THE POLITICS OF POLITICAL GEOGRAPHY

THE POLITICS OF POLITICAL GEOGRAPHY 25
are cosmopolitan and liberal, but as Mark Bassin
(2003: 362–3) has shown convincingly, there are
definite affinities between Lacoste’s fixation on the
nation and the ideas of the New Right. No matter
what Lacoste’s ‘true’ political intentions, the accolades
he has received from geopoliticians of the
New Right show that he – though not necessarily
the editorial group of Hérodote – fits into this tradition
of political geography (Bassin, 2003: 363).6
With the exception of the case of Hérodote,
geopolitics or political geographies that advocate
state power are mainly pursued outside of geography
at present. It seems that the ‘rhetorical space’
that was opened up by Kissinger’s rehabilitation
of the term ‘geopolitics’ was filled by other disciplines
and politicians. The pervasiveness of notions
such as Samuel Huntington’s ‘clash of civilizations’,
Robert Kaplan’s ‘coming anarchy’, ‘rogue
states’, and the ‘axis of evil’shows that the tradition
is alive and well. While these recent concepts do not
make explicit references to the determining influence
of environmental conditions like the earlier
examples, they base their simplistic models on
regional differences that are rooted in either longterm
human/environment interaction in specific
realms or geographic location and territorial size.
Political geographers have taken notice and, as will
be discussed in the third section, are engaging with
these recent concepts from a critical perspective.
IN PERFECT BALANCE? MAINTAINING
THE POWER OF THE STATE
On the most fundamental level, this tradition views
the state as a given. Its main objective is to maintain
the status quo and to compile all facts necessary
for the continued existence of a given state
or the maintenance of a balanced international
system. The approach is professedly neutral and
objective. The state is described and dissected,
but not questioned. The focus is inward. It privileges
the internal structure of states and relations
between state and society, rather than relations
between one state and another. Its obvious usefulness
for efficient state administration means that on
an applied level, the tradition always has and will
be influential. Its public visibility and academic
role, however, have changed quite substantially
over the course of its history.
As in the case of power-oriented political
geographies, there are early representatives in the
classical period. Chief among them is Strabo’s
(64 BCE–20 CE) seventeen-volume encyclopedic
description of the Roman Empire (Holt-Jensen,
1999:12). Though Holt-Jensen considers Strabo’s
work on a par with that of Herodotus, the French
geopoliticians of the journal that bears the latter’s
name make a clear distinction: Herodotus was
not content with mere description, he also had
an ideological bent and sought to explain and
justify actions (Hérodote, 1976).
Conceptual roots are also found in political
arithmetic and regionalism. Political arithmetic
refers to the recording, classifying, and cataloguing
of information regarding states, such as
William Petty’s quantification of social phenomena
in Ireland and England (Livingstone, 1993: 90–2).
These were crucial facts that modern states needed
to manage and thus became particularly important
with the consolidation of national economies and
the advent of popular sovereignty in the 1800s
(Scott, 1998). Such statistical compendia were
common in the age of Ritter and were referred to as
political geography (Oberhummer, 1923: 608–9).
More recently, tabular inventories have been used
in power analysis approaches (Archer, 1982: 233)
and still feature prominently in country studies,
such as the CIAWorld Fact Book.7
Regionalism represents an alternative approach
to the geographic experiment of geo-determinism
(Livingstone, 1993). The key influence came from
the French school, in particular Paul Vidal de la
Blache. He advocated the notion of genres de vie,
which represented the ways of life that human
communities had developed over a long period in
the milieu of particular places (Livingstone, 1993:
267). Vidalian regionalism was not simply a reaction
to the weight ascribed to the environment in
Ratzel’s work, but was fostered by specific social
and political contexts. When Vidal laid the foundation
for his new French geography, France still had
to come to terms with the defeat at the hands of the
Germans in 1871 and the loss of Alsace-Lorraine.
Moreover, industrialization and urbanization were
encroaching on traditional French ways of life.
National education, and especially geographic education,
was seen as a way to unite the nation, since
‘one only loves what one knows’ (Livingstone,
1993: 266; Capel, 1996: 79).Vidal’s work was also
related to the contemporary discussion about more
efficient administrative practice in France (Taylor
and van derWusten, 2004: 88). La France de l’Est
(Vidal de la Blache, 1917) is a telling example
of the confluence of policy, national education,
and regional identity. In France, political geography
was synonymous with regional geography and
with governance of the state.8
Outside of France, regionalism was also influential
in geography, but in places like Germany,
Britain, and the United States, political geography
was initially dominated by the strategic tradition,
that is, geopolitics.9 The governance tradition
came to a par with its rival for the first time in
the period leading up to the peace conference at
Paris in 1919. As early as September of 1917,
the American president instituted a commission
of experts, known as the Inquiry, to study the
future territorial adjustments. It included prominent

