การตอนกิ่ง (LAYERING)การตอนเป็นวิธี

การตอนกิ่ง (LAYERING)
การตอนเป็นวิธีการขยายพันธุ์พืชอีกวิธีหนึ่งที่ทำให้กิ่งหรือต้นพืชเกิดรากขณะติดอยู่กับต้นแม่ เมื่อตัดไปปลูกจะได้ต้นพืชใหม่ที่มีลักษณะทางสายพันธุ์เหมือนต้นแม่ทุกประการ แต่มีข้อเสียคือ ระบบรากของพืชไม่ค่อยแข็งแรง เนื่องจากไม่มีระบบรากแก้ว
วัสดุอุปกรณ์ที่ใช้ในการตอนกิ่ง
๑. มีดบางหรือมีดที่ใช้สำหรับขยายพันธุ์พืช
๒. ตุ้มตอน (ตุ้มตอน หมายถึง ขุยมะพร้าวอัดถุงพลาสติกขนาด ๔ x ๖ นิ้ว)
๓. เชือกหรือลวด
๔. กรรไกรตัดแต่งกิ่ง

วิธีการตอน ประกอบด้วยขั้นตอนต่าง ๆ ดังนี้

๑. การเลือกกิ่งที่จะทำการตอน
การเลือกกิ่งนับว่าเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกจึงจำเป็นต้องเลือกกิ่งจากต้นพันธุ์ดี ต้องเป็นกิ่งเพสลาด (กิ่งกึ่งอ่อนกึ่งแก่) ที่มีความสมบูรณ์ปราศจากการทำลายของโรคและแมลง ถ้าเป็นกิ่งกระโดงได้ยิ่งดี หรือกิ่งจากส่วนอื่นที่สมบูรณ์แบบ กรณีที่ต้นพันธุ์ดีมีอายุมาก กิ่งไม่สวย จำเป็นต้องตัดกิ่งเพื่อให้กิ่งชุดใหม่แตกออกมาเสียก่อน แล้วจึงทำการตอนบนดิ่งชุดใหม่นั้น

๒. การทำแผลบนกิ่งตอน มีวิธีการทำได้ ๓ แบบ คือ
๒.๑ แบบการควั่นกิ่ง เป็นการทำแผลที่นิยมและใช้กันมานานแล้ว สามารถใช้ได้กับพืชหลายชนิด เช่น มะนาว ส้ม ชมพู่ ฝรั่ง ลิ้นจี่ ส้มโอ และไม้ดอกไม้ประดับ ฯลฯ วิธีนี้เหมาะสำหรับพืชที่ลอกเปลือกไม้ออกได้ง่าย โดยการใช้มีดควั่นกิ่งโดยรอบเป็นวงแหวน ๒ วง ความห่างของวงแหวนประมาณความยาวของเส้นรอบวงของกิ่งที่ทำการตอน จากนั้นกรีดรอยแผลจากด้านบนถึงด้านล่าง แล้วลอกเอาเปลือกไม้ออก ใช้สันมีขูดส่วนที่เป็นเมือกลื่นที่ติดบนเนื้อไม้บริเวณรอยควั่นออกให้หมด โดยขูดจากด้านบนลงมาด้านล่างเบา ๆ เพราะด้านบนเป็นส่วนที่ให้กำเนิดราก ถ้าหากซ้ำการออกรากอาจจะไม่ดีเท่าที่ควร



๒.๒ แบบการปาดกิ่ง เป็นวิธีการตอนอีกแบบหนึ่ง เหมาะสำหรับพืชที่ออกรากง่าย และพืชบางชนิดที่ลอกเปลือก นอกของกิ่งออกยาว โดยการเฉือนใต้ท้องกิ่งบริเวณที่จะทำการตอนเข้าเนื้อไม้เอียงเป็นรูปปากฉลาม เข้าไปในเนื้อไม้ประมาณ ๑/๓ ของเส้นผ่าศูนย์กลางของกิ่ง ความยาวแผลประมาณ ๑-๒ นิ้ว จากนั้นหาเศษไม้หรือลวดตะกั่วหรือลวดฟิวไฟฟ้าสอดแล้วมัดเพื่อไม่ให้รอยแผลที่เปิดไว้ติดกัน ซึ่งพืชที่ใช้วิธีนี้ ได้แก่ สาเก ชวนชม



