The first signs that financial inst

The first signs that financial institutions were resuming normal financial business
occurred in 2000 as remaining finance companies began to submit applications to the
Bank of Thailand asking for permission to expand their scopes of business into credit
cards and loan servicing business. In the pre-crisis world, relevant departments within
the Bank of Thailand would vet such requests and submit formal positions to senior
management for final approval in a timely manner. But in the post-crisis period, where
the majority of finance companies suffered irreparable losses from their disproportionate
exposure to the real estate sector relative to commercial banks, authorities questioned the
suitability of reviewing and approving requests on a case-by-case basis relative to
looking at the scope of business in its entirety.
TABLE 1: FINANCIAL INSTITUTION

The crux of the matter basically boiled down to a need to determine the
appropriate role of small financial institutions in the Thai financial landscape, and to
address pending issues raised by domestic and foreign financial institutions including the
future scope of business, organizational structure and efficiency of financial institutions,
and establish complementary supervisory regime capable of supporting, and not
impeding, financial stability and soundness. To address these concerns, the Financial
Institutions Policy Board (FIPB)1 initiated the ‘Recommended Structure for Financial Institutions Project,’ in 2000 with the purpose of formulating the long-term strategy for
Thailand’s financial system, inclusive of all sectors, that would guide public and private
sector policies.
I. METHODOLOGY AND PROBLEM IDENTIFICATION (June 2000-2001)
In its first manifestation (June 2000-2001), the project’s emphasis was divided
into two parts namely market and supervisory reform. This dichotomy required analysts
to research leading financial markets and comparable peer, in order to distinguish
international financial trends and identify potential roles of deposit-taking financial
institutions, scope of business for each type of financial institution, possible structure for
conglomerates and universal banks, and the matching supervisory regime and interagency
coordination.
Together with the above activities, preliminary domestic stocktaking was
undertaken to ascertain shortcomings within each segment of Thailand’s financial
system. This included third party examination of the future direction of finance
companies and credit fonciers, surveys of service providers and corporate users, and a
system wide SWOT2 analysis.
As to be expected from a financial system that had undergone drastic economic
troughs, the studies revealed numerous inherent weaknesses and gaps in financial
services that needed to be addressed if Thailand is to prevent the reoccurrence of 1997,
and keep up with international financial trends. For example, financial institutions’
survey responses revealed that unclear rules and problems with interest rate
benchmarking tools were obstacles staunching capital market growth, while results of the
SWOT analysis showed how inadequate internal risk management practices and tools
left financial institutions unable to adequately measure, monitor and manage their
material risks.
The findings from these initial cross-country studies, surveys and SWOT analysis
were later used as background information for discussions by the Eminent Persons
Meeting,3 made up of financial experts from supervisory agencies, financial institutions,
large domestic conglomerate, and academia. Given the disparate nature of Thailand’s
financial system, coupled with the fact that this was only the first round of discussion,
much of the group’s proposals were fragmented. Nevertheless it was agreed that with the
right background information, a forum of experts could help crystallize the project’s
objective and vision.
Another endearing recommendation that originated from the discussion was the
proposal to invite greater public participation using the methodology applied by the
National Economic and Social Development Board’s (NESDB) to draw up Thailand’s
Ninth National Economic and Social Development Plan.4 Prior to this, financial sector
development often applied the top-down approach dominated by regulators and policy
makers. The procedure used by the NESDB on the other hand opens the door for a
bottom-up approach by soliciting public comments and debates via hearings and focus
groups. Using this methodology, researchers would therefore be able to capture and
distill complex issues into manageable topics while at the same time generating
proposals that respond to actual market and grass-root demands.
II. MODIFICATION OF METHODOLOGY
The need to develop a comprehensive financial sector development plan did
not recede following the transfer of governorship of the Bank of Thailand from
M.R. Chatu Mongol Sonakul to M.R. Pridiyathorn Devakula in May 2001. Governor
M.R. Pridiyathorn was a key participant in the Eminent Persons Meeting held in April
2001, and took up the top post at the Bank of Thailand with the view that the project
should remain on the agenda but with a more focused scope and objective that better
reflects Thailand’s environmental limitations and economic reality.