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเมืองภูมิศาสตร์การเมือง 25
สากล และ เสรี แต่ เป็นหมาย Bassin
(2003: 362–3) ได้แสดง convincingly มี
affinities แน่นอนระหว่างของ Lacoste เบีบน
ประเทศและคิดดูใหม่ ไม่
ความตั้งใจทางการเมือง 'จริง' ของ Lacoste อะไร accolades
เขาได้รับจาก geopoliticians ของ
ขวาใหม่แสดงว่าเขาว่าไม่จำเป็นต้อง
กลุ่มบรรณาธิการของ Hérodote – เหมาะกับในประเพณีนี้
ของภูมิศาสตร์การเมือง (Bassin, 2003:363) 6
ยกเว้นกรณีของ Hérodote,
geopolitics หรือ geographies การเมืองที่สนับสนุน
อำนาจรัฐส่วนใหญ่จะติดตามนอกภูมิศาสตร์
ปัจจุบัน เหมือนที่ 'พื้นที่ rhetorical'
ที่ถูกเปิดขึ้น โดยฟื้นฟูของคิสซินเจอร์
คำว่า 'geopolitics' ก็เต็มไป ด้วยสาขาอื่น ๆ
และนักการเมือง Pervasiveness ของความเข้าใจ
เช่นซามูเอลฮันติงตัน 'ปะทะของอารยธรรม',
Kaplan โรเบิร์ต 'มาอนาธิปไตย', ' อันธพาล
อเมริกา และ ' แกนของ evil'shows ที่ประเพณี
ดี และมีชีวิตอยู่ ในขณะที่แนวคิดเหล่านี้ล่าสุดไม่
ทำอ้างอิงชัดเจนอิทธิพลกำหนด
ของสภาพแวดล้อมเช่นก่อนหน้านี้
ตัวอย่าง พวกเขายึดรูปแบบของพี่
แตกต่างภูมิภาคที่รากในตนใด
ติดต่อบุคคล/สิ่งแวดล้อมในพื้นที่เฉพาะ
อาณาจักร หรือที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ และดินแดนขนาดนั้น
ว่าทางการเมืองได้ล่วงหน้า และ เป็นจะ
จะกล่าวถึงในส่วนที่สาม ต้องมี
แนวคิดเหล่านี้ล่าสุดจากมุมมองสำคัญ
ในสมดุล รักษา
พลังงานของรัฐ
ในระดับพื้นฐานมากที่สุด มุมมองนี้ประเพณี
รัฐเป็นตัวกำหนด วัตถุประสงค์หลักของมันคือการ รักษา
สภาพและรวบรวมข้อเท็จจริงทั้งหมดที่จำเป็น
ดำรงอยู่อย่างต่อเนื่องของรัฐกำหนด
หรือบำรุงรักษาประเทศสมดุล
ระบบการ วิธีเป็นกลาง professedly และ
วัตถุประสงค์ รัฐอธิบาย ความ dissected,
แต่สอบสวนไม่ โฟกัสเข้าด้านในได้ ได้สิทธิ์พิเศษ
โครงสร้างภายในของรัฐและความสัมพันธ์
ระหว่างรัฐ และสังคม มากกว่าความสัมพันธ์
ระหว่างรัฐหนึ่งและอื่น ประโยชน์ที่เห็นได้ชัด
สำหรับบริหารรัฐประสิทธิภาพหมายความ ว่า ใน
การใช้ระดับ ประเพณีเสมอได้ และจะ
จะทรงอิทธิพล ความเห็นสาธารณะและวิชาการ
บทบาท อย่างไรก็ตาม มีการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างมาก
ช่วงเวลาของประวัติศาสตร์ของการ
เช่นในกรณีของพลังงานเชิงการเมือง
geographies มีพนักงานเริ่มต้นในการ
ยุคคลาสสิก หัวหน้าฝ่ายเป็นของสตราโบ
(64 BCE–20 CE) seventeen เล่มสารานุกรม
อธิบายของจักรวรรดิโรมัน (Holt-เจน,
1999:12) แม้ว่าโฮลต์เจนพิจารณาของสตราโบ
ทำงานเท่าเทียมกันของเฮอรอโดทัส ฝรั่งเศส
geopoliticians ของสมุดรายวันที่หมีหลังของ
ชื่อให้แตกต่างชัดเจน: เฮอรอโดทัสมี
ไม่เนื้อหา มีเพียงคำอธิบาย ยังเคย
เงี้ยวเป็นอุดมการณ์ และพยายามที่จะอธิบาย และ
จัดดำเนินการ (Hérodote, 1976) .
รากแนวคิดยังมีอยู่ในเมือง
เลขคณิตและ regionalism คณิตศาสตร์การเมือง
หมายถึงการบันทึก ประเภท และ cataloguing
ข้อมูลเกี่ยวกับอเมริกา เช่น
William Petty นับของปรากฏการณ์สังคม
ในไอร์แลนด์และอังกฤษ (ลิฟวิงสโตน 1993: 90–2)
