With 7-11 franchises being highly s

With 7-11 franchises being highly sought after, less than one out of 100 applicants was awarded a franchise (a testament to store profitability). The franchise owner was required to put a significant amount of money up front. Half of this amount was used to prepare the store and train the owner. The rest was used for purchasing the initial stock for the store. In 1994, forty-five % of total gross profits at a store went to 7-11 Japan, and the rest went to the store owner. The responsibilities of the two parties were as follows:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีแฟรนไชส์ 7-11 กำลังสูงหย่อน ผู้สมัครน้อยกว่าหนึ่งจาก 100 ได้รางวัลแฟรนไชส์ (พันธสัญญาในการเก็บผลกำไร) เจ้าของแฟรนไชส์ไม่ต้องใส่จำนวนเงินที่สำคัญขึ้นหน้า ครึ่งหนึ่งของยอดเงินนี้ถูกใช้เพื่อจัดเตรียมร้าน และฝึกเจ้า ส่วนเหลือถูกใช้สำหรับการซื้อสินค้าคงคลังเริ่มต้นสำหรับร้านค้า ในปี 1994 สี่สิบห้า%ของผลกำไรรวมทั้งหมดที่ร้านไป 7-11 ญี่ปุ่น และส่วนเหลือไปเจ้าของร้านค้า ความรับผิดชอบของสองฝ่ายมีดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วย 7-11 แฟรนไชส์​​ที่ถูกอย่างมากหลังจากที่น้อยกว่าหนึ่งใน 100 ผู้สมัครที่ได้รับรางวัลแฟรนไชส์​​ (บทพิสูจน์ในการจัดเก็บผลกำไร) เจ้าของแฟรนไชส์​​ที่ถูกต้องที่จะนำเงินจำนวนมากขึ้นด้านหน้า ครึ่งหนึ่งของจำนวนนี้ถูกใช้ในการเตรียมความพร้อมการจัดเก็บและการฝึกอบรมเจ้าของ ส่วนที่เหลือถูกนำมาใช้ในการซื้อหุ้นครั้งแรกสำหรับการจัดเก็บ ในปี 1994 สี่สิบห้า% ของกำไรขั้นต้นโดยรวมที่ร้าน 7-11 ไปญี่ปุ่นและส่วนที่เหลือไปเจ้าของร้าน ความรับผิดชอบของทั้งสองฝ่ายมีดังนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับ 7-11 แฟรนไชส์เป็นขออย่างหลัง น้อยกว่า 1 ใน 100 คนได้รับรางวัลแฟรนไชส์ ( ของร้าน ) ) เจ้าของแฟรนไชส์จะต้องใส่จำนวนเงินที่สำคัญของเงินขึ้นด้านหน้า ครึ่งหนึ่งของจำนวนนี้ถูกใช้เพื่อเตรียมร้านและรถไฟเจ้าของ ส่วนที่เหลือใช้สำหรับการซื้อหุ้นครั้งแรก สำหรับร้าน ในปี 1994สี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ของกำไรขั้นต้นรวมที่ร้านไป 7-11 ญี่ปุ่นและส่วนที่เหลือไปเป็นเจ้าของร้าน ความรับผิดชอบของทั้งสองฝ่าย ดังนี้