Much has been written about his lif

Much has been written about his life and the 1911 publication of his book, The
Principles of Scientific Management. Therefore, there is little need to reproduce that
information here. Taylor has been so influential that when members of the
Management History Division of the Academy of Management were polled about the
most important contributors to management thought and practice, Taylor received
51 first-place votes and Barnard finished second with nine (Wren and Hay, 1977). In a
careful replication of that study, Heames and Breland (2010) found that Taylor still had
the highest regard, but that Weber had supplanted Barnard for second place.
Interestingly, Heames and Breland found that only four articles about Taylor’s work
had been published in appropriate outlets between 1976 and 2006. Heames and Breland
reaffirmed the, “conclusion that Wren and Hay made 30 years ago, [that] there is a
difference of opinion among scholars as to who has made the biggest contribution to
American business and management thought” (Heames and Breland, 2010, p. 431).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มากได้รับการเขียนเกี่ยวกับชีวิตของเขาและประกาศ 1911 ของหนังสือ การหลักการของการจัดการทางวิทยาศาสตร์ ดังนั้น เล็กน้อยจำเป็นต้องทำซ้ำที่ข้อมูลที่นี่ เทย์เลอร์ได้รับอิทธิพลเพื่อว่าเมื่อสมาชิกของการได้สำรวจประวัติงานบริหารของสถาบันการจัดการเกี่ยวกับการผู้สนับสนุนที่สำคัญที่สุดเพื่อการจัดการความคิดและการปฏิบัติ เทย์เลอร์ได้รับรางวัลโหวต 51 และ Barnard สองเสร็จกับเก้า (นกกระจิบและเฮย์ 1977) ในการการจำลองแบบระมัดระวังของที่ศึกษา Heames และ Breland (2010) พบว่า เทย์เลอร์ยังมีอันดับสูงสุด แต่เวเบอร์นั้นได้ supplanted Barnard สำหรับสถานที่ที่สองเรื่องน่าสนใจ Heames และ Breland พบว่า เพียงสี่บทความเกี่ยวกับการทำงานของเทย์เลอร์ได้รับการตีพิมพ์ในร้านที่เหมาะสมระหว่างปี 1976 และปี 2549 Heames และ Brelandยืนยัน "สรุปว่า นกกระจิบและเฮย์ทำ 30 ปีที่แล้ว [] ว่ามีการความแตกต่างของความเห็นในหมู่นักวิชาการว่าที่ได้ทำการสะสมที่ใหญ่ที่สุดธุรกิจอเมริกันและการจัดการความคิด" (Heames และ Breland, 2010, p. 431)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มากได้รับการเขียนเกี่ยวกับชีวิตของเขาและ 1911 การตีพิมพ์หนังสือของเขา
หลักการของการจัดการทางวิทยาศาสตร์ ดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่จะต้องเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการทำซ้ำว่า
ข้อมูลที่นี่ เทย์เลอร์ได้รับอิทธิพลเพื่อที่ว่าเมื่อสมาชิกของ
กองประวัติศาสตร์การบริหารจัดการของสถาบันการจัดการกำลังสำรวจเกี่ยวกับ
ผู้มีส่วนร่วมสำคัญที่สุดในการจัดการความคิดและการปฏิบัติที่เทย์เลอร์ได้รับ
51 โหวตครั้งแรกสถานที่และบาร์นาร์ดเสร็จสองกับเก้า (นกกระจิบและฟาง 1977 ) ใน
การจำลองแบบระมัดระวังของการศึกษาที่ Heames และ Breland (2010) พบว่าเทย์เลอร์ยังคงมี
เรื่องที่สูงที่สุด แต่ที่ Weber ได้แทนที่บาร์นาร์ดสำหรับสถานที่ที่สอง.
ที่น่าสนใจ Heames และ Breland พบว่ามีเพียงสี่บทความเกี่ยวกับการทำงานของเทย์เลอร์
ได้รับการตีพิมพ์ใน ร้านค้าที่เหมาะสมระหว่างปี 1976 และปี 2006 และ Heames Breland
กรุณาธิคุณ "สรุปว่านกกระจิบและฟางทำ 30 ปีที่ผ่านมา [ว่า] มี
ความแตกต่างของความคิดเห็นในหมู่นักวิชาการว่าใครได้ทำผลงานที่ใหญ่ที่สุดใน
ธุรกิจอเมริกันและการจัดการความคิด" (Heames และ Breland 2010, น. 431)