DiscussionThe current study compare

Discussion
The current study compared lumbo-pelvic muscle activation pattern between subjects with and without LBP. The results of this study showed higher maximal amplitude of normalized electrical activity of the IES, CES in patients with chronic LBP compared to those without LBP. The normalized electrical activity of the GM and
HAM, although not statistically significant, was greater in women with LBP than healthy subjects. These findings demonstrate an altered activity pattern of the lumbo-pelvic muscles during hip extension in patients with chronic LBP. In this study, none of the subjects reported that pain was a limiting factor to perform PHE test, so, direct effects of pain can be minimized. However,nocioception can influence muscle activity. Bruno et al [15] studied the PHE movement pattern difference between subjects with and without LBP, measuring onset time of the EMG activity in IES, CES, GM and HAM. They found delayed activation of the GM during PHE in patients with unilateral LBP and concluded that the movement pattern is changed in LBP [15].
In many other studies, increased signal EMG amplitude of trunk muscle has been shown in patients with LBP during functional activities such as bending the trunk forward, back ward and gait [22-26]. In contrast,some studies showed vague results or even reduced signal EMG amplitudes [27]. Some of these differences can be explained by methodological problems, an important one of them is how the data is normalized. Many factors affect on absolute EMG amplitudes, such as thickness of tissues overlying the muscle and skin impedance. To obtain a net signal that is independent of these factors,the EMG amplitude must be normalized to the amplitudes obtained in MVE. However, this procedure may not be appropriate for patients because they usually unwilling or not able to perform maximum contractions
due to pain or fear of re-creating pain. Normalization to sub maximal contractions is not a good way because the EMG amplitudes during these contractions will be affected similarly to the levels during the activities to be studied. In current study, MVE method was used because patients had no pain during the test. It is commonly believed that lumbo-pelvic instability is an important component in chronic LBP. Investigators have attributed the increased activity of trunk muscles found in patients with LBP to functional adaptations following reduced spinal stability in these patients [26]. The spinal stabilizing system was primarily described by Panjabi [28], including of 3 subsystems: the spinal column providing intrinsic stability; spinal muscles,providing dynamic stability and neural control unit controlling and determining the requirements for stability and coordinating the muscle responses [28]. Under normal situations, the three sub systems work in harmony and provide the needed mechanical stability [29,30]. It seems that the spinal instability as a result of dysfunction of spinal structures or decreased neural control is compensated by increasing trunk muscle activity [28]. Co-contraction of ES muscles could be used to compensate the loss of passive stability [22,31,32]. Muscles can contribute to increase stability of trunk through co-contraction [31,33,34]. An alternative explanation might be that in the spine, the local stabilizers muscles (e.g. Tr.A)
contract first then global stabilizer (e.g. ES), and acting as synergist to increase the stability in times of extreme need. With pain, injury or other pathologies an abnormal
stabilizer recruitment pattern can be developed [35]. In this case, the activity of global stabilizer muscles will increase significantly to compensate the deep local
muscles dysfunction and decreased spinal stability. Increased activity of ES, could cause pain in muscles themselves, contribute to vicious circle of pain-spasmpain.
