It was a Sunday evening around 6 o'

It was a Sunday evening around 6 o'clock or so, one of the many Sunday evenings where I would cruise around with my father in the car. Though this wasn't just any ordinary Sunday sightseeing excursion with my dad.

We stopped at a red light, and without much enthusiasm observed the sidewalks. A woman, as she walked, fixed the white lacey gossamer slip of her dress. It dragged out of her skirt, obviously making her feel self-conscious. A short, stubby man with an overbearing gut was nonchalantly picking his nose as he ogle the lady adjusting her slip. He stared at her, as though undressing her with his eyes.

I looked at my father, who was looking right back at me. We both laughed. Being only five years old, I was at an age where I found everything hilarious. The very fact that my father and I were looking at the same scene and probably both thinking how perverted the man seemed made me laugh hysterically.

My dad continued to drive. I kept gazing at the scenery of the city, as the sun started to set and the darkness took over. Our little sightseeing trip was over, or so I thought.

I was so used to the same path we went through, that when my father made an unaccustomed turn, it made me suspicious. I refrained myself from asking him where we were going because his usual reply would be, "Don't worry about it, don't ask where you're going, it's where I take you okay".

I had to admit it was an unfamiliar, Suddenly, my father stopped the car; In front of a deteriorated, run-down house, indicating abandonment. "Daddy why'd we stop? Who lives in this ugly old house?" I asked." A friend of mine that I came to pick up", he coldly replied. As though trying to avoid my eyes. He honked the horn several times, startling me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นรอบ 6 โมงเย็นวันอาทิตย์หรืออื่น ๆ เย็นวันอาทิตย์มากที่ผมจะล่องเรือรอบกับคุณพ่อในรถ แม้ว่านี้ไม่ได้ก็ท่องเที่ยวคำวันอาทิตย์ธรรมดากับพ่อของฉัน

เราหยุด ที่ไฟแดง ไม่ มีความกระตือรือร้นมากสังเกตแยะ ผู้หญิง ขณะที่เธอเดิน ถาวรขาว lacey ใยใบของเครื่องแต่งกายของเธอ มันลากออกจากกระโปรงของเธอ แน่นอนทำให้เธอรู้สึกประหม่า ชายสั้น กุดกับไส้ overbearing nonchalantly ได้รับจมูกของเขาเป็นเขา ogle ผู้หญิงปรับบันทึกของเธอ เขาจ้องไปที่เธอ undressing เธอ ด้วยตาของเขาว่า

ผมมองพ่อ ที่ถูกมองขวากลับที่ผม เราทั้งสองหัวเราะ มีอายุเพียง 5 ปี ผมอายุที่พบทุกอย่างเฮฮา จริงอย่างที่พ่อของฉันและฉันกำลังมองภาพเดียวกัน และคง ที่ทั้งสองคิดว่า perverted ดูเหมือนผู้ชายทำให้ฉันหัวเราะ hysterically

พ่อต่อไป ฉันเก็บพร้อมที่สวยงามของเมือง ดวงอาทิตย์เริ่มต้นการตั้งค่า และความมืดเอาไปทั่ว เดินทางเล็ก ๆ ของเราได้ หรือดังนั้นฉันคิด

ฉันจึงใช้เส้นทางเดียวที่เราได้ไปผ่าน ว่า เมื่อพ่อทำการเปิด unaccustomed มันทำให้ฉันสงสัย ฉัน refrained ฉันถามเขาที่เราจะได้เนื่องจากจะตอบตามปกติของเขา, "ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน ไม่ต้องถามที่คุณกำลังจะ เป็นที่พาคุณไร"

