he activity of taste cells maintain

he activity of taste cells maintained in the intact hamster tongue was monitored in response to acid stimulation by recording action currents from taste receptor cells with an extracellular "macro" patch pipette: a glass pipette was pressed over the taste pore of fungiform papillae and perfused with citric acid, hydrochloric acid, or NaCl. Because this technique restricted stimulus application to the small surface area of the apical membranes of the taste cells, many nonspecific, and potentially detrimental, effects of acid stimulation could be avoided. Acid stimulation reliably elicited fast transient currents (action currents of average amplitude, 9 pA) which were consistently smaller than those elicited by NaCl (29 pA). The frequency of action currents elicited by acid stimuli increased in a dose-dependent manner with decreasing pH from a threshold of about pH 5.0. Acid-elicited responses were independent of K+, Na+, Cl-, or Ca2+ at physiological (salivary) concentrations, and were unaffected by anthracene-9-carboxylic acid, tetraethylammonium bromide, diisothiocyanate-stilbene-2,2'-disulfonic acid, vanadate, or Cd2+. In contrast, amiloride (< or = 30 microM) fully and reversibly suppressed acid-evoked action currents. At submaximal amiloride concentrations, the frequency and amplitude of the action currents were reduced, indicating a reduction of the taste cell apical conductance concomitant with a decrease in cell excitation. Exposure to low pH elicited, in addition to transient currents, an amiloride-sensitive sustained d.c. current. This current is apparently carried by protons instead of Na+ through amiloride-sensitive channels. When citric acid was applied while the taste bud was stimulated by NaCl, the action currents became smaller and the response resembled that produced by acid alone. Because of the strong interdependence of the acid and salt (NaCl) responses when both stimuli are applied simultaneously, and because of the similarity in the concentration dependence of amiloride block, we conclude that amiloride-sensitive Na+ channels on hamster taste receptor cells are permeable to protons and may play a role in acid (sour) taste.