In addition, co-contraction of trunk muscles would increase the loads on the spine [36]. Increased GM activity, although not statistically significant,was found in subjects with LBP. According to Van Wingerden [37], GM has an important role in sacroiliac joint (SIJ) stability because of its perpendicular fibers to the SIJ. Therefore, any pain and pelvic instability can lead to increased muscle activity especially in tasks that
are required hip extension to enhance the SIJ stability. However, about 2-20% of the patients suffering from LBP have SIJ dysfunctions [38], while most of the patients in this study demonstrated increased GM muscle EMG activity. However, in this study we did not differentiate the SIJ pain. More research is needed to resolve the existing ambiguities in this area. Increased activity of the HAM in women with LBP may be due to high fatigability [39] and poor endurance of the lumbar ES muscles [40,41]. As a result, increased HAM activity is an adaptive mechanism following lumbar muscles fatigue and possibly weakness in those muscles [42]. GM, BF, ES and latissimus dorsi are the key structures in providing SIJ stability [43]. Decrease in endurance of ES in subjects with LBP may relax the sacrotuberous ligament which is considered as the primary stabilizer structure in the SIJ [44]. The HAM can affect on sacrotuberous ligament by its proximal attachment to this ligament. It is thought that increased HAM activity in patients with LBP may be a compensatory functional mechanism resulting from this situation [44]. Considering difference in muscle activity pattern during PHE between subjects with and without LBP, PHE can be used as either an evaluation tool or a rehabilitation exercise for the subjects with LBP.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาการศึกษาปัจจุบันเปรียบเทียบรูปแบบการเปิดกล้ามเนื้ออุ้งเชิงกราน lumbo ระหว่างเรื่องมี และไม่ มีแอลบีพี ผลการศึกษาพบว่าคลื่นสูงสูงสุดของกิจกรรมไฟฟ้ามาตรฐานของ IES งาน CES ในผู้ป่วยที่ มีแอลบีพีเรื้อรังเปรียบเทียบโดยแอลบีพี กิจกรรมไฟฟ้ามาตรฐานของ GM และแฮม แม้ว่าไม่ทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ มีมากกว่าในผู้หญิงที่มีแอลบีพีเรื่องสุขภาพ ผลการวิจัยนี้แสดงให้เห็นถึงรูปแบบการเปลี่ยนแปลงกิจกรรมของกล้ามเนื้ออุ้งเชิงกราน lumbo ระหว่างส่วนขยายสะโพกในผู้ป่วยที่มีโรคแอลบีพี ในการศึกษานี้ ไม่มีหัวข้อรายงานว่า อาการปวดไม่ปัจจัยจำกัดเพื่อทำการทดสอบเพ ดังนั้น โดยตรงสามารถลดผลกระทบของความเจ็บปวด อย่างไรก็ตาม nocioception สามารถมีอิทธิพลต่อกิจกรรมของกล้ามเนื้อ Bruno et al [15] ศึกษาเพเคลื่อนไหวรูปแบบแตกต่างกันเรื่องมี และไม่ มีแอลบี พี