Chu Yuechan’s lips slightly lifted;

Chu Yuechan’s lips slightly lifted; that was as if an expression of wanting to smile. She spoke faintly: “He didn’t feed me any bewitching soup, but… he allowed me to have a memory that I could never forget, and also allowed me to turn back into a real woman during that period of time….”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยกชู Yuechan ริมฝีปากเล็กน้อย เป็นถ้านิพจน์อยากยิ้ม เธอพูดหวาน: "เขาไม่ได้อาหารผมซุปเสน่ห์ใด ๆ แต่...เขาอนุญาตให้ฉันไปมีหน่วยความจำที่ไม่สามารถไม่เคยลืม และยัง อนุญาตให้ฉันกลับกลายเป็นผู้หญิงที่จริงช่วงเวลา..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ริมฝีปากของชู Yuechan ยกเล็กน้อย ที่เป็นเหมือนกับว่าการแสดงออกของความต้องการที่จะยิ้ม เธอพูดอย่างแผ่วเบา: "เขาไม่ได้กินผมซุปเสน่ห์ใด ๆ แต่ ... เขาอนุญาตให้ผมที่จะมีหน่วยความจำที่ผมไม่เคยลืมและยังอนุญาตให้ฉันหันหลังกลับเป็นผู้หญิงจริงในช่วงเวลานั้น ... ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของชู yuechan ริมฝีปากเชิดเล็กน้อย นั่นคือ ถ้านิพจน์ที่อยากยิ้ม เธอพูดเบาๆ " เขาไม่ได้เลี้ยงดูฉันหลงใหล ซุป แต่ . . . . . . . เขาอนุญาตให้ฉันมีความทรงจำที่ผมจะไม่มีวันลืม และยังอนุญาตให้ฉันกลับไปเป็นผู้หญิงจริงๆ ในเวลานั้น . . . . . . . "