Interlude 8[แก้ไข]Part 1[แก้ไข]---I

Interlude 8[แก้ไข]
Part 1[แก้ไข]
---In the skies of [Underwood], 3000 meters up.

Sparks flew with the violent clash of metals while a pair of wings continued to weave a quick pattern in the air.

The battle between Leticia and the Gryphon was still playing out in the air. The Gryphon being the Lord of the Skies but the enemy was one that possessed Divinity. Possessing more than just the upper hand in agility, Leticia also possessed the Gift to create a countless number of weapons that could be fired repeatedly from the Dragon’s shadow. Izayoi had been knocking away the spears with his trident all this time but he could see that it would be an uphill task to land on the Citadel judging by the current situation.

Gry temporarily descended and pulled away but did not take his eyes off Leticia as he stared at the figure with growing frustration at the current predicament.

“Damn it! What the hell is that guy?! There’s completely no flaw in the defense for me to make a landing!”

“Yeah. Although that thing doesn’t chase us when we draw away from the Citadel and maintain our distance, it actually makes the situation trickier. The specialized guard is much tougher than I thought.”

They had tried nearing and backing away, soaring from left to right to try to bait the guard away but it would seem that the shadow of Leticia wasn’t one to jump for the bait. Izayoi had actually planned to just leap into the Citadel and get things settled in the straightforward fashion, but he had decided to leave off that thought after considering the high risks.

“I’m really at my wits end. Is this what they call exhausting all options?”

“Oi! This isn’t the time to be joking man, you stupid lad!”

Gry chided in reply while Izayoi shrugged his shoulders at that. But it was true that the battle this time was one that really gave him much headaches.

In addition to it being his first aerial battle riding on another’s back, he was also wielding a weapon that he was unaccustomed to. Hence his predicament was still within the confines of being understandable.

In his world, though he had experience with using a gun out of mercy, swords or even weapons of the pole-arm varieties were totally new to him. And for Izayoi who had always welcomed the challenge which he went to fight with just his fists alone, the aerial battle of today would really be a bad disadvantage for him since the very beginning.

“……As long as we can successfully land on the Citadel, we can solve the problem but for now, we can only continue to spar with her. So I’ll apologize in advance for I’ll need to trouble you to make preparations for a long drawn out battle.”

Izayoi raised his trident and swept it back in a swing while Gry gave a grunt in response.

They were both reviewing their next strategy when a brilliant light from below halted their train of thoughts.

The light was so intense that it illuminated the far end of the skies for miles around.

Gry’s face immediately became ashen.

“That’s ……[The Ray of Balor]……?”

“……Are you sure about that?”

“Mhm…Yeah. That’s the same ray that I’ve witnessed ten years ago. Could it be that the enemy has used [The Death Eye of Balor] already…?”

Gry was so shaken by shock that he did not even bother to hide it. For he who had witnessed the events of that day would surely understand the full meaning behind the fear of [The Ray of Balor] that brought death to all that it touched.

All trace of amusement had also been wiped off Izayoi’s face as he loosened his hold on the reins while declaring:

“……Looks like we will be leaving it here.”

“What do you suggest? Are we going to support the rest on the ground?”

“No, you are free to go there alone for I will just try my luck at jumping to the Citadel.”

Izayoi stood up on the saddle and started to judge the distance between him and the Ancient Vampire Citadel.

And that caused Gry to be alarmed.

“No, Wait! Didn’t you say that the risk was too great and decided to abandon that idea earlier?”

“Yep. It’s much easier to target a person jumping in mid-air and there’s no certainty that no other defensive measures have been placed around the Ancient Citadel ……but since there’s no other method currently, I just have to give up the thought of landing with my body unhurt.”

“That’s why I said to give it some time right---?”

“It’s precisely because we do not have that luxury anymore that I made this decision. Since the enemy have already used [The Death Eye of Balor], it would mean that they plan to finish things up in the cease-fire period. And that would just mean more danger for Kasukabe and the others who are in the Citadel.”

Gry couldn’t help but to draw a sharp intake of breath upon hearing that for the possibility was indeed quite high.

“That’s why I’ve decided to sneak into the Citadel of the enemy to meet up with Kasukabe and the others and confirm their safety. And after telling them the conditions to clear the game, I will take a somersault back to land as that will be for the best arrangement.”