วัดเวลาเริ่มกิจกรรมดำรงใน IES งาน CES กรัม และแฮม พวกเขาพบเปิดล่าช้าของจีเอ็มที่ระหว่างเพในผู้ป่วยที่มีฝ่ายแอลบีพี และสรุปว่า รูปแบบการเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงในแอลบีพี [15]ในการศึกษาอื่น ๆ มาก เพิ่มสัญญาณคลื่นกล้ามของกล้ามเนื้อลำตัวได้รับการแสดงในผู้ป่วยที่มีแอลบีพีในระหว่างทำงานคลายดัดลำตัวไปข้างหน้า กลับ ward และเดิน [22-26] ในทางตรงกันข้าม บางการศึกษาแสดงผลคลุม หรือแม้ลดสัญญาณช่วงดำรง [27] ของความแตกต่างเหล่านี้สามารถจะอธิบายปัญหา methodological สำคัญหนึ่งในนั้นคือ วิธีตามปกติข้อมูล หลาย ๆ ปัจจัยมีผลต่อในช่วงดำรงแน่นอน เช่นความหนาของเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อและผิวหนังความต้านทานเหล่านั้น รับสัญญาณสุทธิที่ไม่ขึ้นอยู่กับปัจจัยเหล่านี้ ต้องตามปกติคลื่นกล้ามไปช่วงที่ได้รับใน MVE อย่างไรก็ตาม ขั้นตอนนี้อาจไม่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยเนื่องจากพวกเขามักจะยอม หรือไม่สามารถดำเนินการหดสูงเนื่องจากความเจ็บปวดหรือความกลัวอีกครั้งสร้างความเจ็บปวด ฟื้นฟูการย่อยสูงสุดหดไม่ได้ดีเนื่องจากช่วงกล้ามระหว่างเหล่านี้หดจะมีผลในทำนองเดียวกันกับระดับระหว่างกิจกรรมที่จะต้องศึกษา ในการศึกษาปัจจุบัน MVE วิธีใช้ เพราะผู้ป่วยมีการปวดในระหว่างการทดสอบ โดยทั่วไปเชื่อกันว่าความไม่มีเสถียรภาพ lumbo เชิงกรานส่วนประกอบสำคัญในโรคแอลบีพี นักสืบมีบันทึกกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นของกล้ามเนื้อลำตัวที่พบในผู้ป่วยที่ มีแอลบีพีไปทำงานท้องที่ดังต่อไปนี้ลดเสถียรภาพสันหลังในผู้ป่วยเหล่านี้ [26] สมัยมีเสถียรภาพระบบสันหลังเป็นหลักถูกอธิบาย โดยปัญจาบ [28], รวมย่อย 3: สันหลังให้เสถียรภาพ intrinsic สันหลังกล้ามเนื้อ ความมั่นคงแบบไดนามิกและหน่วยควบคุมประสาทที่ควบคุม และกำหนดความต้องการสำหรับความมั่นคง และประสานงานการตอบสนองของกล้ามเนื้อ [28] ภายใต้สถานการณ์ปกติ ระบบย่อยที่สามทำงานปรองดอง และให้ความมั่นคงกลจำเป็น [29,30] ดูเหมือนว่า เป็นชดเชยความไม่เสถียรของสันหลังเป็นผลมาจากความผิดปกติของโครงสร้างสันหลังหรือประสาทควบคุมลดลง โดยการเพิ่มกิจกรรมของกล้ามเนื้อลำตัว [28] การหดตัวของกล้ามเนื้อ ES ร่วมสามารถใช้ชดเชยการสูญเสียเสถียรภาพแฝง [22,31,32] กล้ามเนื้อสามารถนำไปสู่เพิ่มเสถียรภาพของลำตัวผ่านหดตัวร่วม [31,33,34] คำอธิบายทางเลือกอาจเป็นที่กระดูกสันหลัง กล้ามเนื้อท้องถิ่น stabilizers (เช่น Tr.A)สัญญาแรก แล้วโลกโคลง (เช่น ES), และทำหน้าที่เป็น synergist เพื่อเพิ่มความมั่นคงในความต้องการมากขึ้น มีอาการปวด บาดเจ็บ หรือ pathologies อื่น ๆ ผิดปกติรูปแบบโคลงสรรหาบุคลากรสามารถพัฒนา [35] ในกรณีนี้ กิจกรรมของกล้ามเนื้อโคลงโลกจะเพิ่มขึ้นอย่างมากเพื่อชดเชยภายในลึกความผิดปกติของกล้ามเนื้อและความเสถียรสันหลังลดลง เพิ่มกิจกรรมของ ES อาจทำให้เกิดอาการปวดในกล้ามเนื้อตัวเอง การอุบาทว์ปวด spasmpainนอกจากนี้ ร่วมการหดตัวของกล้ามเนื้อลำตัวจะเพิ่มโหลดบนกระดูกสันหลัง [36] เพิ่มกิจกรรม GM