๒.๓ แบบการกรีดกิ่ง โดยใช้ใบมีดกรีดเป็นรอยแผลตามความยาวของกิ่ง ยาวประมาณ ๑-๑.๕ นิ้ว จนลึกถึงเนื้อไม้จำนวน ๓-๕ รอยรอบกิ่ง เหมาะสำหรับพืชที่ออกรากง่ายและกิ่งที่จะทำการตอนยังอ่อนอยู่ เช่น หมากผู้หมากเมีย โกศล ยี่โถ



๓. การหุ้มกิ่งตอน
เป็นการชักนำให้รอยแผลที่ควั่นไว้ออกรากโดยใช้ตุ้มตอนซึ่งได้จากการนำขุยมะพร้าวที่ดีเอาเส้นใยออกแล้วไปแช่น้ำบีบให้หมาด ๆ และอัดลงในถุงพลาสติกขนาดเล็ก ผูกปากถุงให้แน่น ผ่าตุ้มตอนตามยาวแล้วหุ้มไปบนรอยแผล มัดด้วยเชือกบริเวณหัวท้ายเหนือและใต้รอยแผลที่ควั่นหรือเฉือนเอาไว้ ต้องมัดให้แน่นโดยไม่ให้ตุ้มตอนหมุนได้ เพราะถ้ามักไม่แน่นอาจทำให้การออกรากไม่ดีเท่าที่ควร

๔. การปฏิบัติดูแลรักษากิ่งตอน
หลังจากทำการตอนกิ่งไปแล้วควรหมั่นดูแลตุ้มตอนให้มีความชื้นอยู่เสมอ โดยสังเกตดูความชื้นของตุ้มตอน ถ้ายังมีฝ้าไอน้ำจับอยู่ที่ผิวของพลาสติกภายในตุ้มตอนแสดงว่าความชื้นยังมีอยู่ แต่ถ้าหากไม่มีฝ้าไอน้ำจับ จำเป็นต้องให้น้ำตุ้มตอนเพิ่มเติมจนกว่ากิ่งตอนจะออกราก หรือถ้าหากพบแมลงทำลายควรฉีดพ่นด้วยสารเคมี

๕. การตัดกิ่งตอน
เมื่อตอนกิ่งไปได้ประมาณ ๓๐-๔๕ วัน กิ่งตอนก็จะเริ่มออกรากและแทงผ่านวัสดุที่หุ้มภายในออกมาจนมองเห็นด้วยตาเปล่า ระยะนี้ยังตัดกิ่งตอนไม่ได้ต้องรอจนรากที่งอกออกมาเป็นสีเหลืองแก่หรือสีน้ำตาล จำนวนรากมีมากพอและปลายรากมีสีขาว จึงตัดกิ่งตอนไปชำได้