“But if you are injured, wouldn’t all our efforts just now go to waste?!”

“Nope, it’s fine. As long as I have my limbs attached, it won’t be a problem. With a good sleep and sufficient nourishment, I will be as good as new.”

Izayoi laughed loudly as he lowered his stance in preparation for a jump.

“……as for those guys down there, I’ll be leaving them to you. Though Ochibi-sama might say ‘Leave it to me’, but he’s still a small lad who hasn’t matured fully. So before I get back, please help me to look after them.” Added Izayoi in a serious tone as his muscles had already wound up for the leap.

“…Uu…”

Hearing those words, Gry finally understood that Izayoi already had it in his mind all along.

This guy had intended right from the start ……to solve everything on his own.

Rescuing the comrades who have been imprisoned above, solving the difficult mystery of the Game’s riddle, defeating the main culprits of the enemy and last but not least, to defeat the Demon Lord.

To accomplish all these alone. If it were words that came from another’s mouth, it might have been taken as a joke that would invite mockery……but for this guy, it might just be possible.

And precisely due to the ray of hope that could be seen from this guy---Gry steeled his resolve.

“……I won’t agree to that request.”

“What? Why?”

“Didn’t that lad tell you to leave it to him? And if you had agreed to leave it to him only to send him support later, that can be seen as a kind of betrayal to the resolve of your comrade.”

“Ah, no, that’s not what I meant---”

“The same goes for me. I’ve already told you that I’d become your legs and wings in this battle didn’t I? So, if we start talking about throwing everything into the gamble---then let’s start it with mine!”

A fearsome cry marked the end of Gry’s words as he proudly lifted his eagle head and shuddered as he summoned whirlwinds from the atmosphere while lunging towards the direction of the Citadel.

Izayoi who stood on the saddle had frantically grabbed the reins and tightened his grip on the trident as he shouted against the winds:

“Oi…..What are you……!”

“Here it comes, Izayoi! Get ready!”

The strong limbs of the gryphon bounded across the air as it sped on with all its might.

