Sargan’s generalizedIV estimator (G

Sargan’s generalized
IV estimator (GIVE) provided an asymptotically efficient technique for using surplus
instruments in the application of the IV method to econometric problems, and formed
the basis of subsequent developments of the generalized method of moments (GMM)
estimators introduced subsequently by Hansen (1982). A related class of estimators,
known as k-class estimators, was also proposed by Theil (1958). Methods of estimating
the entire system of equations which were computationally less demanding than the FIML
method were also advanced. These methods also had the advantage that unlike the FIML
did not require the full specification of the entire system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตั้งค่าทั่วไปของ Sarganประมาณ IV (ให้) ให้เป็นเทคนิค asymptotically มีประสิทธิภาพสำหรับการใช้ส่วนเกินเครื่องใช้วิธี IV ปัญหา econometric และรูปแบบพื้นฐานของการพัฒนาต่อมาเมจแบบทั่วไปวิธีการช่วงเวลา (GMM)estimators แนะนำมา โดยแฮนเซ่น (1982) ชั้นเรียนที่เกี่ยวข้องของ estimatorsเป็น k ชั้น estimators ถูกนำเสนอ โดย Theil (1958) วิธีการประเมินระบบทั้งหมดของสมการซึ่ง computationally ตจะกว่า FIMLวิธีก็ยังสูง วิธีการเหล่านี้ยังมีข้อดีที่แตกต่างจาก FIMLไม่ได้ต้องการข้อมูลจำเพาะเต็มรูปแบบทั้งระบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Sargan ของทั่วไป
ประมาณ IV (ให้) ให้เทคนิคที่มีประสิทธิภาพในเชิงเส้นสำหรับการใช้ส่วนเกิน
เครื่องมือในการประยุกต์ใช้วิธี IV ปัญหาทางเศรษฐมิติและรูปแบบ
พื้นฐานของการพัฒนาต่อมาของวิธีการทั่วไปในช่วงเวลา (จีเอ็มเอ็)
ประมาณแนะนำต่อมาโดยแฮนเซน (1982 ) ชั้นที่เกี่ยวข้องกับการประมาณค่า,
ที่รู้จักกันเป็นประมาณ k ชั้นถูกเสนอโดย Theil (1958) วิธีการประเมิน
ระบบทั้งหมดของสมการที่มีการคำนวณความต้องการน้อยกว่า FIML
วิธีนอกจากนี้ยังได้สูง วิธีการเหล่านี้ยังมีข้อได้เปรียบที่แตกต่าง FIML
ไม่จำเป็นต้องมีสเปคเต็มรูปแบบของระบบทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

sargan เป็น generalized
4 ตัว ( ให้ ) ให้มีประสิทธิภาพในการใช้เครื่องมือ เทคนิค asymptotically ส่วนเกิน
ในโปรแกรมประยุกต์ของ 4 วิธี ปัญหาทางเศรษฐกิจ และเกิดขึ้นภายหลัง
พื้นฐานของการพัฒนาวิธีการทั่วไปของช่วงเวลา ( GMM )
กะแนะนำต่อมาโดย แฮนเซ่น ( 1982 ) เป็นคลาสของตัวประมาณว่าประมาณ k-class
, ,ถูกเสนอโดย ทิล ( 1958 ) วิธีการประมาณ
ทั้งระบบของสมการซึ่ง computationally เรียกร้องให้น้อยลงกว่า fiml
วิธีด้วยขั้นสูง วิธีการเหล่านี้มีข้อดีที่แตกต่างจาก fiml
ไม่ได้ต้องการสเปคเต็มรูปแบบของระบบทั้งหมด