๖. การชำกิ่งตอน
กิ่งตอนที่ตัดมาแล้วให้ตัดแต่งใบและกิ่งออกทิ้งบ้างเพื่อลดการคายน้ำของใบให้มีปริมาณน้อยลง ถ้าหากมีกิ่งแขนงและใบมากเกินไป เมื่อนำไปชำอาจจะทำให้ต้นพืชเหี่ยวเฉาและตายได้ จากนั้นให้ตัดเชือกและแกะถุงพลาสติกออก นำไปชำลงในถุงพลาสติกหรือกระถางดินเผาที่บรรจุดินผสมแล้ว พร้อมปักหลักยึดไว้ให้แน่น นำเข้าพักไว้ในโรงเรียนที่ร่มและชื้น กรณีพืชที่เหี่ยวเฉาง่ายควรก็บไว้ในโรงเรือนควบคุมความชื้นหรือกระบะพ่นหมอก พักไว้ในโรงเรือนประมาณ ๒๐-๓๐ วัน ก็สามารถนำไปปลูกได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตอนกิ่ง (LAYERING)การตอนเป็นวิธีการขยายพันธุ์พืชอีกวิธีหนึ่งที่ทำให้กิ่งหรือต้นพืชเกิดรากขณะติดอยู่กับต้นแม่เมื่อตัดไปปลูกจะได้ต้นพืชใหม่ที่มีลักษณะทางสายพันธุ์เหมือนต้นแม่ทุกประการแต่มีข้อเสียคือระบบรากของพืชไม่ค่อยแข็งแรงเนื่องจากไม่มีระบบรากแก้ววัสดุอุปกรณ์ที่ใช้ในการตอนกิ่ง๑ . มีดบางหรือมีดที่ใช้สำหรับขยายพันธุ์พืช๒ . ตุ้มตอน (ตุ้มตอนหมายถึงขุยมะพร้าวอัดถุงพลาสติกขนาด ๔ x ๖ นิ้ว)๓ . เชือกหรือลวด๔ . กรรไกรตัดแต่งกิ่ง วิธีการตอนประกอบด้วยขั้นตอนต่างๆ ดังนี้ ๑ . การเลือกกิ่งที่จะทำการตอนการเลือกกิ่งนับว่าเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกจึงจำเป็นต้องเลือกกิ่งจากต้นพันธุ์ดีต้องเป็นกิ่งเพสลาด (กิ่งกึ่งอ่อนกึ่งแก่) ที่มีความสมบูรณ์ปราศจากการทำลายของโรคและแมลงถ้าเป็นกิ่งกระโดงได้ยิ่งดีหรือกิ่งจากส่วนอื่นที่สมบูรณ์แบบกรณีที่ต้นพันธุ์ดีมีอายุมากกิ่งไม่สวยจำเป็นต้องตัดกิ่งเพื่อให้กิ่งชุดใหม่แตกออกมาเสียก่อนแล้วจึงทำการตอนบนดิ่งชุดใหม่นั้น ๒ . การทำแผลบนกิ่งตอนมีวิธีการทำได้ ๓ คำประกอบคือ๒.๑แบบการควั่นกิ่งเป็นการทำแผลที่นิยมและใช้กันมานานแล้วสามารถใช้ได้กับพืชหลายชนิดเช่นมะนาวส้มชมพู่ฝรั่งลิ้นจี่ส้มโอและไม้ดอกไม้ประดับฯลฯ วิธีนี้เหมาะสำหรับพืชที่ลอกเปลือกไม้ออกได้ง่ายโดยการใช้มีดควั่นกิ่งโดยรอบเป็นวงแหวน ๒ วงความห่างของวงแหวนประมาณความยาวของเส้นรอบวงของกิ่งที่ทำการตอนจากนั้นกรีดรอยแผลจากด้านบนถึงด้านล่างแล้วลอกเอาเปลือกไม้ออกใช้สันมีขูดส่วนที่เป็นเมือกลื่นที่ติดบนเนื้อไม้บริเวณรอยควั่นออกให้หมดโดยขูดจากด้านบนลงมาด้านล่างเบาๆ เพราะด้านบนเป็นส่วนที่ให้กำเนิดรากถ้าหากซ้ำการออกรากอาจจะไม่ดีเท่าที่ควร ๒.๒แบบการปาดกิ่งเป็นวิธีการตอนอีกแบบหนึ่งเหมาะสำหรับพืชที่ออกรากง่ายและพืชบางชนิดที่ลอกเปลือกนอกของกิ่งออกยาวโดยการเฉือนใต้ท้องกิ่งบริเวณที่จะทำการตอนเข้าเนื้อไม้เอียงเป็นรูปปากฉลามเข้าไปในเนื้อไม้ประมาณของเส้นผ่าศูนย์กลางของกิ่ง๑/๓ความยาวแผลประมาณ ๑ - ๒ นิ้วจากนั้นหาเศษไม้หรือลวดตะกั่วหรือลวดฟิวไฟฟ้าสอดแล้วมัดเพื่อไม่ให้รอยแผลที่เปิดไว้ติดกันซึ่งพืชที่ใช้วิธีนี้ได้แก่สาเกชวนชม ๒.