Leticia’s shadow was expressionless as usual as it took its place to welcome them with its strikingly golden hair and jacket dancing in the wind.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Interlude 8 [สิทธิการได้]ส่วนที่ 1 [สิทธิการได้]-ในท้องฟ้าของ [Underwood], 3000 เมตรค่าสปาร์คบินกับปะทะรุนแรงของโลหะในขณะที่คู่ของปีกต่อสานรูปแบบรวดเร็วในอากาศยังคงต่อสู้ระหว่างเลทิเซียและ Gryphon ถูกเล่นออกอากาศ Gryphon เป็นเจ้าของท้องฟ้าแต่ข้าศึกถูกที่ต้อง Divinity มีมากกว่ามือบนในความว่องไว เลทิเซียยังต้องมีของขวัญเพื่อสร้างเป็นอาวุธที่สามารถยิงซ้ำ ๆ จากเงาของมังกร จำนวนนับไม่ถ้วน Izayoi มีการเคาะเก็บหอกที่ มีโรงของเขาเวลานี้ แต่เขาเห็นว่า มันจะเป็นงานปั่นเพื่อแผ่นดินตัดสินป้อมจากสถานการณ์ปัจจุบันGry ชั่วคราวสืบเชื้อสาย และดึงไป ได้ไม่ได้เอาตาออกเลทิเซียเขาจ้องไปที่รูปด้วยแห้วในสภาพปัจจุบัน"ไอ้ห่า นรกคืออะไรนั้น มีปัญหาไม่สมบูรณ์ในการป้องกันจะทำการจอด""ใช่ แม้ว่าสิ่งนั้นไม่ไล่เราเมื่อเราวาดจากท่อง และรักษาระยะทางของเรา จะทำให้สถานการณ์ trickier รักษาเฉพาะจะรุนแรงมากเกินกว่าที่คิด"พวกเขาได้พยายามใกล้ถึง และสำรองข้อมูล สูงขึ้นจากซ้ายไปขวาพยายามเหยื่อยามไปแต่ดูเหมือน ว่า เงาของเลทิเซียไม่ให้เหยื่อกระโดด Izayoi มีจริงวางแผนเพียงกระโดดไปท่อง และได้รับสิ่งที่จับคู่ในแบบตรงไปตรงมา แต่เขาได้ตัดสินใจที่จะออกนอกที่คิดหลังจากการพิจารณาความเสี่ยงสูง"ฉันจริง ๆ ที่สุดปัญญาของฉัน นี่คือสิ่งที่พวกเขาเรียกอาบเหงื่อต่างน้ำตัวเลือกทั้งหมดหรือไม่? ""Oi นี้ไม่ใช่เวลาจะหยอกล้อคน คุณลาดโง่"Gry ได้ติเตียนตอบกลับขณะ Izayoi ยักไหล่ไหล่ของเขาว่า แต่ก็จริงว่า การต่อสู้ครั้งนี้ได้ที่จริง ๆ ให้เขาปวดหัวมากนอกจากนั้นการต่อสู้ทางอากาศของเขาแรกขี่บนหลังของผู้อื่น เขาถูก wielding อาวุธที่เขา unaccustomed ไป ดังนั้น สภาพของเขายังคงอยู่ภายในขอบเขตของการเข้าใจในโลกของเขา แม้ว่าเขามีประสบการณ์กับการใช้ปืนจากเมตตา ดาบหรืออาวุธแม้แต่พันธุ์ขั้วแขนขึ้นใหม่ทั้งหมดเพื่อเขา และสำหรับ Izayoi ที่ได้ยินดีเสมอความท้าทายซึ่งเขาไปต่อสู้ มีเพียงเขาหมัดเพียงอย่างเดียว การต่อสู้ทางอากาศวันนี้จริง ๆ จะเสียเปรียบเสียเขาตั้งแต่เริ่มต้น“…… ตราบใดที่เราสามารถแผ่นดินท่องสำเร็จ เราสามารถแก้ปัญหา แต่สำหรับตอนนี้ เราเพียงยัง spar กับเธอ ดังนั้น จะต้องขออภัยล่วงหน้าสำหรับฉันต้องการปัญหาในการเตรียมนานยืดต่อสู้"Izayoi ยกโรงเขา และกวาดในสวิงขณะ Gry ให้ grunt ตอบสนองพวกเขามีทั้งทบทวนกลยุทธ์ของพวกเขาต่อไปเมื่อรถไฟความคิดหยุดไฟสดใสจากด้านล่างแสงรุนแรงมากที่อร่ามว ๆ ฟ้าสำหรับไมล์รอบ ๆใบหน้าของ Gry ทันทีเป็นมณโฑหน้าขาว"ก็... [เรย์ของ Balor]...? "“…… คุณแน่ใจว่า""Mhm... ใช่ นั่นคือเรย์เหมือนที่ผมเคยเห็นเมื่อสิบปีที่ผ่านมา มันอาจเป็นว่า ข้าศึกได้ใช้ [เดอะตายตาของ Balor] แล้ว..."Gry ถูกเพื่อเขย่า โดยช็อตที่เขาไม่ได้ไม่ได้รบกวนค่าไปซ่อน สำหรับผู้ที่ได้เห็น เหตุการณ์ในวันนั้นก็จะเข้าใจความหมายเต็มหลังกลัว [เรย์เดอะ Balor] ที่มาเสียชีวิตที่ได้สัมผัสติดตามทั้งหมดของสวนสนุกก็ยังถูกเช็ดออกหน้าของ Izayoi เป็นเขาหลวมของเขาถือในไตขณะประกาศ:“…… ดูเหมือนเราจะออกจากมันนี่""สิ่งที่คุณแนะนำ เราจะสนับสนุนส่วนเหลือบนพื้นดิน""ไม่ คุณจะต้องไปคนเดียวสำหรับฉันเพียงแค่จะพยายามฉันโชคดีที่ไปท่อง"Izayoi ขึ้นยืนบนอาน และเริ่มวิพากษ์ระยะห่างระหว่างเขาและป้อมแวมไพร์โบราณและที่เกิด Gry ตระหนก"ไม่มี รอ ไม่ได้คุณบอกว่า เสี่ยงมากเกินไป และตัดสินใจที่จะละทิ้งความคิดที่ก่อนหน้านี้"“Yep. It’s much easier to target a person jumping in mid-air and there’s no certainty that no other defensive measures have been placed around the Ancient Citadel ……but since there’s no other method currently, I just have to give up the thought of landing with my body unhurt.”