Next point in taxation will be Divi

Next point in taxation will be Dividend Yields and Risk-Adjusted Returns. The first who investigated this relationship was Brennan (1970). He stated that using capital asset pricing model (CAPM) a security’s pre-tax excess return is linearly and positively related to its systematic risk and to its dividend yield. In other words, a higher pre-tax return compensates investors for the tax disadvantage of dividends. The two known empirical tests of the Brennan model are those of Black and Scholes (1974) and (1979) – presents conflicting results. Black and Scholes did not found the evidence of tax effect, in contrary Litzenberger and Ramaswamy concluded that returns are positively related to dividend yield. Ross, Westerfield and Jaffe told the next : “It is surprising that the results of such uniformly high-quality research can be so contradictory. One can only hope that the ambiguities will be cleared up in the future.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดถัดไปในภาษีจะก่อให้เกิดเงินปันผลและคืน Risk-Adjusted ครั้งแรกที่ตรวจสอบความสัมพันธ์นี้มีเบรนแนน (1970) เขาระบุว่า ใช้รุ่น (CAPM) การกำหนดราคาสินทรัพย์การลงทุนที่ปลอดภัยก่อนภาษีส่วนเกินกลับเชิงเส้น และเชิงบวกเกี่ยวข้องความเสี่ยงของระบบ และผลตอบแทนของเงินปันผล ในคำอื่น ๆ การคืนภาษีก่อนสูงชดเชยทุนสำหรับข้อเสียภาษีของเงินปันผล ทราบผลทดสอบสองรุ่นเบรนแนนคือสีดำ และสโคลส์ (1974) (1979) – แสดงผลขัดแย้งกัน สโคลส์และดำได้ไม่พบหลักฐานของภาษีผล Litzenberger ในตรงกันข้ามและ Ramaswamy สรุปว่า คืนบวกเกี่ยวข้องกับผลตอบแทนเงินปันผล รอสส์ Westerfield และ Jaffe บอกต่อ: "ได้น่าแปลกใจว่า ผลของการวิจัยคุณภาพสม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียงสามารถขัดแย้งดังนั้น หนึ่งสามารถหวังว่า ambiguities ที่จะถูกล้างค่าในอนาคต"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดต่อไปในการจัดเก็บภาษีจะเป็นอัตราผลตอบแทนเ​​งินปันผลและผลตอบแทนความเสี่ยงที่ปรับ เป็นครั้งแรกที่การตรวจสอบความสัมพันธ์นี้เป็นเบรนแนน (1970) เขาระบุว่าการใช้รูปแบบการกำหนดสินทรัพย์ทุน (CAPM) ส่วนเกินก่อนหักภาษีของการรักษาความปลอดภัยการกลับมาเป็นเส้นตรงและความสัมพันธ์ทางบวกกับความเสี่ยงที่เป็นระบบและเพื่อผลตอบแทนจากเงินปันผลของ ในคำอื่น ๆ ผลตอบแทนก่อนหักภาษีที่สูงขึ้นสำหรับนักลงทุนชดเชยข้อเสียภาษีเงินปันผล ทั้งสองเป็นที่รู้จักในการทดสอบเชิงประจักษ์ของรูปแบบเบรนแนนเป็นคนสีดำและสโคลส์ (1974) และ (1979) - นำเสนอผลที่ขัดแย้งกัน สีดำและสโคลส์ไม่ได้พบหลักฐานของผลกระทบทางภาษีใน Litzenberger ขัด Ramaswamy และได้ข้อสรุปว่าผลตอบแทนที่มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับผลตอบแทนจากเงินปันผล รอสส์ Westerfield Jaffe และบอกต่อไปว่า "มันเป็นที่น่าแปลกใจว่าผลของการวิจัยดังกล่าวเหมือนกันที่มีคุณภาพสูงที่สามารถขัดแย้งดังนั้น เพียงคนเดียวที่สามารถหวังว่างงงวยจะได้รับการล้างขึ้นในอนาคต. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีกจุดในการเก็บภาษีจะผลตอบแทนปรับความเสี่ยงและผลตอบแทน คนแรกที่ศึกษาความสัมพันธ์นี้เบรนแนน ( 1970 ) เขากล่าวว่า การใช้แบบจำลองการตั้งราคาหลักทรัพย์ ( CAPM ) ของหลักทรัพย์ก่อนภาษีผลตอบแทนส่วนเกินเป็นเส้นตรงและมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงของระบบ และการจ่ายเงินปันผลของผลผลิต ในคำอื่น ๆสูงกว่าก่อนคืนภาษีชดเชยภาษีนักลงทุน สำหรับข้อเสียของการจ่ายเงินปันผล สองรู้จักการทดสอบเชิงประจักษ์ของแบบจำลองเบรนแนนนั้นสีดำและ Scholes ( 1974 ) และ ( 1979 ) และนำเสนอผลที่ขัดแย้งกัน สีดำและ Scholes ไม่พบหลักฐานของผลกระทบทางภาษี ส่วน litzenberger ramaswamy สรุปว่าและผลตอบแทนมีความสัมพันธ์กับผลตอบแทนเงินปันผล รอสส์เวสเตอร์ฟิลด์ และ เจฟฟี่ บอกต่อไปว่า " มันน่าประหลาดใจว่า ผลของการวิจัยดังกล่าวอย่างสม่ำเสมอ คุณภาพสูง สามารถให้ขัดแย้งกัน หนึ่งสามารถหวังว่างงงวยจะถูกล้างขึ้นในอนาคต "