In a town in Persia there dwelt two

In a town in Persia there dwelt two brothers, one named Cassim, the other Ali Baba. Cassim was married to a rich wife and lived in plenty, while Ali Baba had to maintain his wife and children by cutting wood in a neighboring forest and selling it in the town. One day, when Ali Baba was in the forest, he saw a troop of men on horseback, coming toward him in a cloud of dust. He was afraid they were robbers, and climbed into a tree for safety. When they came up to him and dismounted, he counted forty of them. They unbridled their horses and tied them to trees. The finest man among them, whom Ali Baba took to be their captain, went a little way among some bushes, and said: “Open, Sesame!”[1] so plainly that Ali Baba heard him. A door opened in the rocks, and having made the troop go in, he followed them, and the door shut again of itself. They stayed some time inside, and Ali Baba, fearing they might come out and catch him, was forced to sit patiently in the tree. At last the door opened again, and the Forty Thieves came out. As the Captain went in last he came out first, and made them all pass by him; he then closed the door, saying: “Shut, Sesame!” Every man bridled his horse and mounted, the Captain put himself at their head, and they returned as they came.
Then Ali Baba climbed down and went to the door concealed among the bushes, and said: “Open, Sesame!” and it flew open. Ali Baba, who expected a dull, dismal place, was greatly surprised to find it large and well lighted, hollowed by the hand of man in the form of a vault, which received the light from an opening in the ceiling. He saw rich bales of merchandise–silk, stuff-brocades, all piled together, and gold and silver in heaps, and money in leather purses. He went in and the door shut behind him. He did not look at the silver, but brought out as many bags of gold as he thought his asses, which were browsing outside, could carry, loaded them with the bags, and hid it all with fagots. Using the words: “Shut, Sesame!” he closed the door and went home.
Then he drove his asses into the yard, shut the gates, carried the money-bags to his wife, and emptied them out before her. He bade her keep the secret, and he would go and bury the gold. “Let me first measure it,” said his wife. “I will go borrow a measure of someone, while you dig the hole.” So she ran to the wife of Cassim and borrowed a measure. Knowing Ali Baba’s poverty, the sister was curious to find out what sort of grain his wife wished to measure, and artfully put some suet at the bottom of the measure. Ali Baba’s wife went home and set the measure on the heap of gold, and filled it and emptied it often, to her great content. She then carried it back to her sister, without noticing that a piece of gold was sticking to it, which Cassim’s wife perceived directly her back was turned. She grew very curious, and said to Cassim when he came home: “Cassim, your brother is richer than you. He does not count his money, he measures it.” He begged her to explain this riddle, which she did by showing him the piece of money and telling him where she found it. Then Cassim grew so envious that he could not sleep, and went to his brother in the morning before sunrise. “Ali Baba,” he said, showing him the gold piece, “you pretend to be poor and yet you measure gold.” By this Ali Baba perceived that through his wife’s folly Cassim and his wife knew their secret, so he confessed all and offered Cassim a share. “That I expect,” said Cassim; “but I must know where to find the treasure, otherwise I will discover all, and you will lose all.” Ali Baba, more out of kindness than fear, told him of the cave, and the very words to use. Cassim left Ali Baba, meaning to be beforehand with him and get the treasure for himself. He rose early next morning, and set out with ten mules loaded with great chests. He soon found the place, and the door in the rock. He said: “Open, Sesame!” and the door opened and shut behind him. He could have feasted his eyes all day on the treasures, but he now hastened to gather together as much of it as possible; but when he was ready to go he could not remember what to say for thinking of his great riches. Instead of “Sesame,” he said: “Open, Barley!” and the door remained fast. He named several different sorts of grain, all but the right one, and the door still stuck fast. He was so frightened at the danger he was in that he had as much forgotten the word as if he had never heard it.
About noon the robbers returned to their cave, and saw Cassim’s mules roving about with great chests on their backs. This gave them the alarm; they drew their sabres, and went to the door, which opened on their Captain’s saying: “Open, Sesame!” Cassim, who had heard the trampling of their horses’ feet, resolved to sell his life dearly, so when the door opened he leaped out and threw the Captain down. In vain, however, for the robbers with their sabres soon killed him. On entering the cave they saw all the bags laid ready, and could not imagine how anyone had got in without knowing their secret. They cut Cassim’s body into four quarters, and nailed them up inside the cave, in order to frighten anyone who should venture in, and went away in search of more treasure.