๓แบบการกรีดกิ่งโดยใช้ใบมีดกรีดเป็นรอยแผลตามความยาวของกิ่งยาวประมาณ ๑ -๑.๕นิ้วจนลึกถึงเนื้อไม้จำนวน ๓ - ๕ รอยรอบกิ่งเหมาะสำหรับพืชที่ออกรากง่ายและกิ่งที่จะทำการตอนยังอ่อนอยู่เช่นหมากผู้หมากเมียโกศลยี่โถ ๓ . การหุ้มกิ่งตอนเป็นการชักนำให้รอยแผลที่ควั่นไว้ออกรากโดยใช้ตุ้มตอนซึ่งได้จากการนำขุยมะพร้าวที่ดีเอาเส้นใยออกแล้วไปแช่น้ำบีบให้หมาดๆ และอัดลงในถุงพลาสติกขนาดเล็กผูกปากถุงให้แน่นผ่าตุ้มตอนตามยาวแล้วหุ้มไปบนรอยแผลมัดด้วยเชือกบริเวณหัวท้ายเหนือและใต้รอยแผลที่ควั่นหรือเฉือนเอาไว้ต้องมัดให้แน่นโดยไม่ให้ตุ้มตอนหมุนได้เพราะถ้ามักไม่แน่นอาจทำให้การออกรากไม่ดีเท่าที่ควร ๔ . การปฏิบัติดูแลรักษากิ่งตอนหลังจากทำการตอนกิ่งไปแล้วควรหมั่นดูแลตุ้มตอนให้มีความชื้นอยู่เสมอโดยสังเกตดูความชื้นของตุ้มตอนถ้ายังมีฝ้าไอน้ำจับอยู่ที่ผิวของพลาสติกภายในตุ้มตอนแสดงว่าความชื้นยังมีอยู่แต่ถ้าหากไม่มีฝ้าไอน้ำจับจำเป็นต้องให้น้ำตุ้มตอนเพิ่มเติมจนกว่ากิ่งตอนจะออกรากหรือถ้าหากพบแมลงทำลายควรฉีดพ่นด้วยสารเคมี ๕ . การตัดกิ่งตอนเมื่อตอนกิ่งไปได้ประมาณ ๓๐ - ๔๕ วันกิ่งตอนก็จะเริ่มออกรากและแทงผ่านวัสดุที่หุ้มภายในออกมาจนมองเห็นด้วยตาเปล่าระยะนี้ยังตัดกิ่งตอนไม่ได้ต้องรอจนรากที่งอกออกมาเป็นสีเหลืองแก่หรือสีน้ำตาลจำนวนรากมีมากพอและปลายรากมีสีขาวจึงตัดกิ่งตอนไปชำได้ ๖ . การชำกิ่งตอนกิ่งตอนที่ตัดมาแล้วให้ตัดแต่งใบและกิ่งออกทิ้งบ้างเพื่อลดการคายน้ำของใบให้มีปริมาณน้อยลงถ้าหากมีกิ่งแขนงและใบมากเกินไปเมื่อนำไปชำอาจจะทำให้ต้นพืชเหี่ยวเฉาและตายได้จากนั้นให้ตัดเชือกและแกะถุงพลาสติกออกนำไปชำลงในถุงพลาสติกหรือกระถางดินเผาที่บรรจุดินผสมแล้วพร้อมปักหลักยึดไว้ให้แน่นนำเข้าพักไว้ในโรงเรียนที่ร่มและชื้นกรณีพืชที่เหี่ยวเฉาง่ายควรก็บไว้ในโรงเรือนควบคุมความชื้นหรือกระบะพ่นหมอกพักไว้ในโรงเรือนประมาณ ๒๐ - ๓๐ วันก็สามารถนำไปปลูกได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตอนกิ่ง (Layering)
การตอนเป็นวิธีการขยายพันธุ์พืช อีกวิธีหนึ่งที่ทำให้กิ่งหรือต้นพืชเกิดรากขณะติดอยู่กับต้นแม่เมื่อตัดไปปลูกจะได้ต้นพืชใหม่ที่มีลักษณะทางสายพันธุ์เหมือนต้นแม่ทุก มี แต่ประการข้อเสียคือระบบผู้ซื้อสินค้าของรากพืชไม่ค่อยแข็งแรงเนื่องจากไม่มีระบบผู้ซื้อสินค้ารากแก้ว
วัสดุอุปกรณ์ที่ใช้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดหัวเรื่อง: การตอนคุณกิ่ง
1 มีดบางหรือมีดที่ใช้ สำหรับขยายพันธุ์พืช
2 ตุ้มตอน (ตุ้มตอนหมายถึงขุยมะพร้าวอัดถุง พลาสติกขนาด 4 x 6 นิ้ว)
3 เชือกหรือลวด
4 ตัดแต่งกรรไกรคุณกิ่ง

