความสำเร็จในการลดการขนส่งของเชื้อโรคที่เกิดจากอาหารที่มีแนวโน้มว่าการรวมกันของการแทรกแซงstrategieswill ต้อง. บทนำในแต่ละปีประมาณ 76 ล้านชาวอเมริกันกลายเป็นป่วยจากการบริโภคอาหารที่ปนเปื้อนที่ทำให้เกิดโรคจุลินทรีย์และสารพิษของพวกเขา(มธุรส et al., 1999) เนื่องจากการระบาดของโรคที่เกิดจากอาหารรายงานได้รับการเชื่อมโยงกับผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์หรือต้องการติดต่อกับสัตว์อาหารหรือของพวกเขาเสียเชื้อโรคในลำไส้ปศุสัตว์และสัตว์ปีกที่มีความกังวล ในแง่ของเชื้อโรคโดยเฉพาะผู้ที่มีส่วนร่วมอย่างมากในการเจ็บป่วยที่เกิดจากอาหาร Campylobacter jejuni และพันธุ์เชื้อ Salmonella เป็นที่แพร่หลายในสัตว์ปีกวัวหมูและแกะขณะenterohemorrhagic อีคอไลO157: H7 เป็นความกังวลหลักในวัวและแกะและYersinia enterocolitica ในสุกร แต่น่าเสียดายที่เป็นระยะ ๆไหลและน้อยมากที่จะไม่มีผลจากเชื้อโรคเหล่านี้บนสุขภาพของสัตว์หรือการผลิตมีส่วนร่วมในความยากลำบากในการวินิจฉัยการปรากฏตัวของแบคทีเรียเหล่านี้ในระบบทางเดินอาหารของสัตว์ในฟาร์ม. ในประเทศสหรัฐอเมริกา, ซีติดเชื้อ jejuni มี ประมาณ2.4 ล้านกรณี / ปี, การติดเชื้อ Salmonella ชนิด 1.4 ล้านราย / ปีและเชื้อ E. coli O157: H7 การติดเชื้อที่ 73,000 กรณี / ปี (. มธุรส, et al, 1999) การสอบสวนทางระบาดวิทยาได้รับประโยชน์ในการระบุปัจจัยความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อของเชื้อโรคลำไส้เหล่านี้ ในขนาดใหญ่การศึกษาประชากรที่ใช้กรณีการควบคุมของ 1316 ผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อCampylobacter วัฒนธรรมได้รับการยืนยันและการควบคุม 1316 วิชาความเสี่ยงอาหารเฉพาะที่สำคัญที่สุด factorin บุคคลที่ไม่ได้เดินทางไปเมื่อเร็ว ๆ นี้อยู่บนพื้นฐานของประชากรมากที่สุดส่วนส่วนที่เป็นบริโภคของไก่ที่เตรียมไว้ที่สถานประกอบการอาหารในเชิงพาณิชย์ตามด้วยการรับประทานเนื้อสัตว์อื่น ๆ ที่เป็นสถานประกอบการอาหารในเชิงพาณิชย์ (ตารางที่ 1 ฟรีดแมน et al., 2004) อย่างมีนัยสำคัญอื่น ๆปัจจัยเสี่ยงรวมถึงการติดต่อกับฟาร์มเลี้ยงสัตว์กินไก่งวงเตรียมที่ร้านอาหารและการรับประทานอาหารสุกไก่ การศึกษาทางระบาดวิทยาที่ดำเนินการในประเทศนิวซีแลนด์และในสหราชอาณาจักรได้ระบุในทำนองเดียวกันการรับประทานเนื้อสัตว์ปีกที่เตรียมไว้นอกบ้านเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับการติดเชื้อCampylobacter (Eberhart ฟิลลิป, et al, 1997;. Rodrigues., et al, 2001) ในกรณีของการติดเชื้อ Salmonella ในการบริโภคผลิตภัณฑ์จากไข่ถูกระบุว่าเป็นที่สำคัญรถอาหารสำหรับการระบาดของโรคทั้งสอง(CDC, 2000) เช่นเดียวกับการติดเชื้อเป็นระยะๆ (Hedberg et al, 1993;.. มอร์ et al, 1994; Trepka et al, , 1999) นอกเหนือไปจากปัจจัยเสี่ยงนี้เมื่อเร็ว ๆ นี้รายงานการศึกษากรณีการควบคุมยังพบว่าการบริโภคไก่จะเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญสำหรับSalmonella ประปราย enterica serotype การติดเชื้อ Enteritidis (คิมูระ et al., 2004) ในขณะที่ปัจจัยเสี่ยงอาหารที่เกี่ยวข้องหลักในการแสวงหาการติดเชื้อ Salmonella Typhimurium กินผัดไข่ที่เตรียมไว้นอกบ้าน(กลีนน์ et al., 2004) การศึกษาที่ได้รับการดำเนินการโดยเฉพาะที่อยู่ในบทบาทของสายพันธุ์ที่ดื้อยาของS. Typhimurium ในการเจ็บป่วยที่เกิดจากอาหารได้ติดเชื้อเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการบริโภคเนื้อหมูในเดนมาร์ก(Mølbak et al., 1999) และชีสที่ทำจากนมunpasteurized ในประเทศ สหรัฐอเมริกา(โค et al, 1999;. Villar et al, 1999). นอกจากนี้ผู้ป่วยที่ได้รับสารต้านจุลชีพโดยเฉพาะตัวแทนในการที่เชื้อSalmonella ทนในช่วง 4 สัปดาห์ก่อนหน้านี้การสัมผัสกับสารต้านจุลชีพที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับการซื้อการติดเชื้อ(กลีนน์ et al., 2004) ด้วยเป็นระยะ ๆกรณีของเชื้อ E. coli O157: H7 การติดเชื้อความเสี่ยงหลาย factorswere ที่ระบุไว้ในประชากรที่ใช้ในวงกว้างกรณีการควบคุมการศึกษา(. ตารางที่ 2; Kassenborg, et al, 2004) คล้ายกับ casecontrol การศึกษาที่มีประชากรที่ จำกัด การศึกษาครั้งนี้บ่งกระแสไฟกินเนื้อสัตว์สุกเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญ. นอกจากนี้เชื้อ E. coli O157: H7 การติดเชื้อที่เกี่ยวข้องกับฟาร์มปศุสัตว์หรือการสัมผัสหรือทั้งสองอย่าง ความแตกต่างในความเสี่ยงการเกิดโรคที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่จะฟาร์มและปศุสัตว์ตามกลุ่มอายุที่ถูกนำมาประกอบกับความถี่ที่สูงขึ้นของการสร้างภูมิคุ้มกันที่ได้มาในหมู่ผู้ใหญ่ที่มีเชื้อE. coli O157: H7 หรืออื่น ๆ ที่ Shiga สารพิษการผลิตการติดเชื้ออีโคไลในวัยเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรมหลายเชื้อโรคอาหารเป็นพิษ รวมทั้งสายพันธุ์ Salmonella และ campylobacters
,
) ที่พบในสัตว์ปีกและปศุสัตว์ โดยปกติเชื้อโรคเหล่านี้
จะดําเนินการในระบบลำไส้ของสัตว์
asymptomatically ; แต่พวกเขาสามารถหลั่งในอุจจาระใน
ประชากรขนาดใหญ่และถูกถ่ายทอดโดยอื่น ๆเวกเตอร์
จากมูลสัตว์ ผลิต หรือมนุษย์ a
หลากหลายมาตรการที่ได้รับการพัฒนาเพื่อลดการขนส่ง
ของเชื้อโรคอาหารเป็นพิษในสัตว์ปีกและปศุสัตว์ รวมทั้งการคัดเลือกทางพันธุกรรมของสัตว์
ทนต่อการรักษาเพื่อป้องกันการส่งผ่านของแนวดิ่งต่อ
เชื้อโรค สุขาภิบาล วิธีปฏิบัติเพื่อป้องกันการปนเปื้อน
ในฟาร์มและในขณะขนส่ง การขจัด
เชื้อโรคจากน้ำและอาหาร อาหารสัตว์ และสารน้ำ
ที่สร้างสภาพแวดล้อมที่ไม่พึงประสงค์สำหรับการล่าอาณานิคมโดย
เชื้อโรคชีวภาพ และการรักษาที่ตรง หรือ ทางอ้อม ยับยั้งเชื้อโรค
ภายในโฮสต์