As night drew on Cassim’s wife grew very uneasy, and ran to her brother-in-law, and told him where her husband had gone. Ali Baba did his best to comfort her, and set out to the forest in search of Cassim. The first thing he saw on entering the cave was his dead brother. Full of horror, he put the body on one of his asses, and bags of gold on the other two, and, covering all with some fagots, returned home. He drove the two asses laden with gold into his own yard, and led the other to Cassim’s house. The door was opened by the slave Morgiana, whom he knew to be both brave and cunning. Unloading the ass, he said to her: “This is the body of your master, who has been murdered, but whom we must bury as though he had died in his bed. I will speak with you again, but now tell your mistress I am come.” The wife of Cassim, on learning the fate of her husband, broke out into cries and tears, but Ali Baba offered to take her to live with him and his wife if she would promise to keep his counsel and leave everything to Morgiana; whereupon she agreed, and dried her eyes.
Morgiana, meanwhile, sought an apothecary and asked him for some lozenges. “My poor master,” she said, “can neither eat nor speak, and no one knows what his distemper is.” She carried home the lozenges and returned next day weeping, and asked for an essence only given to those just about to die. Thus, in the evening, no one was surprised to hear the wretched shrieks and cries of Cassim’s wife and Morgiana, telling everyone that Cassim was dead. The day after Morgiana went to an old cobbler near the gates of the town who opened his stall early, put a piece of gold in his hand, and bade him follow her with his needle and thread. Having bound his eyes with a handkerchief, she took him to the room where the body lay, pulled off the bandage, and bade him sew the quarters together, after which she covered his eyes again and led him home. Then they buried Cassim, and Morgiana his slave followed him to the grave, weeping and tearing her hair, while Cassim’s wife stayed at home uttering lamentable cries. Next day she went to live with Ali Baba, who gave Cassim’s shop to his eldest son.
The Forty Thieves, on their return to the cave, were much astonished to find Cassim’s body gone and some of their moneybags. “We are certainly discovered,” said the Captain, “and shall be undone if we cannot find out who it is that knows our secret. Two men must have known it; we have killed one, we must now find the other. To this end one of you who is bold and artful must go into the city dressed as a traveler, and discover whom we have killed, and whether men talk of the strange manner of his death. If the messenger fails he must lose his life, lest we be betrayed.” One of the thieves started up and offered to do this, and after the rest had highly commended him for his bravery he disguised himself, and happened to enter the town at daybreak, just by Baba Mustapha’s stall. The thief bade him good day, saying: “Honest man, how can you possibly see to stitch at your age?” “Old as I am,” replied the cobbler, “I have very good eyes, and will you believe me when I tell you that I sewed a dead body together in a place where I had less light than I have now.” The robber was overjoyed at his good fortune, and, giving him a piece of gold, desired to be shown the house where he stitched up the dead body. At first Mustapha refused, saying that he had been blindfolded; but when the robber gave him another piece of gold he began to think he might remember the turnings if blindfolded as before. This means succeeded; the robber partly led him, and was partly guided by him, right in front of Cassim’s house, the door of which the robber marked with a piece of chalk. Then, well pleased, he bade farewell to Baba Mustapha and returned to the forest. By and by Morgiana, going out, saw the mark the robber had made, quickly guessed that some mischief was brewing, and fetching a piece of chalk marked two or three doors on each side, without saying anything to her master or mistress.
