This study aimed to evaluate the re

This study aimed to evaluate the resistance of 79 sugarcane genotypes (varieties and elite clones) artificially inoculated with a severe Sugarcane mosaic virus (SCMV) strain and to estimate genetic parameters associated with SCMV resistance. Symptoms were evaluated using a graded scale, and confirmation of infection was performed using the Plate Trapped Antibody-ELISA serological test in plants conducted in a greenhouse experiment and then validated under field conditions. The mean incidence of mosaic disease was low in greenhouse conditions, with higher observed incidence values when assessed in the field. Based on the field results, variance analysis was significant for genotypes and genotype × environment interaction. Tracking mosaic symptom expression over time in the different sugarcane genotypes revealed varying behavior, including recovery from disease in some genotypes. The broad-sense heritability based on the mean and individual level was 62.18% and 19.37%, respectively. Twenty-two genotypes were observed to be resistant to SCMV.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความต้านทานของ 79 อ้อย (โคลนพันธุ์และชนชั้นสูง) เหือด inoculated ต้องใช้รุนแรงอ้อยโมเสกไวรัส (SCMV) และ การประมาณพารามิเตอร์ทางพันธุกรรมที่สัมพันธ์กับความต้านทาน SCMV อาการได้ถูกประเมินโดยใช้มาตราส่วนที่มีการจัดระดับ และทำการยืนยันการติดเชื้อใช้แบบจานติดอยู่แอนติบอดี-ELISA ทดสอบสภาวะในพืชดำเนินการในทดลองเรือนกระจก และจากนั้น ตรวจสอบภายใต้เงื่อนไขที่มีฟิลด์ อุบัติการณ์หมายถึงกระเบื้องโมเสคโรคต่ำในเรือนกระจก มีค่าพบอุบัติการณ์สูงขึ้นเมื่อประเมินในฟิลด์ได้ ตามผลลัพธ์เขตข้อมูล การวิเคราะห์ผลต่างสำคัญสำหรับการศึกษาจีโนไทป์และโต้ตอบลักษณะทางพันธุกรรมการสิ่งแวดล้อม ติดตามนิพจน์อาการโมเสกช่วงเวลาในการศึกษาจีโนไทป์อื่นอ้อยเปิดเผยพฤติกรรมที่แตกต่างกัน รวมถึงการกู้คืนจากโรคในบางการศึกษาจีโนไทป์ Heritability รู้สึกกว้างเฉลี่ยและแต่ละระดับมี 62.18% และ 19.37% ตามลำดับ ยี่สิบสองศึกษาจีโนไทป์ได้สังเกตจะทนต่อ SCMV

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความต้านทานของ 79 สายพันธุ์อ้อย (พันธุ์และโคลนยอด) เชื้อเทียมกับไวรัสโมเสกอ้อยรุนแรง (SCMV) สายพันธุ์และการประมาณค่าพารามิเตอร์ทางพันธุกรรมที่เกี่ยวข้องกับความต้านทาน SCMV อาการได้รับการประเมินโดยใช้ระดับคะแนนและการยืนยันการติดเชื้อได้รับการดำเนินการโดยใช้แผ่นติดการทดสอบทางภูมิคุ้มกันแอนติบอดีวิธี ELISA ในพืชดำเนินการในการทดลองเรือนกระจกและการตรวจสอบแล้วภายใต้สภาพสนาม อุบัติการณ์ของการเกิดโรคเฉลี่ยกระเบื้องโมเสคอยู่ในระดับต่ำในสภาวะเรือนกระจกที่มีค่าอุบัติการณ์สูงขึ้นเมื่อสังเกตการประเมินในสนาม ขึ้นอยู่กับผลข้อมูล, การวิเคราะห์ความแปรปรวนอย่างมีนัยสำคัญสำหรับจีโนไทป์และจีโนไทป์×ปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อม ติดตามการแสดงออกอาการกระเบื้องโมเสคเมื่อเวลาผ่านไปในยีนที่แตกต่างกันอ้อยเปิดเผยพฤติกรรมที่แตกต่างกันรวมทั้งการกู้คืนจากโรคในบางสายพันธุ์ พันธุกรรมกว้างความรู้สึกขึ้นอยู่กับระดับค่าเฉลี่ยและบุคคลเป็น 62.18% และ 19.37% ตามลำดับ ยี่สิบสองสายพันธุ์ที่ได้รับการปฏิบัติที่มีความต้านทานต่อ SCMV

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความต้านทาน 79 อ้อยพันธุ์ ( พันธุ์และพันธุ์ยอด ) เทียมใส่รุนแรงอ้อย mosaic virus ( scmv ) ความเครียดและเพื่อประมาณค่าพารามิเตอร์ทางพันธุกรรมที่เกี่ยวข้องกับ scmv ต้านทาน อาการ ได้แก่ การใช้ระดับมาตราส่วนและการยืนยันการติดเชื้อคือการใช้จานติดผลการทดสอบแอนติบอดี ) ในพืชทดลองในเรือนทดลองและตรวจสอบภายใต้สภาพสนาม หมายถึงอุบัติการณ์ของโรคต่ำในโมเสคภาพเรือนที่มีอุบัติการณ์ที่สูงและเมื่อการประเมินค่าในเขตข้อมูล จากผลข้อมูลการวิเคราะห์ความแปรปรวนอย่างมีนัยสำคัญสำหรับพันธุ์และพันธุกรรม×สิ่งแวดล้อมปฏิสัมพันธ์ ติดตามโมเสกอาการการแสดงออกตลอดเวลาในพันธุ์อ้อยที่แตกต่างกันเปิดเผยพฤติกรรม รวมถึงการฟื้นตัวจากโรคบางชนิด . ความรู้สึกแบบกว้างตามค่าเฉลี่ย และระดับบุคคล คือ 62.18 % และ Chi ตามลำดับยี่สิบสองสายพันธุ์ พบว่าสามารถป้องกัน scmv .