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กิจกรรมเขารสเซลล์รักษาในลิ้นหนูแฮมสเตอร์เหมือนเดิมคือตรวจสอบการกระตุ้นกรด โดยบันทึกดำเนินการกระแสจากเซลล์รับรสชาติด้วยการปิเปตแพทช์สาร "" แมโคร: กดผ่านรูพรุนรสชาติของสมา fungiform และเนื้อ มีกรดซิตริก กรดไฮโดรคลอริก NaCl หรือปิเปตแก้ว เนื่องจากเทคนิคนี้จำกัดกระตุ้นประยุกต์ขนาดเล็กพื้นที่ผิวของเยื่อหุ้มเซลล์รส apical หลายแบบ และอาจ อันตราย ผลกระทบของการกระตุ้นกรดอาจจะหลีกเลี่ยง กระตุ้นกรดเกิดได้อย่างรวดเร็วกระแสชั่วคราว (กระแสการกระทำของคลื่นเฉลี่ย 9 pA) ซึ่งเล็กกว่าเกิด โดย NaCl อย่างสม่ำเสมอ (29 pA) ความถี่ของกระแสการดำเนินการที่เกิดจากตัวกระตุ้นกรดเพิ่มขึ้นในลักษณะขึ้นอยู่กับปริมาณที่ลดลงค่า pH จากเกณฑ์ของเกี่ยวกับค่า pH 5.0 การตอบสนองเกิดกรดอิสระ K + Na + Cl- หรือ Ca2 + ที่ความเข้มข้น (น้ำลาย) ทางสรีรวิทยา และได้รับผลกระทบจากกรดแอนทราซีน 9 carboxylic โบรไมด์ tetraethylammonium, diisothiocyanate-stilbene-2, 2'-disulfonic กรด vanadate หรือ Cd2 + ในความคมชัด อะมิโลไรด์ (< หรือ = 30 microM) อย่างเต็มที่ และ reversibly เป็นยับยั้งกระแส evoked กรดการกระทำ ที่ความเข้มข้นของอะมิโลไรด์ submaximal ความถี่และคลื่นของกระแสการดำเนินการลดลง เพื่อแสดงการลดลงของการเตรียมเซลล์ apical นำพามั่นใจกับการลดลงของเซลล์กระตุ้นการ สัมผัสกับค่า pH ต่ำเกิด นอกเหนือจากกระแสชั่วคราว การบำรุงไวต่ออะมิโลไรด์ดีซีปัจจุบัน ปัจจุบันนี้จะเห็นได้ชัดว่าดำเนิน โดยโปรตอนแทน Na + ผ่านช่องทางที่ไวต่ออะมิโลไรด์ เมื่อใช้กรดซิตริกในขณะที่หน่อรสถูกกระตุ้น โดย NaCl กระแสการกระทำกลายเป็นขนาดเล็ก และการตอบสนองคล้ายที่ผลิต ด้วยกรดเพียงอย่างเดียว เนื่อง จากการพึ่งพากันแข็งแรงของกรด และเกลือ (NaCl) การตอบสนองเมื่อมีใช้สิ่งเร้าทั้งสองพร้อมกัน และเนื่อง จากความคล้ายคลึงกันในการพึ่งพาความเข้มข้นของบล็อกอะมิโลไรด์ เราสรุปว่า ไวต่ออะมิโลไรด์ Na + ในเซลล์รับรสชาติของหนูแฮมสเตอร์จะซึมเข้าไปได้กับโปรตอน และอาจมีบทบาทในรสชาติของกรด (เปรี้ยว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมของเซลล์รสชาติยังคงอยู่ในลิ้นหนูแฮมสเตอร์เหมือนเดิมเขาได้รับการตรวจสอบในการตอบสนองต่อการกระตุ้นกรดโดยการบันทึกกระแสการกระทำจากเซลล์รสชาติรับกับ extracellular "มาโคร" แพทช์หลอด: ปิเปตแก้วถูกกดมากกว่ารูขุมขนรสชาติของ fungiform papillae และหลอดเลือดด้วย กรดซิตริก, กรดไฮโดรคลอริกหรือโซเดียมคลอไรด์ เพราะเทคนิคการประยุกต์ใช้มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจ จำกัด นี้ไปยังพื้นที่ผิวขนาดเล็กของเยื่อปลายของเซลล์รสชาติหลายเชิญชมและอาจเป็นอันตรายต่อผลกระทบของการกระตุ้นกรดอาจจะหลีกเลี่ยง กระตุ้นกรดออกมาได้อย่างน่าเชื่อถือกระแสอย่างรวดเร็วชั่วคราว (กระแสการกระทำของความกว้างเฉลี่ย 9 PA) ที่มีอย่างต่อเนื่องขนาดเล็กกว่าที่เกิดจากโซเดียมคลอไรด์ (29 PA) ความถี่ของกระแสการกระทำที่เกิดจากสิ่งเร้ากรดเพิ่มขึ้นในลักษณะที่ปริมาณขึ้นอยู่กับค่า pH ลดลงจากเกณฑ์ของเกี่ยวกับค่า pH 5.0 การตอบสนองของกรดออกมาเป็นอิสระของ K +, Na + Cl- หรือ Ca2 + ในทางสรีรวิทยา (น้ำลาย) ความเข้มข้นและได้รับผลกระทบด้วยกรดแอนทรา-9-carboxylic, โบรไมด์ Tetraethylammonium, diisothiocyanate-stilbene-2​​,2'-disulfonic กรดวานาเดต หรือ Cd2 + ในทางตรงกันข้าม amiloride (<หรือ = 30 ไมโครโม) อย่างเต็มที่และพลิกกลับปราบปรามกรดปรากฏกระแสการกระทำ ที่ระดับความเข้มข้น amiloride submaximal ความถี่และความกว้างของกระแสการดำเนินการลดลงแสดงให้เห็นการลดลงของเซลล์รสชาติยอดด้วยกันสื่อกระแสไฟฟ้ากับการลดลงในการกระตุ้นเซลล์ การสัมผัสกับค่า pH ต่ำออกมานอกเหนือไปจากกระแสชั่วคราวเป็น amiloride ไวต่อกระแสอย่างต่อเนื่อง ปัจจุบันนี้จะดำเนินการโดยเห็นได้ชัดว่าโปรตอนแทน + นาผ่านช่องทาง amiloride ที่มีความอ่อนไหว เมื่อกรดซิตริกถูกนำมาใช้ในขณะที่รสชาติที่ถูกกระตุ้นโดย NaCl กระแสการกระทำที่กลายเป็นขนาดเล็กและการตอบสนองที่คล้ายกับที่ผลิตโดยกรดอะโลน เนื่องจากการพึ่งพาซึ่งกันและกันที่แข็งแกร่งของกรดและเกลือ (โซเดียมคลอไรด์) ตอบเมื่อทั้งสองสิ่งเร้าที่ถูกนำมาใช้พร้อมกันและเพราะความคล้ายคลึงกันในการพึ่งพาความเข้มข้นของ amiloride บล็อกที่เราสรุปได้ว่า amiloride ไวต่อนา + ช่องต่อเซลล์รับหนูแฮมสเตอร์รสชาติดูดซึมไป โปรตอนและอาจมีบทบาทสำคัญในกรด (เปรี้ยว) รสชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขากิจกรรมของรสชาติเซลล์รักษาในลิ้นแฮมสเตอร์เหมือนเดิมถูกตรวจสอบในการตอบสนองต่อการกระตุ้นด้วยกระแสจากบันทึกการกระทำกรดเซลล์กับภายนอกเซลล์รับรส " แมโคร " ปะเปต : ปิเปตแก้วกดผ่านรูพรุนของหนูจะเป็นส่วนปุ่มโคนลิ้นรสด้วยกรดซิตริก , กรดหรือเกลือ เพราะเทคนิคนี้กระตุ้นการกัดขนาดเล็ก พื้นที่ผิวของเยื่อปลายของเซลล์หลายรสชาติไม่จำเพาะ และอันตรายที่อาจ ผลกระทบของการกระตุ้นกรดอาจจะหลีกเลี่ยง กระตุ้นกรดได้มารวดเร็วเชื่อถือได้ชั่วคราว ( การกระทำของกระแสกระแสความสูงเฉลี่ย 9 , PA ) ซึ่งมีขนาดเล็กกว่าอย่างต่อเนื่องโดยใช้โซเดียมคลอไรด์ 29 ( PA ) ความถี่ของการกระตุ้นกระแสโดยใช้กรดเพิ่มขึ้นในลักษณะสัปดาห์ลด pH จากเกณฑ์ของเรื่อง pH 5.0 . กรดโดยใช้การตอบสนองเป็นอิสระของ K + Na + , Cl - หรือแคลเซียม + ที่ทางสรีรวิทยา ( น้ำลาย ) ความเข้มข้น และได้รับผลกระทบจาก anthracene-9-carboxylic กรด tetraethylammonium โบรไมด์ , diisothiocyanate-stilbene-2,2 " - disulfonic กรด การทำงาน หรือ CD2 + ในทางตรงกันข้าม อะมิโลไรด์ ( < หรือ = 30 microm ) อย่างเต็มที่ ซึ่งพลิกกลับได้ยับยั้งกรดที่เกิดกระแสการกระทำ ที่ความเข้มข้น submaximal ดีดีเย เดช็อง ความถี่และแอมปลิจูดของการเคลื่อนไหวของกระแสลดลง ระบุการลดรสชาติเซลล์เกิดการชักไปด้วยกันกับการลดลงในเซลล์กระตุ้น . แสงต่ำ pH ได้มา นอกจากกระแสชั่วคราว , ดีดีเย เดช็อง อ่อนไหว ยั่งยืน ดีซี ปัจจุบัน ในปัจจุบันนี้เป็นที่เห็นได้ชัดโดยโปรตอนแทนที่จะ na + ผ่านอะมิโลไรด์ช่องทางอ่อนไหว เมื่อกรดซิตริกที่ใช้ในขณะที่ถูกกระตุ้นตุ่มรับรสด้วยเกลือ , การกระทํากระแสน้อยลงและการตอบสนองที่คล้ายกับที่ผลิตโดยกรดเพียงอย่างเดียว เพราะความสมดุลแข็งแรงของกรดและเกลือ ( NaCl ) การตอบสนองเมื่อทั้งสิ่งเร้าไปพร้อมกัน และเนื่องจากความคล้ายคลึงกันในความเข้มข้นการพึ่งพาของดีดีเย เดช็อง บล็อกเราสรุปว่า ดีดีเย เดช็อง อ่อนไหว na + ช่องในหนูแฮมสเตอร์เซลล์รับรสซึมเข้ากับโปรตอนและอาจมีบทบาทในกรด ( เปรี้ยว ) รส