The definition of a noun used to be

The definition of a noun used to be so simple You may even remember your elementary school teachers telling you a noun was a person, place or thing. Then it got a little more complicated when they added “idea” to the list. Then it got even more confusing when you asked about “coffee” in “coffee table.” Is it a noun or an adjective? What about when you add an apostrophe and “s” to it to show possession? Is it still a noun, or does it become an adjective? And round and round you go. It’s exhausting, but there are answers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำจำกัดความของคำนามที่ใช้ต้องการเพื่อง่ายที่คุณอาจยังจำคุณครูประถมที่บอกคำนามเป็นบุคคล สถานที่หรือสิ่ง แล้ว มันมีความซับซ้อนน้อยเมื่อพวกเขาเพิ่ม "ความคิด" ในรายการ แล้ว ก็มีความสับสนมากยิ่งขึ้นเมื่อคุณถามเกี่ยวกับ "กาแฟ" ใน "โต๊ะกาแฟ" เป็นคำนามหรือคุณศัพท์ อะไรเมื่อคุณเพิ่มเครื่องหมายอัญประกาศเดี่ยวและ "s" มีการแสดงการครอบครองบ้าง มันยังคงเป็นคำนาม หรือกลายเป็นคุณศัพท์ และ รอบที่คุณไป มันอาบเหงื่อต่างน้ำ แต่มีคำตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหมายของคำนามที่ใช้จะเป็นง่ายดังนั้นคุณอาจจำได้ว่าครูในโรงเรียนประถมศึกษาของคุณบอกคุณคำนามเป็นคนสถานที่หรือสิ่ง จากนั้นก็จะได้น้อยที่มีความซับซ้อนมากขึ้นเมื่อพวกเขาเพิ่ม "ความคิด" ในรายการ จากนั้นก็จะมีความสับสนมากขึ้นเมื่อคุณถามเกี่ยวกับ "กาแฟ" ใน "โต๊ะกาแฟ." มันเป็นคำนามหรือคำคุณศัพท์? สิ่งที่เกี่ยวกับเมื่อคุณเพิ่มเครื่องหมายวรรคตอนและ "s" เพื่อให้แสดงความครอบครอง? ก็ยังคงเป็นคำนามหรือไม่ก็กลายเป็นคำคุณศัพท์? และรอบและรอบที่คุณไป มันเหนื่อย แต่มีคำตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความหมายของคำนามใช้เป็นง่ายดังนั้นคุณอาจจำของคุณครูประถมศึกษา บอกนาม คือ บุคคล สถานที่ หรือสิ่งของ แล้วมันมีเพียงเล็กน้อยที่ซับซ้อนมากขึ้นเมื่อพวกเขาเพิ่ม " ความคิด " ในรายการ แล้วมันก็ยิ่งสับสน เมื่อคุณถามเกี่ยวกับ " กาแฟ " กาแฟ " เป็นคำนามหรือคำคุณศัพท์ ?สิ่งที่เกี่ยวกับเมื่อคุณใส่เครื่องหมาย " S " เพื่อแสดงความครอบครอง ? มันยังเป็นคำนาม หรือมันเป็นคำคุณศัพท์ ? และ รอบๆ ไป มันเหนื่อย แต่มันมีคำตอบ .