“That’s why I said to give it some time right---?”“It’s precisely because we do not have that luxury anymore that I made this decision. Since the enemy have already used [The Death Eye of Balor], it would mean that they plan to finish things up in the cease-fire period. And that would just mean more danger for Kasukabe and the others who are in the Citadel.”Gry couldn’t help but to draw a sharp intake of breath upon hearing that for the possibility was indeed quite high.“That’s why I’ve decided to sneak into the Citadel of the enemy to meet up with Kasukabe and the others and confirm their safety. And after telling them the conditions to clear the game, I will take a somersault back to land as that will be for the best arrangement.”“But if you are injured, wouldn’t all our efforts just now go to waste?!”“Nope, it’s fine. As long as I have my limbs attached, it won’t be a problem. With a good sleep and sufficient nourishment, I will be as good as new.”Izayoi laughed loudly as he lowered his stance in preparation for a jump."... .as ในคนเหล่านั้นที่ลงมี ฉันจะออกจากพวกเขาให้คุณ แม้ Ochibi sama อาจพูดว่า 'ปล่อยฉัน' แต่เขายังคงเป็นลาดขนาดเล็กที่ไม่ครบถ้วน matured ดังนั้น ก่อนจะกลับมา โปรดช่วยฉันมองพวกเขา" Izayoi เพิ่มในเสียงเป็นกล้ามเนื้อของเขาอย่างจริงจังได้แล้วแผลสำหรับกระโดด“… Uu..."ได้ยินคำเหล่านั้น Gry สุดท้ายเข้าใจว่า Izayoi แล้วมีเรื่องในใจของเขาตลอดผู้ชายคนนี้มีไว้ขวาจากจุดเริ่มต้น... เพื่อแก้ปัญหาทุกอย่างในตนช่วยเพื่อนร่วมงานที่ได้รับ imprisoned เหนือ แก้ความลึกลับยากของปัญหาลับสมองของเกม เอาชนะ culprits หลักของแต่ศัตรู และสุดท้ายไม่น้อย กำจัดเจ้าปีศาจสำเร็จทั้งหมดนี้เพียงอย่างเดียว ถ้ามันเป็นคำที่มาจากปากของผู้อื่น ก็อาจมีการดำเนินการเป็นตลกที่จะเชิญ mockery... แต่สำหรับผู้ชายคนนี้ มันจะเป็นไปได้และแม่นยำเนื่องจากรังสีความหวังที่สามารถมองเห็นจากผู้ชายคนนี้--Gry steeled แก้ไขเขา“…… ฉันจะไม่ยอมรับการร้องขอ""อะไร ทำไม""ไม่ได้ลาดที่บอกคุณจะปล่อยให้เขา และถ้าคุณได้ตกลงที่จะปล่อยให้เขาเท่านั้นส่งเขาสนับสนุนในภายหลัง ที่สามารถเห็นเป็นชนิดของการทรยศเพื่อแก้ไขคุณ comrade""อา ไม่ นั่นคือไม่ว่าฉันหมายถึง---""เช่นเดียวกับฉัน ผมได้บอกคุณว่า ผมจะเป็นขาลง และปีกในสงครามนี้ไม่ได้ฉันหรือไม่ ดังนั้น ถ้าเราเริ่มต้นพูดโยนทุกอย่างลงในหวย---แล้วลอง เริ่มกับ"ร้องพิลึกทำเครื่องหมายสิ้นสุดของ Gry คำเป็นเขาภูมิใจยกหัวอินทรี และ shuddered เขาเรียก whirlwinds จากบรรยากาศในขณะที่ lunging ต่อทิศทางของการท่องIzayoi ที่ยืนอยู่บนอานเมามันคว้าไต และรัดกุมกว่านี้เขาจับในโรงเป็นเขาตะโกนกับลม:"อ้อย... อะไรคุณ...""นี่มัน Izayoi ได้รับการพร้อม"แขนขาที่แข็งแกร่งของ gryphon ล้อมรอบในอากาศเหมือน sped บน ด้วยอาจเป็นเงาของเลทิเซียถูก expressionless ตามปกติใช้สถานที่ต้อนรับพวกเขาผมกว่าทองคำและเสื้อเต้นรำในลม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Interlude 8 [แก้ไข]
ส่วนที่ 1 [แก้ไข]