เรียบร้อยแล้วลดการขนส่งของเชื้อโรคอาหารเป็นพิษ
, มันมีโอกาสที่การรวมกันของ strategieswill การแทรกแซงต้อง


แนะนำแต่ละปีประมาณ 76 ล้านคนอเมริกันกลายเป็น
ป่วยจากการบริโภคอาหารที่ปนเปื้อนด้วยเชื้อโรคและสารพิษของพวกเขา (
มีด et al . , 1999 ) ตั้งแต่หลาย
ของรายงานอาหารเป็นพิษระบาด มีการเชื่อมโยงกับ
ผลิตภัณฑ์เนื้อหรือสัมผัสกับสัตว์หรืออาหารขยะของพวกเขา
, กาตาร์ในปศุสัตว์และสัตว์ปีกมี
เป็นห่วง ในแง่ของเฉพาะเชื้อโรคที่มีส่วนร่วม
อย่างมาก Borne อาหารร่วมด้วยเชื้อ Salmonella รวมทั้ง
ชนิดแพร่หลายในสัตว์ปีก โค กระบือ สุกร แกะ ส่วน
,
enterohemorrhagic Escherichia coli เป็นสมาชิก ) เป็นความกังวลหลักในวัวและแกะและ
enterocolitica เยอซิเนียในสุกร แต่น่าเสียดายที่ประปราย
shedding และน้อยไปไม่มีผล โดยเชื้อโรคเหล่านี้บน
ของสุขภาพสัตว์ หรือการผลิตมีส่วนร่วม
ความยากในการวินิจฉัยสถานะของโรคเกี่ยวกับลำไส้เหล่านี้
ในระบบทางเดินอาหารของสัตว์ในฟาร์ม
ในสหรัฐอเมริกา , C . ใช้เชื้อจะประมาณ 2.4 ล้านราย / ปี

ชนิดเชื้อ Salmonella ที่ 1.4 ล้านราย / ปี และเชื้อ E . coli เป็นสมาชิก : H7
/ ปี ( 73 , 000 ราย ทุ่งหญ้า et al . , 1999 )
สอบสวนทางระบาดวิทยา .ได้รับเครื่องมือในการระบุปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อของเชื้อโรค
ที่มีเหล่านี้ ในขนาดใหญ่
- ตามจำนวนประชากรการศึกษาระบาดวิทยาของผู้ป่วยยืนยันการติดเชื้อ 1076
วัฒนธรรมรวมทั้งการควบคุม และตอนนี้
วิชาที่สำคัญที่สุดอาหารเฉพาะความเสี่ยงที่มีผลต่อบุคคลที่ไม่ได้เดินทางเมื่อเร็วๆ นี้ ขึ้นอยู่กับ
ประชากรที่ใหญ่ที่สุดจากเศษ ,คือการบริโภค
ไก่เตรียมอาหารในเชิงพาณิชย์สถานประกอบการ
ตามด้วยกินเนื้อสัตว์อื่น ๆที่เป็นอาหารเชิงพาณิชย์ก่อตั้ง
( ตารางที่ 1 Friedman et al . , 2004 ) ปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญ ได้แก่ การติดต่อกับสัตว์อื่น ๆ
,
ตุรกีเตรียมรับประทานที่ร้านอาหาร และกินสุก
ไก่ ผลการศึกษาในนิวซีแลนด์
และสหราชอาณาจักรในทำนองเดียวกันระบุกิน
สัตว์ปีกเตรียมไว้ภายนอกบ้านเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับการติดเชื้อรวมทั้ง
( เอเบอร์ฮาร์ท ฟิลลิป et al . , 1997 ; Rodrigues
et al . , 2001 ) ในกรณีของเชื้อ Salmonella ,
การบริโภคผลิตภัณฑ์ไข่ที่ถูกระบุว่าเป็นรถอาหารหลัก
ทั้งการระบาด ( CDC , 2000 ) เช่นเดียวกับ
เชื้อเป็นระยะ ( hedberg et al . , 1993 ;มอร์ส et al . , 1994 ;
trepka et al , 1999 ) นอกจากปัจจัยเสี่ยงนี้ เมื่อเร็ว ๆนี้รายงานการศึกษาทางระบาดวิทยายังพบ

การบริโภคไก่เป็นปัจจัยเสี่ยงหลักสำหรับประปราย Salmonella enterica
หรือ enteritidis เชื้อ ( คิมูระ et al . , 2004 ) ,
ส่วนอาหารหลักที่เกี่ยวข้องปัจจัยเสี่ยงรับเชื้อ Salmonella Typhimurium ได้กินทอด

ไข่ที่เตรียมไว้นอกบ้าน ( กลิน et al . , 2004 ) การศึกษา
ที่ได้รับการดำเนินการโดยเฉพาะในบทบาทของเชื้อ S . typhimurium รวมถึงประเทศไทยของโรคอาหารเป็นพิษมีความสัมพันธ์กับการติดเชื้อเหล่านี้

การบริโภคหมูในเดนมาร์ก ( M ขึ้น lbak et al . , 1999 ) และ
ชีสที่ทำจากนม unpasteurized ในสหรัฐอเมริกา
( โคดี้ et al . , 1999 ; VILLAR et al . , 1999 ) นอกจากนี้ผู้ป่วยที่ได้รับยาต้านจุลชีพตัวแทน


โดยเฉพาะ ตัวแทน ซึ่งแบคทีเรียเป็นป้องกัน ในช่วง 4 สัปดาห์ก่อนหน้านี้
รับยาต้านจุลชีพตัวแทน มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น
รับการติดเชื้อ ( กลิน et al . , 2004 ) กับประปราย
กรณีของ E . coli เป็นสมาชิก ) เชื้อหลายปัจจัยความเสี่ยงที่ระบุในกว้าง - ตามจำนวนประชากรศึกษาระบาดวิทยา
( ตาราง 2 kassenborg et al . ,2004 ) คล้ายกับ casecontrol
ศึกษากับประชากรจำกัด การศึกษานี้ identi -
fied กินสุกเนื้อเป็นสำคัญปัจจัยเสี่ยง .
นอกจากนี้ เชื้อ E . coli เป็นสมาชิก ) มีความสัมพันธ์กับการเปิดรับ
ฟาร์ม หรือวัว หรือทั้งสองอย่าง ความแตกต่างในความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับโรค
ชมฟาร์มและปศุสัตว์ โดยกลุ่มอายุ
ถูกประกอบกับความถี่สูงของภูมิคุ้มกันที่ได้มา
ในผู้ใหญ่ที่มีเชื้อ E . coli เป็นสมาชิก ) หรือสารพิษชิกา
อื่น ๆ การผลิตเชื้อ E . coli ในวัยเด็ก