The thief, meantime, told his comrades of his discovery. The Captain thanked him, and bade him show him the house he had marked. But when they came to it they saw that five or six of the houses were chalked in the same manner. The guide was so confounded that he knew not what answer to make, and when they returned he was at once beheaded for having failed. Another robber was dispatched, and, having won over Baba Mustapha, marked the house in red chalk; but Morgiana being again too clever for them, the second messenger was put to death also. The Captain now resolved to go himself, but, wiser than the others, he d

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเมืองเปอร์เซียอาศัยอยู่มีสองพี่น้อง หนึ่งชื่อ Cassim อื่น ๆ อาลีบาบา Cassim แต่งงานกับภรรยารวย และอาศัยอยู่ในปริมาณมาก ขณะที่อาลีบาบาได้รักษาภรรยาและบุตรของเขา โดยตัดไม้ในป่าใกล้เคียง และขายในเมือง วันหนึ่ง เมื่ออาลีบาบาอยู่ในป่า เห็นกองทหารของคนบนหลังม้า มาสู่เขาในเมฆของฝุ่นละออง เขากลัวพวกเขาถูกโจร และปีนเข้าไปในต้นไม้เพื่อความปลอดภัย เมื่อมาถึงเขา และดัง เขานับสี่สิบของพวกเขา พวกเขา unbridled ม้าของพวกเขา และเกี่ยวพันไปกับต้นไม้ คนดีที่สุดในหมู่พวกเขา ที่อาลีบาบาได้เป็น กัปตันของพวกเขา เดินทางเพียงเล็กน้อยระหว่างพุ่มไม้บาง และกล่าวว่า: "เปิด งา"[1] ดังนั้นอุปมาที่บราเซียบีชได้ยินเขา เปิดประตูหิน และมีกองทหารไป เขาตามมา และประตูปิดของตัวเองอีก พวกเขาอยู่บางเวลาภายใน และบราเซียบีช โกงพวกเขาอาจออกมา และจับเขา ถูกบังคับให้นั่งทนในแผนภูมิ ในที่สุด ประตูเปิดอีกครั้ง และขโมยสี่สิบออกมา เป็นกัปตันไปใน ล่าสุด เขาออกมาครั้งแรก และทำให้พวกเขาทั้งหมดพ้นเขา เขาปิดประตู พูดว่า: "ปิด งา" ทุกคน bridled ม้าของเขา และติดตั้ง กัปตันใส่ตัวเองที่หัวของพวกเขา และพวกเขากลับเป็นพวกเขามาจาก นั้นอาลีบาบาปีนลง และเดินไปที่ประตูที่ปกปิดระหว่างพุ่มไม้ และกล่าวว่า: "เปิด งา" และเปิดในอดีต อาลีบาบา ที่คาดน่าเบื่อ แค่ ประหลาดใจอย่างมากที่พบขนาดใหญ่ และดีกระจก โหล โดยมือของคนในรูปแบบของเพดาน ที่รับไฟจากการเปิดในเพดาน ได้ เขาเห็นก้อนรวยสินค้า – ผ้าไหม สิ่ง-brocades ทุกชั้นร่วมกัน และโกลด์ และซิลเวอร์ในเซฟ และเงินในกระเป๋าหนัง เขาไปใน และปิดประตูด้านหลัง เขาไม่ได้มองที่เงิน แต่นำออกเป็นหลายถุงทอง ตามที่เขาคิดว่า การประเมินของเขา ซึ่งถูกเรียกดูภายนอก ไม่มี โหลดไปกับกระเป๋า และซ่อนทั้งหมดที่ มี fagots ใช้คำว่า: "ปิด งา" เขาปิดประตู และกลับบ้านเขาประเมินเขาขับรถเข้าไปในลาน ปิดประตู ทำกระเป๋าเงินกับภรรยาของเขา แล้วอบออกมาก่อนที่เธอจะ เขาคนเธอเก็บความลับ และเขาจะไป และฝังทองคำ "ปล่อยฉันก่อน วัด กล่าวว่า ภรรยาของเขา "ฉันจะไปยืมวัดคน ในขณะที่คุณขุดหลุม" เธอวิ่งไปภรรยาของ Cassim และวัดยืมมา รู้ว่าความยากจนของอาลีบาบา เครืออยากรู้อยากเห็นเพื่อค้นหาการเรียงลำดับสิ่งของข้าวภรรยาปรารถนา การวัด artfully ใส่มันบางด้านของการวัด อาลีบาบาภรรยากลับบ้าน และตั้งวัดบนกองทอง เติมมัน และอบบ่อย เนื้อหาของเธอดี เธอแล้วทำมันกลับให้น้อง โดยสังเกตเห็นว่า ชิ้นส่วนของทองถูกผสานกับมัน ภรรยาของ Cassim ที่มองเห็นโดยตรงเธอกลับถูกเปิดใช้งาน เธอเติบโตอยากรู้อยากเห็นมาก และกล่าวว่าจะ Cassim เมื่อเขามาบ้าน: "Cassim พี่ได้ยิ่งขึ้นกว่าคุณ เขาไม่นับเงินของเขา เขาวัด" เขาขอร้องเธอเพื่ออธิบายปัญหาลับสมองนี้ ซึ่งเธอได้แสดงชิ้นส่วนของเงินเขา และบอกเขาที่เธอพบ แล้ว Cassim โตให้อิจฉาว่า เขาห้ามหลับ และไปน้องในช่วงเช้าก่อนพระอาทิตย์ "อาลีบาบา เขากล่าวว่า แสดงให้เขาชิ้นทอง, " คุณทำเป็นจะยากจน และยัง วัดทอง " โดย Ali Baba นี้มองเห็นว่า ผ่านความโง่เขลาของภรรยา Cassim และภรรยาของเขารู้ความลับของพวกเขา ดังนั้นเขาสารภาพว่า ทั้งหมด และเสนอ Cassim ใช้ร่วมกัน "ที่ ฉันคาดว่า กล่าวว่า Cassim "แต่ฉันต้องรู้ตำแหน่งที่จะค้นหาสมบัติ มิฉะนั้น ฉันจะค้นพบทั้งหมด และคุณจะสูญเสียทั้งหมด" อาลีบาบา เพิ่มเติมจากเมตตากว่าความหวาดกลัว บอกเขาถ้ำ และการใช้คำ Cassim ซ้าย Ali Baba หมายความว่า จะอยู่กับเขามาก่อน และได้รับสมบัติตน เขากุหลาบเช้าถัดไป และกำหนด ด้วย 10 mules โหลดกับทรวงอกที่ดี เขาเร็ว ๆ นี้พบ และประตูในเนื้อหิน เขากล่าวว่า: "เปิด งา" และประตูเปิด และปิดด้านหลัง เขาอาจมี feasted ตาทุกวันกับสมบัติ แต่ตอนนี้เขา hastened เพื่อรวบรวมกันมากที่สุด มัน แต่เมื่อเขาพร้อมที่จะไปเขาไม่สามารถจำพูดในความคิดของริชเชสของเขาดี แทน "งา เขากล่าวว่า: "เปิด ข้าวบาร์เลย์ " และประตูยังคงรวดเร็ว เขาชื่อเรียงลำดับแตกต่างกันหลายของเมล็ดข้าว ทั้งหมดแต่หนึ่งเหมาะสม และประตูยังติดอยู่อย่างรวดเร็ว เขากลัวในอันตรายเขาที่เขาเป็นมากลืมคำว่าเขาไม่เคยได้ยินมันประมาณเที่ยง โจรที่ส่งคืนไปยังถ้ำของพวกเขา และเห็น mules ของ Cassim สทนเกี่ยวกับกับทรวงอกดีบนหลังของพวกเขา นี้ให้ปลุก พวกเขาวาด sabres ของพวกเขา และไปประตู ซึ่งกัปตันของพวกเขาว่า: "เปิด งา" Cassim ที่มียิน trampling เท้าของม้าของพวกเขา ได้ขายชีวิตลอง ดังนั้นเมื่อเปิดประตู เขา leaped ออก และโยนกัปตันลง เปล่า ๆ อย่างไรก็ตาม สำหรับโจรกับ sabres ของพวกเขาเร็ว ๆ นี้ฆ่าเขา เข้าถ้ำ จะเห็นถุงทั้งหมดวางพร้อม และไม่คิดว่าใครมีมีในโดยไม่ทราบความลับของพวกเขา พวกเขาตัดร่างกายของ Cassim เป็นไตรมาสที่สี่ และ nailed นั้นค่าภายในถ้ำ การขู่ใครควรอยูใน และออกไปค้นหาสมบัติเพิ่มเติมเป็นคืนดึง ภรรยาของ Cassim โตมากไม่สบายใจ และวิ่งไปเขยของเธอ และบอกเขาว่า ที่สามีของเธอก็หายไป อาลีบาบาได้ดีที่สุดเพื่อความสะดวกสบายของเธอ และจะออกป่าค้นหา Cassim สิ่งแรกที่เขาเห็นเข้าถ้ำถูกน้องชายตาย เต็มไปด้วยความสยองขวัญ เขาใส่ร่างกายของเขาประเมินอย่างใดอย่างหนึ่ง และถุงทองบนอื่น ๆ ทั้งสอง และ ครอบคลุมทั้งหมดที่ มี fagots บาง กลับ เขาขับรถประเมินสองลาดินทองเป็นบ้านของเขาเอง และไฟ led อื่น ๆ บ้านของ Cassim ประตูถูกเปิด โดยทาส Morgiana ใครเขารู้จะกล้า และไหวพริบ การโหลดตูด เขากล่าวว่า เธอ: "นี่คือตัวต้นแบบของคุณ ที่มีการฆาตกรรม แต่ ที่เราต้องฝังว่าเขาได้ตายในเตียงของเขา ฉันจะพูดกับคุณอีกครั้ง แต่ตอนนี้ แจ้งคุณเล็กกำลังมา" ภรรยาของ Cassim บนเรียนรู้ชะตากรรมของสามี ร้องไห้ร้องไห้และน้ำตา แต่บราเซียบีชเสนอให้พาเธอไปอยู่กับเขาและภรรยาของเขาถ้าเธอจะยินดีให้คำปรึกษาของเขา และปล่อยให้ทุกอย่างกับ Morgiana whereupon เธอตกลง และอบแห้งสายตาของเธอMorgiana, apothecary ค้นหา และขอ lozenges บางในขณะเดียวกัน "ฉันไม่ดีหลัก เธอกล่าวว่า, " ไม่สามารถกิน หรือ พูด และไม่มีใครรู้ว่าไข้หัดของเขาคืออะไรกัน " เธอทำบ้านแบบ lozenges คืนวันร้องไห้ และขอมีสาระสำคัญเฉพาะ ให้กับผู้ที่กำลังจะตาย ดังนั้น ในตอนเย็น ไม่ได้ประหลาดใจฟัง wretched shrieks และเสียงร้องของภรรยาของ Cassim และ Morgiana บอกทุกคนว่า Cassim ตาย วันหลังจาก Morgiana ไปเป็น cobbler เก่าใกล้กับประตูเมืองที่เปิดคอกของเขาก่อน วางชิ้นส่วนของทองในมือของเขา และคนเขา ทำตามเธอกับเขาเข็มและด้าย เธอมีผูกตา ด้วยผ้าเช็ดหน้าเป็น เอาเขาไปห้องที่ตัววาง ดึงปิดแผล และคนเขาเย็บรอบกัน หลังจากที่เธอครอบคลุมดวงตาของเขาอีกครั้ง และนำเขาบ้าน แล้ว พวกเขาฝัง Cassim และ Morgiana ทาสของเขาตามเขาเกิดจนตาย ร้องไห้ และฉีกขาดผมของเธอ ในขณะที่ภรรยาของ Cassim อยู่ที่บ้านกล่าวคำร้องไห้ lamentable เธอไปอยู่กับอาลีบาบา วันที่ให้ร้านของ Cassim บุตรชายคนโตThe Forty Thieves, on their return to the cave, were much astonished to find Cassim’s body gone and some of their moneybags. “We are certainly discovered,” said the Captain, “and shall be undone if we cannot find out who it is that knows our secret. Two men must have known it; we have killed one, we must now find the other. To this end one of you who is bold and artful must go into the city dressed as a traveler, and discover whom we have killed, and whether men talk of the strange manner of his death. If the messenger fails he must lose his life, lest we be betrayed.” One of the thieves started up and offered to do this, and after the rest had highly commended him for his bravery he disguised himself, and happened to enter the town at daybreak, just by Baba Mustapha’s stall. The thief bade him good day, saying: “Honest man, how can you possibly see to stitch at your age?” “Old as I am,” replied the cobbler, “I have very good eyes, and will you believe me when I tell