--- ในท้องฟ้าของ [อันเดอร์วู้] 3000 เมตรขึ้นไป. ปาร์กบินกับการปะทะกันอย่างรุนแรงของโลหะในขณะที่ปีกคู่ยังคงสานเป็นรูปแบบที่รวดเร็วในอากาศ. การต่อสู้ ระหว่างเลติเซียและกริฟฟอนยังคงเล่นออกไปในอากาศ กริฟฟิเป็นพระเจ้าแห่งฟ้า แต่ศัตรูเป็นคนหนึ่งที่มีความศักดิ์สิทธิ์ ที่มีมากกว่าเพียงแค่มือบนในความคล่องตัวเลติเซียยังมีของขวัญที่จะสร้างจำนวนมากมายของอาวุธที่สามารถยิงซ้ำจากเงาของมังกร Izayoi ได้รับการเคาะออกหอกตรีศูลกับเขาตลอดเวลานี้ แต่เขาจะได้เห็นว่ามันจะเป็นงานขึ้นเขาไปยังดินแดนบนป้อมตัดสินโดยสถานการณ์ปัจจุบัน. เกมลงมาชั่วคราวและดึงออกไป แต่ไม่ได้ใช้ดวงตาของเขาออกเป็นเลติเซีย เขาจ้องมองมาที่ร่างกับแห้วเติบโตในสถานการณ์ปัจจุบัน. "ประณามมัน! อะไรคือผู้ชายที่ ?! มีข้อบกพร่องอย่างสมบูรณ์ในการป้องกันสำหรับฉันที่จะทำให้การเชื่อมโยงไปถึง! " "ใช่ แม้ว่าสิ่งที่ไม่ไล่เราเมื่อเราวาดออกมาจากป้อมและรักษาระยะห่างของเราก็จริงทำให้สถานการณ์ยุ่งยาก ยามเฉพาะเป็นเรื่องที่ยากกว่าที่ฉันคิด. " พวกเขาได้พยายามเข้าใกล้และการสำรองไปทะยานจากซ้ายไปขวาเพื่อพยายามที่จะเหยื่อยามออกไป แต่ก็จะดูเหมือนว่าเงาของเลติเซียไม่ได้เป็นหนึ่งที่จะกระโดดสำหรับเหยื่อ Izayoi ได้วางแผนที่จริงเพียงแค่กระโดดลงในป้อมและได้รับสิ่งที่ตั้งรกรากอยู่ในแฟชั่นตรงไปตรงมา แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะทิ้งความคิดที่ว่าหลังจากการพิจารณาความเสี่ยงสูง. "ฉันจริงๆสุดปัญญาของฉัน นี่คือสิ่งที่พวกเขาเรียกตัวเลือกที่หลบหนีทั้งหมดหรือไม่ " "เฮ้ย! นี้ไม่ใช่เวลาที่จะล้อเล่นคนที่คุณหนุ่มโง่! " เกมส์ดุในการตอบกลับในขณะที่ Izayoi ยักไหล่ของเขาที่ว่า แต่มันก็เป็นความจริงที่การสู้รบในครั้งนี้เป็นหนึ่งในที่จริงๆทำให้เขาปวดหัวมาก. นอกจากนี้มันเป็นขี่รบทางอากาศครั้งแรกของเขาที่อื่นกลับมาเขาก็ยังควงอาวุธว่าเขาไม่คุ้นเคยกับ ดังนั้นสถานการณ์ของเขายังคงอยู่ภายในขอบเขตของการเป็นที่เข้าใจ. ในโลกของเขาแม้ว่าเขาจะมีประสบการณ์กับการใช้ปืนออกมาจากความเมตตาดาบหรืออาวุธแม้ในสายพันธุ์เสาแขนถูกใหม่ทั้งหมดให้กับเขา และสำหรับ Izayoi ที่มีความท้าทายเสมอยินดีที่เขาไปต่อสู้กับหมัดของเขาเพียงคนเดียวการต่อสู้ทางอากาศของวันนี้จริงๆจะเป็นข้อเสียที่ไม่ดีสำหรับเขาตั้งแต่จุดเริ่มต้นมาก. "...... ตราบใดที่เราประสบความสำเร็จสามารถลงจอดบน ป้อมเราสามารถแก้ปัญหาได้ แต่ตอนนี้เรายังคงสามารถรับมือกับเธอ ดังนั้นฉันจะต้องขออภัยล่วงหน้าสำหรับฉันจะต้องเป็นปัญหากับคุณที่จะทำให้การเตรียมการสำหรับ. ลากยาวออกรบ " Izayoi ยกตรีศูลของเขาและกวาดมันกลับมาในการแกว่งในขณะที่เกมที่ให้เสียงฮึดฮัดในการตอบสนอง. พวกเขาทั้งสองของพวกเขาตรวจสอบ กลยุทธ์ต่อไปเมื่อแสงที่ยอดเยี่ยมจากด้านล่างหยุดรถไฟของความคิดของพวกเขา. แสงที่รุนแรงเพื่อที่จะสว่างปลายสุดของท้องฟ้าในบริเวณใกล้เคียง. ใบหน้าเกมส์ทันทีกลายเป็นซีด. "นั่นคือ ...... [เรย์ของ Balor] ...... ? " "...... คุณแน่ใจเกี่ยวกับที่?" "ใช่ ... Mhm นั่นคือเรย์เดียวกันกับที่ผมได้ร่วมเป็นสักขีพยานสิบปีที่ผ่านมา มันสามารถเป็นที่ศัตรูได้ใช้ [ตาตายของ Balor] แล้ว ... ? " เกมส์ถูกเขย่าได้โดยช็อตว่าเขาไม่ได้รำคาญที่จะซ่อนมัน สำหรับผู้ที่ได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นก็จะเข้าใจความหมายที่เต็มรูปแบบที่อยู่เบื้องหลังความกลัวของ [เรย์ของ Balor] ที่นำความตายมาสู่สิ่งที่มันสัมผัส. ร่องรอยของสวนสนุกทั้งหมดนอกจากนี้ยังได้รับการเช็ดออกจากใบหน้า Izayoi ในขณะที่เขาคลายของเขา ยึดมั่นในสายบังเหียนในขณะที่ประกาศ: "...... ดูเหมือนว่าเราจะออกจากที่นี่." "อะไรที่คุณแนะนำ? เราจะให้การสนับสนุนส่วนที่เหลืออยู่บนพื้นดินได้หรือไม่ " "ไม่คุณมีอิสระที่จะไปที่นั่นคนเดียวผมก็จะลองเสี่ยงโชคของฉันที่กระโดดไปป้อม." Izayoi ลุกขึ้นยืนบนอานและเริ่มที่จะตัดสินระยะห่างระหว่างเขา และป้อมปราการโบราณแวมไพร์. และที่เกิดจากเกมส์ที่จะตื่นตระหนก. "ไม่รอ! ไม่ได้บอกว่าคุณมีความเสี่ยงได้ดีเกินไปและตัดสินใจที่จะละทิ้งความคิดที่ว่าก่อนหน้านี้? " "อ๋อ มันง่ายมากที่จะกำหนดเป้าหมายเป็นคนที่กระโดดกลางอากาศและมีความเชื่อมั่นว่าไม่มีมาตรการป้องกันอื่น ๆ ที่ได้รับการวางอยู่รอบป้อมโบราณ ...... แต่เนื่องจากไม่มีวิธีการอื่น ๆ ขณะนี้ผมก็ต้องให้ขึ้นความคิดของการเชื่อมโยงไปถึงที่มีของฉัน ร่างกายอันตราย. " "นั่นเป็นเหตุผลที่ผมบอกว่าจะให้มันบางเวลาที่เหมาะสม ---?" "มันเป็นเพราะเราไม่ได้มีความหรูหราที่อีกต่อไปที่ผมตัดสินใจนี้ ตั้งแต่ศัตรูมีใช้อยู่แล้ว [ตาตายของ Balor] มันจะหมายความว่าพวกเขาวางแผนที่จะเสร็จสิ้นสิ่งขึ้นในช่วงเวลาหยุดยิง และนั่นก็จะหมายความว่าอันตรายมากขึ้นสำหรับ Kasukabe และคนอื่น ๆ ที่อยู่ในป้อม. " เกมที่ไม่สามารถช่วย แต่การวาดการบริโภคคมชัดของลมหายใจเมื่อได้ยินว่าสำหรับความเป็นไปได้แน่นอนค่อนข้างสูง. "นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันได้ตัดสินใจ จะแอบเข้าไปในป้อมปราการของศัตรูที่จะพบกับ Kasukabe และคนอื่น ๆ และยืนยันความปลอดภัยของพวกเขา และหลังจากที่พวกเขาบอกเงื่อนไขที่จะเคลียร์เกมที่ผมจะใช้เวลาตีลังกากลับไปยังดินแดนที่จะให้การจัดเรียงที่ดีที่สุด. " "แต่ถ้าคุณได้รับบาดเจ็บจะไม่ทุกความพยายามของเราเพียงแค่ตอนนี้ไปเสีย ?!" "Nope ก็ปรับ ตราบใดที่ฉันได้แขนขาของฉันที่แนบมาก็จะไม่เป็นปัญหา ด้วยการนอนหลับที่ดีและสารอาหารที่เพียงพอที่ผมจะดีเหมือนใหม่. " Izayoi หัวเราะเสียงดังในขณะที่เขาลดลงท่าทางของเขาในการเตรียมการสำหรับการกระโดด. "...... สำหรับคนเหล่านั้นลงไปที่นั่นผมจะปล่อยให้พวกเขาอยู่กับคุณ แม้ว่า Ochibi-sama อาจจะบอกว่า 'ปล่อยให้ฉัน' แต่เขายังคงเป็นเด็กหนุ่มที่มีขนาดเล็กที่ยังไม่สุกเต็มที่ ดังนั้นก่อนที่จะได้รับกลับมาโปรดช่วยผมที่จะดูแลพวกเขา. "ที่เพิ่มเข้า Izayoi ในน้ำเสียงจริงจังเป็นกล้ามเนื้อของเขาได้แผลแล้วสำหรับการก้าวกระโดด. "... UU ... " ได้ยินคำพูดเหล่านั้นเกมส์ในที่สุดก็เข้าใจว่ามีอยู่แล้วใน Izayoi จิตใจของเขามาตลอด. ผู้ชายคนนี้ตั้งใจตั้งแต่เริ่มต้น ...... จะแก้ปัญหาทุกอย่างด้วยตัวเขาเอง. Rescuing สหายที่ได้รับการคุมขังข้างต้นแก้ลึกลับปริศนาที่ยากของเกมชนะ culprits หลักของศัตรูและสุดท้าย แต่ ไม่น้อยที่จะเอาชนะปีศาจลอร์ด. เพื่อให้บรรลุสิ่งเหล่านี้เพียงอย่างเดียว ถ้ามันเป็นคำที่มาจากปากของผู้อื่นก็อาจจะได้รับการดำเนินการเป็นเรื่องตลกที่จะเชิญเยาะเย้ย ...... แต่สำหรับผู้ชายคนนี้มันก็อาจเป็นไปได้. และแม่นยำเนื่องจากรังสีของความหวังที่จะเห็นได้จากผู้ชายคนนี้ --- เกมส์ steeled แก้ปัญหาของเขา. "...... ผมจะไม่เห็นด้วยกับคำขอที่." "คืออะไร? ทำไม? " "ไม่ไม่เด็กหนุ่มที่บอกให้คุณปล่อยให้เขา? และถ้าคุณได้ตกลงที่จะปล่อยให้เขาเท่านั้นที่จะส่งเขาสนับสนุนต่อมาที่สามารถมองเห็นเป็นชนิดของการทรยศที่จะแก้ปัญหาของเพื่อนของคุณ. " "อาไม่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันหมายถึง ---" " เดียวกันจะไปสำหรับผม ผมเคยบอกไปแล้วว่าผมจะกลายเป็นขาของคุณและปีกในสงครามครั้งนี้ผมไม่ได้? ดังนั้นถ้าเราเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับการขว้างปาทุกอย่างลงในการเล่นการพนัน --- แล้วขอเริ่มต้นกับฉัน! " เสียงร้องที่น่ากลัวเป็นจุดจบของคำเกมส์ในขณะที่เขาภาคภูมิใจยกหัวนกอินทรีของเขาและสั่นในขณะที่เขาเรียกแผดเผาจากบรรยากาศในขณะที่พุ่ง . ต่อทิศทางของป้อมIzayoi ที่ยืนอยู่บนอานมีเมามันคว้าสายบังเหียนและรัดกุมจับของเขาในตรีศูลในขณะที่เขาตะโกนกับลม: "เฮ้ย ... ..What คุณ ...... !" "นี่มันมา Izayoi ! ได้รับการพร้อม! " แขนขาที่แข็งแกร่งของกริฟฟอนกระโดดข้ามอากาศในขณะที่มันเร่งขึ้นกับทุกคนอาจจะดีที่สุด. เงาเลติเซียเป็นอารมณ์ตามปกติในขณะที่มันเกิดขึ้นในการต้อนรับพวกเขาที่มีผมสีทองยอดเยี่ยมและการเต้นแจ็คเก็ตในลม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแสดงสลับฉาก 8 [ แก้ไข ]
[ ]
ตอนที่ 1 แก้ไข --- ในท้องฟ้าของอรรถกถาจารย์ [ ] , 3000 เมตรขึ้น