ผมยอมรับว่ามันเป็นความคุ้นเคย ทันที พ่อหยุดรถ ด้านหน้าเป็นรูป โทรมควรปรับปรุงบ้าน ระบุ abandonment "พ่อทำไมต้องเราหยุดหรือไม่ ที่อยู่ในบ้านหลังเก่านี้น่าเกลียดหรือไม่" ถาม" เพื่อนของฉันว่าฉันมารับ ", coldly เบิกบาน เหมือนพยายามหลีกเลี่ยงสายตาของฉัน เขา honked เขาหลายครั้ง ตกใจฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเย็นวันอาทิตย์รอบ 06:00 หรือดังนั้นหนึ่งในตอนเย็นวันอาทิตย์หลายที่ฉันจะล่องเรือรอบกับพ่อของฉันอยู่ในรถ แต่นี้ไม่ได้เป็นเพียงใดสามัญเที่ยวชมสถานที่วันอาทิตย์กับพ่อของฉันเราหยุดที่แสงสีแดงและไม่มีความกระตือรือร้นมากสังเกตทางเท้า ผู้หญิงขณะที่เธอเดินคงที่ลาเซย์สีขาวใยแมงมุมสลิปของการแต่งกายของเธอ มันลากออกมาจากกระโปรงของเธอเห็นได้ชัดทำให้เธอรู้สึกประหม่า ระยะสั้นคนตอไม้ที่มีไส้เอาแต่ใจเมินเฉยถูกยกจมูกของเขาในขณะที่เขาเล่นหูเล่นตาผู้หญิงปรับใบของเธอ เขาจ้องที่เธอราวกับว่าเสื้อผ้าของเธอกับตาของเขาผมมองไปที่พ่อของฉันที่ถูกมองกลับมาที่ผม เราทั้งสองหัวเราะ เป็นเพียงห้าขวบฉันอยู่ที่อายุที่ผมพบว่าทุกอย่างเฮฮา ความเป็นจริงมากที่พ่อของฉันและฉันกำลังมองหาที่ฉากเดียวกันและอาจจะทั้งสองคิดว่านิสัยคนดูเหมือนจะทำให้ฉันหัวเราะอย่างบ้าคลั่งพ่อของฉันอย่างต่อเนื่องเพื่อผลักดัน ฉันเก็บไว้จ้องมองทิวทัศน์ของเมืองในขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มตั้งและความมืดเข้ามา การเดินทางเที่ยวชมสถานที่ของเราน้อยกว่าหรือดังนั้นฉันคิดว่าฉันถูกใช้เพื่อไปยังเส้นทางเดียวกันกับที่เราเดินผ่านว่าเมื่อพ่อของฉันทำก็ไม่คุ้นเคยมันทำให้ฉันสงสัย ผมงดเว้นตัวเองจากการขอให้เขาที่เรากำลังจะตอบเพราะตามปกติของเขาจะ "ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ได้ถามว่าคุณจะเป็นที่ที่ผมจะนำคุณโอเค" ผมต้องยอมรับว่ามันเป็น ที่ไม่คุ้นเคยทันใดนั้นพ่อของฉันหยุดรถ; ด้านหน้าของโปเกวิ่งลงบ้านแสดงให้เห็นการยกเลิก "พ่อ why'd เราหยุดใครอาศัยอยู่ในบ้านหลังเก่านี้น่าเกลียด" ฉันถาม. "เพื่อนของฉันที่ฉันมาที่จะรับ" เขาตอบอย่างเย็นชา ราวกับว่าพยายามที่จะหลีกเลี่ยงสายตาของฉัน เขา honked แตรหลายครั้งฉันตกใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเย็นวันอาทิตย์ประมาณ 6 โมงหรือหนึ่งในตอนเย็นวันอาทิตย์ ซึ่งผมจะล่องเรือรอบกับพ่อในรถ แม้ว่านี่ไม่ใช่ธรรมดา วันอาทิตย์ เที่ยว เที่ยวกับพ่อ

เราหยุดที่ไฟแดง และไม่มีความกระตือรือร้นมากและทางเท้า ผู้หญิง เมื่อเธอเดิน ซ่อม สีขาว เลซี่เยื่อบางๆลื่นของชุดของเธอ มันลากออกมาจากกระโปรงเธอก็ทำให้เธอรู้สึกประหม่า สั้น อ้วนเตี้ย ผู้ชายที่มีไส้ เอาแต่ใจได้หน้าตาเฉย แคะจมูก เขาควงผู้หญิงปรับใบของเธอ เขาจ้องเธอราวกับจะเปลื้องผ้าเธอด้วยสายตาของเขา . . . . . .

ผมมองพ่อที่กำลังมองกลับมาที่ฉัน เราสองคนหัวเราะ เป็นเพียงห้าปี ฉันอยู่ในอายุที่ฉันพบทุกสิ่งที่เฮฮาความจริงที่ว่าพ่อและผมได้ดูฉากเดียวกัน และคงคิดว่าพวกผู้ชายดูเหมือนจะทำให้ฉันหัวเราะ hysterically

พ่อยังคงขับรถ ฉันเอาแต่จ้องมองทิวทัศน์ของเมือง ขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มตั้งและความมืดเข้าครอบงำ เที่ยวเมืองเล็กๆ ของเราอยู่ หรือดังนั้นฉันคิดว่า

ผมให้ใช้เส้นทางเดียวกันกับที่เราเคยผ่านมาเมื่อพ่อได้กลายเป็นไม่คุ้นเคย มันทำให้ผมสงสัย ผมข่มใจตัวเองถามเค้าว่าเราจะไปที่ไหน เพราะปกติเขาจะตอบ " ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องถามว่าคุณกำลังจะไปไหน มันเป็นที่ที่ฉันพาคุณโอเค "

ฉันก็ยอมรับว่ามันไม่คุ้นเคย จู่ๆ พ่อหยุดรถ ต่อหน้า เสื่อมโทรม , วิ่งลงบ้าน ระบุการสละ" พ่อทำไมเราหยุดล่ะ ที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังเก่านี้น่าเกลียด ? ฉันถาม " เพื่อนของฉันที่ฉันไปรับ " เขาเย็นชาตอบ เหมือนพยายามจะเลี่ยงสายตาของฉัน เขาบีบแตรเรียกคน หลายๆ ครั้ง ฉันสะดุ้ง .