Reengineered Scope: Tackling the Dominant Banking Sector
The project’s scope was
reduced from encompassing the
entire Thai financial system to
covering mainly deposit-taking
financial institutions under the
supervision of the Bank of
Thailand, namely commercial
banks, finance companies, credit
fonciers, and international
banking facilities.
Several compelling
reasons substantiated this
amendment. First, even though
there are some signs that the role of commercial bank loans has been slowly declining
over-time (Chart 1), Thailand is still considered a bank-based economy whereby
financial institutions under the supervision of the Bank of Thailand dominate the
financial sector. Given this reliance on commercial bank financing, Thailand’s
economy as a whole is bound to benefit from policies that improve efficiency and
ability of deposit-taking institutions to offer innovative products at competitive prices.
Second, as commercial banks’ started to return to profitability in 2000 (Chart 2)
and less preoccupied with internal restructuring, the situation was right for authorities to pursue dramatic market reforms. Third, with commercial banks having the biggest
and most widespread distribution channels relative to other types of financial
institutions, they offer a powerful tool for providing financial services, such as
securities and insurance, to various underserved communities nationwide. Lastly, any
development plan that covered the capital market would be potentially duplicate the
Stock Exchange of Thailand’s (SET) Capital Market Master Plan.
Expansion of Objective: Focusing on the Underserved
Adding a new dimension
to the project was the expansion
of objective beyond purely
increasing efficiency of the
modern sector to also address the
needs of Thailand’s dual
economy and the urban and
rural underserved communities.
Different from Singapore
and Hong Kong, Thailand’s
unique economy is characterized
by the coexistence of highly
industrialized and modern urban manufacturing sector with a traditional sector outside
Bangkok, employing the majority of the workforce, which account for a relatively
small portion of the country’s GDP.5 Thailand therefore needs a financial system that
can use market forces to support feasible rural development policies and uplift rural
income.
Following this policy shift, the project’s emphasis was divided into urban and
rural parts. The latter of which entailed cross-country studies of countries with
economic profiles similar to Thailand such as South Africa and Bolivia together with
internal analysis of the role of government-owned specialized financial institutions
(SFIs)6 and the manner with which private commercial banks and/or market forces can
profitably cater their services to the underserved.

III. FROM PROJECT TO FINANCIAL SECTOR MASTER PLAN (FSMP)
With a clear scope and objective, the Bank of Thailand invited international
experts to share their knowledge of financial sector development plans and new market
challenges with local public and private sector practitioners. Up to that time, there had
been a growing consensus among supervisors that carefully deliberated development
plans offered a structured long-term approach to financial sector development.
Although the objectives of each plan vary from one another given each country’sdifferent levels of economic development, financial innovation, and regulatory regime,
Thailand could still benefit from the experiences of countries that have already
developed and implemented their respective plans.
The Bank of Thailand subsequently organized the seminar on “Modernizing
Our Financial System: Challenges for the New Millennium,” in January 2002 with
guest speakers made up of financial experts who have direct experience developing
financial sector development plans for Australia and Canada, as well as experts on
international financial trends, and microfinance in South Africa. (Please see Governor
M.R. Pridiyathorn Devakula’s Opening Remarks in Appendix B) Through the seminar,
the Bank of Thailand received numerous useful ideas and list of relevant financial
issues to help guide Thailand’s approach toward financial sector improvements.