เป็นข้อมูลสำคัญที่จำเป็นรัฐสมัยใหม่
จัดการ และจึง เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
โดยรวมของประเทศชาติ และ
มายนิยมอธิปไตยในเพราะ
(Scott, 1998) Compendia สถิติดังกล่าวถูก
ทั่วไปในยุคของริทเตอร์ และถูกเรียกว่า
ภูมิศาสตร์การเมือง (Oberhummer, 1923: 608–9) .
เมื่อเร็ว ๆ นี้ การใช้ตารางคง
ในวิธีการวิเคราะห์พลังงาน (อาร์เชอร์ 1982:233)
และยังคงคุณลักษณะจึงในประเทศศึกษา,
เช่น Book.7
Regionalism ความจริง CIAWorld แสดงวิธีการอื่น
การทดลองทางภูมิศาสตร์ของ geo determinism
(Livingstone, 1993) อิทธิพลสำคัญมาจาก
โรงเรียนฝรั่งเศส ในเฉพาะ Paul Vidal de la
Blache เขา advocated แนวคิดของเดอประเภทวี,
ที่แสดงวิธีชีวิตมนุษย์นั้น
ชุมชนมีพัฒนาระยะยาวใน
ฤทธิ์สถานที่เฉพาะ (ลิฟวิงสโตน 1993:
267) Vidalian regionalism ไม่เพียงปฏิกิริยา
น้ำหนัก ascribed สิ่งแวดล้อมใน
ของ Ratzel ทำงาน แต่ที่เด็ก ๆ โดยเฉพาะสังคม
และบริบททางการเมือง เมื่อ Vidal วางรากฐาน
สำหรับภูมิศาสตร์ฝรั่งเศสของเขาใหม่ ฝรั่งเศสยังมี
มาสู่ความพ่ายแพ้ที่ hands ของ
ชาวเยอรมันใน 1871 และสูญเสีย Alsace-ลอร์แรนน์.
Moreover ทวีความรุนแรงมาก และเป็น
encroaching บนวิธีฝรั่งเศสดั้งเดิมของชีวิต
การศึกษาแห่งชาติ และการศึกษาทางภูมิศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง,
ถูกมองว่าเป็นวิธีการรวมชาติ ตั้งแต่
'หนึ่งเท่านั้นรักใครรู้' (ลิฟวิงสโตน,
1993:266 Capel, 1996:79)งานของ Vidal ถูกยัง
ที่เกี่ยวข้องกับการสนทนาร่วมสมัยเกี่ยวกับเพิ่มเติม
ฝึกบริหารประสิทธิภาพในฝรั่งเศส (Taylor
และแวน derWusten, 2004:88) ลาฝรั่งเศส de l'Est
(Vidal de la Blache 1917) เป็นตัวอย่าง telling
บรรจบนโยบาย การศึกษาแห่งชาติ,
และอัตลักษณ์ระดับภูมิภาค ในฝรั่งเศส ภูมิศาสตร์การเมือง
ถูกพ้องกับภูมิศาสตร์ภูมิภาค และ
กับบรรษัทภิบาลของ state.8
Outside ของฝรั่งเศส regionalism ชยังมีอิทธิพล
ภูมิศาสตร์ แต่ ในสถานที่เช่นเยอรมนี,
สหราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกา ภูมิศาสตร์การเมือง
เริ่มถูกครอบงำ โดยประเพณีเชิงกลยุทธ์,
คือ geopolitics.9 ประเพณีปกครอง
มาเสมอกับคู่แข่งเป็นครั้งแรกใน
รอบระยะเวลานำไปสู่สันติที่
ปารีสในค.ศ. 1919 เริ่มต้นที่ 1917 กันยายน,
ประธานาธิบดีอเมริกันโลกเสริม
ผู้เชี่ยวชาญ เรียกว่าสอบถาม การศึกษาการ
ปรับปรุงดินแดนในอนาคต รวมเด่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเมืองของภูมิศาสตร์การเมือง 25
เป็นสากลและเสรีนิยม แต่มาร์ค แบสซิน
( 2546 : 362 ( 3 ) ได้แสดงให้เห็นชัดเจน มี
affinities แน่นอนระหว่าง Lacoste ของการตรึงบน
ประเทศและความคิดขวาใหม่ ไม่ว่าสิ่งที่มีเจตนาทางการเมือง
' จริง ' , รางวัล
เขาได้รับจาก geopoliticians ของ
โชว์ใหม่ที่เขาและแม้ว่าไม่จำเป็น
บรรณาธิการของกลุ่ม H é rodote –เหมาะกับประเพณี
ภูมิศาสตร์ทางการเมือง ( แบสซิน , 2003 : 363 ) 6
( ยกเว้นกรณีของ H é rodote
ภูมิรัฐศาสตร์ , หรือ ซึ่งการเมืองที่สนับสนุนอำนาจรัฐส่วนใหญ่ติดตาม