วิธีหัวเรื่อง: การตอนประกอบด้วยขั้นตอนต่าง ๆ ดังนี้

1 หัวเรื่อง: การเลือกคุณกิ่งที่จะทำการตอน
หัวเรื่อง: การเลือกคุณกิ่งนับว่าได้เป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกจึงจำเป็นคุณต้องเลือกคุณกิ่งจากเนชั่คุณต้นออกพันธุ์ดีคุณต้องเป็นคุณกิ่งเพสลาด (กิ่งกึ่งอ่อนกึ่งแก่) ที่มีความสมบูรณ์ปราศจากการทำลายของ โรคและแมลงถ้าเป็น กิ่งกระโดงได้ยิ่งดีหรือกิ่งจาก ส่วนอื่นที่สมบูรณ์แบบกรณีที่ต้นพันธุ์ดีมีอายุมากกิ่งไม่สวยจำเป็นต้องตัดกิ่งเพื่อให้กิ่งชุดใหม่แตกออกมาเสียก่อนแล้วจึงทำการตอนบนดิ่งชุดใหม่นั้น

2 การทำแผลบนกิ่งตอนมีวิธี การทำได้ 3 แบบคือ
2.1 แบบการควั่นกิ่งเป็นการทำแผลที่ นิยมและใช้กันมานานแล้วสามารถใช้ได้กับพืชหลายชนิดเช่นมะนาวส้มชมพู่ฝรั่งลิ้นจี่ส้มโอและไม้ดอกไม้ประดับ ฯลฯ วิธีนี้เหมาะสำหรับพืชที่ลอกเปลือก ไม้ออกได้ง่ายโดยการใช้มีดควั่นกิ่งโดยรอบเป็นวงแหวน 2 วงความห่างของวงแหวนประมาณความยาว ของเส้นรอบวงของกิ่งที่ทำการตอนจากนั้นกรีดรอยแผลจากด้านบนถึงด้านล่างแล้ว ลอกเอาเปลือกไม้ออกใช้สันมี ขูดส่วนที่เป็นเมือกลื่นที่ติดบนเนื้อไม้บริเวณรอยควั่นออกให้หมดโดยขูดจากด้านบนลงมาด้านล่างเบา ๆ เพราะด้านบนเป็นส่วนที่ให้กำเนิดรากถ้าหากซ้ำการออกราก อาจจะไม่ดีเท่าที่ควร



2.2 แบบการปาดกิ่งเป็นวิธีการตอน อีกแบบหนึ่งเหมาะสำหรับพืชที่ออกรากง่ายและพืชบางชนิดที่ลอกเปลือกนอกของกิ่งออกยาวโดยการเฉือนใต้ท้องกิ่งบริเวณที่จะทำการ ตอนเข้าเนื้อไม้เอียงเป็นรูปปากฉลามเข้าไป ในเนื้อไม้ประมาณ 1/3 ของเส้นผ่าศูนย์กลางของกิ่งความยาวแผลประมาณ 1-2 นิ้วจากนั้นหาเศษไม้หรือลวด ตะกั่วหรือลวดฟิวไฟฟ้าสอดแล้วมัดเพื่อไม่ให้รอยแผลที่เปิดไว้ ติดกันซึ่งพืชที่ใช้วิธีนี้ ได้แก่ สาเกชวนชม



2.3 แบบการกรีดกิ่งโดยใช้ใบมี ดกรีดเป็นรอยแผลตามความยาวของกิ่งยาวประมาณ 1-1.5 นิ้วจนลึกถึงเนื้อไม้จำนวน 3-5 รอยรอบ กิ่งเหมาะสำหรับพืชที่ออกรากง่าย และกิ่งที่จะทำการตอนยังอ่อนอยู่เช่นหมากผู้หมากเมียโกศลยี่โถ



3 หัวเรื่อง: การหุ้มคุณกิ่งตอน
เป็นการชักนำให้รอยแผลที่ควั่นไว้ออกรากโดยใช้ตุ้มตอนซึ่งได้จากเนชั่การนำขุยมะพร้าวที่ดีเอาเส้นใยออกแล้วไปแช่คุณน้ำบีบให้หมาด ๆ และอัดลงในห้างหุ้นส่วนจำกัดถุงพลาสติกขนาดเพิ่มข้อมูลที่ผูกปากถุงให้แน่น ผ่าตุ้มตอนตามยาวแล้วหุ้มไป บนรอยแผลมัดด้วยเชือกบริเวณหัวท้ายเหนือและใต้รอยแผลที่ควั่นหรือเฉือนเอาไว้ต้องมัดให้แน่นโดยไม่ให้ตุ้มตอนหมุนได้เพราะถ้ามักไม่แน่นอาจทำให้การออกรากไม่ ดีเท่าที่ควร

4 หัวเรื่อง: การปฏิบัติดูแลรักษาคุณกิ่งตอน
หลังจากทำการตอนคุณกิ่งไปแล้วควรหมั่นดูแลตุ้มตอนให้มีความชื้นขณะนี้เสมอโดยสังเกตดูความชื้นของตุ้มตอนถ้ายังมีฝ้าไอคุณน้ำจับขณะนี้ที่ผิวของพลาสติกภายในตุ้มตอนสำคัญแสดงว่าได้ความชื้นยังมีขณะนี้ แต่ถ้าหากไม่มีฝ้าไอน้ำจับ จำเป็นต้องให้น้ำตุ้มตอนเพิ่มเติมจนกว่ากิ่งตอนจะออกรากหรือถ้าหากพบแมลงทำลายควรฉีดพ่นด้วยสารเคมี

5 คุณกิ่งตัดหัวเรื่อง: การตอน
เมื่อคุณกิ่งตอนไปได้ประมาณ 30-45 วันกิ่งตอนก็จะเริ่มออกราก และแทงผ่านวัสดุที่หุ้มภายในออกมาจนมองเห็นด้วยตาเปล่าระยะนี้ยังตัดกิ่งตอนไม่ได้ต้องรอจนรากที่งอก ออกมาเป็นสีเหลืองแก่หรือสี น้ำตาลจำนวนรากมีมากพอและปลายรากมีสีขาวจึงตัดกิ่งตอนไปชำได้