(Lessons Learned from Seminar is in Appendix C)
Beyond learning about the methodology for formulating a comprehensive
financial sector development plan, participants also discussed the forces of change at
work in the international financial landscape (please see Box 1). Being a small marketoriented
open economy with financial linkages to the international financial markets, it
is of utmost importance for Thailand’s domestic financial institutions to be alert to the
global changes and incorporate th

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัญญาณแรกที่สถาบันการเงินได้กลับมาทำงานธุรกิจการเงินปกติเกิดขึ้นในปี 2000 เป็นบริษัทเงินทุนที่เหลือเริ่มส่งเอกสารได้ที่นี้ธนาคารแห่งประเทศไทยขออนุญาตขยายความขอบเขตของธุรกิจสินเชื่อบัตรและสินเชื่อที่ให้บริการธุรกิจ ในโลกก่อนวิกฤติ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องภายในธนาคารแห่งประเทศไทยจะ vet คำขอดังกล่าว และถือเป็นตำแหน่งรองจัดการการอนุมัติขั้นสุดท้ายได้ทัน แต่ ใน ช่วงหลังวิกฤติ ที่ส่วนใหญ่ทางบริษัทประสบการขาดทุนจากการนำส่งสัมผัสกับภาคอสังหาริมทรัพย์เมื่อเทียบกับธนาคารพาณิชย์ เจ้าหน้าที่สอบสวนความเหมาะสมของการทบทวน และอนุมัติคำขอในกรณีโดยกรณีพื้นฐานกับดูที่ขอบเขตของธุรกิจทั้งหมดตารางที่ 1: สถาบันการเงินปมของเรื่องโดยทั่วไปต้มลงไปต้องกำหนดบทบาทที่เหมาะสมของสถาบันการเงินขนาดเล็ก ในภูมิทัศน์การเงินไทย และที่อยู่รออ่านจากในประเทศ และต่างประเทศสถาบันการเงินรวมถึงการขอบเขตในอนาคตของธุรกิจ โครงสร้างองค์กร และประสิทธิภาพของสถาบันการเงินและสร้างเสริมประกาศระบอบการปกครองสามารถสนับสนุน และไม่impeding ความมั่นคงทางการเงิน และความสมบูรณ์ เพื่อความกังวลเหล่านี้ การเงินสถาบันนโยบายคณะ (FIPB) 1 'แนะนำโครงสร้างสำหรับโครงการสถาบันการเงิน เริ่มต้นในปี 2000 โดยมีวัตถุประสงค์กลยุทธ์ระยะยาวสำหรับ formulatingประเทศระบบการเงิน รวมทุกภาค ที่จะแนะนำและเอกชนนโยบายภาคการI. รหัสวิธีและปัญหา (2000 มิถุนายน-2001)ในยามแรกของ (2000 มิถุนายน-2001), ความสำคัญของโครงการถูกแบ่งออกออกเป็นสองส่วนคือตลาดและประกาศปฏิรูปการ นักวิเคราะห์ dichotomy จำเป็นนี้การวิจัยตลาดการเงินชั้นนำและเพียร์เทียบ เพื่อแยกความแตกต่างแนวโน้มทางการเงินระหว่างประเทศ และระบุบทบาทศักยภาพของฝากการเงินสถาบัน ขอบเขตของธุรกิจสำหรับสถาบันการเงิน โครงสร้างที่เป็นไปได้สำหรับแต่ละชนิดconglomerates และธนาคารสากล และระบบการปกครองประกาศตรง และมั่นประสานงานร่วมกิจกรรมข้างต้น stocktaking เบื้องต้นภายในประเทศได้ดำเนินการตรวจแสดงภายในแต่ละส่วนของประเทศไทยทางการเงินระบบ นี้รวมถึงการตรวจสอบบุคคลที่สามของทิศทางในอนาคตของเงินบริษัทและสินเชื่อ fonciers สำรวจความคิดเห็นของผู้ให้บริการและองค์กรผู้ใช้ และการวิเคราะห์ SWOT2 ทั้งระบบเป็นการคาดหวังจากระบบการเงินที่เคยรุนแรงทางเศรษฐกิจtroughs ศึกษาการเปิดเผยจุดอ่อนโดยธรรมชาติจำนวนมากและช่องทางการเงินบริการที่จำเป็นในการจัดการเพื่อ ป้องกันการ reoccurrence ของปี 1997และติดตามแนวโน้มทางการเงินระหว่างประเทศ ตัวอย่าง สถาบันการเงินของตอบแบบสำรวจเปิดเผยว่า กฎไม่ชัดเจนและปัญหาอัตราดอกเบี้ยการแข่งขันเครื่องมือถูกอุปสรรค staunching เจริญเติบโตตลาดทุน ในขณะที่ผลลัพธ์ของการการวิเคราะห์ SWOT พบว่าความเสี่ยงภายในไม่เพียงพอวิธีปฏิบัติการจัดการและเครื่องมือจากสถาบันการเงินที่ไม่สามารถวัดได้อย่างเพียงพอ การตรวจสอบ และจัดการของพวกเขาความเสี่ยงของวัสดุผลการวิจัยเหล่านี้เริ่มต้นการศึกษาครอสคันทรี สำรวจ และการวิเคราะห์ SWOTภายหลังใช้เป็นข้อมูลเบื้องหลังสำหรับการสนทนา โดยคนอีกประชุม 3 ประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญทางการเงินจากหน่วยงานประกาศ สถาบันการเงินหินกรวดมนภายในประเทศขนาดใหญ่ และ academia กำหนดลักษณะที่แตกต่างกันของไทยระบบการเงิน การควบคู่กับความเป็นจริงว่า นี้เป็นเพียงรอบแรกของการสนทนามากของข้อเสนอของกลุ่มที่กระจัดกระจาย อย่างไรก็ตาม ที่ตกลงกันที่มีการข้อมูลฉาก ฟอรั่มของผู้เชี่ยวชาญจะช่วยให้การตกผลึกของโครงการวัตถุประสงค์และวิสัยทัศน์แนะนำรักอื่นที่มาจากการสนทนาเป็นการข้อเสนอเชิญชวนประชาชนมากกว่าโดยใช้ระเบียบวิธีที่ใช้ในเศรษฐกิจและสังคมพัฒนาคณะ (สศช.) ให้วาดไทยของชาติ9 ชาติเศรษฐกิจและสังคมพัฒนา Plan.4 ก่อนหน้านี้ ภาคการเงินการพัฒนามักจะใช้วิธีแบบบนลงล่างที่ครอบงำ โดยนโยบายและหน่วยงานกำกับดูแลผู้ผลิต ขั้นตอนที่ใช้ตามสศช.คงเปิดประตูวิธีล่างขึ้น โดยล่วงละเมิดทางเพศความคิดเห็นสาธารณะและการดำเนินการทางทรัพย์สินและความกลุ่ม ใช้วิธีนี้ นักวิจัยจึงจะสามารถจับภาพ และแยกปัญหาที่ซับซ้อนในหัวข้อการจัดการในขณะที่สร้างครั้งเดียวกันข้อเสนอที่ตอบสนองตลาดที่แท้จริงและความต้องการของรากหญ้าII การปรับเปลี่ยนวิธีการไม่จำเป็นในการพัฒนาแผนการพัฒนาภาคการเงินที่ครอบคลุมไม่น้ำต่อการโอนย้ายของ governorship ของธนาคารแห่งประเทศไทยจากมรว.จตุโชติมองโกลมงคลโสณกุลกับมรว.