you that I sewed a dead body together in a place where I had less light than I have now.” The robber was overjoyed at his good fortune, and, giving him a piece of gold, desired to be shown the house where he stitched up the dead body. At first Mustapha refused, saying that he had been blindfolded; but when the robber gave him another piece of gold he began to think he might remember the turnings if blindfolded as before. This means succeeded; the robber partly led him, and was partly guided by him, right in front of Cassim’s house, the door of which the robber marked with a piece of chalk. Then, well pleased, he bade farewell to Baba Mustapha and returned to the forest. By and by Morgiana, going out, saw the mark the robber had made, quickly guessed that some mischief was brewing, and fetching a piece of chalk marked two or three doors on each side, without saying anything to her master or mistress.ขโมย ระหว่าง บอกสหายของเขาค้นพบของเขา กัปตันขอบคุณเขา และคนเขาแสดงเขาบ้านเขาได้ทำเครื่องหมาย แต่เมื่อพวกเขามาจะ เห็นว่า ห้าหรือหกบ้านถูก chalked ในลักษณะเดียวกัน แนะ confounded เพื่อให้เขารู้ว่าไม่ว่าคำตอบต้องการ และเมื่อพวกเขากลับ เขาครั้งถูก beheaded ที่สำหรับมีล้มเหลว โม่งอื่นการจัดส่งสินค้า และ ได้รับรางวัลมากกว่าบา Mustapha เครื่องบ้านในชอล์กสีแดง แต่ Morgiana ถูกอีกฉลาดเกินไปสำหรับพวกเขา ศาสนสองย้ายตายยัง กัปตันขณะนี้แก้ไขไปเอง แต่ wiser กว่าคนอื่น ๆ d เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเมืองหนึ่งของเปอร์เซีย มี อยู่สองพี่น้อง คนหนึ่งชื่อ cassim , อื่น ๆ อาลี บาบา cassim แต่งงานกับภรรยารวยอยู่มากมาย ในขณะที่อาลีบาบาได้เพื่อรักษาภรรยาของเขาและเด็กโดยการตัดไม้ในป่าใกล้เคียง และขายในเมือง วันหนึ่ง เมื่อ อาลี บาบา อยู่ในป่า เขาเห็นกองทัพของมนุษย์บนหลังม้ามาต่อเขาในเมฆของฝุ่นเค้ากลัวว่าพวกโจร และปีนลงต้นไม้ เพื่อความปลอดภัย เมื่อพวกเขามาขึ้นเขา และลงจากหลังม้า เขานับสิบของพวกเขา พวกดื้อด้านม้าและผูกไว้กับต้นไม้ ผู้ชายที่ดีที่สุดในหมู่พวกเขาที่อาลีบาบาได้เป็นกัปตันของพวกเขา ไปทางเล็กๆระหว่างพุ่มไม้และกล่าวว่า : " เปิดงา ! " [ 1 ] เพื่อให้แจ่มแจ้งว่าอาลีบาบาได้ยินเขา ประตูเปิดอยู่ในหินและมีการทำกลุ่มไป เขาไล่ตามพวกเขา และประตูปิดอีกครั้ง ของ ตัวเอง พวกเขาอยู่บ้างภายใน และอาลีบาบา กลัวมันจะออกมา และจับเขา ถูกบังคับให้นั่งรออย่างในต้นไม้ ในที่สุด ประตูก็เปิดออกอีกครั้ง และสี่สิบขโมยออกมา เป็นกัปตันไปล่าสุดเขาออกมาก่อน และทำให้พวกเขาทั้งหมดผ่านเขา จากนั้นเขาก็ปิดประตู แล้วบอกว่า " ปิดงา ! " ทุกคน bridled ม้าของเขาและติดตั้ง , กัปตันใส่ตัวเองในหัวของพวกเขาและพวกเขากลับมาที่พวกเขามา .