นอกภูมิศาสตร์ในปัจจุบัน ดูเหมือนว่า ' ใช้พื้นที่ '
ที่ถูกเปิดขึ้นโดยฝูงบินของการฟื้นฟูสมรรถภาพ
คำว่า ' ล้มบอล ' เต็มโดยอื่น ๆวินัย
และนักการเมือง แพร่หลายของความคิด
เช่น ' แซมมวล ฮันติงตันการปะทะกันของอารยธรรม '
' Robert Kaplan มาอนาธิปไตย ' ' Rogue
สหรัฐอเมริกา ' และ ' แกน evil'shows ว่าประเพณี
ยังมีชีวิตอยู่และสบายดี ในขณะที่แนวคิดล่าสุดเหล่านี้ไม่ทำให้การอ้างอิงที่ชัดเจนเพื่อกำหนด

อิทธิพลสภาพสิ่งแวดล้อม เช่น ตัวอย่างก่อนหน้านี้
พวกเขาฐานแบบง่ายบน
ความแตกต่างของภูมิภาคที่ฝังในทั้งระยะยาว
สิ่งแวดล้อม / การปฏิสัมพันธ์ในอาณาจักรเฉพาะ
หรือที่ตั้งทางภูมิศาสตร์และขนาดของดินแดน .
นักภูมิศาสตร์การเมืองได้สังเกตเห็น และจะ
จะกล่าวถึงในส่วนที่สามจะเป็นเสน่ห์กับ
เหล่านี้ล่าสุด แนวคิดจากมุมมองวิกฤติ
ในสมดุลที่สมบูรณ์แบบ การรักษาอำนาจของรัฐ

