Individuals with the neurodevelopme

Individuals with the neurodevelopmental disorder Williams syndrome (WS) often report difficulty processing and acting in depth, such as crossing roads or reaching for objects; however little research attention has been directed at understanding depth perception and action in depth in WS and whether deficits in depth perception have an ocular or perceptual root in this group. This study assessed the extent and relationship of deficits in stereopsis (binocular, three dimensional vision) and actions performed in depth in WS, as well as in typically developing participants (TD) matched for non-verbal ability. Stereoacuity was age-appropriate in the TD group but at the level of a TD three year old in WS; one third of the WS group did not show evidence of stereopsis. When monocularly acting in depth there was no difference between the WS and TD groups. When binocularly acting in depth the WS group that did not exhibit stereopsis were significantly poorer than the TD group and the WS group that exhibited stereopsis. When assessing the relationship between stereoacuity and action in depth, stereoacuity negatively correlated with binocular action in depth for the WS group with stereopsis, but not the TD group. Therefore, no deficits in monocular depth perception in WS were evidenced, yet significant deficits are exhibited in binocular depth perception and action. Importantly action in depth under binocular viewing may be a useful gross screening measure for stereodeficits in WS. Remediation of depth perception deficits in WS could train further understanding of monocular cues to compensate for poor stereopsis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุคคลที่ มีการ neurodevelopmental โรคกลุ่มอาการวิลเลียม (WS) มักยากรายงานประมวลผล และทำหน้าที่ลึก เช่นการข้ามถนน หรือการเข้าถึงสำหรับวัตถุ แต่น้อยสนใจวิจัยมีรับตรงที่รับรู้ความลึกความเข้าใจและการดำเนินการในเชิงลึกใน WS และว่าการที่ขาดดุลในการรับรู้ความลึกมีรากเป็นแนว หรือ perceptual ในกลุ่มนี้ ศึกษาประเมินขอบเขตและความสัมพันธ์ของการขาดดุลใน stereopsis (กล้องส่องทางไกล มองสามมิติ) และการดำเนินการในลึก ใน WS รวม ทั้ง ในการพัฒนาผู้เรียน (TD) ตรงกันสำหรับความไม่ใช่คำพูดโดยทั่วไป Stereoacuity มีอายุเหมาะสม ในกลุ่ม TD แต่ระดับของ TD เป็นสามปีใน WS หนึ่งในสามของกลุ่ม WS ไม่ได้แสดงหลักฐานของ stereopsis เมื่อ monocularly ทำหน้าที่ลึก มีไม่ความแตกต่างระหว่างกลุ่ม WS และ TD เมื่อ binocularly ทำหน้าที่ลึก กลุ่ม WS ที่ไม่แสดง stereopsis ถูกย่อมมีนัยสำคัญมากกว่ากลุ่ม TD และกลุ่ม WS ที่จัดแสดง stereopsis เมื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างการดำเนินการในเชิงลึก stereoacuity, stereoacuity ส่ง correlated กับดำเนินการส่องทางไกลลึกกลุ่ม WS กับ stereopsis แต่ไม่กลุ่ม TD ดังนั้น ไม่ขาดดุลในการรับรู้ความลึก monocular ใน WS ได้เป็นหลักฐาน ยังขาดดุลอย่างมีนัยสำคัญจัดแสดงในการรับรู้ความลึกส่องทางไกลและการดำเนินการ ที่สำคัญการกระทำในความลึกใต้ส่องทางไกลดูได้วัดคัดกรองขั้นต้นมีประโยชน์สำหรับ stereodeficits ใน WS แก้ไขข้อผิดพลาดของการรับรู้ความลึกของการขาดดุลใน WS สามารถฝึกเพิ่มเติมเข้าใจสัญลักษณ์ monocular จะชดเชย stereopsis จน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บุคคลที่มีความผิดปกติท​​างระบบประสาทโรควิลเลียมส์ (WS) มักจะรายงานการประมวลผลความยากลำบากและทำหน้าที่ในเชิงลึกเช่นข้ามถนนหรือถึงวัตถุ; แต่ความสนใจเพียงเล็กน้อยวิจัยได้รับการกำกับที่รับรู้เชิงลึกการทำความเข้าใจและการดำเนินการในเชิงลึกใน WS และไม่ว่าการขาดดุลในการรับรู้เชิงลึกเกี่ยวกับตามีรากหรือการรับรู้ในกลุ่มนี้ การศึกษาครั้งนี้ประเมินขอบเขตและความสัมพันธ์ของการขาดดุลใน stereopsis (กล้องสองตาสามมิติวิสัยทัศน์) และการดำเนินการดำเนินการในเชิงลึกใน WS เช่นเดียวกับผู้เข้าร่วมในการพัฒนาโดยทั่วไป (TD) ที่ตรงกับความสามารถที่ไม่ใช่คำพูด Stereoacuity เป็นอายุที่เหมาะสมในกลุ่มทีดี แต่ในระดับของทีดีสามปีเก่าใน WS นั้น หนึ่งในสามของกลุ่ม WS ไม่ได้แสดงหลักฐานของ stereopsis เมื่อ monocularly ทำหน้าที่ในเชิงลึกมีความแตกต่างระหว่าง WS และกลุ่ม TD ไม่มี เมื่อ binocularly ทำหน้าที่ในเชิงลึกกลุ่ม WS ที่ไม่ได้แสดง stereopsis อย่างมีนัยสำคัญด้อยกว่ากลุ่มทีและกลุ่ม WS ที่แสดง stereopsis เมื่อมีการประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง stereoacuity และการดำเนินการในเชิงลึก stereoacuity ความสัมพันธ์เชิงลบกับการกระทำกล้องสองตาในเชิงลึกสำหรับกลุ่ม WS กับ stereopsis แต่ไม่ได้กลุ่มการ TD ดังนั้นการขาดดุลในการรับรู้เชิงลึกในตาข้างเดียว WS ถูกหลักฐานยังขาดทุนสะสมจำนวนมากได้รับการจัดแสดงในการรับรู้เชิงลึกกล้องสองตาและการกระทำ การดำเนินการในเชิงลึกที่สำคัญภายใต้การดูกล้องสองตาอาจจะเป็นตัวชี้วัดการตรวจคัดกรองขั้นต้นที่มีประโยชน์สำหรับ stereodeficits ใน WS ฟื้นฟูของการขาดดุลรับรู้เชิงลึกในการฝึกอบรม WS สามารถเข้าใจความหมายต่อไปของตาข้างเดียวเพื่อชดเชย stereopsis ยากจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บุคคลที่มี neurodevelopmental โรควิลเลียมส์ซินโดรม ( WS ) มักจะแจ้งปัญหาการประมวลผลและการแสดงในความลึก เช่น ข้ามถนน หรือการเข้าถึงวัตถุ อย่างไรก็ตามความสนใจงานวิจัยเล็ก ๆน้อย ๆได้ถูกกำกับความเข้าใจในการรับรู้ความลึก และการกระทำในระดับความลึกใน WS และไม่ว่าการขาดดุลในการรับรู้ความลึกมีจักษุ หรือค่านิยม รากในกลุ่มนี้เพื่อศึกษาขอบเขตและความสัมพันธ์ของการขาดดุลใน stereopsis ( กล้องส่องทางไกลวิสัยทัศน์สามมิติ ) และการกระทำแสดงความลึกใน WS เช่นเดียวกับในมักจะพัฒนาร่วม ( TD ) ตรงกับความสามารถที่ไม่ใช่คําพูด stereoacuity เป็นอายุที่เหมาะสมในกลุ่มทีดี แต่ในระดับของ TD สามปีใน WS ; หนึ่งในสามของ WS กลุ่มไม่ได้แสดงหลักฐาน stereopsis .เมื่อ monocularly แสดงความลึกมีความแตกต่างระหว่างมันและกลุ่ม td เมื่อ binocularly แสดงความลึก คือกลุ่มที่ไม่ได้แสดง stereopsis อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติและกลุ่มที่ยากจนกว่า TD คือกลุ่มที่จัดแสดง stereopsis . เมื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง stereoacuity และการกระทำในความลึกstereoacuity มีความสัมพันธ์กับกล้องส่องทางไกลการกระทำในเชิงลึกสำหรับ WS stereopsis กลุ่มด้วย แต่ไม่ใช่ TD Group ดังนั้นจึงไม่มีการขาดดุลในการรับรู้ความลึกตาข้างเดียวใน WS มีหลักฐาน แต่ที่สำคัญการจัดแสดงในการรับรู้ความลึกกล้องสองตาและการกระทำ คือการกระทำในความลึกใต้กล้องส่องทางไกลดูอาจเป็นมาตรการขั้นต้นเพื่อประโยชน์ในการ stereodeficits WS .การฟื้นฟูการรับรู้ความลึกใน WS สามารถฝึกความเข้าใจเพิ่มเติมของตัวชี้นำตาข้างเดียว เพื่อชดเชย
stereopsis ที่น่าสงสาร