ประกายไฟบินกับการปะทะรุนแรงของโลหะในขณะที่คู่ของปีกยังคงสานลวดลายอย่างรวดเร็วในอากาศ

การต่อสู้ระหว่าง เลทิเชีย และ Gryphon ยังเล่นออกมา อากาศ Gryphon ถูกพระเจ้าของท้องฟ้า แต่ศัตรูที่มีความเป็นพระเจ้ามีมากกว่าเพียงแค่บนมือในความคล่องตัว เลทิเชีย ยังครอบครองของขวัญเพื่อสร้างหมายเลขนับไม่ถ้วนของอาวุธที่สามารถยิงซ้ำจากเงาของมังกร ซาโย ได้เคาะเก็บหอกกับหอกทั้งหมดในครั้งนี้ แต่เขาก็เห็นว่ามันเป็นงานขึ้นเขาไปยังดินแดนบนป้อม พิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน

เกมชั่วคราวสืบเชื้อสายและดึงออกไป แต่ไม่ได้ละสายตาจาก เลทิเชีย เขาจ้องมองรูปปลูกแห้วที่สถานการณ์ปัจจุบัน

" บ้าเอ้ย ! นรกอะไรนั่น ? ! มันไม่มีข้อบกพร่องในการป้องกันเพื่อให้ฉันลง ! "