แม้ว่าไม่ทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ พบในเรื่องกับแอลบีพี ตาม [37] Wingerden รถตู้ กรัมมีบทบาทสำคัญในความมั่นคง (SIJ) sacroiliac ร่วมเนื่องจากเส้นใยของ SIJ ตั้งฉาก ดังนั้น ความไม่เสถียรของอุ้งเชิงกรานและอาการปวดใด ๆ สามารถนำไปสู่กิจกรรมกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในงานที่มีส่วนขยายสะโพกต้องการเพิ่มเสถียรภาพ SIJ อย่างไรก็ตาม 2-20% ของผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากแอลบีพีมี SIJ dysfunctions [38], ในขณะที่ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยในการศึกษานี้แสดงกล้ามเนื้อกรัมเพิ่มกิจกรรมดำรง อย่างไรก็ตาม ในการศึกษานี้ เราไม่ได้ไม่แตกปวด SIJ วิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อแก้ไข ambiguities ที่มีอยู่ในพื้นที่นี้ เพิ่มกิจกรรมของแฮมในผู้หญิงกับแอลบีพีอาจจะสูง fatigability [39] และความอดทนต่ำกล้าม ES ช่องไข [40,41] ดังนั้น เพิ่มกิจกรรมแฮมเป็นกลไกที่เหมาะสมต่อความเมื่อยล้าของกล้ามเนื้อช่องไข และอาจจะอ่อนแอในกล้ามเนื้อเหล่านั้น [42] จีเอ็ม เอฟ ES และ latissimus dorsi เป็นโครงสร้างสำคัญในการให้ความมั่นคง SIJ [43] ลดลงในความอดทนของ ES ในเรื่องกับแอลบีพีอาจผ่อนคลายเอ็น sacrotuberous ซึ่งถือว่าเป็นโครงสร้างหลักของโคลงใน SIJ [44] แฮมสามารถส่งผลกระทบต่อในเอ็น sacrotuberous ตามแนบมานี้เอ็นของ proximal มันเป็นความคิดที่ กิจกรรมแฮมเพิ่มขึ้นในผู้ป่วยที่มีแอลบีพีอาจจะมีกลไกการทำงานชดเชยที่เกิดจากสถานการณ์นี้ [44] พิจารณาความแตกต่างในรูปแบบกิจกรรมของกล้ามเนื้อระหว่างเพระหว่างเรื่องมี และไม่ มีแอลบีพี สามารถใช้เป็นเครื่องมือการประเมินหรือการออกกำลังกายฟื้นฟูเพสำหรับเรื่องกับแอลบีพี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พูดคุยเรื่องการศึกษาในปัจจุบันเมื่อเทียบกับรูปแบบการเปิดใช้งานกล้ามเนื้ออุ้งเชิงกราน lumbo-ระหว่างอาสาสมัครที่มีและไม่มี LBP
ผลการศึกษาพบความกว้างสูงสุดที่สูงขึ้นของกิจกรรมไฟฟ้าปกติของ IES, งาน CES ในผู้ป่วยเรื้อรัง LBP เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มี LBP กิจกรรมไฟฟ้าปกติของจีเอ็มและแฮมแม้จะไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเป็นมากขึ้นในผู้หญิงที่มี LBP กว่าคนสุขภาพดี
การค้นพบนี้แสดงให้เห็นถึงรูปแบบกิจกรรมการเปลี่ยนแปลงของกล้ามเนื้ออุ้งเชิงกราน lumbo-ในระหว่างการขยายสะโพกในผู้ป่วยที่มี LBP เรื้อรัง ในการศึกษานี้ไม่มีวิชาที่มีการรายงานว่าอาการปวดเป็นปัจจัยในการดำเนินการทดสอบเพดังนั้นผลกระทบโดยตรงของอาการปวดจะลดลง อย่างไรก็ตาม nocioception จะมีผลต่อกิจกรรมของกล้ามเนื้อ บรูโน่อัลเอต [15] การศึกษารูปแบบการเคลื่อนไหวเพแตกต่างระหว่างอาสาสมัครที่มีและไม่มี LBP, การวัดระยะเวลาที่เริ่มมีอาการของอีเอ็มในกิจกรรม IES, งาน CES จีเอ็มและแฮม พวกเขาพบว่าการเปิดใช้งานล่าช้าของจีเอ็มในช่วงเพในผู้ป่วยที่มี LBP ฝ่ายเดียวและได้ข้อสรุปว่ารูปแบบการเคลื่อนไหวที่มีการเปลี่ยนแปลงใน LBP [15].