6 หัวเรื่อง: การชำคุณกิ่งตอน
คุณกิ่งตอนที่ตัดมาแล้วให้ตัดแต่งคุณใบและคุณกิ่งออกทิ้งบ้างเพื่อลดหัวเรื่อง: การคายคุณน้ำของคุณใบให้มีปริมาณน้อยตั้งขึ้นลงถ้าหากมีคุณกิ่งแขนงและคุณใบมากเกินไปเมื่อนำไปชำอาจจะทำให้คุณต้นพืชเหี่ยว เฉาและตายได้จากนั้นให้ตัดเชือก และแกะถุงพลาสติกออกนำไปชำลงในถุงพลาสติกหรือกระถางดินเผาที่บรรจุดินผสมแล้วพร้อมปักหลักยึดไว้ให้แน่นนำเข้าพักไว้ในโรงเรียนที่ร่มและชื้นกรณีพืชที่เหี่ยวเฉา ง่ายควรก็บไว้ในโรงเรือนควบคุม ความชื้นหรือกระบะพ่นหมอกพักไว้ในโรงเรือนประมาณ 20-30 วันก็สามารถนำไปปลูกได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตอนกิ่ง ( layering )การตอนเป็นวิธีการขยายพันธุ์พืชอีกวิธีหนึ่งที่ทำให้กิ่งหรือต้นพืชเกิดรากขณะติดอยู่กับต้นแม่เมื่อตัดไปปลูกจะได้ต้นพืชใหม่ที่มีลักษณะทางสายพันธุ์เหมือนต้นแม่ทุกประการแต่มีข้อเสียคือระบบรากของพืชไม่ค่อยแข็งแรงเนื่องจากไม่มีระบบรากแก้ววัสดุอุปกรณ์ที่ใช้ในการตอนกิ่ง๑ . มีดบางหรือมีดที่ใช้สำหรับขยายพันธุ์พืช๒ . ตุ้มตอน ( ตุ้มตอนหมายถึงขุยมะพร้าวอัดถุงพลาสติกขนาดโตเกียว x จากนิ้ว )กัน . เชือกหรือลวดโตเกียว กรรไกรตัดแต่งกิ่งวิธีการตอนประกอบด้วยขั้นตอนต่างจะดังนี้๑ . การเลือกกิ่งที่จะทำการตอนการเลือกกิ่งนับว่าเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกจึงจำเป็นต้องเลือกกิ่งจากต้นพันธุ์ดีต้องเป็นกิ่งเพสลาด ( กิ่งกึ่งอ่อนกึ่งแก่ ) ที่มีความสมบูรณ์ปราศจากการทำลายของโรคและแมลงถ้าเป็นกิ่งกระโดงได้ยิ่งดีหรือกิ่งจากส่วนอื่นที่สมบูรณ์แบบกรณีที่ต้นพันธุ์ดีมีอายุมากกิ่ง ไม่สวยจำเป็นต้องตัดกิ่งเพื่อให้กิ่งชุดใหม่แตกออกมาเสียก่อนแล้วจึงทำการตอนบนดิ่งชุดใหม่นั้น๒ . การทำแผลบนกิ่งตอนมีวิธีการทำได้แบบความกัน๒ . ๑แบบการควั่นกิ่งเป็นการทำแผลที่นิยมและใช้กันมานานแล้วสามารถใช้ได้กับพืชหลายชนิดเช่นมะนาวส้มชมพู่ฝรั่งลิ้นจี่ส้มโอและไม้ดอกไม้ประดับฯลฯวิธีนี้เหมาะสำหรับพืชที่ลอกเปลือกไม้ออกได้ง่ายโดยการใช้มีดควั่นกิ่งโดยรอบเป็นวงแหวน๒วงความห่างของวงแหวนประมา ณความยาวของเส้นรอบวงของกิ่งที่ทำการตอนจากนั้นกรีดรอยแผลจากด้านบนถึงด้านล่างแล้วลอกเอาเปลือกไม้ออกใช้สันมีขูดส่วนที่เป็นเมือกลื่นที่ติดบนเนื้อไม้บริเวณรอยควั่นออกให้หมดโดยขูดจากด้านบนลงมาด้านล่างเบาจะเพราะด้านบนเป็นส่วนที่ให้กำเนิดรากถ้าหากซ้ำการออก รากอาจจะไม่ดีเท่าที่ควร๒ . ๒แบบการปาดกิ่งเป็นวิธีการตอนอีกแบบหนึ่งเหมาะสำหรับพืชที่ออกรากง่ายและพืชบางชนิดที่ลอกเปลือกนอกของกิ่งออกยาวโดยการเฉือนใต้ท้องกิ่งบริเวณที่จะทำการตอนเข้าเนื้อไม้เอียงเป็นรูปปากฉลามเข้าไปในเนื้อไม้ประมาณ๑ / ของเส้นผ่าศูนย์กลางของกิ่งความยาวแผลประมากัน ณ๑ - ๒นิ้วจากนั้นหาเศษไม้หรือลวดตะกั่ว