" ครับ ถึงแม้ว่ามันไม่ไล่เรา เมื่อเราวาดห่างจากป้อม และรักษาระยะห่างทำให้สถานการณ์ trickier . ยามพิเศษเป็นรุนแรงมาก มากกว่าที่ผมคิด . . . "

เขาพยายามจะถอยหนีและทะยานจากซ้ายไปขวาเพื่อพยายามที่จะล่อทหารไป แต่มันก็เหมือนเงาของเลทิเซียไม่ได้ที่จะกระโดดงับเหยื่อ ซาโย ได้วางแผนที่จะเพียงแค่กระโดดเข้าไปในป้อม และได้รับสิ่งที่อยู่ในแฟชั่นที่ตรงไปตรงมาแต่เขาได้ตัดสินใจที่จะเลิกคิดหลังจากพิจารณาความเสี่ยงสูง

" ผมหมดปัญญาจริงๆ นี่คือสิ่งที่พวกเขาเรียกผ่านตัวเลือกทั้งหมด "

" โอ๊ย ! นี่ไม่ใช่เวลามาล้อเล่นนะ ไอ้เด็กน้อย ! "

เกมดุตอบกลับ ในขณะที่ซาโย ยักไหล่ของเขาที่ แต่มันก็จริงที่การต่อสู้ในครั้งนี้ ที่ทำให้เขาปวดหัวมากจริงๆ