แล้วอาลีบาบาปีนลงและเดินไปที่ประตูซ่อนในพุ่มไม้ และกล่าวว่า : " เปิดงา ! " และมันก็เปิด อาลีบาบาที่คาดว่าเป็นที่น่าเบื่อ , หดหู่ , ก็ยิ่งตกใจ มันใหญ่และก็ลงโหลโดยมือของมนุษย์ในรูปแบบของห้องซึ่งได้รับแสงจากการเปิดเพดาน เขาเห็นก้อนรวยสินค้า–ผ้าไหมของ brocades ทั้งหมดซ้อนกันและทองและเงินในกอง และเงินในกระเป๋าหนัง เขาเข้าไปและประตูปิดตามหลังเขา เขาไม่ได้มองที่เงิน แต่ออกมาเป็นหลายถุงทองที่เขาคิดว่าตัวของเขา ซึ่งดูภายนอกก็ทำได้ โหลดไปพร้อมกระเป๋าและซ่อนมันไว้ทั้งหมดด้วย fagots . ใช้คำพูด : " หุบปาก งา ! " เขาปิดประตูและเดินกลับบ้าน เขาก็ขับรถไปส่งลา
ของเขาในบ้าน ปิดประตู แบกกระเป๋าเงินกับภรรยาของเขา และทำให้พวกเขาออกก่อนที่เธอ เขาบังคับให้เธอเก็บเป็นความลับ และเขาจะฝังทอง " ปล่อยผมก่อนวัด กล่าวว่า ภรรยาของเขา " ผมจะไปยืมวัดใคร ในขณะที่คุณขุดหลุม" งั้นเธอมาเป็นภรรยาของ cassim และยืมวัด ทั้งที่รู้ว่าอาลีบาบา ความยากจน น้องสาวก็อยากจะค้นหาสิ่งที่จัดเรียงของเกรน ภรรยาของเขาต้องการที่จะวัดและ artfully ใส่มันวัวที่ด้านล่างของวัด ภรรยาของอาลีบาบา กลับบ้าน และตั้งวัดบนกองทองเต็ม และทำให้มันมักจะให้เนื้อหาที่ดีของเธอ จากนั้นเธอก็นำมันกลับไปที่น้องสาวเธอโดยไม่ได้สังเกตเห็นว่า ชิ้นส่วนของทองที่ถูกยื่นให้ ซึ่งภรรยา cassim การรับรู้โดยตรงหลังเธอจะเปลี่ยน เธอคงอยากรู้ ว่า cassim เมื่อเขากลับบ้าน " cassim พี่ชายคุณ รวยกว่าคุณ เขาไม่นับเงินของเขา เขาวัด . " เขาขอร้องให้เธออธิบายปริศนานี้ ซึ่งเธอทำ โดยเขาแสดงชิ้นส่วนของเงินและบอกเขาว่าเธอพบมันแล้วแล้ว cassim เติบโต อิจฉาที่เขาได้นอน และเดินไปกับพี่ชายของเขาในตอนเช้า ก่อนพระอาทิตย์ขึ้น " อาลีบาบา " เขากล่าว เขาแสดงชิ้นส่วนทอง " เธอทำท่าจะยากจนและยังวัดทอง " นี้ อาลีบาบา รับรู้ว่าผ่านความโง่ของภรรยา cassim และภรรยาของเขารู้ความลับของเขา เขาจึงสารภาพ และเสนอ cassim แบ่ง " ที่ฉันคาดหวัง , " กล่าวว่า cassim ;" แต่ผมต้องรู้ว่าจะหาสมบัติ มิฉะนั้นข้าจะค้นพบ ทั้งหมด และคุณจะสูญเสียทั้งหมด " อาลีบาบา เพิ่มเติมจากความเมตตามากกว่าความกลัว บอกให้เขาของถ้ำและมากคำที่จะใช้ cassim ซ้ายอาลีบาบา , ความหมายเป็นล่วงหน้ากับเขาและได้รับสมบัติ สำหรับตัวเอง เขาลุกขึ้นแต่เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น และตั้งสิบล่อบรรทุกหีบใหญ่ ทันทีที่เขาพบสถานที่และประตูหิน เขากล่าวว่า : " เปิดงา ! " แล้วประตูเปิดและปิดอยู่ข้างหลังเขา เขาอาจจะกินอาหารที่ตาของเขาทุกวันในสมบัติ แต่ตอนนี้เขารีบรวบรวมเท่าที่เป็นไปได้ แต่เมื่อเขาพร้อมที่จะไป เขาไม่สามารถจำสิ่งที่พูด คิดของความมั่งคั่งอันยิ่งใหญ่ของเขา แทนที่จะเป็น " งา " เขากล่าวว่า : " เปิด ข้าวบาร์เลย์ ! " แล้วประตูยังคงรวดเร็วเขาชื่อประเภทที่แตกต่างกันหลายของเมล็ดข้าวทั้งหมด แต่หนึ่งขวา และประตูยังติดเร็ว เขารู้สึกกลัวในอันตราย เขาอยู่ในที่ที่เขามีมากลืมคำ ราวกับว่าเขาไม่เคยได้ยินมัน .
ประมาณเที่ยงโจรกลับมาถ้ำ และเห็น cassim ก็ล่อล่อกแล่กเกี่ยวกับทรวงอกใหญ่บนหลังของพวกเขา นี้ให้พวกเขาเตือน เขาชักสงของเขา