ธรเท Pridiyathorn ใน 2544 พฤษภาคม ผู้ว่าราชการมรว. Pridiyathorn มีผู้เข้าร่วมประชุมอีกคนสำคัญที่จัดขึ้นในเดือนเมษายน2001 และเอาขึ้นลงสูงสุดที่ธนาคารแห่งประเทศไทยด้วยมุมมองที่โครงการควรอยู่ ในวาระการประชุม แต่ มีขอบเขตและวัตถุประสงค์ที่ดีมุ่งเน้นมากขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงข้อจำกัดด้านสิ่งแวดล้อมและความเป็นจริงทางเศรษฐกิจของประเทศไทยขอบเขต reengineered: แก้ปัญหาตัวหลักภาคการธนาคารมีขอบเขตของโครงการลดลงจากที่ครอบคลุมการทั้งระบบการเงินไทยไปครอบคลุมการฝากเงินส่วนใหญ่สถาบันการเงินภายใต้การกำกับดูแลของธนาคารแห่งประเทศไทย พาณิชย์ได้แก่ธนาคาร บริษัทเงินทุน สินเชื่อfonciers และนานาชาติสิ่งอำนวยความสะดวกของลูกค้าผลหลายเหตุผล substantiated นี้แก้ไข แรก แม้ว่ามีสัญญาณบางอย่างที่บทบาทของสินเชื่อธนาคารพาณิชย์มีการลดลงช้าเกินเวลา (แผนภูมิ 1), ไทยยังถือว่าเป็นเศรษฐกิจที่ใช้ธนาคารโดยสถาบันการเงินภายใต้การกำกับดูแลของธนาคารแห่งประเทศไทยครองภาคการเงิน กำหนดนี้พึ่งเงิน ไทยพาณิชย์เศรษฐกิจทั้งหมดถูกผูกไว้จะได้รับประโยชน์จากนโยบายที่เพิ่มประสิทธิภาพ และความสามารถของสถาบันรับฝากเงินเพื่อนำเสนอผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ ในราคาที่แข่งขันสอง พาณิชย์เป็นธนาคารเริ่มกลับไปทำกำไรในปี 2000 (แผนภูมิ 2)และน้อยมัวแต่ปรับโครงสร้างภายใน สถานการณ์เหมาะสมสำหรับหน่วยงานเพื่อดำเนินการปฏิรูปตลาดละคร ที่สาม มีธนาคารพาณิชย์ที่ใหญ่ที่สุดที่มีและช่องทางการจำหน่ายอย่างแพร่หลายมากที่สุดเมื่อเทียบกับชนิดอื่น ๆ ของทางการเงินสถาบัน มีเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการให้บริการทางการเงิน เช่นหลักทรัพย์และประกันภัย ต่อชุมชน underserved ต่าง ๆ ทั่วประเทศ สุดท้ายนี้ ใด ๆแผนพัฒนาที่ครอบคลุมตลาดทุนจะซ้ำอาจจะทรัพย์ของแผนทุนตลาดหลัก (ตั้งค่า) ของประเทศไทยขยายตัวของวัตถุประสงค์: เน้นการ Underservedเพิ่มมิติใหม่โครงการมีการขยายตัวของวัตถุประสงค์นอกเหนือจากเพียงอย่างเดียวเพิ่มประสิทธิภาพของการภาคสมัยยัง อยู่ความต้องการของประเทศคู่เศรษฐกิจและการเมือง และชุมชน underserved ชนบทแตกต่างจากสิงคโปร์และ Hong Kong ไทยลักษณะเศรษฐกิจเฉพาะโดยมีอยู่ร่วมกันของสูงภาคอุตสาหกรรม และทันสมัยผลิตเมืองกับภาคดั้งเดิมนอกกรุงเทพมหานคร การใช้แรงงาน การบัญชีสำหรับส่วนใหญ่ค่อนข้างส่วนเล็ก ๆ ของประเทศไทย GDP.5 จึงต้องการระบบการเงินที่สามารถใช้กลไกตลาดเพื่อสนับสนุนนโยบายพัฒนาชนบทเป็นไปได้และ uplift ชนบทรายได้ต่อกะนี้นโยบาย ความสำคัญของโครงการถูกแบ่งออกเป็นเขตเมือง และส่วนชนบท หลังที่ entailed ศึกษาครอสคันทรีของประเทศด้วยโพรไฟล์เศรษฐกิจคล้ายกับประเทศไทยเช่นแอฟริกาใต้และโบลิเวียกันการวิเคราะห์บทบาทของรัฐบาลสถาบันการเงินภายใน(SFIs) 6 และลักษณะที่ มีธนาคารพาณิชย์เอกชนหรือตลาดที่สามารถบังคับรองรับบริการของพวกเขาที่ underserved profitablyIII. จากโครงการแผนหลักภาคการเงิน (FSMP)มีขอบเขตชัดเจนและวัตถุประสงค์ ธนาคารแห่งประเทศไทยเชิญนานาชาติผู้เชี่ยวชาญเพื่อแบ่งปันความรู้ของแผนการพัฒนาภาคการเงินและตลาดใหม่ความท้าทายกับผู้รัฐและภาคเอกชนในท้องถิ่น ถึงเวลานั้น มีมีการฉันทามติเติบโตระหว่างผู้บังคับบัญชาที่พัฒนาได้พิจารณาอย่างรอบคอบระมัดระวังแผนการนำเสนอวิธีการระยะยาวที่มีโครงสร้างการพัฒนาภาคการเงินแม้ว่าวัตถุประสงค์ของแต่ละแผนแตกต่างไปจากคนอื่น ให้แต่ละ country'sdifferent และระดับ ของการพัฒนาเศรษฐกิจ นวัตกรรมทางการเงิน ระบอบการ ปกครองกำกับดูแลประเทศไทยยังได้ประโยชน์จากประสบการณ์ของประเทศที่มีอยู่แล้วพัฒนา และนำแผนของพวกเขาเกี่ยวข้องกันธนาคารแห่งประเทศไทยจัดสัมมนาใน "Modernizing ในเวลาต่อมาระบบของเราทางการเงิน: ความท้าทายสำหรับมิลเลนเนียมใหม่, "ใน 2545 พ.ศ.ด้วยประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญทางการเงินที่มีประสบการณ์ตรงพัฒนาลำโพงแขกแผนการพัฒนาภาคการเงินในออสเตรเลีย และแคนาดา ตลอดจนผู้เชี่ยวชาญในแนวโน้มทางการเงินระหว่างประเทศ และไมโครไฟแนนซ์ในแอฟริกาใต้ (โปรดดูผู้ว่าราชการเปิดมรว. Pridiyathorn ธรเทของการสัมมนาในภาคผนวก B) ผ่านงานสัมมนาธนาคารแห่งประเทศไทยได้รับประโยชน์ความคิดจำนวนมากและรายการที่เกี่ยวข้องทางการเงินปัญหาช่วยแนะนำวิธีการของไทยต่อการปรับปรุงภาคการเงิน(คือได้เรียนรู้บทเรียนจากการสัมมนาในภาคผนวก C)นอกเหนือจากการเรียนรู้เกี่ยวกับวิธีการสำหรับ formulating ครอบคลุมแผนการพัฒนาภาคการเงิน ผู้เข้าร่วมยังกล่าวถึงกองกำลังของการเปลี่ยนแปลงที่ทำงานในภูมิทัศน์การเงินระหว่างประเทศ (โปรดดูกล่อง 1) การ marketoriented เล็กเปิดเศรษฐกิจ มีความเชื่อมโยงทางการเงินการตลาดการเงินระหว่างประเทศ มันสำคัญสูงสุดสำหรับสถาบันการเงินในประเทศไทยที่จะแจ้งเตือนไปเปลี่ยนแปลงโลกและ incorporate th

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัญญาณแรกที่สถาบันการเงินกลับมา
ธุรกิจการเงินปกติที่เกิดขึ้นใน 2000 เป็นบริษัทการเงินที่เหลือเริ่มยื่นใบสมัครกับ
ธนาคารแห่งประเทศไทยขออนุญาตเพื่อขยายขอบเขตของธุรกิจบัตรเครดิตและสินเชื่อบริการ
ในธุรกิจ ในช่วงก่อนวิกฤติโลกและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องภายใน
ธนาคารแห่งประเทศไทยจะตรวจสอบคำร้อง และส่งตำแหน่งอย่างเป็นทางการเพื่อให้ผู้บริหารระดับสูง
สำหรับการอนุมัติขั้นสุดท้ายในเวลาที่เหมาะสม แต่ในช่วงหลังวิกฤติที่
ส่วนใหญ่ของบริษัทการเงินประสบความสูญเสียเป็นอันมากจากการสัมผัสสมส่วน
ของอสังหาริมทรัพย์ภาคเทียบกับธนาคารพาณิชย์ ทางการสอบสวน
ความเหมาะสมของการตรวจทาน และอนุมัติการร้องขอตามกรณีญาติ

มองขอบเขตของธุรกิจอย่างครบถ้วน
ตารางที่ 1 : สถาบันการเงิน

ปมของเรื่องจะต้มลงไปต้องกำหนดบทบาทที่เหมาะสมของสถาบันการเงินขนาดเล็กในแนวนอนและการเงินไทย

,