ในการศึกษาอื่น ๆ อีกมากมายที่เพิ่มขึ้นสัญญาณคลื่นอีเอ็มของกล้ามเนื้อลำตัวได้รับการแสดงในผู้ป่วยที่มีอาการปวดหลังในระหว่างกิจกรรมการทำงาน เช่นดัดลำตัวไปข้างหน้าวอร์ดกลับมาและเดิน [22-26] ในทางตรงกันข้ามบางการศึกษาแสดงให้เห็นว่าผลที่คลุมเครือหรือแม้กระทั่งการลดสัญญาณช่วงกว้างของคลื่นอีเอ็ม [27] บางส่วนของความแตกต่างเหล่าสามารถอธิบายได้ด้วยวิธีการแก้ปัญหาที่สำคัญอย่างหนึ่งในนั้นคือวิธีการที่ข้อมูลเป็นปกติ ปัจจัยหลายอย่างที่ส่งผลกระทบต่อช่วงกว้างของคลื่นอีเอ็มแน่นอนเช่นความหนาของเนื้อเยื่อวางกล้ามเนื้อและความต้านทานผิว ที่จะได้รับสัญญาณสุทธิที่เป็นอิสระจากปัจจัยเหล่านี้กว้างอีเอ็มจะต้องเป็นปกติช่วงกว้างของคลื่นที่ได้รับใน MVE แต่ขั้นตอนนี้อาจไม่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยเพราะพวกเขามักจะเต็มใจหรือไม่สามารถที่จะดำเนินการหดตัวสูงสุดเพราะความเจ็บปวดหรือความกลัวของความเจ็บปวดอีกครั้งสร้าง
ปกติจะหดตัวสูงสุดย่อยคือไม่ใช่วิธีที่ดีเพราะช่วงกว้างของคลื่นอีเอ็มในช่วงหดตัวเหล่านี้จะได้รับผลกระทบเช่นเดียวกันกับระดับในช่วงกิจกรรมจะได้รับการศึกษา ในการศึกษาในปัจจุบันวิธีการ MVE ถูกนำมาใช้เพราะผู้ป่วยที่มีอาการปวดไม่มีในระหว่างการทดสอบ เป็นที่เชื่อกันโดยทั่วไปว่าความไม่แน่นอนเกี่ยวกับกระดูกเชิงกราน lumbo-เป็นองค์ประกอบที่สำคัญในการ LBP เรื้อรัง นักวิจัยได้ประกอบกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นของกล้ามเนื้อลำตัวที่พบในผู้ป่วยที่มีการดัดแปลง LBP การทำงานต่อไปนี้ความมั่นคงของกระดูกสันหลังลดลงในผู้ป่วยเหล่านี้ [26] ระบบรักษาเสถียรภาพกระดูกสันหลังได้รับการอธิบายเป็นหลักโดยปันจาบ [28] รวมทั้ง 3 ระบบย่อย: กระดูกสันหลังให้ความมั่นคงที่แท้จริง; กล้ามเนื้อกระดูกสันหลังให้เสถียรภาพแบบไดนามิกและการควบคุมการควบคุมหน่วยประสาทและการกำหนดความต้องการสำหรับการมีเสถียรภาพและการประสานงานการตอบสนองของกล้ามเนื้อ [28] ภายใต้สถานการณ์ปกติสามระบบย่อยทำงานในความสามัคคีและให้เสถียรภาพที่จำเป็น [29,30] ดูเหมือนว่าความไม่แน่นอนเกี่ยวกับกระดูกสันหลังเป็นผลของความผิดปกติของโครงสร้างกระดูกสันหลังหรือการควบคุมของระบบประสาทลดลงได้รับการชดเชยโดยการเพิ่มกิจกรรมของกล้ามเนื้อลำตัว [28] ร่วมการหดตัวของกล้ามเนื้อ ES สามารถนำมาใช้เพื่อชดเชยการสูญเสียของความมั่นคงแฝง [22,31,32] กล้ามเนื้อสามารถนำไปเพิ่มความมั่นคงของลำต้นผ่านร่วมหด [31,33,34] คำอธิบายทางเลือกที่อาจจะมีว่าในกระดูกสันหลังกล้ามเนื้อความคงตัวท้องถิ่น (เช่น Tr.A)
สัญญาครั้งแรกแล้วโคลงทั่วโลก (เช่น ES) และทำหน้าที่เป็น synergist เพื่อเพิ่มความมั่นคงในเวลาที่ต้องการมาก ด้วยความเจ็บปวดการบาดเจ็บหรือโรคอื่น ๆ
ที่ผิดปกติรูปแบบการรับสมัครโคลงสามารถที่จะพัฒนา[35] ในกรณีนี้การทำงานของกล้ามเนื้อโคลงโลกจะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่จะชดเชยท้องถิ่นลึกความผิดปกติของกล้ามเนื้อและลดลงความมั่นคงของกระดูกสันหลัง
กิจกรรมที่เพิ่มขึ้นของ ES อาจทำให้เกิดอาการปวดกล้ามเนื้อในตัวเองนำไปสู่วงจรอุบาทว์ของความเจ็บปวด spasmpain.
