'Little things,' said Tam. 'Somebody heard them shouting at each other one night. A few weeks later she went on holiday without him. She stopped going to the restaurant so often. In the old days they were very close. But for the last year or two it was unusual to see them together.'
'Do you think she had a lover? Or did he?' asked Logan.
'Ah! Now that's the question.'
'Come on, Tam! What's the answer?' laughed Logan. 'And it doesn't cost another drink.'
Tam laughed and then started talking again.
'Well, the answer is that if anyone had a lover, she did. Alex didn't have enough time to see anyone else. He was almost always at the restaurant or at home. But we think Alice was probably seeing someone else. Nobody is sure. And nobody knows who the other man is, or was.'
'Did you try and find out?' asked Logan.
'Of course. I mean, we are journalists, you know!'
Logan smiled. Tam spoke again.
'One of our men followed her a few times when he wasn't busy. But he didn't find anything. The strange thing was he lost her twice. Both times it was a Thursday evening.'
'So you never found out if there was another man?' asked Logan.
'No,' said Tam. 'We wanted to find out more, but we couldn't spend all our time following her. There were other more important stories.'
'Well, thanks, Tam. You've given me some good information. It's very kind of you.'
Tam put his hand on Jenny Logan's, looked into her eyes and gave her a big smile.
'I'm a very kind man, you know, Jenny Logan.' Then his voice changed and he said quickly, 'So tell me, was it murder? And if so, who did it?'
Logan laughed. Tam's hand felt warm and nice, but she took hers away. Slowly.
'I don't know who did it, Tam,' she said. 'But it was murder. And you can put that in the paper, if you want.'
'Well, well, well. So it was murder then,' said Tam. 'Thanks, Jenny.'
'Yes,' said Logan. 'And you are such a kind man that when I know who did it, I'll tell you first.'
Tam smiled at her.
Logan left Tam in Deacon Brodie's and decided to go and meet Grant at Polwarth Gardens. She took her phone out of her bag and called Grant. It was time to find out what the Maclennans' marriage was really like.
'สิ่งเล็ก ๆ กล่าวว่า Tam ' ใครสักคนได้ยินพวกเขาการตะโกนใส่กันหนึ่งคืน กี่สัปดาห์ต่อมาเธอไปในวันหยุดโดยไม่มีเขา เธอหยุดไปร้านบ่อย ในวัน ที่พวกเขาได้ใกล้ชิด แต่เมื่อปีหรือสอง ก็เห็นพวกเขากัน '' คุณคิดว่า เธอเป็นคนรัก หรือไม่เขา?' คำถามที่โลแกน' Ah ตอนนี้ที่เป็นคำถามนี้ '' มา ทาม คำตอบคืออะไร?' หัวเราะโลแกน 'และไม่มีค่าใช้จ่ายเครื่องดื่ม'ทัมหัวเราะ และจากนั้น เริ่มพูดอีกครั้ง' ดี คำตอบคือ ว่า ถ้าใครมีคนรัก เธอทำ อเล็กซ์ไม่มีเวลาพอที่จะเห็นคนอื่น เขามักเป็น ที่ร้าน หรือที่บ้าน แต่เราคิดว่า อลิคงได้เห็นคนอื่น ไม่มีใครอย่างแน่นอน และไม่มีใครรู้ว่าที่คนอยู่ หรือแก้ไข ''ไม่คุณลอง และค้นหา ' ถามโลแกน' แน่นอน ผมหมายถึง เราเป็นนักข่าว คุณรู้!'โลแกนยิ้ม พูดตามอีกครั้ง' ผู้ชายของเราอย่างใดอย่างหนึ่งตามเธอกี่ครั้งเมื่อเขาไม่ว่าง แต่ก็ไม่พบอะไร สิ่งที่แปลกคือ เขาสูญเสียเธอสองครั้ง ทั้งสองครั้งก็เย็นวันพฤหัสบดี.''ดังนั้นคุณไม่พบถ้ามีคนอื่น ' ถามโลแกน'ไม่ กล่าวว่า Tam ' เราต้องการข้อมูลเพิ่มเติม แต่เราไม่สามารถใช้เวลาทั้งหมดของเราต่อเธอ มีเรื่องราวสำคัญอื่น ๆ .'' ดี ขอขอบคุณ Tam ข้าพระองค์มูล มันเป็นคุณใจดี 'ตำใส่มือของเขาเจนนี่ Logan มองเข้าไปในดวงตาของเธอ และให้เธอมีรอยยิ้ม'I'm a very kind man, you know, Jenny Logan.' Then his voice changed and he said quickly, 'So tell me, was it murder? And if so, who did it?'Logan laughed. Tam's hand felt warm and nice, but she took hers away. Slowly.'I don't know who did it, Tam,' she said. 'But it was murder. And you can put that in the paper, if you want.''Well, well, well. So it was murder then,' said Tam. 'Thanks, Jenny.''Yes,' said Logan. 'And you are such a kind man that when I know who did it, I'll tell you first.'Tam smiled at her.Logan left Tam in Deacon Brodie's and decided to go and meet Grant at Polwarth Gardens. She took her phone out of her bag and called Grant. It was time to find out what the Maclennans' marriage was really like.
การแปล กรุณารอสักครู่..