ในระดับพื้นฐานที่สุด ประเพณีนี้มุมมอง
รัฐในฐานะที่เป็นผู้ให้ วัตถุประสงค์หลักของมันคือการรักษา
สถานะที่เป็นอยู่และจะรวบรวมข้อเท็จจริงทั้งหมดที่จำเป็นสำหรับการดำรงอยู่อย่างต่อเนื่องของ

ให้รัฐหรือการบำรุงรักษาระบบสากล
สมดุล วิธีการคือ professedly
เป็นกลางและวัตถุประสงค์รัฐจะอธิบายและผ่า
, แต่ไม่ตอบคำถาม โฟกัสอยู่ด้านใน มันสิทธิ์
โครงสร้างภายในของรัฐและความสัมพันธ์
ระหว่างรัฐและสังคม มากกว่าความสัมพันธ์ระหว่างรัฐหนึ่ง
และอีก
ประโยชน์ของมันที่ชัดเจนสำหรับการบริหารของรัฐมีประสิทธิภาพหมายความว่า
ประยุกต์ระดับประเพณีได้เสมอและจะ
เป็นผู้มีอิทธิพล การมองเห็นประชาชน และวิชาการ
บทบาท , อย่างไรก็ตาม , มีการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างมาก
ผ่านหลักสูตรของประวัติศาสตร์ .
เช่นในกรณีของพลังงานเชิงภูมิศาสตร์ทางการเมือง
มีผู้แทนแต่เช้า
ระยะเวลาคลาสสิก หัวหน้าในหมู่พวกเขาสตราโบเป็น
( 64 ปี ) 20 CE ) สิบเจ็ดเล่มรายละเอียดสารานุกรม
ของจักรวรรดิโรมัน ( Holt Jensen
1999:12 ) แม้ว่า โฮลท์ เจนเซ่นพิจารณาสตราโบเป็น
ทำงานเทียบเท่ากับที่ของเฮโรโดตุส , geopoliticians ฝรั่งเศส
วารสารที่หมีชื่อของ
หลังสร้างความแตกต่างที่ชัดเจน : ฮีโรโดทัส
ไม่ได้มีเพียงรายละเอียด นอกจากนี้เขายังได้
เป็นอุดมการณ์และพยายามที่จะอธิบายและงอ
ปรับการกระทำ ( H é rodote , 1976 ) .
รากแนวคิดเป็น นอกจากนี้ยังพบในคณิตศาสตร์และการเมือง
ภูมิภาค . การเมืองคณิตศาสตร์
หมายถึงการบันทึกหมวดหมู่และลงรายการ
ข้อมูลเกี่ยวกับรัฐ เช่น
William Petty ปริมาณของปรากฏการณ์ทางสังคม
ในไอร์แลนด์และอังกฤษ ( ลิฟวิ่งสโตน , 1993 : 90 ( 2 ) .
เหล่านี้เป็นข้อเท็จจริงที่สำคัญรัฐสมัยใหม่ต้องการ
จัดการและจึงเป็นสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการรวมเศรษฐกิจของประเทศ

แอดเวนต์ของและ อธิปไตยของประชาชนในช่วงปี 1800
( Scott , 1998 )เช่นสถิติจำนวน compendia
ทั่วไปในยุคของริตเตอร์ และถูกเรียกว่า
ภูมิศาสตร์ทางการเมือง ( oberhummer 1923 : 608 ( 9 ) .
เมื่อเร็ว ๆ นี้คงเป็นตารางถูกใช้ในการวิเคราะห์แนวทางไฟฟ้า (
อาร์เชอร์ , 2525 : 1 ) และยังคงคุณลักษณะเด่นชัดในประเทศ

เช่น ciaworld ศึกษา ความจริงหนังสือเล่ม 7

ทลายเป็นวิธีทางเลือกการทดลองทางภูมิศาสตร์ของกอลัทธิ
( ลิฟวิ่งสโตน , 1993 ) อิทธิพลสำคัญมาจาก
โรงเรียนภาษาฝรั่งเศส โดยเฉพาะพอล วิดาล เดอ ลา
blache . เขาสนับสนุนความคิดของประเภท de Vie
ซึ่งแสดงวิถีชีวิตที่ชุมชนมนุษย์
มีการพัฒนาในช่วงระยะเวลาที่ยาวนานในสภาพแวดล้อมของสถานที่โดยเฉพาะ
( ลิฟวิ่งสโตน , 1993 :
267 ) vidalian ภูมิภาคไม่เพียงปฏิกิริยา
กับน้ำหนัก ascribed เพื่อสิ่งแวดล้อมใน
ratzel ทำงาน แต่ถูกพัฒนาโดยเฉพาะสังคม
และบริบททางการเมือง เมื่อ วิดัล วางรากฐาน
ภูมิศาสตร์ฝรั่งเศสใหม่ของเขา ฝรั่งเศสยังได้
เพื่อรอมชอมกับเอาชนะมือของ
เยอรมันใน 2414 และการสูญเสียของอัลซาส ลอเรน
นอกจากนี้ อุตสาหกรรมและการขยายตัวของเมืองเป็น encroaching ในวิธีแบบดั้งเดิมของภาษาฝรั่งเศส

ชีวิต .การศึกษาแห่งชาติและโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางภูมิศาสตร์การศึกษา
ถูกมองว่าเป็นวิธีที่จะรวมชาติ ตั้งแต่
'one เท่านั้นรักสิ่งที่ไม่มีใครรู้ ' ( ลิฟวิงสโตน
: 266 , 1993 ; คาเพล , 1996 : 79 ) งานของ วิดัล ยังเกี่ยวข้องกับการอภิปรายเกี่ยวกับ

มีประสิทธิภาพการบริหารการปฏิบัติร่วมสมัยมากขึ้นในฝรั่งเศส ( เทย์เลอร์
และรถตู้ derwusten 2004 : 88 ) ลาฝรั่งเศส de l ' Est
( เดอ ลา blache วิดาล ,1917 ) เป็นบอกตัวอย่าง
ของจุดบรรจบของนโยบายการศึกษาแห่งชาติ ,
และเอกลักษณ์ของภูมิภาค ในฝรั่งเศส , ภูมิศาสตร์ทางการเมือง
ถูกพ้องกับภูมิศาสตร์ภูมิภาคและ
กับการปกครองของรัฐ 8
นอกฝรั่งเศส ภูมิภาคก็มีอิทธิพล
ในทางภูมิศาสตร์ แต่ในสถานที่เช่นเยอรมนี ,
สหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา
ภูมิศาสตร์ทางการเมืองก็เริ่มครอบงำโดยประเพณียุทธศาสตร์
นั่นคือ ภูมิรัฐศาสตร์ 9 การปกครองประเพณี
มาเทียบกับของคู่แข่งเป็นครั้งแรกใน
ระยะเวลาที่นำไปสู่การประชุมสันติภาพที่ปารีส
ในปี 1919 ช่วงต้นเดือนกันยายน 1917
ประธานาธิบดีอเมริกันก่อตั้งคณะกรรมการ
ผู้เชี่ยวชาญเรียกว่าการสอบถามเพื่อศึกษา
ในอนาคตดินแดนการปรับ มันรวมที่โดดเด่น