นอกจากนี้ยังมีผู้ร่วมการหดตัวของกล้ามเนื้อลำตัวจะเพิ่มโหลดบนกระดูกสันหลัง [36] เพิ่มกิจกรรมที่จีเอ็มแม้จะไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติพบว่าในวิชาที่มี LBP ตามที่แวน Wingerden [37], จีเอ็มมีบทบาทสำคัญในการร่วม sacroiliac (SIJ) เสถียรภาพเพราะเส้นใยตั้งฉากเพื่อ SIJ ดังนั้นความเจ็บปวดใด ๆ
และความไม่แน่นอนเกี่ยวกับกระดูกเชิงกรานสามารถนำไปสู่กิจกรรมของกล้ามเนื้อเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะในงานที่จะต้องขยายสะโพกเพื่อเพิ่มเสถียรภาพSIJ อย่างไรก็ตามประมาณ 2-20% ของผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากความผิดปกติของ LBP มี SIJ [38] ขณะที่ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยในการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นของกล้ามเนื้อกิจกรรมอีเอ็มจีเอ็ม อย่างไรก็ตามในการศึกษาครั้งนี้เราไม่ได้แยกความแตกต่างความเจ็บปวด SIJ จำเป็นต้องวิจัยเพิ่มเติมเพื่อแก้ปัญหาความคลุมเครือที่มีอยู่ในพื้นที่นี้ กิจกรรมที่เพิ่มขึ้นของ HAM ในสตรีที่มี LBP อาจจะเป็นเพราะ fatigability สูง [39] และความอดทนที่ดีของกล้ามเนื้อเอว ES ปุ่ม [40,41] เป็นผลให้กิจกรรม HAM เพิ่มขึ้นเป็นกลไกการปรับตัวต่อไปนี้กล้ามเนื้อเอวเมื่อยล้าและอาจจะเป็นจุดอ่อนในกล้ามเนื้อเหล่านั้น [42] จีเอ็ม, BF, ES latissimus dorsi และมีโครงสร้างที่สำคัญในการให้ความมั่นคง SIJ [43] ลดลงในความอดทนของ ES ในวิชาที่มี LBP อาจผ่อนคลายเอ็น sacrotuberous ซึ่งถือว่าเป็นโครงสร้างหลักโคลงใน SIJ [44] แฮมสามารถส่งผลกระทบต่อเอ็น sacrotuberous โดยสิ่งที่แนบมาใกล้ชิดในการเอ็นนี้ คิดว่ามันเป็นกิจกรรมที่เพิ่มขึ้น HAM ในผู้ป่วยที่มีอาการปวดหลังอาจจะเป็นกลไกการทำงานชดเชยผลมาจากสถานการณ์นี้ [44] เมื่อพิจารณาความแตกต่างในรูปแบบกิจกรรมของกล้ามเนื้อในช่วงระหว่างเพวิชาที่มีและไม่มี LBP, เพสามารถใช้เป็นทั้งเครื่องมือการประเมินผลหรือการออกกำลังกายฟื้นฟูสมรรถภาพสำหรับวิชาที่มี LBP